Wolfgang Streeck: Οι τέσσερις λόγοι της αποτυχίας της Αριστεράς στις ευρωεκλογές

Η αποτυχία των κομμάτων του κέντρου στις ευρωεκλογές δείχνει ότι η κρίση της ΕΕ δεν έχει σε καμία περίπτωση περάσει. Ωστόσο, η έλλειψη στρατηγικής και ταυτότητας της Αριστεράς έχει πλήξει την ικανότητά της να προτείνει μια εναλλακτική λύση.

Σε κανένα, σχεδόν, από τα αμέτρητα σχόλια για τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών δεν γίνεται λόγος για ριζοσπαστική Αριστερά, σε αντίστιξη με τη σοσιαλδημοκρατική αριστερά. Αυτό είναι ένα δείγμα περιφρόνησης που της αξίζει απόλυτα.

Πριν πέντε χρόνια, στην ηγεσία της Αριστεράς, υπό την δύσχρηστη ετικέτα GUE/NGL (Συνομοσπονδιακή Ομάδας Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά / Βόρεια Πράσινη Αριστερά, δεν ήταν άλλος από τον Αλέξη Τσίπρα. Αργότερα, ως Έλληνας πρωθυπουργός, έγινε ο αγαπημένος μαθητής της Ανγκελα Μέρκελ στην τέχνη της προδοσίας.

Με την πάροδο του χρόνου και με τη συμμετοχή διαφόρων μικροομάδων, η Ομάδα GUE / NGL συγκέντρωσε συνολικά πενήντα δύο έδρες, λίγο λιγότερο από το 7% των 751 βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τώρα, το 2019, κατέληξε να έχει τριάντα οκτώ, με απώλειες πάνω από το ένα τέταρτο.

Η συντριπτική ήττα της ευρωπαϊκής αριστεράς - ή ακριβέστερα της εκπροσώπησής της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – συνέπεσε με τη δραματική αποτυχία των παλαιών κομμάτων της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς. Ολοι μαζί, οι τελευταίοι κέρδισαν μόνο 329 έδρες: το 44% του συνόλου.

Η απώλεια εβδομήντα πέντε εδρών έβαλε ένα τέλος στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Μεγάλης Συμμαχίας και συνέπεσε με την αλματώδη αύξηση των ψήφων διαφόρων κόμματων μιας νέας, αν όχι εντελώς νέας, εθνικιστικής δεξιάς (114 έδρες, μια αύξηση τριάντα έξι εδρών). Εντυπωσιακά τα κέρδη και για τους Πράσινους, οι οποίοι από τις πενήντα δύο έφτασαν τις εβδομήντα έδρες, σχεδόν διπλάσιες από αυτές τις Αριστεράς.

Αυτή είναι, λοιπόν, η ώρα για γρήγορες αλλαγές πολιτικών θέσεων. Αλλά πότε η αριστερά θα πρεπε να περιμένει να αυξηθεί η εκλογική της δύναμης μεταξύ των Ευρωπαίων εργαζομένων και των ρεφορμιστικών τμημάτων της μεσαίας τάξης, αν όχι τώρα; Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εξηγηθεί η καταστροφική αποτυχία της αριστεράς. Στο μυαλό μου έρχονται τέσσερις λόγοι – σίγουρα,όμως, υπάρχουν περισσότεροι.

Φρεσκάρισμα μνήμης.

Επειδή πολλά λέγονται περί της γραμμής και των θέσεων Βαρουφάκη το 2015

Απόσπασμα συνέντευξης του Joseph Halevi *στο contropiano.org στις 30/1/2015. Τίτλος συνέντευξης : Η νέα ελληνική κυβέρνηση με τη θεωρία των παιγνίων του Βαρουφάκη

 *Ο Joseph Halevi, με τον Γ.Βαρουφάκη και τον Νικόλαο Θεοχαράκη έχουν συγγράψει το "Modern Political Economics, Making Sense of the Post-2008 World"

Κατά την γνώμη σας, πόσα περιθώρια ελιγμών έχει η νέα ελληνική κυβέρνηση;

JH: κανένα. Και το γνωρίζουν. Οπότε θα πρέπει να συγκρουστούν. Και τότε θα δούμε πώς θα αντιδράσει ο Σύριζα, εντός του οποίου υπάρχει η ευρωκομμουνιστική συνιστώσα αλλά όχι μόνο, υπάρχουν και άνθρωποι που έφυγαν από το ΚΚΕ αργότερα. Αυτή η συνιστώσα βλέπει πιο θετικά το ζήτημα του χρέους, με την έννοια ότι θα δεχθούν να συμβιβαστούν αντί να έλθουν σε ρήξη με την Ε.Ε.. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα στο Σύριζα.

Ερ .: Όταν λέτε να έλθουν σε ρήξη τι εννοείτε;

JH: Ως σύγκρουση εννοώ τη γραμμή Βαρουφάκη. Η γραμμή αυτή είναι απολύτως σωστή. Δηλαδή, παύση πληρωμών ( default), αλλά παραμονή στην ευρωζώνη.

Ερ .: Έτσι, σύμφωνα με τον Βαρουφάκη, μπορεί να γίνει παύση πληρωμών παραμένοντας στην Ευρωζώνη;

JH: Φυσικά και γίνεται, δεν πληρώνεις και τέρμα. Δεν χρειάζεται να φύγεις, κανείς δεν σε αναγκάζει να φύγεις και δεν μπορούν να σε διώξουν. Αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν όσοι μιλάνε για "Grexit", ούτε καν οι Γερμανοί που λένε: α ! , τότε φεύγεις. Κανείς δεν μπορεί να διώξει την Ελλάδα και οποιαδήποτε άλλη χώρα από την ευρωζώνη. Έτσι, ο Γιάνης λέει: Ωραία, αν δεν θέλουν να δεχθούν συμβιβασμούς, εμείς δηλώνουμε παύση πληρωμών παραμένοντας στη ζώνη του ευρώ, και τότε να δούμε τι θα συμβεί. Αυτό το έγραφε και στο blog του, αρκετά συχνά.

[---->]

Το ιταλικό ταξικό συνδικάτο βάσης Slai Cobas : Η συγχώνευση της Fca-Renault-Nissan «προετοιμάζει το θάνατο» των ιταλικών εργοστασίων της Φίατ

Και ενώ η προσοχή όλων είναι στραμμένη σε εκλογές και αναλύσεις εκλογικών αποτελεσμάτων, το πραγματικό κεφάλαιο-οι πολυεθνικές-δεν κοιμάται ποτέ…

Το ιταλικό συνδικάτο βάσης, Slai Cobas, δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η διαφαινόμενη συγχώνευση των τριών γιγάντων της αυτοκινητοβιομηχανίας θα οδηγήσει στο κλείσιμο των ιταλικών εργοστασίων της Φίατ.

«Η συγχώνευση μεταξύ Fca(Fiat Chrysler Automobiles), της πρώην Φίατ, της Renault και της Nissan προετοιμάζει τον« υποβοηθούμενο θάνατο »των ιταλικών εργοστασίων της Φίατ και όλων των συνεργαζόμενων με αυτή βιομηχανιών και σε καμία περίπτωση την ανάκαμψη της βιομηχανίας». Αυτά, δήλωσε ο περιφερειακός συντονιστής του συνδικάτου βάσης Slai Cobas της Νάπολης και των εγκαταστάσεων της Φίατ στο  Pomigliano d'Arco,  σχολιάζοντας την πιθανή συγχώνευση των τριών γιγάντων της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Το συνδικάτο βάσης υπενθυμίζει ότι μέσα σε τριάντα χρόνια η Φίατ «παρουσίασε και ακύρωσε πολλά σχέδια διάσωσης της εταιρίας σε μια εφήμερη ακολουθία όπου το κάθε επόμενο σχέδιο διέψευδε και ακύρωνε τους στόχους του προηγούμενου». «Mε αυτά τα σχέδια διάσωσης – εξηγεί το συνδικάτο βάσης - η Fiat πραγματοποίησε επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων με τα λεφτά του ιταλικού δημοσίου, στη συνέχεια, όμως, έκλεισε ή μείωσε τα εργοστάσια της στην Ιταλία, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια προβλέψιμη τριακονταετή φάση απολύσεων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα χωρίς σταματημό, και την απώλεια, τα τελευταία έτη, 91.000 θέσεων εργασίας στα εργοστάσια του ομίλου.

Τέλος, σύμφωνα με τους εκπροσώπους του συνδικάτου βάσης  Slai Cobas, η συγχώνευση μεταξύ της Fca, της Renault και της Nissan «θα είναι μια επανάληψη της εξαγοράς της Chrysler, η οποία οδήγησε στην ίδρυση του ομίλου FCA και την μετεγκατάσταση της έδρας της πρώην ιταλικής Φίατ, στο εξωτερικό, με ακραίες συνέπειες και με εταιρικές πολιτικές που παραβίασαν συνειδητά όλες τις τυπικές και επίσημες δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί για την εκπλήρωση των υποχρεωτικών «κοινωνικών εγγυήσεων».

[---->]

Άγριοι βασανισμοί μεταναστών από την ΕΛ.ΑΣ. στον Έβρο

Ηλεκτροσόκ, πλαστικές σφαίρες, ξυλοδαρμοί με κλομπ, στέρηση τροφής, κατάσχεση ρούχων και χρημάτων, και στο ποτάμι για Τουρκία.

Από τα τελευταία σαδιστικά κατορθώματα των Τσίπρα - Γεροβασίλη - Παπακώστα. Λίγο πριν αναλάβει ο Μητσοτάκης με τη δική του παρέα σαδιστών

Νέα καταγγελία για βασανιστήρια σε μετανάστες από την ΕΛ.ΑΣ. στην περιοχή του Έβρου έρχεται στη δημοσιότητα.

                                 

Πρόκειται για τρεις μετανάστες, τον Ιρακινό Ibrahim Khidir, 35 ετών, και τους Αιγύπτιους Hassan Mahmoud και Ahmed Samir, 18 και 26 ετών αντίστοιχα, που εντοπίστηκαν άγρια κακοποιημένοι, ημίγυμνοι και με βαθιά σημάδια από πλαστικές σφαίρες και ξυλοδαρμό στο σώμα τους, στην περιοχή της Αδριανούπολης από την τουρκική συνοριοφυλακή.

Σύμφωνα με την Daily Sabah, οι μετανάστες δήλωσαν σε δημοσιογράφους ότι πέρασαν στην Ελλάδα παράνομα, μαζί με άλλους επτά μετανάστες, μέσω ενός δικτύου διακινητών με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Συνελήφθησαν από την ελληνική αστυνομία στην περιοχή του Διδυμοτείχου, ενώ προσπαθούσαν να ταξιδέψουν προς τη Θεσσαλονίκη. Τότε οδηγήθηκαν στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα, όπου πέρασαν δύο ημέρες μαζί με άλλους 35 παράτυπους μετανάστες. Τους αρνήθηκε κάθε παροχή τροφής.

                                

Όπως καταγγέλλουν, στη συνέχεια οι μετανάστες μοιράστηκαν σε ομάδες των 10 ατόμων και επιβιβάστηκαν σε βάρκες, μαζί με Έλληνες αστυνομικούς. Απελάθηκαν στην Τουρκία μέσω του ποταμού Έβρου.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Daily Sabah, οι μετανάστες υπέστησαν βασανιστήρια στο αστυνομικό τμήμα, που περιελάμβαναν ξυλοδαρμό με κλομπ, πυροβολισμό με πλαστικές σφαίρες και ηλεκτροσόκ. Όπως καταγγέλλουν, τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν ενώ οι μετανάστες βρίσκονταν στην ακτή του Έβρου, ακόμα και μέσα στις βάρκες.

                          

Ο Khidir δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι Έλληνες αστυνομικοί τον συνέλαβαν στο Διδυμότειχο και τον βασάνισαν με ηλεκτροσόκ και εκτόξευση πλαστικών σφαιρών στο σώμα του. Τα ρούχα και τα χρήματά του κατασχέθηκαν και κρατήθηκαν. Ο Mahmoud και ο Samir επίσης δήλωσαν ότι απελάθηκαν στην Τουρκία αφού εξαναγκάστηκαν να γδυθούν και έχοντας δεχτεί χτυπήματα.

Τους τελευταίους μήνες έχουν έρθει στη δημοσιότητα δεκάδες καταγγελίες για παράνομες απελάσεις προσφύγων και μεταναστών στον Έβρο, που συνήθως συνοδεύονται από άγρια κακομεταχείριση. Παρ’ ό,τι οι σχετικές καταγγελίες έχουν δημοσιευθεί σε πολλά ΜΜΕ, δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη αντίδραση από τις ελληνικές αρχές. 

[--->]