Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μπόχα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μπόχα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκήνιο ανωμαλίας

Άνθρωπος δύο πρωθυπουργών και τριών πολιτικών αρχηγών, πολιτικός σύμβουλος δύο τραπεζιτών και της Deutsche bank, έμπιστο πρόσωπο κορυφαίων Ελλήνων επιχειρηματιών υπήρξε διαδοχικά ο Γ. Αποστολόπουλος, τον οποίο ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛΛ. Π. Χαϊκάλης κατονομάζει ότι αποπειράθηκε να τον χρηματίσει προκειμένου να κατασκευαστεί, με κάθε τρόπο, προεδρική πλειοψηφία. 
Το σύμπλεγμα των πρωταγωνιστών που καταγράφεται στο βίντεο - ντοκουμέντο αναδεικνύει τις σκοτεινές διαδρομές του μνημονιακού κατεστημένου, απ' όπου αναδίδεται αποφορά πολιτικής σήψης.

Προκαλεί ερωτήματα η αδράνεια των αστυνομικών αρχών και της Δικαιοσύνης να ελέγξουν εγκαίρως το υλικό της παρανομίας, από την οποία μπορεί να προέκυπτε χάλκευση της προεδρικής εκλογής. Γιατί οι αρχές άφησαν να περάσει η πρώτη ψηφοφορία και χρειάστηκε η δημόσια καταγγελία του βουλευτή για να ενεργοποιηθούν; 

Πώς μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο της διαπραγμάτευσης

 Το  «γάντι» στον ΣΥΡΙΖΑ

[...] Μπροστά σε ένα τέτοιο σενάριο, πάντως, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να βάλει στο... κάδρο της διαπραγμάτευσης και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα φέρεται να είχαν συζητήσει και παλαιότερα ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ωστόσο επιβεβαιώθηκε χθες, και μάλιστα αναμένεται να αποτελέσει «σημαία» στην κυβερνητική ρητορική το επόμενο διάστημα.

«Το παιχνίδι είναι πολύ δύσκολο, πολύ σκληρό και πολύ συγκεκριμένο και πρέπει να διαμορφώσουμε στο εσωτερικό συνθήκες αρραγούς μετώπου», δήλωσε εξερχόμενος του Μαξίμου ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πετώντας το γάντι στον ΣΥΡΙΖΑ. «Η αντιπολίτευση θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, στο επίπεδο ωριμότητας και υπευθυνότητας που απαιτείται», σημείωσε, με εμφανή την πρόθεση να θέσει την Κουμουνδούρου και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα προ των ευθυνών τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως επιμένει στη γραμμή ότι δεν υπογράφει καμία συμφωνία με τους δανειστές και ζητά σταθερά εκλογές.

Πάντως, η στάση της τρόικας δεν μπορεί παρά να προβληματίζει ακόμα και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα οποία τα τελευταία 24ωρα εμφανίζονται με μεγαλύτερη δόση... ρεαλισμού σε σχέση με πριν, με χαρακτηριστικές τρεις περιπτώσεις:

α. Του επικεφαλής του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Δραγασάκη (Αθήνα 9.84), που δήλωσε ότι «ενδεχομένως η σκληρή τους στάση (των δανειστών) δεν αφορά μόνο αυτήν την κυβέρνηση. Ίσως θέλουν να δείξουν πώς θα φερθούν και στην επόμενη κυβέρνηση».

β. Του ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη (twitter) ο οποίος πρότεινε συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Αντώνη Σαμαρά και συμφωνία για το χρέος, εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και συγκεκριμένη ημερομηνία των εκλογών.

γ. Του βουλευτή Αλέξη Μητρόπουλου (Βήμα) που δήλωσε χθες ότι «εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είναι ενδεχόμενο να συνεχίσει τη μνημονιακή πολιτική».

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΙΘΗΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ



Quiz: Τι θα δείξει η Ένορκη Διοικητική Εξέταση της αστυνομίας; Ότι ο ματατζής:

Α) Άφησε το κέρμα το 50λεπτο πλάι στις τσίχλες και ο βλάκας ο περιπτεράς δεν το είδε.
Β) Είχε φάει δυο πιτόγυρα απ' τον Κάβουρα, έπαθε λιποθυμικό επεισόδιο, και έβλεπε αστράκια.
Γ) Θα πεταγόταν μέχρι την κλούβα γιατί δεν είχε ψιλά και ήθελε να χαλάσει κατοστάευρω.
Δ) Δεν ήταν πραγματικός ματατζής αλλά ο Στρατούλης μεταμφιεσμένος για να συκοφαντήσει τα σώματα ασφαλείας.

Ο νικητής κερδίζει μια σακούλα γαριδάκια - απ' αυτές που δεν πρόλαβαν να σουφρώσουν τα ΜΑΤ μαζί με τα μπουκαλάκια νερό.
[--->] 

 Καλά......


Δεν έκοψε απόδειξη, γι αυτό δεν πλήρωσαν τα παιδιά. Ο νόμος ειναι σαφέστατος

Ενθαρρυντικά σημάδια απελπισίας από τον Όλι Ρεν



Ο Paul Krugman στους New York Times αναφέρεται σε μια επιστολή του Ευρωπαίου Επίτροπου ο οποίος προσπαθεί να σταματήσει τον αέρα με τα χέρια του



The Conscience of a Liberal (Η συνείδηση ​​ενός φιλελεύθερου) - Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, οι οπαδοί της λιτότητας δείχνουν να τα έχουν χαμένα. Και αυτό θα πρεπε να είναι μια καλή είδηση​​, ένα σημάδι ότι συνειδητοποιούν, σε κάποιο βαθμό, ότι χάνουν.



[…] Μεταξύ άλλων, ο  Όλι Ρεν, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένθερμος υποστηρικτής της λιτότητας, αντιδρά στα άσχημα νέα για την ευρωπαϊκή οικονομία,που επιβεβαίωσαν τις προειδοποιήσεις των επικριτών της λιτότητας και οδήγησαν σε μια ευρεία επανεξέταση των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, επιβεβαιώνοντας ότι η οικονομία βρίσκεται σε μια μεγάλη παγίδα ρευστότητας, όπως μερικοί από μας ανέμεναν. Η απάντηση του Ρεν; Να σταματήσουμε να δημοσιεύουμε αυτές τις οικονομικές μελέτες, διότι υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στη λιτότητα!


Εδώ είναι οι δηλώσεις του κ. Ρεν, που δημοσιεύονται στο 
Not the treasury view:

 Ουδεμία συζήτηση, παρακαλώ, είμεθα Ευρωπαίοι

    Αργά πέρυσι σημείωνα πως ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Όλι Ρεν είχε προβλέψει, εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια, μια επικείμενη ανάκαμψη των οικονομιών της ζώνης του ευρώ που πέρναγαν κρίση, χάρη στις εξαιρετικές πολιτικές που προτείνονται από την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα . Ωστόσο, αυτή την εβδομάδα – βλέποντας ίσως ότι, πέρα από τι πίστευαν οι χρηματοπιστωτικές αγορές, το πολυαναμενόμενο φως στην άκρη του τούνελ φαινόταν να απομακρύνεται - δοκίμασε μια διαφορετική στρατηγική. Να κατηγορήσει τους οικονομολόγους - και, ιδίως, τους οικονομολόγους, οι οποίοι θέλουν να κάνουν πραγματικά σωστές αναλύσεις, θεωρητικά και εμπειρικά βάσιμες, για να επικρίνουν τις πολιτικές της Επιτροπής. Ο κ. Ρεν, σε επιστολή του προς τους ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών, και στην υπόλοιπη παγκόσμια χρηματοπιστωτική ηγεσία, όπως Christine Lagarde, έγραφε:

    "Θα ήθελα να παρουσιάσω  μερικά σημεία μιας συζήτησης που δεν υπήρξε χρήσιμη και η οποία απείλησε να τινάξει στον αέρα την εμπιστοσύνη που με τόσο πολύ κόπο χτίσαμε τα τελευταία χρόνια σε συναντήσεις που κράτησαν μέχρι αργά τη νύχτα. Αναφέρομαι στη συζήτηση για τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, δηλαδή τις οριακές επιπτώσεις που θα είχε μια μεταβολή της δημοσιονομικής πολιτικής στην οικονομική ανάπτυξη. Η συζήτηση σε γενικές γραμμές, δεν μας έκανε πιο σοφούς. "


   Μεγάλο μέρος  από την υπόλοιπη επιστολή είναι αφιερωμένο στην προσπάθεια του κ. Ρεν (και πιθανώς των οικονομολόγων της Επιτροπής) να δυσφημίσει τα συμπεράσματα του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ, Olivier Blanchard, ο οποίος διαπίστωσε, προς μεγάλη έκπληξη κανενός, ότι οι αρνητικές επιπτώσεις της δημοσιονομικής εξυγίανσης ήταν πολύ μεγαλύτερες από ό, τι εκείνες που προβλέπονται από το Ταμείο ή από την Επιτροπή.

    Δεν θα θελα να ασκήσω κριτική σημείο προς  σημείο, αλλά σημειώστε τα εξής:

    - Αν και είναι αλήθεια ότι από μόνη της  η ανάλυση του Ταμείου δεν αποδεικνύει ότι η Επιτροπή και ο Επίτροπος Rehn κάνουν λάθος, ωστόσο η βαρύτητα των αποδείξεων, τόσο οι θεωρητικές όσο  και οι εμπειρικές, αυτό δείχνει. Οι εκτιμήσεις μας για τις επιπτώσεις της αυτοκαταστροφικής λιτότητας βρίσκονται εδώ.

    - Αν και η ανάλυση του Blanchard σίγουρα δεν αντιπροσωπεύουν το τέλος της ιστορίας, παρόλαυτά δεν παύει να είναι μία εργασία επαγγελματική ενός από τους πιο σημαντικούς εμπειρικούς οικονομολόγους  μακροοικονομικών στον κόσμο. Η διάψευση της Επιτροπής, αντίθετα, θα ντρόπιαζε ακόμα και ένα φοιτητή στο πρώτο έτος του Master.

    Αλλά, φυσικά, το πιο εκπληκτικό είναι ότι ο κ. Ρεν έγραψε στους Υπουργούς Οικονομικών και στη διευθυντή του ΔΝΤ, καταγγέλλοντας ότι μία ακαδημαϊκή εργασία σχετικά με ένα θέμα εμπειρικής μακροοικονομίας μεγάλης πολιτική σημασίας, αν και άκρως τεχνικό, αποτέλεσε αντικείμενο  μια " συζήτησης που δεν ήταν ιδιαίτερα  χρήσιμη. " Δεν βάζω ζήτημα αλαζονείας έναντι της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αλλά αυτό μου κάνει εντύπωση.


Όπως είπα, αυτά τα σημάδια απελπισίας είναι ενθαρρυντικά. Αλλά, δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάνει ήδη τεράστια ζημιά, και είναι σε θέση να κάνουν πολλά ακόμη.




Η Μονή Ιβήρων προτίθεται να πουλήσει 923 στρέμματα δάσους στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για να γίνουν τέλμα βιομηχανικών αποβλήτων


Αποκλεισμός του Αγίου Όρους από κατοίκους της Χαλκιδικής, ενάντια στην πώληση δάσους από Ιερά Μονή στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ

Η Μονή Ιβήρων προτίθεται να πουλήσει 923 στρέμματα δάσους στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για να γίνουν τέλμα βιομηχανικών αποβλήτων
Κάτοικοι της Χαλκιδικής έχουν αποκλείσει από σήμερα με τρία μπλόκα όλους τους δρόμους που οδηγούν στο Άγιο Όρος, εν όψει του εορτασμού των Θεοφανείων με το παλαιό ημερολόγιο.
Ο αποκλεισμός γίνεται ως διαμαρτυρία για τη φημολογούμενη επικείμενη πώληση δάσους της Ιεράς Μονής Ιβήρων στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, αλλά και για τη γενικότερη σιωπή των μονών του Αγ. Όρους σχετικά με το φλέγον ζήτημα της εγκατάστασης ανοιχτού μεταλλείου χρυσού-χαλκού στο όρος Κάκαβος. Οι κάτοικοι λένε ότι δεν θα αποχωρήσουν από τα μπλόκα αν δεν πάρουν διαβεβαιώσεις από τη Μονή Ιβήρων και την Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους ότι δεν θα προχωρήσει η πώληση της έκτασης.

Νωρίτερα το απόγευμα είχε συμφωνηθεί να μεταβεί αύριο το πρωί αντιπροσωπεία κατοίκων στο Άγιο Όρος για να συναντηθεί και να συζητήσει με τον Άγιο Πρώτο και τους εκπροσώπους της Μονής. Ωστόσο σε νεώτερη επικοινωνία, ο Άγιος Πρώτος έθεσε σαν όρο για τη συνάντηση να διαλυθούν τα μπλόκα. Οι κάτοικοι αρνήθηκαν, η συνάντηση ματαιώθηκε και τα μπλόκα παραμένουν.

Με την απόφαση 7633/29.3.2012 του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, παραχωρήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ έκταση δάσους 3.273 στρεμμάτων στο όρος Κάκκαβος, για την δημιουργία επιφανειακού (open-pit) μεταλλείου, εργοστασίου εμπλουτισμού και απόληψης χρυσού και δυο χώρων απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων στα ρέματα Καρατζάς και Λοτσάνικο. Τα ρέματα συνεχούς ροής “Λοτσάνικου” και “Καρατζάς” είναι παραπόταμοι του Ασπρόλακκα, από τον οποίο υδρεύεται όλη η προ του Άθω περιοχή.

Η έκταση των 923 στρεμμάτων στο ρέμα Λοτσάνικο που χρειάζεται η εταιρεία για την κατασκευή του χώρου απόθεσης (τέλματος) αποβλήτων ανήκει στη Μονή Ιβήρων. Εκεί πρόκειται να κατασκευαστεί φράγμα από στείρα και απόβλητα εμπλουτισμού ύψους 159 μ. που θα «φιλοξενήσει» 23.500.000 τόννους βιομηχανικών αποβλήτων εμπλουτισμού.

Η Ελληνικός Χρυσός διαπραγματεύεται την αγορά αυτής της έκτασης από την Μονή Ιβήρων, με διαμεσολαβητή τον δήμαρχο Αριστοτέλη Χρήστο Πάχτα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η συναλλαγή έχει συμφωνηθεί, αλλά δεν έχουν πέσει υπογραφές ακόμα.

Οι κάτοικοι της περιοχής δίνουν έναν επικό αγώνα για να σώσουν τον τόπο τους, τις ζωές τους, τον τρόπο και τα μέσα της επιβίωσής τους από τη θηριώδη “επένδυση” της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Αν η Μονή Ιβήρων πουλήσει την έκταση, το Άγιο Όρος θα είναι συνεργός  στο μεγαλύτερο έγκλημα που θα έχει διαπραχθεί μέχρι σήμερα εναντίον της Χαλκιδικής, του Πολιτισμού της και της Ιστορίας της – και εναντίον του Αγίου Όρους.

Ικαρία και Ανεμογεννήτριες: για τη στάση του Δήμου Ικαρίας


Χάρτης ΡΑΕ όπου φαίνεται η διάταξη των ανεμογεννητριών

Που τοποθετείται ο Δήμος Ικαρίας στο χάρτη των μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων; Ποιά είναι η στάση του απέναντι στην αιολική εταιρεία “Μυτιληναίου” και ποιά η στάση του απέναντι στους δημότες που εκπροσωπεί; Που βρισκόμαστε σε επίπεδο ενημέρωσης από τη πλευρά του Δήμου; [Υπενθυμίζουμε για μια ακόμη φορά ότι ο Δήμος Ικαρίας ως δημόσια αρχή έχει υποχρέωση να ενημερώσει τους δημότες, οι οποίοι έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο όπως άλλωστε ορίζεται από διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις και συμφωνίες  που δεσμεύουν την Ελλάδα και τον Δήμο Ικαρίας]. Ποιές είναι οι αντιπροτάσεις που έχουν αρθρωθεί έως τώρα και ποιές οι πολιτικές επιλογές και πολιτικές ευθύνες του Δήμου Ικαρίας γενικά και του αριστερού Δημάρχου Ικαρίας ειδικά; Διαβάστε το άρθρο του συμπολίτη μας, Η.Γιαννίρη, με τίτλο “Ικαρία και Ανεμογεννήτριες: Ξεπουλούν το νησί υποθηκεύοντας το μέλλον του”, που δημοσιεύτηκε στις αρχές Φεβρουαρίου στην εφημερίδα Εποχή. 

Αναδημοσίευση από το http://www.epohi.gr.


Ικαρία και Ανεμογεννήτριες: Ξεπουλούν το νησί υποθηκεύοντας το μέλλον του
Του
Ηλία Γιαννίρη*
Η περίπτωση της κυβέρνησης Παπαδήμου, όπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ συγκυβερνούν, χωρίζει εύκολα τις μνημονιακές από τις αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις.
Η περίπτωση, όμως, του δήμου Ικαρίας, όπου δήμαρχος εξελέγη ο Χρήστος Σταυρινάδης (ΣΥΝ) από ένα κοινό ψηφοδέλτιο ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ είναι πολιτικά πιο περίπλοκη και πολλαπλά διδακτική. Επιπλέον, το ΛΑΟΣ έδωσε τη στήριξή του σε αυτό το ψηφοδέλτιο.

 Απέναντί του ήταν ο συνδυασμός του ΚΚΕ, που είχε και τους τρεις Καποδιστριακούς δήμους, το οποίο στήριξε και ο βουλευτής της ΝΔ κ. Καμμένος.

Ο ΣΥΝ Ικαρίας με το ψηφοδέλτιο Σταυρινάδη (ευτυχώς όχι όλος) αγνόησε την αντιμνημονιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόλοιπη Ελλάδα..

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, βρίσκεται κυριολεκτικά αφοπλισμένος, αμήχανος και με πολλά αδιέξοδα.

Υπάρχει και ένας τρίτος συνδυασμός η Αυτόνομη Συσπείρωση Πολιτών Ικαρίας (ΑΣΠΙ) που δεν έπαιζε στο δίπολο ΚΚΕ – ΑντιΚΚΕ αλλά εστίαζε στα προβλήματα, με προτάσεις και εκτεταμένο πρόγραμμα, που πήρε περίπου 12%.

Όπως όλοι οι Καλλικρατικοί δήμοι ανά την Ελλάδα, ο δήμος Ικαρίας βρέθηκε χωρίς επαρκείς πόρους. Άθλια η μεταφορά μαθητών και η λειτουργία των σχολείων.
 Το σύστημα ανακύκλωσης, που μισοδούλευε πριν, καταβαραθρώθηκε. Ούτε λάμπες δεν έχει ο δήμος για το δημοτικό φωτισμό. Τα προβλήματα πολλά και καμία πρωτοβουλία ή έστω πρόταση που να απευθύνεται από το δήμο στην ίδια την κοινωνία και τις δυνάμεις της.
 Η πολιτική του εφικτού και της μιζέριας θριαμβεύει και στην Ικαρία.


Ο δήμαρχος «είδε φως»…
Ώσπου, εκδίδεται τον Ιούλιο 2011 από το πουθενά, χωρίς καμία τοπική ενημέρωση ή διαβούλευση, η άδεια της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας προς εταιρεία συμφερόντων Μυτιληναίου, για 110 ανεμογεννήτριες 330MW στα 2/3 της ικαριακής οροσειράς. Αιφνιδιασμός πλήρης.
Αλλά ο δήμαρχος Ικαρίας κοντολογίς «είδε φως». Είναι πολλά τα λεφτά, έλεγε, δεν μπορείς να τα αγνοήσεις. Βέβαια όλο το καλοκαίρι μίλαγε παραπλανητικά για 4 και 5 εκατομμύρια το χρόνο που θα παίρνει ο δήμος (2% επί του αγοραζόμενου ρεύματος μέσω ΔΕΣΜΗΕ) και μόλις το Γενάρη του 2012 προσγειώθηκε στα 1,7 εκατ, όπως του είχαν επισημάνει από το καλοκαίρι ως ιδανικό μέγιστο διάφοροι επιστήμονες. Τα χρήματα τελικά υπολογίζονται σε πολύ λιγότερα, ίσως και κάτω από το 1 εκατ. ευρώ, λόγω συντήρησης ανεμογεννητριών, απωλειών της μεταφοράς του ρεύματος με υποθαλάσσιο καλώδιο στην Αττική κ.λπ.

Δεν σώζεται ο δήμος, που έχει προϋπολογισμό 8-9 εκατ ευρώ, με αυτά τα λεφτά. Μπορεί να εξασφαλίσει έσοδα και από αλλού, όπως θα δούμε παρακάτω. Ας σημειωθεί ότι όλο το παραγόμενο ρεύμα δεν είναι για τις ανάγκες της Ικαρίας, αλλά για εξαγωγή (λέγεται ότι θα είναι για εξαγορά ρύπων της Γερμανίας!). Η Ικαρία καλείται να δώσει τσάμπα το βουνό, που την έχει ζήσει χιλιάδες χρόνια και έχει ταυτιστεί μαζί της, να απαρνηθεί την ιστορία της, να γίνει παραγωγός ρεύματος από μια βιομηχανική χρήση του βουνού της για να εξάγει ρεύμα ιδιώτης, έναντι πινακίου φακής.

Ο δήμαρχος μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει ούτε μια εκδήλωση προς τους δημότες για το ζήτημα των 110 ανεμογεννητριών, πέρα από το να ανακοινώνει ότι παζαρεύει με τον όμιλο Μυτιληναίου για περισσότερα χρήματα και για δήθεν εξαίρεση των προστατευόμενων περιοχών. Κάνει ότι δεν ξέρει, παρ’ όλο που του έχουν διαβιβαστεί στοιχεία και χάρτες (Natura, Ορνιθολογικής κ.λπ.), ότι δεν γίνεται να μη μπαζωθούν, εκσκαφούν, διχοτομηθούν, καταστραφούν οι προστατευόμενες περιοχές.


Η αληθινή απολογία του Σωκράτη

Απόσπασμα από το έργο του Κώστα Βάρναλη (1934) 




   
Κατ΄ επιθυμίαν του «Δάσκαλου» η έκδοση του 1974 εικονογραφήθηκε από τον Γιάννη Ρίτσο, αν και ο μεγάλος μας ποιητής θεωρούσε ότι σε αυτό το «αριστούργημα της νεοελληνικής πεζογραφίας, όπου αίσθημα, στόχαση, λόγος, δένονται σε μια μοναδική αδιάσπαστη ενότητα», «η γλώσσα είναι τόσο νευρώδης, ακριβόλογη, καίρια, παραστατική που δεν έχει ανάγκη από καμμιάν εικαστική επικουρία, από καμμιάν άλλη παράσταση». 

Γι΄ αφτά που δίδαξα, θα πρεπε να με κάνετε χρυσόνε και να με προσκυνάτε. Γι΄ αφτά που θα ΄κανα, αν εζούσα, θα ΄πρεπε με το δίκιο σας όχι να με σκοτώσετε μοναχά, μα να με κοπανίσετε ζωντανό μέσα στο γουδί, όπως ο τύραννος ο Νέαρχος θα κοπανίσει το Ζήνωνα τον Ελεάτη, για να μάθει να διδάσκει την αρετή όσο θέλει, μα να μη μιλάει για την παλιανθρωπιά των αρχόντων. Θα ΄πρεπε να μου κόψετε τη γλώσσα, καθώς ο βασιλιάς Αντίπατρος θα κόψει τη γλώσσα του Υπερείδη του ρήτορα, για να μάθει, πως μπορεί να προδίνει την πατρίδα του, μα δεν κάνει να βρίζει και τον ξένο μισθοδότη... Θα ΄μουνα πραγματικά επικίντυνος στη δημόσια τάξη, στο «συμφέρον του κρείττονος». Και να ρίχνατε το κουφάρι μου μακριά στον Κορινθιακό ή σε κανένα φαράγγι του Κιθαιρώνα -«μη ταφήναι εν γη αττική!» Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ατιμία και προδοσία από το να λες την αλήθεια!.. 

Θα πήγαινα, που λέτε, στους λαϊκούς μαχαλάδες της Αθήνας, στα βρωμοχώρια της Αττικής από τις Κάβο Κολόνες ίσαμε τα Κούντουρα κι από την Κούλουρη ίσαμε το Καπαντρίτι. Θα κατέβαινα στα σκοτεινά χαμόσπιτα, γεμάτα κοριούς και χτίκιασμα, θα ΄μπαινα στα μικρομάγαζα της φτωχολογιάς, στα καρβουνιάρικα του λιμανιού, γιομάτα λέρα και βόχα. Και θα ΄λεγα: 

«Λέφτεροι πολίτες! Αφτός ο τόπος, κι αν ακόμα βρισκότανε στη Σκυθία, όπου σπάνια ξεμυτίζει ο γήλιος ανάμεσ΄ από μάβρα σύνεφα και πάνου σ΄ άλιωτα χιόνια, πάλε θα ΄τανε ο καλύτερος απ' όλους, γιατί το θέλ' η καρδιά σας. Είναι η πατρίδα. Δικιά σας η πατρίδα, μα τίποτα δικό σας μέσα σ' αφτήνε: χωράφια και παλάτια, καράβια και χρήμα, θεοί κ΄ εξουσία, σκέψη και θέληση -όλα ξένα! Λιγοστοί σας έχετε τόσο μέρος, όσο να τρυπώνετε ζωντανοί και να θάβεστε πεθαμένοι και τόση λεφτεριά, όσο να κάνετε τη φυσική σας ανάγκη στη ρεματιά, όταν δε σας βλέπει χωροφύλακας... Και όταν βυθίζετε το μάτι σας πέρα στο γαλάζιο πέλαγος, οπού πάνε κ΄ έρχονται καΐκια και φρεγάδες κουβαλώντας από το στόμα του Νείλου κι απ΄ τον Κιμμέριο Βόσπορο κι απ΄ τις Ηράκλειες στήλες σιτάρι, χάλκωμα, μετάξι και γυναίκες, περηφανέβεστε, πως είναι δικά σας, γιατί ΄ναι «εθνικά!» Και κανένας δε συλλογάται, πως όλα τ' αγαθά μαζέβονται σε λίγα χέρια. Ατζέμηδες, Μοραίτες, Θηβαίοι και Κορθιανοί σας σκοτώνουνε μια φορά οι ξένοι με τα χέρια τ΄ αδερφικά σας σφίγγουνε το καρύδι του λαρυγγιού σ΄ όλη σας τη ζωή και σας δολοφονούνε κάθε μέρα. Όχι μονάχα τίποτα δικό σας γύρα, μα κι όλος ο εαφτός σας κ΄ η ψυχή σας είναι δικά τους». 

Ύστερα θα πήγαινα στα νταμάρια της Πεντέλης, στις μίνες του Δασκαλειού και του Λάβριου, στους ταρσανάδες του Περαία, στις φάμπρικες, που φκιάνουνε σκουτάρια και λουρίκια του πολέμου -στους δούλους! Θα κατέβαινα στ΄ αμπάρια των καραβιών, όπου χιλιάδες σκεβρωμένοι κουπηλάτες (άσπρα μαλλιά, μέτωπα καμένα με το πυρωμένο σίδερο) βροντάνε ρυθμικά τους χαλκάδες τους και ξεφωνίζουν από τα χτυπήματα του βούρδουλα, σαν τύχει και λιγοθυμίσουν από την κούραση, θα πήγαινα στα μεγάλα τσιφλίκια, σαν του Αλκιβιάδη στον Κουβαρά, όπου ζεμένοι με τα καματερά οργώνουνε τα κατσάβραχα και τα πουρνάρια, θα πήγαινα στην Ακρόπολη, στη Ραμνούντα, στα Κούντουρα, στις Κάβο Κολόνες, όπου σηκώνουνε με τα χέρια τους στον αψηλό ουρανό τους μαρμαρένιους κολοσσούς του πνέματός σας, τους Παρθενώνες. Και θαν τους έλεγα: 

«Θρακιώτες, Ασιάτες, Αφρικανοί και Σκύθες και Ρωμιοί! Οικέτες, θεράποντες, επιστάτες, παιδαγωγοί, τσογλάνια. Μαντινούτες του γυναικωνίτη κι άγιες πόρνες των θεών και των ανθρώπων. Σκλάβοι δημόσιοι και σκλάβ΄ ιδιωτικοί. Η ξετσίπωτη φιλοσοφία δασκαλέβει, πως είσαστε γεννημένο σκλάβοι. Μα μήτε οι θεοί μήτε κ' η φύση διατάξανε το σπέρμα του πατέρα σας να σας γεννήσει τέτιους. Η τύχη σάς έκανε κι η συνήθεια σάς αποτέλειωσε. Είσαστε σκλάβοι εσείς, για να μαστ' εμείς οι λέφτεροι. Σηκώστε το κεφάλι και κοιτάχτε τον ανοιξιάτικο ουρανό. Έχετε ξεχάσει το βάθος και το χρώμα του. Στην πατρίδα σας όμοια γελάνε τ΄ ακρογιάλια κι αστροβολάνε κάμποι και γήλιος. Κάποτες είσαστε και σεις λέφτεροι κι άδικοι, για να γίνετ΄ εδώ σκλάβοι κι αδικημένοι -σεις, οι προγονοί σας, αδιάφορο! Είσαστε το μεγάλο ψυχομέτρι. Νιώστε τη δύναμη σας κ΄ ενωθείτε με τους αδικημένους λέφτερους. Να σηκώσετε μοναχά τα σφυριά, τα δρεπάνια, τα πελέκια, τα κρικέλια σας και θα γίνει κουρνιαχτός ολάκερ΄ η δημοκρατία των «αρίστων». Να τους πάρετε τ΄ αγαθά και να τους βάνετε να δουλέβουνε, για να τρώνε». 

-«Και να καθόμαστ΄ εμείς», θ΄ απαντούσανε μερικοί μαθημένοι να σέρνονται σα ραγιάδες στην κοιλιά μπροστά στους δυνατούς και να ξεκοιλιάζουνε τους αδύνατους. 

-«Όχι», θα φώναζα εγώ. «Θα δουλέβουνε κ΄ αφτοί και σεις. Κοινή δουλειά, κοινά τ΄ αγαθά κι η λεφτεριά...» 

 -«Αμ τότες ας λείπει τέτια λεφτεριά. Δε μας κάνει...» 

 -«Μην πειράζεστε! Σαν έρτει κείν' η ώρα, θα μπείτε σε δρόμο να γίνετε άνθρωποι» να λυτρώσετε, θέλοντας και μη, το σώμα σας, την ψυχή σας και το πνέμα σας». 


-«Ποιοι, μωρέ, θα μας βάλουνε σε δρόμο;» πάλε θα ξεφωνούσανε. 


-«Οι Σκύθες!». 


Μια βροντερή φωνή πετάχτηκε ξαφνικά, σα ρουκέτα: «Τέλειωσε το νερό!» Είταν ο κλητήρας. Οι δικαστάδες τινάχτηκαν άπανον μ΄ ορμή ξεφωνίζοντας και βλαστημώντας και τρέξαν όλοι πατείς με πατώ σε κατά την πόρτα. Δεν είτανε πυρκαϊά. Δεν είτανε σεισμός. Τρέχανε, στριμωγνόντανε, χτυπιόντουσαν αναμεταξύ τους ποιος θα πάει πρώτος στο ταμείο να πάρει το μιστό του! Ακόμα κ΄ οι κλητήρες ορμήσανε κατά την πόρτα για την ίδια δουλειά κι αφήσανε το Σωκράτη μοναχό του πάνου στο βήμα να πικρογελά. Και κείνος, με την παντοτινή του γαλήνη στην ψυχή και στο πρόσωπο, κατεβαίνοντας από το βήμα παρακάλεσε τον Πλάτωνα, που στεκότανε σαστισμένος εκεί κοντά, να τον οδηγήσει στη φυλακή: «Δεν ξέρω, καημένε, μήτε που βρίσκεται μήτε κι από ποιο δρόμο πάνε!»

Πηγή: Κώστας Βάρναλης, η Αληθινή Απολογία του Σωκράτη, 4η Έκδοση, Κέδρος, Αθήνα, 1974, σελ. 95-99.


18/6/12

[--->]