ΣΤΑΣΙΩΤΙΚΟ ΕΒΔΟΜΗΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ
του Γιώργου Μπλάνα
Όλο γραφές και αξίες. Αν δεν σκοτώσεις
με λόγια και με δόντια, δεν πρόκειται να μάθεις
να γράφεις «Θάνατος» ‐ μπερδεύεις
χειρότερα τους φιλοσόφους,
συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών γιατρών,
των λειαντών φακών και των παπλωματάδων.
Αυτοί είναι μαθημένοι στους κήπους.
Η λάσπη; Ο Βούλγαρος κτηνοτρόφος
που βγαίνει μες απ’ τα χιόνια και χειρονομεί
πως ο δρόμος είναι κλειστός μέχρι τα σύνορα;
Κάτω απ’ την καλύβα του (2012!) νεκροί μισθοφόροι
παίζουν τα κότσια με τις αρθρώσεις των εθνοτήτων:
«Αν δεν καταβάλλουν τα δεδουλευμένα κι αυτή τη φορά,
θα πληρώσουν ακριβά τον αιώνα τους!
Η Αμβέρσα είναι γεμάτη Αφρικανές θεές.
Αυτές εδώ απαιτούν να τους πληρώσεις
ψυχική οδύνη, σαν να έχουν τους λαμπρούς
προγόνους τους στα σκέλια τους. Αλλά τι περιμένεις
από μια ράτσα που δεν γνωρίζει τι είναι μέθοδος;
Όλο γραφές και αξίες. Δεν ξέρουν
να ξεχωρίζουν τους νεκρούς από τις λέξεις
και τους ζωντανούς απ’ τα χαρτιά.
Πολιτεύονται στον ουρανό. Μάλιστα!
Από εκεί οι βαθιές οικονομικές κρίσεις, οι αγρότες
που σπέρνουν αγρότες στη λάσπη και θερίζουν χάλκινα χέρια,
σαν να μην υπάρχει άλλο φαγώσιμο από τον άλλον.
Βαλκάνια! Λάσπη και δαίμονες που προσπαθούν
να εξαπατήσουν ο ένας τον άλλον
παριστάνοντας τους αγγέλους. Μόλις νυχτώσει
τρίζουν τα δόντια, τρέμουν σύγκορμοι, παφλάζουν,
λυσσομανούν: χάλυβας ανελέητος
το φως ολογράφως στο ράμφος του ύπνου·
πολύχρωμοι λύκοι με τεράστια μάτια
γυροφέρνουν τα παιδιά τους… Ακούστε, ακούστε!
Πεθαίνουν απ’ τη δίψα επειδή ‐λέει‐ τα στοιχειά
των νερών δεν έχουν εναλλακτικές.
Και η λάσπη; Στο τέλος δεν θα έχουν τι να γράψουν
οι φιλόσοφοι, συμπεριλαμβανομένων
των στρατιωτικών γιατρών, των λειαντών φακών
και των παπλωματάδων. Πάντα εμείς
βγάζουμε το φίδι απ’ το αυγό της Ιστορίας».
Κι ο δρόμος μέχρι τα σύνορα κλειστός
κι ο μέγας θύτης, ο στυγνός φονιάς των κορυφογραμμών
ν’ ανοίγει με τα δόντια τις φλέβες των καφενείων
από το Αντίρριο στην Αμφιλοχία.
Ξεθεωμένα τα καφάσια απ’ τις μπύρες
κοιμούνται κάτω από τα δέντρα. Ονειρεύονται
το Έθνος να σέρνει τους απογόνους
του Έκτορα στην άσφαλτο.
Τι να γράψεις, τι αξίζει να γράψεις;
Αν είσαι παρών δεν πρόκειται να καταλάβουν τι αξίζεις.
ΠΗΓΗ
