"Για το ευρώ, το δίκιο είναι με το μέρος της ριζοσπαστικής αριστεράς"

Αν για το ευρώ η άποψη σας ταυτίζεται με αυτή των περισσότερων οικονομολόγων, τότε θα πρέπει να ψηφίσετε τη ριζοσπαστική αριστερά. Αυτό είναι το παράδοξο συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει το κύριο άρθρο των Financial Times που υπογράφεται από τον Wolfgang Munchau. Σύμφωνα με τον Munchau μόνο κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα,το Podemos στην Ισπανία και το κόμμα Die Linke στη Γερμανία προτείνουν αυτό που περίπου προτείνει και η "συναίνεση" μεταξύ των οικονομολόγων για το ξεπέρασμα της κρίσης στη ζώνη του ευρώ χωρίς να διασπαστεί, δηλαδή μεγάλες δημόσιες επενδύσεις και μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση των χρεών.



Μια  επιλογή υποχρεωτική
Ακόμα κι αν δεν είσαστε υποστηρικτές της αριστεράς, υποστηρίζει ο Munchau, δεν θα είχατε άλλη επιλογή. Στην πραγματικότητα, τα κόμματα της κεντροαριστεράς αυτές τις προτάσεις τις υποστηρίζουν μόνο όταν είναι στην αντιπολίτευση, και στη συνέχεια όταν γίνουν κυβέρνηση τις ξεχνούν εντελώς, όπως έκανε ο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος έφτασε να υποστηρίξει την αντικεϋνσιανή άποψη ότι "η προσφορά δημιουργεί τη δική της ζήτηση ". Παρά το γεγονός ότι τα κόμματα της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι ακόμα νέα και η ατζέντα τους τώρα διαμορφώνεται, φαίνεται να είναι τα μόνα με μια συνολική πρόταση κοντά σε εκείνη των οικονομολόγων. Σύμφωνα με τον Munchau, ωστόσο, κόμματα, όπως αυτό των 5 αστέρων στην Ιταλία και το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία είναι πραγματικά ριζοσπαστικά, αφού προτείνουν έξοδο από το ευρώ σε πρώτη φάση, όπως άλλωστε και το Alternativa στη Γερμανία.

Το Podemos έχει δίκιο

Ο Nacho Alvarez, ένας οικονομολόγος  της ομάδας των οικονομολόγων του Podemos, συνεχίζει ο Munchau,ανέλυσε πρόσφατα  την πρόταση του κόμματος το οποίο, παίρνοντας υπόψη τη μη βιωσιμότητα του ισπανικού χρέους, προωθεί την ιδέα μιας μεγάλης αναδιάρθρωσης με ένα μείγμα μείωσης των επιτοκίων, επιμήκυνσης μεγάλης χρονικής διάρκειας και κούρεμα του χρέους. Ο στόχος των Podemos, σύμφωνα με τον Alvarez, δεν είναι να εγκαταλείψουν το ευρώ, αλλά να μην μείνουν εκεί με κάθε κόστος. Μια θέση που δίνει κορυφαία προτεραιότητα στην ευημερία της χώρας τους. 

Ωστόσο, στην Ισπανία, η πρόταση των Podemos συναντά αντιδράσεις, σημειώνει ο Munchau, και το κατηγορούν ότι θέλει να εισάγει το μοντέλο της Βενεζουέλας. Όμως, είναι απόλυτα λογικό να πούμε, όπως και οι Podemos, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές δεκαετίες στασιμότητας επειδή αρνούνται να μεταρρυθμίσουν τις πολιτικές και τα θεσμικά όργανα της ευρωζώνης.

 Έξι χρόνια κρίσης έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ  πρώτο κόμμα στην Ελλάδα, ενώ στην περίπτωση της Ισπανίας, ο κίνδυνος είναι να ενωθούν σοσιαλιστές και συντηρητικοί ενάντια στη νέα δύναμη που γεννήθηκε μέσα από τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των Αγανακτισμένων.Αυτό που λείπει ακόμα από το Podemos – λέει ο Munchau - είναι μια συνολικότερη άποψη για το "μετά". Αλλά θα ήταν μια καλή ιδέα, αν το κόμμα αυτό οργανωνόταν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εκτός από τη συμμαχία του με τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή σε αυτό το επίπεδο πρέπει να γίνει η αλλαγή.



Η τραγωδία της ευρωζώνης
Τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, καταλήγει το κύριο άρθρο των FT, οδηγούν την Ευρώπη προς το οικονομικό ισοδύναμο ενός πυρηνικού χειμώνα. Και είναι τραγικό το γεγονός ότι τα κόμματα της άκρας αριστεράς είναι τα μόνα που υποστηρίζουν πολιτικές λογικές, όπως είναι η αναδιάρθρωση του χρέους. Η αύξηση της δύναμης του Podemos - καταλήγει ο Munchau - δείχνει ότι υπάρχει ένα ζήτημα πολιτικής εναλλακτικής λύσης και ότι τα παραδοσιακά κόμματα αφήνουν χώρο για Podemos και ΣΥΡΙΖΑ.

[--->]