Επίθεση στην Ελλάδα με απειλές και τρομοκρατία

Μεγάλη πτώση του Χρηματιστήριου  Αθηνών (-16% σε τρεις ημέρες). Στα ύψη τα σπρεντς (1.000 μονάδες στα ομόλογα τριακονταετίας). Στρατοσφαιρικό τα επιτόκια των ομολόγων του Δημοσίου (17%).

του Claudio Conti

Ο σχηματισμός της κυβέρνησης Τσίπρα - η οποία στην πρώτη συνεδρίασή της αποφάσισε το μόνο συγκεκριμένο μέσα σε όλη την ακατάσχετη φλυαρία που κυριάρχησε στα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας, την ακύρωση κάθε διαδικασίας ιδιωτικοποίησης  της ηλεκτρικής ενέργειας και του λιμένος Πειραιώς  που είχαν ξεκινήσει επί Σαμαρά  -  χαιρετίστηκε από τις χρηματοπιστωτικές αγορές, με μαζική φυγή από την Αθήνα. Το μήνυμα είναι σαφές: να πεθάνετε.

Η πραγματικότητα όμως είναι κάπως διαφορετική: κανείς δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά, ακόμη και οι πιο κερδοσκοπικές  " αγορές", την έκρηξη της Ελλάδας, την έξοδό της από το ευρώ, τη ρήξη του ενιαίου νομίσματος που θα ακολουθούσε (οι χώρες που σήμερα αντιμετωπίζουν "προβλήματα" θα γινόντουσαν  αμέσως στόχος των κερδοσκόπων αντί της Αθήνας), ένα  χάος που δεν θα περιοριζόταν μόνο στην Ευρώπη.

Οπως, λοιπόν, η Ελλάδα δεν μπορεί να σπάσει από μόνη της τα  δεσμά των υποχρεώσεων της από τις  Συνθήκες της ΕΕ, έτσι και η ΕΕ και οι αγορές δεν μπορούν να  "εκδιώξουν" μία χώρα, όσο μικρή κι αν είναι, μια χώρα που ο πληθυσμός της αποφάσισε  δημοκρατικά ότι προτιμά μια κυβέρνηση κοντά στα προβλήματα του από τις υπαγορεύσεις της τρόικας.

Η επίθεση επομένως είναι υπαρκτή, και πολύ έντονη, σχεδόν τρομοκρατική. Αλλά  πιο πολύ είναι ένα σήμα, μια προειδοποίηση, μια απειλή, παρά μια δήλωση για "τελική λύση".

Με τη στάση της απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι μιλάει σοβαρά, πραγματοποιώντας αμέσως ένα σημείο κλειδί του εκλογικού του προγράμματος. Οι "αγορές" αντέδρασαν και αυτές εξίσου σοβαρά, προετοιμάζοντας το έδαφος για τον εκβιασμό που ο επικεφαλής του Γιουρογκρούπ - ο Ολλανδός Γερούν Ντάισελμπλουμ – θα βάλει στο τραπέζι αύριο, στην πρώτη του συνάντησή  με τη νέα ελληνική ηγεσία. Η παρτίδα σκακιού έχει αρχίσει και θα κρατήσει  πολύ .

Το πρώτο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ιστορική κατάσταση που δεν έχουμε ξαναδεί, ακόμη και με αυστηρά οικονομικούς όρους. Ο καπιταλισμός εδώ και οκτώ χρόνια βρίσκεται σε κρίση και από πουθενά δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια διέξοδος. 

Οι ιδέες σχετικά με την έξοδο από την κρίση είναι από τη μια,  η ιδεολογία στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου (η "λιτότητα" σε περιόδους κρίσης δεν είναι παρά ένας επιπλέον τρόπος για μεγαλύτερη φτωχοποίηση των φτωχών και της "μεσαίας τάξης" και τον πλουτισμό όσων έχουν ήδη πάρα πολλά), και από την άλλη οι εμπειρικές λύσεις "ανάγκης",ο  "αναγκαίος ρεφορμισμός", ο οποίος αντλεί ιδέες αμφιταλαντευόμενος από μια ιδεολογική κληρονομιά , χωρίς όμως να καθορίζει την στάση του από αυτή ή να τη σέβεται ιδιαίτερα. 
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κράμα ιδεών, και όχι ο κληρονόμος ενός ενιαίου κοινωνικού δημοκρατικού οράματος λίγο πιο ριζοσπαστικό από το σχεδόν ''νεκρό'' ΠΑΣΟΚ. Τις διαφορετικές απόψεις τις συνδέει η πίεση που ασκεί ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού στα όρια της φτώχειας,ένας κόσμος που χρειάζεται άμεσες απαντήσεις, και όχι  μια "μακροπρόθεσμη μεταρρύθμιση" του καπιταλιστικού συστήματος.

Ακόμα και ο πιο αδίστακτος κερδοσκόπος που έχει κάποια βαρύτητα γνωρίζει ότι δεν είναι προς το συμφέρον του πιστωτή να οδηγήσει στο θάνατο τον οφειλέτη του. Το παιχνίδι έχει να κάνει λοιπόν με  τη δύναμη της θηλιάς που θα συνεχίσει να σφίγγει το λαιμό του οφειλέτη,ο οποίος έχει μείνει πλέον χωρίς ανάσα και γνωρίζει ότι μόνο με μεγαλύτερη ελευθερία δράσης και πιο πολύ χρόνο θα μπορέσει να αποφύγει το βέβαιο θάνατο. Οπως ο κρατούμενος ,που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και πρώτο στόχο του βάζει το πώς θα πάψουν να τον ξυλοφορτώνουν οι δεσμοφύλακες του και μετά να δει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα του.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη φορά  δεν είχαμε μια μετάδοση της "μόλυνσης" μεταξύ ελληνικών ομολόγων και  ιταλικών ή  ισπανικών. Οι "αγορές" γνωρίζουν ότι η ΕΚΤ θα αρχίσει να αγοράζει, η χρηματοπιστωτική σταθερότητα είναι προς το παρόν -  60 δισεκατομμύρια ευρώ το μήνα για 18 μήνες - εγγυημένη. Γνωρίζουν, επίσης, ότι το ελληνικό χρέος που βρίσκεται σε χέρια ιδιωτών – δηλαδή στα χέρια τους - είναι πολύ λίγο. Πάνω από το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους βρίσκεται στα χρηματοκιβώτια του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αρκετών κεντρικών τραπεζών που δεν έχουν κανένα συμφέρον να το πουλήσουν, πολύ λιγότερο με τις σημερινές τιμές.

Υπάρχει επομένως και χώρος και χρόνος. Ότι ακριβώς  χρειάζεται για  διαπραγματεύσεις περίπλοκες, σύνθετες, σκληρές. Οτι ακριβώς χρειάζεται για να πάρει μια μικρή  ανάσα ένας λαός που χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο από μια χούφτα εγκληματίες της οικονομικής ελίτ ή της  ηγεσίας των "υπερεθνικών θεσμικών οργάνων".

[--->]

Το περήφανο Κομπανί είναι ελεύθερο!

 
 του Ανδρέα Δενεζάκη

Και ενώ εμείς ζούσαμε, απορροφημένοι, δίκαια, τις πολύ ενδιαφέρουσες μέρες των εκλογών, οι Κούρδοι στο Κομπανί πανηγύριζαν, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο τη μεγαλειώδη νίκη τους, στέλνοντας αισιόδοξο μήνυμα στον κόσμο.

Μετά από 133 μέρες, από τις 15 Σεπτέμβρη του 2014, οι ηρωικοί κάτοικοι του Κομπανί και των γύρω χωριών, οι περήφανοι μαχητές και μαχήτριες των Μονάδων Λαϊκής Προστασίας YPG/YPJ (ΓεΠεΓκε/ΓεΠεΖε) και οι Κούρδοι Πεσμεργκά από το Ιράκ, απελευθέρωσαν τελείως την πόλη και τη γύρω περιοχή διώχνοντας από τα εδάφη τους, τους φανατικούς και βαριά εξοπλισμένους μισθοφόρους του «Ισλαμικού Κράτους» (ISIS). 

Την Δευτέρα 26 Γενάρη, οι Μονάδες Λαϊκής Προστασίας της Ροζάβα ανακοίνωσαν επίσημα την πλήρη απελευθέρωση της πόλης του Κομπανί από τη συμμορία του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους (ISIS). Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Αμερικανίδα εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζεν Ψάκι, το επιβεβαίωσαν. Μόνο ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού έκανε ότι μπορούσε να μείνει η πόλη αβοήθητη μέχρι να πέσει στα χέρια του ISIS, έκφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του από αυτή την εξέλιξη, φοβούμενος κυρίως τη δημιουργία ενός δεύτερου αυτόνομου Κουρδιστάν, αυτή τη φορά στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας.

Η παραπληροφόρηση έχει όνομα

Αρθρο του Federico Fubini στην ιταλική εφημερίδα La Republica με τίτλο :

‘’ΕΕ-Ελλάδα, η μυστική συμφωνία του Νοέμβριου, προβλέπει πάγωμα της αποπληρωμής του χρέους’’ και η παραποίηση του από το newsit.gr/
 

Ακολουθεί η μετάφραση από τα ιταλικά του άρθρου της La Republica και τα επίμαχα σημεία που το newsit.gr/ βάζοντας το (λερωμένο) χεράκι του, παραποιεί.

Υπότιτλος άρθρου : Η Αθήνα μέχρι το 2020 δεν θα επιστρέψει ούτε ένα σεντς στις χώρες του κλαμπ του ευρώ

Τη δεκαετία του 30 ο Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ πήρε μια απόφαση χωρίς να το γνωρίζουν στην ουσία οι  ψηφοφόροι του : για την αποπληρωμή του χρέους της Μεγάλης Βρετανίας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπήρχε καμια βιασύνη, το Λονδίνο θα μπορούσε να το αποπληρώσει μέχρι το 1991. Ετσι, οι μεγάλοι πιστωτές της Ελλάδας, η Γερμανία και οι άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης , ακολουθώντας το παράδειγμα του Ρούσβελτ αποφασίζουν (σιωπηλά) ότι η Αθήνα μπορεί να αποπληρώσει τα 245 δισεκατομμύρια του χρέους της προς αυτές μέχρι το 2057.

Σύγκρουση ή συμφωνία «από μηδενική βάση» με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

Σκληρή αναμέτρηση ανάμεσα στα ΜΜΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται το επόμενο διάστημα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πετύχει την αυτοδυναμία θα θέσει ως προτεραιότητά του την αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των ΜΜΕ, επαναφέροντας το καθεστώς της νομιμότητας στην ιδιωτική ραδιοτηλεόραση και φέρνοντας ξανά στη ζωή την ΕΡΤ.

Ανάμεσα στα χαρτιά που διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ για την κατάληψη των συχνοτήτων από την ιδιωτική τηλεόραση και για τη μη νόμιμη συγκρότηση του ΕΣΡ, το οποίο από τα χρόνια του βασικού μετόχου έως και την εποχή του Μνημονίου ελέγχεται για μια σειρά από πράξεις και παραλείψεις. Επίσης, στα «βέλη που έχει στη φαρέτρα του» ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι παρατηρήσεις των ορκωτών ελεγκτών στις περισσότερες από τις επιχειρήσεις ΜΜΕ, που καλούν τους μετόχους τους να διαθέσουν χρήματα για τη λειτουργία των εταιρειών τους.

Μια «διαδρομή» για έμμεση παρέμβαση είναι η διαφημιστική δαπάνη των τραπεζών, υπέρ των ΜΜΕ. Η «τρόικα» είχε ήδη διαπιστώσει πως τα χρήματα που πηγαίνουν από τη διαφήμιση στα ΜΜΕ είναι δυσανάλογη των αναγκών προβολής.

Από την άλλη πλευρά οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ «απειλούν» με λουκέτα. Αφήνουν να εννοηθεί ότι αν πιεστούν θα κατεβάσουν τα ρολά στις εταιρείες τους, προκαλώντας νέο κύμα ανεργίας στα ΜΜΕ, που θα χρεωθεί αποκλειστικά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ζακ Σαπίρ: Το μήνυμα ελπίδας του ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν νίκησε και έλαβε 149 έδρες. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο χαρισματικός ηγέτης του, είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών της Κυριακής 25η Ιανουαρίου. Πολλοί χάρηκαν, κάποιοι επιδεικνύοντας μια σκανδαλώδη αναίδεια. Είδαμε ηγέτες του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπως ο ΜΜ. Cambadélis και ο Désir, οι οποίοι μόλις πριν δύο χρόνια περίπου έβαζαν κυριολεκτικά βέτο στον ΣΥΡΙΖΑ, να σπεύδουν τώρα να πανηγυρίσουν τη νίκη του. Υπάρχουν άνθρωποι "που δεν ντρέπονται», όπως λένε στη Νότια Γαλλία ... Είναι αλήθεια ότι η ήττα των ελλήνων "σοσιαλιστών" του ΠΑΣΟΚ είναι παραδειγματική (λιγότερο από το 5% των ψήφων), όπως είναι σαφές και  το χαστούκι που δέχτηκε η φιλελεύθερη δεξιά Νέα Δημοκρατία. Αλλά αυτή,ειδικά, η νίκη, ανοίγει μια νέα πολιτική φάση στη ζώνη του ευρώ.

Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε καμία περίπτωση επαναστατικό. Αλλά για τη σημερινή Ελλάδα η σημερινή ημέρα σηματοδοτεί μια πραγματική ρήξη. Σε κοινωνικό επίπεδο, προβλέπεται αύξηση του κατώτατου μισθού στα 750 € (σε σύγκριση με τα κάτω από τα 600 € ), δέκατη τρίτη σύνταξη για τις συντάξεις κάτω των 700 € και  αύξηση του ορίου του ετήσιου φορολογητέου εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα, το οποίο είχε μειωθεί στα 5.000 ευρώ, και τώρα θα ανέβει στα  12.000 ευρώ. Το κόστος του πακέτου, ο ΣΥΡΙΖΑ το υπολογίζει  σε κάτι λιγότερο από 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Το βασικό όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει την αντίθεσή του στην καταβολή των δύο τρίτων περίπου του ελληνικού δημόσιου χρέους και αυτό  θα μπορούσε να είναι το σημείο μιας πιθανής σύγκρουσης με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αφού οι ευρωπαϊκές αρχές είναι στην πραγματικότητα πιο ευαίσθητες στο θέμα του ελληνικού χρέους παρά στα μακροοικονομικά μέτρα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό φαίνονται  αναπόφευκτα.