30η μέρα απεργίας πείνας του Ν. Ρωμανού - Προτίθεται να ξεκινήσει και απεργία δίψας

Στην 30^η μέρα απεργίας πείνας βρίσκεται ο Νίκος Ρωμανός με την κατάσταση της υγείας του να κρίνεται σταθερή. Το κίνημα αλληλεγγύης συνεχίζεται με καταλήψεις και κινητοποιήσεις υποστήριξης στον απεργό πείνας.

Συνεχής Ενημέρωση

10:50: Κατάληψη στο κτήριο διοίκησης του ΑΠΘ για τον Ν. Ρωμανό
10:40: Κατάληψη του κτηρίου της Νομικής του ΕΚΠΑ ως αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό
10:30: Αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό από τους εργαζόμενους στο Μετρό
10:20: Ομόφωνο Ψήφισμα της Συγκλήτου του ΑΠΘ για το Νίκο Ρωμανό

Συνεχής Ενημέρωση Δευτέρας 8/12

21:53: Με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο συναντήθηκε ο πατέρας του Ν. Ρωμανού
20:42: Οι Σκουριές στηρίζουν τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού
19:37: Επιστολή συμπαράστασης στο Ν. Ρωμανό από τη μητέρα του Κάρλο Τζουλιάνι
18:21: Τον Αλέξη Τσίπρα συνάντησε ο πατέρας του Νίκου Ρωμανού
16.30: Ραγκούσης: Δεσμευόμαστε ότι θα τηρήσει τους όρους αδείας ο Ρωμανός
14:25: Αναβλήθηκε για την Τρίτη η συνεδρίαση του Αρείου Πάγου για την υπόθεση του Ν. Ρωμανού
14.50: Αύριο, Τρίτη, αναμένεται η απόφαση αν θα αναιρεθεί ή όχι η απορριπτική απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά σχετικά με την αίτηση Νίκου Ρωμανού για εκπαιδευτικές άδειες.

Σύμφωνα με την ενημέρωση από τον δικηγόρο του απεργού πείνας, Φραγκίσκου Ραγκούση, η αναβολή για αύριο αποδίδεται στη λήξη του ωραρίου της γραμματείας.

14.45: Π. Δαμιανός: Θα συνοδεύσω εγώ τον Ρωμανό, έχει υπάρξει αντίστοιχη περίπτωση στο παρελθόν
14.27: Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης για τον Ν. Ρωμανό: Να δοθεί άμεσα πραγματική λύση
 12.53: Ανακοίνωση του Παρατηρητηρίου Ψυχοκοινωνικών δικαιωμάτων της ISEPP για τον Ν. Ρωμανό
12.23: Απεργία δίψας την Τρίτη, ημέρα κατάθεσης της τροπολογίας της κυβέρνησης, προτίθεται να ξεκινήσει ο Νίκος Ρωμανός, σύμφωνα με δηλώσεις του δικηγόρου του Φρ. Ραγκούση στον ΣΚΑΪ.
[--->]

Ο #ιπταμένος ρεπόρτερ Καραϊβάζ απαντά για το πλυντήριο του ANT1 και τους iptamenoi_anarxikoi|

   του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Ο Γιώργος Καραϊβάζ, ρεπόρτερ του ΑΝΤ1 και δημιουργός της επιτυχημένης σειράς «ιπτάμενοι αναρχικοί», μας έστειλε την απάντησή του με ανάρτηση στα socdial media.

Γ. Καραϊβάζ (με τη δική του σύνταξη και ορθογραφία): «Παρακάμπτουμε το γεγονός ότι την επόμενη φορά που θα δώσουμε εξετάσεις στην ΕΣΗΕΑ θα περάσουμε πρώτα από την κριτική και διανοητική επιτροπή έγκρισης του κ. Χαραλαμπόπουλου.

Παρακάμπτουμε επίσης τη δημοκρατική επιλογή- θεση του να δημοσιεύουμε ή ν” ακούμε ότι ακριβώς θέλουμε να ακούσουμε και για το συγκεκριμένο ακριβώς λόγο, πολλές φορές γινόμαστε αποδέκτες ύβρεων και από πολλούς αστυνομικούς, για τις θέσεις, αναρτήσεις, δημοσιεύματα μας. Ο ρόλος μας δεν είναι να γίνουμε αρεστοί και εύληπτοι σε ευήκοα ώτα παλαμακιστών ή κλακαδόρων.
Πληροφορίες μεταφέρουμε, κριτική ασκούμε.
Τις περισσότερες δε φορές, όταν αυτό είναι πρακτικά και πραγματολογικά εφιχτό, τις συνοδεύουμε με ντοκουμέντα.

Ας μην βιάζεται λοιπόν ο καλός συνάδελφος, κήνσορας της δημοσιογραφιοκής ηθικής και δεοντολογίας. Το συνδέει και να συναρτά έντεχνα δε τις δικές μας πληροφορίες με άλλα δημοσιεύματα, που απέχουν της δικής μας θεώρησης, μάλλον έρχεται να δικαιώσει μια διαπιστωτική άποψη που διατυπώνει κάπου μέσα στο κείμενο της ηθικοπλαστικής κριτικής του. Γιατί η ιδεολογία από την ιδεοληψία αγαπητέ συνάδελφε, έχουν όπως και το να το κάνουμε μια απόσταση».

Η απάντησή μας
Αξιότιμε «συνάδελφε»,
Το πρώτο πράγμα που μαθαίνει κανείς στις σχολές δημοσιογραφίας είναι να ελέγχει τις πηγές του. Μάλιστα, για να είναι σίγουροι οι καθηγητές μας ότι καταλαβαίναμε όλοι τι σημαίνει αυτό, μας το μάθαιναν και σε ποιηματάκι: «ποιος, τι, πού, πότε και γιατί». Να ξέρουμε τι ψάχνουμε δηλαδή, όταν λέμε διασταύρωση της είδησης και έλεγχος των πηγών. Και να θυμόμαστε κάθε φορά να ελέγξουμε αν η «πηγή» μας προσπαθεί να μας χρησιμοποιήσει για κάποιο σκοπό που είναι άσχετος με την είδηση και τη δημοσιογραφία…

Εσείς, «συνάδελφε», δεν επιλέξατε απλώς να είστε «κύμβαλο αλαλάζον» συγκεκριμένων κύκλων της αστυνομίας. Επιλέξατε να διανθίσετε την αφήγησή τους με εντυπωσιακές εικόνες. Γιατί χρειάζεται πολλή φαντασία ακόμα και στα πλάνα που έδωσε σήμερα στην δημοσιότητα η αστυνομία να ανακαλύψει κανείς: «αερομεταφερόμενο τάγμα αναρχικών», «πελταστές» και «μοίρες κομάντο αναρχικών» που έκαναν επιθέσεις «αέρος εδάφους» -τύφλα να “χουν οι ανταποκρίσεις από τη Λωρίδα της Γάζας δηλαδή! Όχι μόνο δεν κριτικάρατε την «είδηση» αλλά την απογειώσατε (κυριολεκτικά!).

Περί Γερμανίας: συνοπτικά, για τους πολιτικούς

Αγαπητέ πολιτικέ, ας υποθέσουμε ότι περνάς μπροστά από μία βιτρίνα και βλέπεις κάτι που  χρειάζεσαι, που σου αρέσει, που είναι καλής ποιότητας. Τι μπορεί να σε κάνει να μην  το αγοράσεις; Δύο μόνο πράγματα: είτε η πολύ υψηλή τιμή του, ή αν η ποιότητα δικαιολογεί την υψηλή τιμή (οπότε, θα ήσουν πρόθυμος να το αγοράσεις),ότι δεν διαθέτεις το ανάλογο χρηματικό ποσό. Η τιμή του μπορεί να είναι πολύ υψηλή π.χ., επειδή το εμπόρευμα αυτό αρέσει σε όλους, όλοι το θέλουν, οπότε ο έμπορος προσαρμόζει ανάλογα την τιμή του: αυτό ονομάζετε νόμος της προσφοράς και της ζήτησης.Αυτό οι οικονομολόγοι, το ονομάζουν "θεωρία της ζήτησης", και η ζήτηση ενός εμπορεύματος εξαρτάται από το εισόδημα του πελάτη και την τιμή του εμπορεύματος.


Αν αυτό το καταλαβαίνεις, αγαπητέ πολιτικέ, τότε θα καταλάβεις και:

1) το λόγο που δημιουργήθηκε τυ ευρώ, και:

2) το λόγο που θα τιναχτεί στον αέρα.

Και ας αφήσουμε κατά μέρος , παρακαλώ, την πλούσια (γεω) πολιτική ανεκδοτολογία (ο Μιτεράν, που ήθελε να εκμεταλλευτεί τον Κολ, κ.λπ. , κλπ.) :όλα αυτά είναι αλήθεια, αλλά και αηδίες. Ο Μιτεράν ήταν ένας άνθρωπος βαθύτατα δογματικός, άσχετος με τα οικονομικά και πολύ φιλόδοξος.
 

Το πιο σημαντικό είναι ότι συνδέοντας το μάρκο με τα νομίσματα των κυριότερων πελατών της, η Γερμανία δεν επέτρεπε να ανατιμηθεί το μάρκο κάθε φορά που ανέβαινε η ζήτηση για γερμανικά προϊόντα. Αυτό έγινε σε όλη τη δεκαετία του ΄80 : το μάρκο είχε ανατιμηθεί έξι φορές στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα (European Monetary System), έναντι τεσσάρων υποτιμήσεων της ιταλικής λίρας. Αλλά με το ευρώ, όλα αυτά θα έπαιρναν ένα τέλος, δηλαδή, ουσιαστικά,οι Γερμανοί επιχειρηματίες θα μπορούσαν με πλήρη ασφάλεια να ασκήσουν μια πολιτική συμπίεσης των μισθών. Και λοιπόν; θα μου πείτε.

Η συμπίεση των μισθών έχει δύο επιπτώσεις: αυξάνει τα κέρδη (όταν ένα κομμάτι της πίτας μικραίνει, το άλλο μεγαλώνει), και κάνει τα εγχώρια αγαθά φθηνότερα (αν μειώσεις το κόστος  εργασίας, μπορείς να κρατήσεις σχετικά χαμηλά την τιμή των εμπορευμάτων σου).Αυτή η δεύτερη  είναι πολύ, πολύ σημαντική, αφού αν κόψεις χρήματα από τους εργαζομένους σου, μειώνοντας τους μισθούς τους, τότε για να έχεις κέρδη θα πρέπει να πουλήσεις τα εμπορεύματα σου στο εξωτερικό, επειδή οι εργαζόμενοι σου δεν θα έχουν πλέον χρήματα να τα αγοράσουν!

Αυτό το καταλαβαίνετε αγαπητοί πολιτικοί; Αν το καταλαβαίνετε, συνεχίζεται να με ρωτάται τι σχέση έχουν οι ισοτιμίες με όλα αυτά ;

Φυσικά, και έχουν. Τι θα είχε συμβεί στη δεκαετία του '80 ή του '90, αν η Γερμανία ακολουθούσε μια επιθετική πολιτική κοινωνικού ντάμπινγκ (για παράδειγμα, πουλώντας "κάτω από το κόστος", περικόπτοντας τους μισθούς των εργαζομένων της, αν ασκούσε δηλαδή μια πολιτική "εσωτερικής υποτίμησης");  Χαμηλότεροι μισθοί ,σημαίνει χαμηλότερες τιμές, και  κάποιος από το εξωτερικό θα είχε συμφέρον να αγοράσει  στη Γερμανία, έτσι , όμως θα ανέβαζε τη ζήτηση για μάρκα προκειμένου να αγοραστούν γερμανικά προϊόντα, και το μάρκο θα ήταν πιο ακριβό, οπότε θα τον συνέφερε λιγότερο να αγοράσει στη Γερμανία. 

Στο τέλος ,οι ξένοι αγοραστές, από τη διαφορά της τιμής του μάρκου θα έχαναν ότι είχαν κερδίσει αγοράζοντας γερμανικά προϊόντα με μάρκα, και θα επέστρεφαν πάλι πίσω στο σημείο εκκίνησης. Τότε οι Γερμανοί επιχειρηματίες θα έμεναν με μια εγχώρια ζήτηση συμπιεσμένη (λόγω της περικοπής των μισθών), αλλά με μια εξωτερική ζήτηση, ίδια όπως και πριν!

Ο "καλός" αστυνομικός και ο "κακός" κλέφτης.

Οι "καλοί" αστυνομικοί να βασανίζουν και οι "κακοί" κλέφτες να τιμωρούνται βάναυσα. Αυτό φαίνεται να επιθυμεί η ελληνική κοινωνία. Ακόμη κι αν η τιμωρία συνιστά τον θάνατο. Με αυτόν τον τρόπο καταδικάζει και τον Ν. Ρωμανό.

Παρατηρώντας όλες αυτές τις ημέρες όλο αυτό το μίσος που έχει συσσωρευθεί γύρω από το πρόσωπο του Ν. Ρωμανού θυμήθηκα κάτι που συνέβη παλιότερα και αποτέλεσε αφορμή για σκέψη και συζήτηση με την παρέα μου. Ήταν τέτοια εποχή, κοντά Χριστούγεννα και είχαμε μαζευτεί όλοι οικογενειακώς, αδέλφια, ξαδέλφια, θείοι, θείες και γιαγιάδες. Ανάμεσα στα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας ήταν και ο μικρός μου ξάδελφος, που ετοιμαζόταν να πάει στο νηπιαγωγείο. Ο θείος μου τον είχε όλη μέρα στα πόδια του και έπαιζε μαζί του. Αγαπημένη τους δραστηριότητα ήταν η ζωγραφική. Συνήθως ο θείος μου ζωγράφιζε μία εικόνα και ύστερα την έδινε στο μικρό μου ξαδελφάκι λέγοντας του ιστορίες.

Ο θείος μου είναι αστυνομικός και ένα από τα αγαπημένα τους θέματα ζωγραφικής με τον γιο του ήταν ο αστυνομικός που κυνηγάει τον κλέφτη για να τον τιμωρήσει. Συνήθως ο κλέφτης κρατούσε ένα τσουβάλι με λεφτά και παρουσιαζόταν σαν ένα σατανικό πρόσωπο που θέλει το κακό των άλλων. Ο αστυνομικός ήταν αυτός που με το όπλο που κρατούσε κυνηγούσε τον κλέφτη για να επιβάλλει την τάξη και να φέρει αρμονία και την ειρήνη στην κοινωνία μας. Η ζωγραφιά συνοδευόταν αργότερα με δραματοποίηση τόσο του γονιού όσο και του παιδιού ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να νικήσει το καλό.

Αυτά τα θυμήθηκα τις ημέρες αυτές σε συνδυασμό με την επικαιρότητα και συγκεκριμένα τα γεγονότα γύρω από τον Ν. Ρωμανό. Πώς συνδέονται όλα αυτά με τον Ρωμανό;
Αυτόν τον καιρό λοιπόν ακούω τις φωνές της "λογικής" των νοικοκυραίων να λένε ότι καλώς παθαίνει ότι παθαίνει γιατί είναι ένα κωλόπαιδο και φυσικά κλέφτης οπότε ήταν άξιος της μοίρας του. Με ανθρώπους που συνομιλώ ακούω τρελές απόψεις που συνιστούν μία δαιμονοποίηση του Ρωμανού.

Οι πιο ακράιοι, που είναι και αρκετοί, φτάνουν να πιστεύουν και να υποστηρίζουν έστω και πλαγίως την καταδίκη του στο θάνατο, μιας και αυτός το επέλεξε όπως υποστηρίζουν.

Θολό τοπίο … στη διαχείριση των απορριμμάτων

Από την ΠΡΟΣΥΝΑΤ

Θολό εξακολουθεί να παραμένει το τοπίο, ως προς τις προθέσεις της περιφερειακής αρχής και μετά τη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου, της Πέμπτης 4/12/2014. Αναφερόμαστε στη διαχείριση των απορριμμάτων και στο συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο η πλειοψηφούσα παράταξη σκοπεύει να χειριστεί μια σειρά κρίσιμων θεμάτων, στα οποία, εκτός από τη γενική κατεύθυνση, χρειάζεται η αναλυτική περιγραφή του περιεχομένου τους, το χρονοδιάγραμμα και τα μέσα για την υλοποίησή τους.

Η ασάφεια αυτή είχε επισημανθεί από την πρώτη στιγμή. Τότε, δηλαδή, που η κ. Δούρου, με την επιστολή της προς τους δήμους, ζητούσε την εκπόνηση τοπικών σχεδίων διαχείρισης και, ταυτόχρονα, έβαζε τις βασικές προτεραιότητες:

·       σταδιακή μεταφορά δραστηριοτήτων της ΟΕΔΑ Φυλής ή και των εγκαταστάσεών της καθώς και το οριστικό κλείσιμό της, στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου, αυστηρού χρονοδιαγράμματος.

·       ακύρωση των διαγωνιστικών διαδικασιών που προωθούνταν από την προηγούμενη διοίκηση για τις 4 μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων με ΣΔΙΤ, με φαραωνικά έργα, εγγυημένες μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων.

·       ριζική αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ μέσα από δημόσια, ευρεία διαβούλευση με το σύνολο των δήμων της Αττικής, τους κοινωνικούς φορείς, την επιστημονική κοινότητα, την ΠΟΕ-ΟΤΑ, περιβαλλοντικές οργανώσεις.