Οι φρουροί του Ελντοράντο με τις μπούργκες

Η εικόνα του βουνού μας σήμερα. Κάτι απρόσωπα ρομπότ πίσω από μια κατεβασμένη μπάρα κόβουν το δρόμο, ζητάνε να μάθουν ποιος είσαι και πού θέλεις να πάς, σε βιντεοσκοπούν, παίρνουν τον αριθμό του αυτοκινήτου σου. Σα να προσπαθείς να μπεις στη Μόρντορ.
Τι έγινε και ξανακατέβηκε η μπάρα;
Τι φοβούνται και ξαναβάλανε τη μπούργκα;
Ο κουκουλονόμος δεν ισχύει γι’αυτούς;
Είναι αυτός ο τόπος μας;

 [--->]

Πολυεθνικές φεύγουν από τον ευρωπαϊκό νότο

Οι συνταγές της Τρόικα αποθαρρύνουν τις επενδύσεις. Τίποτα απολύτως απ’ όσα ισχυρίζονται οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ΕΚΤ για να δικαιολογήσουν τις "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις" δεν αληθεύει. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Αυτό που παρατηρείται είναι μια φυγή των πολυεθνικών από το νότο, μια φυγή κεφαλαίων που απειλεί και την καινοτομία σε μια Ευρώπη του Νότου που "χρειάζεται απεγνωσμένα να βγει από την κρίση χρέους και την ύφεση."

Αυτό αναφέρει στο χθεσινό φύλλο της, η Wall Street Journal μαζί με  μερικά παραδείγματα, όπως η αμερικανική Kimberly Clark, η οποία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να μειώσει την παραγωγή παιδικών πανών στην Ευρώπη, λόγω της μείωσης των ποσοστών γεννήσεων,όπως και η  Alcoa και η PPR. Η γερμανική πολυεθνική Merck, πρόσφατα ανακοίνωσε την περικοπή κατά 20% του εργατικού δυναμικού της στην Ισπανία, και η αγγλική Compass Group μείωσε τις  δραστηριότητες της στην Πορτογαλία.

"Από την αρχή του χρόνου είχαμε σημάδια αποχώρησης των ξένων επενδυτών από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη  τους πρώτους έξι μήνες του έτους - αναφέρει η Wall Street Journal - ενώ η αποχώρηση των επενδυτών  από την Ιταλία ξεπέρασε την εισροή κεφαλαίων κατά 1,6 δισ. δολάρια. Οι άμεσες ξένες επενδύσεις σε Πορτογαλία, Ισπανία,  Ελλάδα και Ιταλία από το 2007 είναι μειωμένες κατά 38%, καθώς οι επενδυτές μετακινούνται προς τις αναδυόμενες χώρες. "


Ένας  μεγάλος αριθμός αρνητικών ειδήσεων που σημαίνουν ακριβώς το ίδιο : οι "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις" παράγουν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που υποστηρίζει η  τρόικα (ΕΚΤ, ΕΕ, ΔΝΤ).

Ας μη ξεχνάμε ότι επισήμως οι άγριες περικοπές των δαπανών του δημοσίου και η διακηρυγμένη "ανάγκη" μείωσης του "κόστους εργασίας" (μείωση μισθών, επισφαλείς συμβάσεις, κατάργηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων των μισθωτών) έγιναν για δύο βασικούς λόγους:

- Για τον  ισοσκέλιση των προυπολογισμών του κράτους και για να καταστούν βιώσιμες σε μακροπρόθεσμη βάση οι δαπάνες του δημοπροϋσίου.
 - Για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις προσέλκυσης επενδύσεων στις  χώρες των PIIGS (Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία, Ελλάδα και Ισπανία).

Και οι δύο αυτοί στόχοι απέτυχαν. Το δημόσιο χρέος στην πραγματικότητα αυξήθηκε σε όλες αυτές τις χώρες (εν μέρει εκτός από την Ιρλανδία), παρά τις περικοπές, και μάλιστα όσο πιο σκληρές ήταν οι περικοπές, τόσο περισσότερο επιδεινώθηκε το χρέος. Ο λόγος ήταν απόλυτα προβλέψιμος: μειώνοντας τις  κρατικές δαπάνες  μειώνετε το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, επιβραδύνεται ραγδαία  κάθε οικονομική δραστηριότητα, και, μειώνονται τα έσοδα από τους φόρους (ξεκινώντας από τον ΦΠΑ).
Η τοπική αυτή ύφεση,που συνοδεύτηκε από την πλήρη ανατροπή της εργατικής νομοθεσίας, η οποία στερεί από τη σημερινή γενιά και κυρίως από τις μελλοντικές γενιές την όποια ελπίδα βελτίωσης  της θέσης τους, όχι μόνο δεν συμβάλλει στη δημιουργία "ευνοϊκού περιβάλλοντος" για τις επενδύσεις (ξένες ή εγχώριες δεν υπάρχει καμία διαφορά ) αλλά δημιουργεί ένα περιβάλλον ερημοποίησης, απ’ όπου ακόμη και οι πολυεθνικές  αναγκάζονται να φύγουν. Το παράδειγμα της  Decathlon είναι χαρακτηριστικό: σε ποιον θα πουλήσω  αθλητικό εξοπλισμό χαμηλού κόστους σε μια χώρα που δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μέχρι το τέλος του μήνα;

Η οικονομία  στην πραγματικότητα είναι ένα σύστημα. Η κατάργηση ή η περικοπή  κάποιων πυλώνων - σε αντίθεση με ό, τι νομίζουν οι  ηλίθιοι  "εξαρτημένοι" από την νεοφιλελεύθερη ιδεολογία που διαμορφώθηκε σε πανεπιστημιακά ιδρύματα τύπου Bocconi - αποθαρρύνει την παραγωγική δραστηριότητα. Όσο πιο χαμηλό είναι το εισόδημα σε μια χώρα, τόσο λιγότερο κερδοφόρα θα είναι μια επένδυση. Κανενας στους πάνω ορόφους των διοικητικών συμβουλίων των πολυεθνικών εταιρειών,δεν  πιστεύει ότι είναι δυνατόν να μετατρέψει τις προηγμένες χώρες σε μεξικάνικες "maquilladoras"  που παράγουν φτηνά προϊόντα για να τα πουλήσουν αλλού. Η περιοχές αυτές ήδη υπάρχουν εντός και λίγο πιο έξω από την ευρωζώνη (Ανατολική Ευρώπη,  Μαρόκο, ακόμα και η Τουρκία) και δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν και άλλοι "φτωχοί σε ανταγωνισμό." Αν μη τι άλλο, υπάρχει έλλειψη πλούσιων αγορών που θα εξάγεται ένα μέρος από τα πλεονάζοντα αγαθά που θα παράγονται λίγο πολύ παντού.
[--->]

Οχι και τόσο αδιάφθοροι

 Η ΛΟΓΟΚΡΙΜΕΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Την ιστορία την αφηγείται το business insider. Στις 17 Σεπτεμβρίου, το γερμανικό Υπουργείο Εργασίας απέστειλε to σχέδιο έκθεσης "Για τη φτώχεια και τον πλούτο " στους συναδέλφους του των άλλων υπουργείων.

Μόνο η τελική έκθεση θα δημοσιοποιείτο αφού πρώτα επικυρωνόταν από τη καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ,. Η αρχική έκθεση υποτίθεται ότι θα παρέμενε κρυφή. Διέρρευσε όμως σχεδόν αμέσως. Και περιείχε καφτά σημεία. Πολύ καφτά.

Η ογκώδης έκθεση (PDF, 535 σελίδες), περιέγραφε την σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι στη Γερμανία-μια πραγματικότητα που γίνεται πιο σκληρή χρόνο με το χρόνο.

Για παράδειγμα, το 1998, το πιο φτωχό 50% του πληθυσμού κατείχε το 4% του ιδιωτικού πλούτου, ενώ το πιο πλούσιο  10% το 45%. Το 2008, στο φτωχότερο 50% ανήκε μόνο το 1%, ενώ το πλουσιότερο 10% αύξησε το μερίδιό του στο 53%. Άλλες εκθέσεις καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα.

Η έκθεση για τη φτώχια  της στατιστικής υπηρεσίας της Γερμανίας έδειχνε ότι το "ποσοστό της φτώχειας" στη Γερμανία ακολουθεί ανοδική πορεία : το 2008, ήταν 15,5%. Το 2009 ήταν 15,6%, και το 2010 ήταν 15,8%. Ιδιαίτερα σκληρά χτυπήθηκαν  άνθρωποι κάτω των 65 ετών,χωρίς οικογένεια, που ζούσαν μόνοι τους. Το ποσοστό της φτώχειας σ’ αυτή την ομάδα πληθυσμού ήταν 36,1%. Στις μονογονεϊκές οικογένειες, ήταν 37,1%.

Η πόλη του Μονάχου δημοσίευσε τη δική της έκθεση φτώχειας. Λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό κόστος της ζωής στο Μόναχο, διαπιστώνουμε ότι σχεδόν το ένα πέμπτο των κατοίκων της πόλης ζει σε συνθήκες φτώχειας. Το  όριο της φτώχειας στη Γερμανία είναι 940 ευρώ το μήνα.

Τα στοιχεία αυτά συζητήθηκαν για λίγο δημόσια, και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Ακόμα και οι μεγαλύτερες εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων προσάρμοσαν σ’ αυτά τα δεδομένα τις εμπορικές  στρατηγικές τους στις αναπτυσσόμενες χώρες [βλέπε...." Η "φτωχοποίηση της Ευρώπης"].

Όμως η έκθεση  "Για τη φτώχεια και τον πλούτο " του Υπουργείου Εργασίας, όπως αναθεωρήθηκε από το Υπουργείο Οικονομίας, διέρρευσε στην Süddeutsche Zeitung, η οποία στη συνέχεια κάθισε και σύγκρινε τις δύο εκθέσειςκαι είδε ότι η αρχική είχε λογοκριθεί!

Ας ξεκινήσουμε από την εισαγωγή. Στη νέα έκδοση, η φράση, "Ο ιδιωτικός  πλούτος στη Γερμανία είναι πολύ άνισα κατανεμημένος," έχει διαγραφεί.

Η αρχική έκδοση επεσήμανε: "Ενώ τα εισοδήματα των  υψηλότερων  εισοδημάτων  αυξήθηκαν τα τελευταία  δέκα χρόνια , των φτωχότερων που ακολούθησαν τον πληθωρισμό, μειώθηκαν. Ετσι η ψαλίδα των εισοδημάτων  μεγάλωσε", κάτι που θα μπορούσε να βλάψει" το αίσθημα δικαιοσύνης του λαού" και " να θέσει σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή". Λέξεις εμπρηστικές, από ένα υπουργείο Εργασίας μιας συντηρητικής κυβέρνησης. Πολύ εμπρηστικές.

Τα παραπάνω λοιπόν, στη βερσιόν που δόθηκε για δημοσίευση στο γερμανικό τύπο αντικαταστάθηκαν από τη νέα διάλεκτο, που χρησιμοποιείται τόσο συχνά στη μάχη διάσωσης της Ελλάδας: πτώση των πραγματικών μισθών ήταν μια " έκφραση των διαρθρωτικών βελτιώσεων» στην αγορά εργασίας και δημιούργησε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας για πολλούς ανέργους. "

Η έκθεση διαπιστώνει επίσης ότι η ωρομίσθια εργασία πολλών ανθρώπων που ζουν μόνοι τους και εργάζονται με πλήρη απασχόληση δεν ήταν αρκετή για να τους εξασφαλίσει τα προς το ζην. Αυτό "αυξάνει τη φτώχεια και αποδυναμώνει την κοινωνική συνοχή." Το σχόλιο αυτό έχει διαγραφεί και για το ζήτημα των χαμηλών μισθών  το μόνο που αναφέρεται είναι ότι "θα πρέπει να εξεταστεί με κριτικό πνεύμα."

  Ψαλίδι έπεσε και σε φράσεις όπως : " Ωστόσο, το 2010, πάνω από τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία εργάστηκαν για λιγότερα από € 7 την ώρα"

[--->]

Σλοβενία: Διαδηλώσεις κατά της κρίσης

 

Ακόμη και στη μικρή και ήρεμη Σλοβενία οι συνθήκες διαβίωσης ​​χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα, προκαλώντας την οργή των διαδηλωτών που χθες επιχείρησαν  να εισβάλλουν  στο Κοινοβούλιο. Συγκρούσεις και συλλήψεις σε διάφορες πόλεις την παραμονή των προεδρικών εκλογών.
Αρκετοί τραυματίες και τριάντα συλλήψεις ήταν ο απολογισμός των χθεσινών συγκρούσεων στη Λιουμπλιάνα, την πρωτεύουσα της Σλοβενίας, στη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας ενάντια στην πολιτική των περικοπών και της λιτότητας της δεξιάς κυβέρνησης του Γιάνεζ Γιάνσα και την καταπολέμηση της διαφθοράς της '' κάστας των πολιτικών''.
Στις  χθεσινές διαδηλώσεις, τις οποίες δεν της καλούσε κανένα κόμμα ή συνδικάτο, αλλά δίκτυα και μη κομματικές οργανώσεις, συμμετείχαν τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι στην πρωτεύουσα και δεκάδες χιλιάδες άλλοι σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της  χώρας. Σε σύγκριση με τις διαδηλώσεις που διοργάνωσαν τα συνδικάτα και η αντιπολίτευση τους τελευταίους μήνες, χθες υπήρξε μια ριζοσπαστικοποίηση των διαμαρτυριών, σημάδι μιας μεγαλύτερης αποφασιστικότητας μέρους των διαδηλωτών και της ταχύτερης επιδείνωσης  των συνθηκών διαβίωσης στη Σλοβενία.

Κατά μιας ομάδας διαδηλωτών που προσπάθησε να εισβάλλει στο Κοινοβούλιο, η αστυνομία χρησιμοποίησε γκλομπς, δακρυγόνα και κανόνια νερού, και συνελήφθησαν τριάντα νέοι και άλλοι εργαζομένοι.
Οι διαδηλωτές ανταπάντησαν με κροτίδες, πέτρες,μολότοφ, και ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανέφεραν ότι στην διαδήλωση έκαναν την εμφάνισή τους και νεολαίοι ντυμένοι στα μαύρα και φορώντας  κουκούλες.

Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν την περασμένη Δευτέρα στο Μάριμπορ, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σλοβενίας, όπου αρκετές χιλιάδες άνθρωποι απαιτούσαν την παραίτηση του δημάρχου και του δημοτικού συμβουλίου, που κατηγορούνται για διαφθορά και τ κακή διακυβέρνηση. Και τότε υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία, συλλήψεις και τραυματισμούς, και μετά τη σκληρή στάση της αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών στην πόλη Μάριμπορ, συλλογικότητες και κοινωνικές ομάδες κάλεσαν τον κόσμο να βγει στους δρόμους και σε άλλες πόλεις.
Σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα, κάτι ασυνήθιστο σε μία χώρα που θεωρείται η πιο ειρηνική στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, γίνονται αύριο στη Σλοβενία ​​οι εκλογές  για την προεδρία μεταξύ του σημερινού κεντροαριστερού Προέδρου Ντανίλο Τουρκ και του σοσιαλδημοκράτη πρώην πρωθυπουργού Μπορούτ Παχόρ.
Ο νικητής των εκλογών θα πρέπει να διαχειριστεί μια χώρα σε κρίση,με 11,5% ανεργία και μια οικονομία που εξαρτάται υπερβολικά από τις εξαγωγές και επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο λόγω της κρίσης, και με μια κυβέρνηση που προσπαθεί να προχωρήσει μπροστά  με περικοπές στον πολιτισμό , την υγεία, την  παιδεία, τους  μισθούς και τις συντάξεις.

 

[--->]

"Διακόψτε τη συμμαχία με Ιράν,σταματήστε τον ένοπλο αγώνα"

Πιέσεις και διεργασίες στη Μεση Ανατολή

του Νιντάλ Χαμάντε

Αρχές Νοεμβρίου ο εμίρης του Κατάρ επισκέφθηκε τη Γάζα, ο πρώτος αρχηγός Κράτους που επισκέπτεται επίσημα τη Γάζα. Παρακάτω παραθέτουμε άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 16 Νοεμβρίου στον ιστότοπο της Χεζμπολά, αλ Μανάρ σχετικά με τους στόχους της επίσκεψης,καθώς και άλλες μεθοδεύσεις στην περιοχή.

Σχετικά με την επίσκεψη του εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα ΑλΤάνι, στη Λωρίδα της Γάζας και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Ισμαήλ Χανίγιε, πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Εμίρης έθεσε πέντε σημεία: 

1. Διακοπή της συμμαχίας με το Ιράν, 

2. Έναρξη διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ χωρίς προϋποθέσεις, 

3. Αναγνώριση του Ισραήλ,

 4. Αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, 

5. Ανακοίνωση παύσης του ένοπλου αγώνα και στροφής στις διαπραγματεύσεις ως μόνης επιλογής.  

Ο Χανίγια διαφώνησε με τα σημεία αυτά, και ο εμίρης του Κατάρ μείωσε την επίσκεψη του στη Γάζα από δύο ημέρες οε λίγες ώρες, και περιόρισε τη βοήθεια προς τη Γάζα που είχε υποσχεθεί, από 600 σε 350 εκατομμύρια δολάρια. 

 Ο ΑχμαντΤζάμπαρι, στρατιωτικός διοικητής της Χαμάς, ήταν υπέρμαχος της συμμαχίας με το Ιράν, τη Χεζμττολάχ και τη Συρία. Σύμφωνα με πληροφορίες, η δολοφονία του εντάσσεται σε σχέδιο εξουδετέρωσης συγκεκριμένων προσώπων στη στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς προκειμένου αυτή να προσαρμοστεί, όπως συνέβη και με τη Φατάχ. 

 To Κατάρ επιθυμεί από όλους τους παράγοντες, αραβικούς και διεθνείς, συμπεριλαμβανομένης της Γάζας, να συμβάλουν στην εξυπηρέτηση ενός στόχου: την πτώση του πρόεδρου της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασαντ. Πασχίζει να πείσει τη Δύση για την ανάγκη στρατιωτικής επέμβασης, ενώ επιθυμεί και την παλαιστινιακή συγκατάθεση μέσω της προσαρμογής της Χαμάς, σε συνεργασία με τον Χάλεντ Μεσάαλ που ζει στην Ντόχα.

Η Ιορδανία υποκατάστατο της Toυρκίας ή το πεπρωμένο της Συρίας

Στο ίδιο πλαίσιο, to Kατάρ προσπαθεί να εμπλέξει την Ιορδανία σε μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία με την άσκηση οικονομικής και πολιτικής πίεσης μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Ιορδανία. 

 Οι ιορδανικές Αρχές πιστεύουν πως το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος ασκούν πίεση στην Ιορδανία, στην παρούσα οικονομική κρίση, για επέμβαση στη Συρία. Ο Ιορδανός πρωθυπουργός δήλωσε σε συνάντηση με τους συντάκτες ημερήσιων εφημερίδων, πριν από μία εβδομάδα, ότι κατά τη διάρκεια επίσκεψης του υπουργού Ενέργειας Αλάα Μπαταΐνε στο Κάιρο για την εκ νέου παροχή αερίου στην Ιορδανία, η Αίγυπτος ενημέρωσε ότι η απόφαση δεν είναι δική της. 

 To Κατάρ, είπαν τους απαγορεύει την παροχή φυσικού αερίου προς την Ιορδανία. 0 πρωθυπουργός της Ιορδανίας πρόσθεσε ότι η Σαουδική Αραβία αρνείται να βοηθήσει την Ιορδανία με την πώληση πετρελαίου σε προνομιακή τιμή.Μετά από αυτή τη συνάντηση, η ιορδανικές εφημερίδες εξαπέλυσαν επίθεση κατά της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας.  

Πηγές αναφέρουν ότι η Ιορδανία μελετά τη σύσταση επιτροπών για να εξηγήσουν στο λαό τα αίτια της οικονομικής κρίσης στη χώρα, και ότι ο βασικός λόγος βρίσκεται σε μια συνωμοσία Κατάρ, Αιγύπτου και Σαουδικής Αραβίας, που πιέζουν ώστε η Ιορδανία να επέμβει στρατιωτικά στη Συρία. Ωστόσο, η Ιορδανία δεν πρέπει να εμπλακεί αυτή τη στιγμή στη συριακή κατάσταση και στην αμερικανο-καταριανή πολιτική στη Συρία μετά το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι Τούρκοι.

Στόχοι Συρία και Παλαιστίνη

Για την επίτευξη των σχεδιασμών στη Συρία, η Μουσουλμανική Αδελφότητα έστειλε εκατοντάδες άτομα από την Ιορδανία οε στρατόπεδα  εκπαίδευσης στη Λιβύη. 

Ο στόχος δεν είναι να σταλούν στη Συρία, αλλά να χρησιμοποιηθούν σε στρατιωτική επίθεση εναντίον της ιορδανικής κυβέρνησης αν αυτή αρνηθεί να συμπράξει στρατιωτικά εναντίον της Συρίας. 

 Ήδη στην πόλη Ιρμπίντ έχουν γίνει ένοπλες επιθέσεις σε κυβερνητικές δυνάμεις. Ο υπουργός Εσωτερικών συνάντησε την Πέμπτη ηγέτες των Αδελφών Μουσουλμάνων, με περιεχόμενο την αναβολή των επικείμενων βουλευτικών εκλογών και τη συμφωνία για ένα νέο εκλογικό νόμο, με αντάλλαγμα τη συμμετοχή τους στις εκλογές και στην κατανομή της εξουσίας παρόμοια με το λιβανέζικο σύστημα.

 Όλα αυτά γίνονται υπό την εποπτεία και με την υποστήριξη των ΗΠΑ προς τους Αδελφούς Μουσουλμάνους οι οποίοι πιέζουν να σταλεί ο ιορδανικός στρατός στην Ντάραα. Σε περίπτωση που ο βασιλιάς αρνηθεί, θα μετατρέψουν την Ιορδανία σε πεδίο συγκρούσεων όπως τη Συρία.

Σε ό,τι αφορά την παλαιστινιακή υπόθεση, υπάρχουν πιέσεις μέσω του Κατάρ να επιστραφεί ο έλεγχος της Δυτικής Όχθης στην Ιορδανία.

 Στη διάρκεια δείπνου που παρέθεσε στην Ιορδανία ο πρωθυπουργός προς στο βασιλιά, σε ερώτηση σχετική με την περίπτωση της επιστροφής της Δυτικής Όχθης στην Ιορδανία, αναφέρθηκε συνάντηση στη Ραμάλα με την παρουσία Ισραηλινών αξιωματούχων και Παλαιστίνιων προσωπικοτήτων, ανάμεσά τους και ο επιχειρηματίας Μουνίμπ Μάσρι, στην οποία παρουσιάστηκε μελέτη για την επιστροφή της Δυτικής Όχθης σε μια Ιορδανία υπό παλαιστίνιο-ιορδανική συνομοσπονδία.

Πηγή: δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ,Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012