-- Θυμάται κανείς πως γύρισε από την Αμερική ο Σημίτης και
παραχώρησε την αρχηγία στον Γιωργάκη με έναν "ενθουσιασμό" (μόνο που
δεν χοροπηδούσε από την "χαρά" του) που βρώμαγε από μακριά "αν
μπορείς κάνε και αλλιώς" ;
-- Θυμάται κανείς πως τηλεφώνησε από την Αμερική ο Σαμαράς να
μπουζουριάσουν τους χρυσαυγήτες ;
-- Ο Τσίπρας δεν χοροπηδάει γιατί δεν χρειάζεται να
κρατιούνται τα προσχήματα της συναινετικής εκπαραθύρωσης. Η Αριστερά (των
επιτελείων) έχει "ωριμάσει" και είναι έτοιμη να ξεπουλήσει την
"Αριστερότητά" της προκειμένου να πάρει μέρος στην υπεργολαβία της
διακυβέρνησης. Άλλωστε η "Αριστερότητα" με την μορφή του
"κόμματος νέου τύπου" που μπορούσαν να προσποιηθούν τα στελέχη της
είναι έτσι κι αλλιώς παρωχημένη.
-- Το πείραμα "βάλτε επιτέλους μια Αριστερά --που δεν
είναι Αριστερά-- στο παιχνίδι", με πειραματόζωο τον Τσίπρα, χρεοκόπησε από την εποχή του δημοψηφίσματος.
Η παράταση στην Αριστερά δόθηκε γιατί η Δεξιά --που δεν είναι Δεξιά-- δεν ήταν
έτοιμη να πάρει την θέση της.
-- Το πείραμα επαναλαμβάνεται τώρα με όρους βελτιωμένους με
τον Κασσελάκη, και από ό,τι φαίνεται θα καταφέρει να ξεκινήσει. Η διαφορά είναι
πως ο Κασσελάκης φαίνεται ικανός να λέει το μάθημά του απ' έξω (by heart) και
δεν χρειάζεται να του το γράψουν. Επιπλέον φαίνεται πως δεν ψάχνει καλάμι να
καβαλήσει όπως ο Τσίπρας που την είδε Ανδρέας Παπανδρέου. Και τέλος φαίνεται
πως είναι προσγειωμένος και έμπειρος στις δημόσιες σχέσεις.
-- Βεβαίως το πείραμα θα χρεοκοπήσει και πάλι γιατί η Αριστερά
όταν δεν είναι Αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει. Στο ρόλο του ΚΚΕ σαν σχολή
πολιτικών συμβούλων καλή είναι αλλά μέχρι εκεί. Στην ελληνική κοινωνία που
είναι ένα πρότυπο πάρκο κοινωνικών αντιθέσεων μεσοβέζικες καταστάσεις δεν
ευοδώνονται.
-- Το συμπέρασμα είναι ότι το πολιτικό σύστημα τροποποιείται
προς την "διπολικότητα" προκειμένου να προσαρμοστεί στις σημερινές
κοινωνικές συνθήκες όπου ο "δικομματισμός" ιστορικά έχει παρέλθει
οριστικά και αμετάκλητα.
-- Και τελικά το ερώτημα είναι αν η ισορροπία ανάμεσα στην
"συντήρηση" και στην "αλλαγή" που συγκροτεί το κοινωνικό
σύστημα θα αποκατασταθεί και στο πολιτικό σύστημα --πριν καταστραφεί η
κοινωνία-- και με πόσο βαρύ κόστος.
