ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΕΡΑΤΩΝ

 

Το σχολείο είναι, παντού και σε όλες τις εποχές, ένα φυτώριο στο οποίο μπορεί να καλλιεργηθούν τα πιο ευγενικά αισθήματα  και τα πιο κτηνώδη ένστικτα.

• Στη ναζιστική Γερμανία, το χιτλερικό καθεστώς ασχολήθηκε με την αποκτήνωση των μικρών παιδιών, με την ίδια θέρμη που έδειξε για τη φονική πολεμική του μηχανή. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα βασίστηκε στη φυλετική υπεροχή, την πλαστογράφηση της ιστορίας στη βάση της μεγάλης Γερμανίας, τον μιλιταρισμό, την απανθρωποποίηση των «άλλων» για να μην υπάρχει κανένας δισταγμός στην εξόντωσή τους  και τον εκτεταμένο χαφιεδισμό.

Τα μικρά παιδιά μάθαιναν ότι είναι γόνοι μιας ανώτερης φυλής, της οποίας την καθαρότητα  οφείλουν να διαφυλάξουν,  ενθαρρύνονταν και επιβραβεύονταν, να καταγγέλλουν τους γονείς και τους δασκάλους τους και  να μισούν αβυσσαλέα, τους ανάπηρους, τους γύφτους, τους Εβραίους και τους κομμουνιστές.

Η αριθμητική, ένα μάθημα για το οποίο κανείς θα μπορούσε να ισχυριστεί «την αντικειμενικότητα των αριθμών» και άρα την αδυναμία προπαγάνδας, έπαιζε καταλυτικό ρόλο στην αποκτήνωση ήδη από την τρυφερή παιδική ηλικία. Είναι χαρακτηριστική η διατύπωση προβλημάτων της αριθμητικής στα σχολικά βιβλία. «Η συντήρηση ενός διανοητικά ανάπηρου ατόμου στοιχίζει περίπου στο κράτος 4 μάρκα τη μέρα. Στη Γερμανία αυτή τη στιγμή υπάρχουν 300.000 διανοητικά ανάπηροι. Πόσο στοιχίζει συνολικά η περίθαλψη αυτών των ανθρώπων; Πόσα δάνεια γάμων των 1.000 μάρκων θα μπορούσαν να χορηγηθούν με αυτά τα χρήματα;»

Στα 12 χρόνια ναζισμού, μια ολόκληρη γενιά αποκτηνώθηκε και στη συνέχεια πολλαπλασιάστηκε, πολλαπλασιάζοντας ταυτόχρονα  όλη τη μαύρη ναζιστική κτηνωδία και αναβιώνει τα πλοκάμια της στον παρόντα χρόνο.

• Αν απορεί κανείς σήμερα, πώς είναι δυνατό οι σιωναζί να αναπαράγουν τις ίδιες φρικαλεότητες, χωρίς αναστολές και δισταγμούς, αρκεί να ανατρέξει στα σχολικά τους προγράμματα και βιβλία.

Η Εβραία Nurit Peled-Elhanan, καθηγήτρια πανεπιστημίου και συγγραφέας, μετά από υπερδεκαετή έρευνα και μελέτη του σιωνιστικού εκπαιδευτικού συστήματος, συνόψισε τα συμπεράσματά της, στο βιβλίο ¨Η Παλαιστίνη στα ισραηλινά σχολικά βιβλία, ιδεολογία και προπαγάνδα στην εκπαιδευση».

Οι αρχές που καθόριζαν το ναζιστικό εκπαιδευτικό σύστημα, αναπαράγονται αυτούσιες στην εκπαίδευση των σιωναζί.

Ο «περιούσιος λαός» στη θέση της ανώτερης φυλής, η πλαστογράφηση της ιστορίας, που σβήνει κάθε ίχνος των Παλαιστίνιων από την περιοχή, η αποεθνικοποίησή τους, με διαγραφή ακόμη και  των λέξεων Παλαιστίνη και Παλαιστίνιος, η απανθρωποποίησή των Παλαιστινίων ( ζώα και κατώτερη φυλή), η κλοπή και οικειοποίηση των αρχαιολογικών θησαυρών της Παλαιστίνης,    ο μιλιταρισμός και το «μεγάλο Ισραήλ» ως «θεϊκή εντολή», η καλλιέργεια αβυσσαλέου μίσους για τους Άραβες και η απέχθεια για τους Εβραίους αραβικής καταγωγής είναι οι βασικοί άξονες του εκπαιδευτικού συστήματος των σιωναζί.

Το ανάστημα της Nurit Peled-Elhanan μεγαλώνει ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι το 1997, έχασε τη δεκάχρονη κόρη της, σε επίθεση αυτοκτονίας νεαρού Παλαιστίνιου.

Από  την πρώτη στιγμή κατήγγειλε , πως και τα δυο παιδιά είναι θύματα της ισραηλινής κατοχής και του άγριου απαρτχάιντ.

Όλο αυτό το αφήγημα σήμερα που αυτοπροσδιορίζεται ως «η σωστή πλευρά της ιστορίας», είναι ένα μόνο μέρος της νέας προπαγάνδας, που στόχο  έχει τη συνολική αποκτήνωση.

Κι αυτό κάνει ακόμη πιο επιτακτικούς τους εκπαιδευτικούς αγώνες, για ένα σχολείο, που θα βγάζει ανθρώπους κι όχι τέρατα.

 Νίνα Αγγελική Γεωργιάδου

[----->]