Στην πρώτη του συνέντευξη μετά την απελευθέρωσή του από 41 χρόνια φυλάκισης, ο Λιβανέζος μαχητής της αντίστασης Τζορτζ Αμπντάλα μίλησε στην Al Mayadeen από την πατρίδα του, το Qobayat του Λιβάνου, αναπολώντας τις δεκαετίες που πέρασε στη φυλακή, την αταλάντευτη υποστήριξη της οικογένειάς του και τις διαχρονικές επαναστατικές του πεποιθήσεις.
Ο Αμπντάλα, ο οποίος απελευθερώθηκε μετά από αδιάκοπη διεθνή κινητοποίηση, περιέγραψε την αυξανόμενη εκστρατεία αλληλεγγύης για την απελευθέρωσή του ως μέρος του ευρύτερου κινήματος που αναπτύσσεται επί τόπου ενάντια στη γενοκτονία που εκτυλίσσεται στη Γάζα. «Η φυλάκισή μου αποδείχθηκε πιο δαπανηρή για την εθνική ασφάλεια της Γαλλίας από την απελευθέρωσή μου», εξήγησε.
Μια οικογένεια ανθεκτική και ένα σπίτι που παρέμεινε πιστό
«Η οικογένειά μου έχει μια κουλτούρα αγώνα», είπε ο Αμπντάλα. «Αντέξανε τον πόνο της φυλάκισής μου με απλότητα και δύναμη. Τους βρήκα ακριβώς όπως τους θυμόμουν, ένα παράδειγμα αφοσίωσης».
Πρόσθεσε ότι η επιστροφή του έγινε δεκτή με μια ζεστασιά που ξεπέρασε κάθε προσδοκία. «Η υποδοχή που μου επιφυλάχθηκε επιβεβαίωσε, ακόμη περισσότερο από ό,τι είχα φανταστεί, ότι ο λαός μας διαθέτει μια αυθεντικότητα που μπορεί να οδηγήσει μόνο στη νίκη». Τον εντυπωσίασε επίσης αυτό που χαρακτήρισε ως μια απροσδόκητη πραγματικότητα: «Βρήκα τον Λίβανο ενωμένο, περισσότερο από ό,τι είχα προβλέψει. Ήταν ισχυρός, φιλόξενος και ανθεκτικός».
Ο Αμπντάλα για τις κατηγορίες και τη νομιμότητα της ένοπλης αντίστασης
Ερωτηθείς για τις κατηγορίες που οδήγησαν στη μακρά φυλάκισή του στη Γαλλία, ο Αμπντάλα είπε ότι κατηγορήθηκε ως υπεύθυνος για τις Λιβανικές Ένοπλες Επαναστατικές Φράξιες που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη. Ωστόσο, η μόνη κατηγορία που αναγνώρισε ήταν η υπεράσπιση της νομιμότητας των επιχειρήσεων αντίστασης.
«Είναι δικαίωμα κάθε Λιβανέζου να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να αντιμετωπίσει τον εχθρό, όπου και αν βρίσκεται. Αυτό είναι νόμιμο δικαίωμα», είπε. «Είπα στο δικαστήριο: ο λαός μου δεν μου ανέθεσε καμία από τις πράξεις που μου αποδίδετε. Αλλά είναι τιμή μου να υπερασπίζομαι τη νομιμότητα αυτών των ενεργειών, είτε χθες, είτε σήμερα, είτε αύριο».
Ο Αμπντάλα δικάστηκε από ειδικό δικαστήριο για τρομοκρατία χωρίς ενόρκους, παρά το γεγονός ότι δεν του απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες για τρομοκρατία. Σημείωσε ότι η αρχική καταδίκη αφορούσε μόνο ζητήματα διαβατηρίου, πριν από τη μεταφορά του στο ειδικό δικαστήριο.
Αμερικανική παρέμβαση και φυλάκιση για πολιτικούς λόγους
«Εξέτισα την ποινή μου, μετά την οποία θα έπρεπε να είχα αποφυλακιστεί», διηγήθηκε ο Αμπντάλα. «Αλλά την τελευταία στιγμή, παρενέβη ένας Αμερικανός εκπρόσωπος». Το 1984, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έδωσε εντολή στον πρέσβη του να υποβάλει άμεση νομική ένσταση, η οποία εμπόδισε την απέλαση του Αμπντάλα και οδήγησε στη μεταφορά του σε ειδικό δικαστήριο που τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη.
Μεταξύ 2002 και 2003, όταν ένα γαλλικό δικαστήριο διέταξε την αποφυλάκισή του, η νομική διαδικασία για την υπό όρους αποφυλάκισή του τροποποιήθηκε υπό την πίεση των ΗΠΑ.
«Επανέφεραν σε λειτουργία ένα εφετείο που χρονολογείται από την περίοδο της ναζιστικής κατοχής της Γαλλίας», δήλωσε ο Αμπντάλα. «Έκτοτε, ο προεδρεύων δικαστής συνδέεται άμεσα με το υπουργείο Εσωτερικών και οι αποφάσεις περνάνε από αυτόν».
Το 2012, ένα δικαστήριο ενέκρινε εκ νέου την αποφυλάκισή του, αλλά η απόφαση μπλοκαρίστηκε από τον τότε υπουργό Εσωτερικών. Ο Αμπντάλα αποκάλυψε ότι η τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον έστειλε επίσημη επιστολή στην οποία επέμενε να παραμείνει φυλακισμένος: «Είπε ότι η απόφαση του δικαστηρίου δεν έχει σημασία. Πρέπει να παραμείνω στη φυλακή. Και αυτό έγινε».
Ακόμη και όταν η Γαλλίδα υπουργός Δικαιοσύνης προσπάθησε να παρέμβει, ο πρόεδρος της έδωσε εντολή να μην αναμιχθεί. Η απόφαση ανατράπηκε και η υπόθεση ξεκίνησε από την αρχή.
«Οι μάζες της αντίστασης είναι αυτές που έχουν επενδύσει περισσότερο και είναι ικανές να επιβάλουν τη δημιουργία ενός κράτους με εθνικό όραμα και έναν πλήρως οπλισμένο στρατό που μπορεί να υπερασπιστεί τη γη, τα νερά, τον ουρανό και την αξιοπρέπεια του λαού της χώρας», είπε.
Ο Αμπντάλα υπογράμμισε ότι κανείς στο Λίβανο, ειδικά εκείνοι που θυσίασαν τους ηγέτες τους ως μάρτυρες, δεν επιθυμεί να πάρει τα όπλα για τον εαυτό του. Αντίθετα, «όλοι υποστηρίζουν την προσπάθεια για τη δημιουργία ενός στρατού που θα προστατεύει όλους».
Όταν αντίσταση και στρατός ενώνουν τις δυνάμεις τους
Κάνοντας έκκληση για τον εξοπλισμό του λιβανικού στρατού, ο Αμπντάλα τόνισε ότι μόλις αυτό επιτευχθεί, «κανένας μαχητής δεν θα διστάσει να τον υποστηρίξει».
Υποστήριξε ότι ο Λίβανος είναι απολύτως ικανός να οικοδομήσει ένα κυρίαρχο κράτος και έναν στρατό που δεν χρειάζεται ξένους προστάτες για να προστατεύσει τις λεγόμενες μειονότητες. «Ο στρατός μας, ο λαός μας και οι μάζες μας μπορούν να ανταποκριθούν στην πρόκληση», είπε. «Μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα κράτος που θα διαφυλάσσει την αξιοπρέπεια των πολιτών του».
Απαντώντας σε εσωτερικές και διεθνείς απαιτήσεις για τον αφοπλισμό της αντίστασης, ο Αμπντάλα απέρριψε τέτοιες εκκλήσεις ως «εσωτερική προπαγάνδα με στόχο την παραποίηση και την απόσπαση της προσοχής». Επέμεινε ότι η κύρια εσωτερική αποστολή της αντίστασης είναι να παραμείνει στους δρόμους για να εξασφαλίσει ότι ο Λιβανικός Στρατός θα γίνει ένας ισχυρός, περήφανος θεσμός ικανός να υπερασπιστεί την πατρίδα.
«Κανένας Λιβανέζος δεν θέλει να δει έναν ταπεινωμένο στρατό», δήλωσε. «Όλοι στέκονται πίσω από έναν στρατό που προστατεύει τα σύνορά μας και την αξιοπρέπειά μας».
Η Συρία ως προειδοποίηση, η ενότητα ως άμυνα
Ο Αμπντάλα προειδοποίησε για τους περιφερειακούς κινδύνους που αντιμετωπίζει ο Λίβανος, κοιτάζοντας ιδιαίτερα προς τα βόρεια, προς τη Συρία. «Κοιτάξτε τι συμβαίνει στη Συρία και κοιτάξτε τις εθνικές θέσεις. Κανείς με ελάχιστο ίχνος λογικής δεν θα δεχόταν να γίνουμε θρησκευτικές φατρίες που χειραγωγούνται από τον Νετανιάχου ή οποιονδήποτε άλλο», είπε.
Επανέλαβε ότι ο Λίβανος μπορεί και πρέπει να οικοδομήσει ένα ενωμένο κράτος που θα προστατεύει τον λαό του και ότι η αντίσταση, έχοντας θυσιάσει τους καλύτερους ηγέτες της, δεν θα μπορούσε να επιδιώξει τίποτα λιγότερο.
Ερωτηθείς αν εναποθέτει τις ελπίδες του στα λαϊκά κινήματα στο Λίβανο και σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο υπό το φως του πολέμου στη Γάζα, ο Αμπντάλα απάντησε ότι αυτό δεν είναι απλώς ελπίδα, αλλά ευθύνη.
«Πρέπει να αγωνιστούμε, όχι απλώς να στοιχηματίσουμε, για να κινητοποιήσουμε τον αραβικό λαό. Αυτή είναι η κεντρική αποστολή μας, στο όνομα της αντοχής της αντίστασης στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη», είπε.
Ένα πολιτικό σχέδιο; «Είμαι ένας απλός μαχητής»
Όταν ρωτήθηκε αν έχει δικό του πολιτικό σχέδιο μετά την απελευθέρωσή του, ο Αμπντάλα απάντησε: «Ο Ζορζ Αμπντάλα είναι ένας απλός μαχητής από τις τάξεις του λαού μας».
Εξήγησε ότι θα συναντηθεί με πολιτικές και λαϊκές δυνάμεις στο Λίβανο για να δει πώς μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τη χώρα. «Θα ακούσω, θα παρατηρήσω και θα δω από πρώτο χέρι αυτό που προηγουμένως μπορούσα να αντιληφθώ μόνο αφηρημένα από πίσω από τα κάγκελα», είπε.
«Θα μιλήσω με όποιον βρει χρόνο να με συναντήσει και θα ακούσω αυτούς πού πιστεύουν ότι μπορώ να συμβάλω, στο εθνικό σχέδιο, στην οικοδόμηση του κράτους, στην οικοδόμηση του στρατού, στην αντιμετώπιση του σιωνιστικού εχθρού και στην προστασία της κοινωνίας μας». Ο Αμπντάλα ολοκλήρωσε τη συνέντευξή του ευχαριστώντας το Al Mayadeen και δηλώνοντας: «Ας παραμείνει το Al Mayadeen η φωνή των μαχητών αυτού του λαού, η φωνή των μαζών του και η φωνή του ενωμένου κράτους του»
Ποιος είναι ο Ζορζ Αμπντάλα;
Ο Αμπντάλα, πρώην μέλος του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), έχει εκτίσει μέχρι στιγμής 41 χρόνια στη φυλακή, γεγονός που τον καθιστά τον μακροβιότερο κρατούμενο στην Ευρώπη.
Ίδρυσε τις Μαρξιστικές-Λενινιστικές Λιβανικές Ένοπλες Επαναστατικές Φράξιες (LARF), οι οποίες ανέλαβαν την ευθύνη για τέσσερις επιχειρήσεις στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980.
Ο Λιβανέζος επαναστάτης κατηγορήθηκε για συμμετοχή στη δολοφονία του Αμερικανού στρατιωτικού ακόλουθου Τσαρλς Ρόμπερτ Ρέι και του Ισραηλινού διπλωμάτη Γιακόβ Μπαρσιμάντοφ το 1982 και καταδικάστηκε για τις κατηγορίες αυτές.
Ο Αμπντάλα δεν δέχθηκε ποτέ τις κατηγορίες και θεώρησε ότι το γαλλικό δικαστικό σύστημα έβγαζε με απαράδεκτο τρόπο από το πλαίσιο των κατηγοριών την πράξη αντίστασης.
Στη δίκη του για την υποτιθέμενη δολοφονία των διπλωματών, ο Αμπντάλα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, ποινή σημαντικά αυστηρότερη από τα 10 χρόνια που ζητούσε η εισαγγελία. Ο δικηγόρος του, Ζακ Βερζ, χαρακτήρισε την ποινή «κήρυξη πολέμου».
Ο Αμπντάλα υποστηρίζει ότι είναι μαχητής που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και δεν είναι εγκληματίας.
