‘’ΕΕ-Ελλάδα, η μυστική
συμφωνία του Νοέμβριου, προβλέπει πάγωμα της αποπληρωμής του χρέους’’ και η παραποίηση
του από το newsit.gr/
Ακολουθεί η μετάφραση από τα ιταλικά του άρθρου της La Republica και τα επίμαχα σημεία που το newsit.gr/ βάζοντας το (λερωμένο) χεράκι του, παραποιεί.
Υπότιτλος άρθρου : Η Αθήνα μέχρι το 2020 δεν θα επιστρέψει
ούτε ένα σεντς στις χώρες του κλαμπ του ευρώ
Τη δεκαετία του 30 ο Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ πήρε μια απόφαση χωρίς να το γνωρίζουν στην ουσία οι ψηφοφόροι του : για την αποπληρωμή του χρέους της Μεγάλης Βρετανίας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπήρχε καμια βιασύνη, το Λονδίνο θα μπορούσε να το αποπληρώσει μέχρι το 1991. Ετσι, οι μεγάλοι πιστωτές της Ελλάδας, η Γερμανία και οι άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης , ακολουθώντας το παράδειγμα του Ρούσβελτ αποφασίζουν (σιωπηλά) ότι η Αθήνα μπορεί να αποπληρώσει τα 245 δισεκατομμύρια του χρέους της προς αυτές μέχρι το 2057.
Στην απόφαση του περασμένου Νοεμβρίου που πάρθηκε με μεγάλη μυστικότητα για να μην ερεθιστεί το γερμανικό κοινό, υπάρχουν και άλλες διευκολύνσεις. Μέχρι το 2020 η Ελλάδα δεν θα πληρώσει ούτε ένα σεντς στις χώρες του κλαμπ του ευρώ, αυτές που διέσωσαν τη χώρα με τα χρήματα τους το 2009, όταν αποκαλύφθηκε ότι οι δημόσιοι λογαριασμοί της Ελλάδας ήταν μια κολοσσιαία απάτη.
Όσον αφορά τα επιτόκια, τα επιτόκια των 53 δισεκατομμυρίων ευρώ των δανείων που οι κυβερνήσεις έδωσαν στην Αθήνα τα μείωσαν σε επίπεδα ίσα με το τριμηνιαίο διατραπεζικό επιτόκιο συν 50 μονάδες: στην ουσία, από σήμερα, η Ελλάδα θα πληρώνει με επιτόκιο 0, 53% ετησίως.
Τα επιτόκια του ταμείου διάσωσης (EFSF), το μεγαλύτερο μέρος του χρηματοδοτικού πακέτου που προσφέρεται στην Αθήνα, σήμερα είναι μόλις 0,21%. Οι πληρωμές προς το ΕΤΧΣ της Ελλάδας θα ξεκινήσουν το 2023 και θα ολοκληρωθούν σε 42 χρόνια. Τα πιο δύσκολα χρόνια θα είναι το 2032,το διάστημα από το 2034-2039 και ειδικά το 2054. Από σήμερα και μέχρι τα τέλη αυτής της δεκαετίας, η Αθήνα θα πληρώνει μόνο τα χρέη της προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Έτσι, αν ο νέος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προτίθεται να ζητήσει κούρεμα του ελληνικού χρέους, αυτό θα πρέπει να το ζητήσει από τους εκπροσώπους της Κίνας, ΗΠΑ, Βραζιλίας, Ινδίας, Νότιας Αφρικής, της Χιλής ή του Βιετνάμ που συμμετέχουν στο ΔΝΤ.
Οπότε έχουμε μια από τις πιο σουρεαλιστικές στιγμές στην κοινωνική και πολιτική τραγωδία που εκτυλίσσεται εδώ και χρόνια και αφορά την Ελλάδα. Τις εκλογές τις κέρδισε ένα κόμμα που κέρδισε την πλειοψηφία χάρη στο αίτημα της αναδιαπραγμάτευσης του χρέους. Αλλά δεν ποτέ δεν είπαν στους ψηφοφόρους τους ότι η αναδιαπραγμάτευση είχε γίνει δύο μήνες πριν τις εκλογές. Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δεν το ανακοίνωσε, για να μην ομολογήσει στους Γερμανούς φορολογούμενους την προφανή αλήθεια ότι τα χρήματά τους δεν θα τα πάρουν πίσω τόσο σύντομα.
Δεν το θυμήθηκε όμως ούτε ο Ματέο Ρέντσι ούτε ο Φρανσουά Ολάντ ,οι οποίοι είχαν
άλλες προτεραιότητες. Δεν το έκανε ούτε ο Αντώνης Σαμαράς, ο απερχόμενος έλληνας πρωθυπουργός
, γιατί ήθελε να ανταγωνιστεί τον Τσίπρα με βάση ένα πρόγραμμα που έμοιαζε πολύ
με αυτό του νεαρού αντιπάλου του: το αίτημα για απομείωση του χρέους. Αν έλεγε
ότι μόλις είχαν καταλήξει σε μια συμφωνία επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους
μετά από τέσσερις δεκαετίες, αυτό θα έκανε το μήνυμα πιο περίπλοκο και θα προκαλούσε
σύγχυση.
Το θέμα λοιπόν που έχει προκύψει μεταξύ οφειλετών και πιστωτών ξεκινά από αυτό ακριβώς το σημείο. Η χρονική επιμήκυνση των προθεσμιών με πάγωμα των αποπληρωμών αυτής της δεκαετίας σημαίνει ότι η Γερμανία αυτή τη στιγμή δεν θα θελήσει να κάνει μεγαλύτερη υποχώρηση. Στην πραγματικότητα όμως π.χ. μια μείωση κατά 0,5% των επιτοκίων των διμερών δανείων στις επόμενες δεκαετίες θα προκαλούσε τεράστια ανακούφιση. Αλλά, όπως συμβαίνει πολλές φορές στο παιχνίδι των κατόπτρων μεταξύ Αθήνας, Βρυξελλών και Βερολίνου, το επίκεντρο των διαπραγματεύσεων δεν βρίσκεται εκεί που κοιτάζει ο καθένας. Βρίσκεται αλλού, στις δημοσιονομικές πολιτικές των μηνών που θα ακολουθήσουν.
Αν η κυβέρνηση Τσίπρα κάνει δεκτό το πρόγραμμα της τρόικας, σε δύο μήνες τον περιμένουν τεράστια χρηματικά ποσά με ενισχύσεις από την Ευρώπη : τα 15 δισ της τελευταίας δόσης του προγράμματος βοήθειας, από τα κέρδη της ΕΚΤ με την αγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων που αγόρασε και τη διαχείριση της διάσωσης των τραπεζών. Σε αντάλλαγμα, όμως, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο θα ζητήσουν από τον Τσίπρα να δεσμευθεί να μειώσει το έλλειμμα στα 2% περίπου του ΑΕΠ, ξεχνώντας τις υποσχέσεις που τον έκαναν να κερδίσει τις εκλογές. Το κόστος αυτών ισοδυναμεί με το 7% του ΑΕΠ, και είναι σαν η Ιταλία να προχωρούσε σε αύξηση του προϋπολογισμού της κατά 120 δις. ευρώ ή η Γερμανία κατά 250 δις. χωρίς να εξηγεί πού θα βρουν τα χρήματα.
Εάν ο Τσίπρας υποκύψει στις γερμανικές πιέσεις, τότε κινδυνεύει να χάσει κάθε αξιοπιστία απέναντι στους Έλληνες. Αν αρνηθεί, η κυβέρνησή του μπορεί να καταρρεύσει λόγω έλλειψης κονδυλίων μέσα σε λίγους μήνες και να αναγκαστεί να βγει από το ευρώ. Η συμφωνία θα κλείσει μόνο στο τέλος των διαπραγματεύσεων, πιθανό σε πέντε ή έξι μήνες. Εκτός κι αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με τη συνήθεια που έχουν να κρύβουν την αλήθεια από τους ψηφοφόρους τους, καταλήξουν να χάσουν τελείως τον έλεγχο.
ΠΗΓΗ: http://www.repubblica.it/economia/2015/01/27/news/ue-grecia_spunta_il_patto_segreto_di_novembre_rinvio_dei_rimborsi_gi_concesso_ad_atene-105861978/
Το θέμα λοιπόν που έχει προκύψει μεταξύ οφειλετών και πιστωτών ξεκινά από αυτό ακριβώς το σημείο. Η χρονική επιμήκυνση των προθεσμιών με πάγωμα των αποπληρωμών αυτής της δεκαετίας σημαίνει ότι η Γερμανία αυτή τη στιγμή δεν θα θελήσει να κάνει μεγαλύτερη υποχώρηση. Στην πραγματικότητα όμως π.χ. μια μείωση κατά 0,5% των επιτοκίων των διμερών δανείων στις επόμενες δεκαετίες θα προκαλούσε τεράστια ανακούφιση. Αλλά, όπως συμβαίνει πολλές φορές στο παιχνίδι των κατόπτρων μεταξύ Αθήνας, Βρυξελλών και Βερολίνου, το επίκεντρο των διαπραγματεύσεων δεν βρίσκεται εκεί που κοιτάζει ο καθένας. Βρίσκεται αλλού, στις δημοσιονομικές πολιτικές των μηνών που θα ακολουθήσουν.
Αν η κυβέρνηση Τσίπρα κάνει δεκτό το πρόγραμμα της τρόικας, σε δύο μήνες τον περιμένουν τεράστια χρηματικά ποσά με ενισχύσεις από την Ευρώπη : τα 15 δισ της τελευταίας δόσης του προγράμματος βοήθειας, από τα κέρδη της ΕΚΤ με την αγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων που αγόρασε και τη διαχείριση της διάσωσης των τραπεζών. Σε αντάλλαγμα, όμως, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο θα ζητήσουν από τον Τσίπρα να δεσμευθεί να μειώσει το έλλειμμα στα 2% περίπου του ΑΕΠ, ξεχνώντας τις υποσχέσεις που τον έκαναν να κερδίσει τις εκλογές. Το κόστος αυτών ισοδυναμεί με το 7% του ΑΕΠ, και είναι σαν η Ιταλία να προχωρούσε σε αύξηση του προϋπολογισμού της κατά 120 δις. ευρώ ή η Γερμανία κατά 250 δις. χωρίς να εξηγεί πού θα βρουν τα χρήματα.
Εάν ο Τσίπρας υποκύψει στις γερμανικές πιέσεις, τότε κινδυνεύει να χάσει κάθε αξιοπιστία απέναντι στους Έλληνες. Αν αρνηθεί, η κυβέρνησή του μπορεί να καταρρεύσει λόγω έλλειψης κονδυλίων μέσα σε λίγους μήνες και να αναγκαστεί να βγει από το ευρώ. Η συμφωνία θα κλείσει μόνο στο τέλος των διαπραγματεύσεων, πιθανό σε πέντε ή έξι μήνες. Εκτός κι αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με τη συνήθεια που έχουν να κρύβουν την αλήθεια από τους ψηφοφόρους τους, καταλήξουν να χάσουν τελείως τον έλεγχο.
ΠΗΓΗ: http://www.repubblica.it/economia/2015/01/27/news/ue-grecia_spunta_il_patto_segreto_di_novembre_rinvio_dei_rimborsi_gi_concesso_ad_atene-105861978/
Η παραποίηση ξεκινά από τον τίτλο κι όλας του newsit.gr : Αποκάλυψη La Repubblica: Yπάρχει μυστική συμφωνία Αθήνας-Βρυξελλών - Το σχέδιο που δεν προβλέπει κούρεμα αλλά αποπληρωμή μέχρι το 2057.
Ενώ ο τίτλος της ιταλικής εφημερίδας είναι: ‘’ΕΕ-Ελλάδα, η μυστική
συμφωνία του Νοέμβριου, προβλέπει πάγωμα της αποπληρωμής του χρέους’’ καμία αναφορά σε κούρεμα του χρέους
Από τον τίτλο κι όλας ο συντάκτης του newsit.gr/ καθοδηγεί το βλέμμα (και το μυαλό) του αναγνώστη-εκεί που θέλει- προς τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι προς τον Σαμαρά, αφού ΜΟΝΟ ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε και ζητά το κούρεμα μεγάλου μέρους του χρέους.Καμία σχέση βέβαια με τον τίτλο της La Repubblica αλλά και με άλλα σημεία του άρθρυ της ιταλικής εφημερίδας.Ποιός, τώρα, έκλεισε συμφωνία με τις Βρυξέλες,το Νοέμβρη μήνα,μήνες πριν τη διεξαγωγή των εκλογών; Μα η τότε αντιπολίτευση.Οχι ο Σαμαράς όπως γράφει η εφημερίδα,αλλά η αντιπολίτευση γιαυτό και ζητάει από τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι από τον Σαμαρά. να τοποθετηθεί:
Και το κερασάκι στην τούρτα της παραπληροφόρησης του newsit.gr/ : Η εφημερίδα αναφέρει πως αν και ο Αλέξης Τσίπρας έχει προαναγγείλει και δεσμευτεί για να διεκδικήσει τη διαγραφή του ενός σημαντικού μέρους του ελληνικού χρέους, πλέον έχει "ηρεμήσει" με τη γλώσσα που χρησιμοποιεί και κάνει λόγο πλέον για επαναδιαπραγμάτευση.
Οσο και να ψάξει κανείς να βρει πού ακριβώς γράφει η εφημερίδα La Repubblica ότι :αν και ο Αλέξης Τσίπρας έχει προαναγγείλει και δεσμευτεί για να διεκδικήσει τη διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του ελληνικού χρέους,πλέον έχει "ηρεμήσει" με τη γλώσσα που χρησιμοποιεί και κάνει λόγο πλέον για επαναδιαπραγμάτευση,ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙ.
Και δεν θα το βρει επειδή πρόκειται περί κατασκευής αυθαίρετης,χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας δημοσιογραφίας του κ...
υ.γ.πολύ αμφιβάλλω αν ο Σαμαράς είχε καταφέρει να κλείσει μια τέτοια συμφωνία.Αν το είχε κάνει θα πανηγύριζε και πιθανόν θα κέρδιζε τις εκλογές
