Περαστικά κ με έναν πόνο

 

Στην Λευκίμμη που λέτε το 2008 αποφασίστηκε να φτιαχτεί ένα ΧΥΤΑ, όπως θα έφτιαχναν στο Γραμματικό κ στην Κερατέα.

Και στις 3 περιπτώσεις οι κάτοικοι αντέδρασαν δυναμικά διότι τα ΧΥΤΑ θα γινόντουσαν χωρίς καμία σοβαρή μελέτη, άκρως επικίνδυνα για την ευρύτερη περιοχή κ θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα απο όσα κ καλά θα έλυνε, εξυπηρετώντας την τεράστια μπίζνα των απορριμμάτων που προσπαθούν εδώ κ χρόνια να στήσουν εκάστοτε κυβερνήσεις κ μεγαλοεργολάβοι.

Όλοι θυμόμαστε επίσης τι έγινε στην Κερατέα προσπαθώντας οι κάτοικοι να μπλοκάρουν το εκεί ΧΥΤΑ κ βέβαια την προσκόλληση του τότε αντιπολιτευόμενου ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος θέλοντας να τσιμπήσει καμία ψήφο, έταζε λαγούς με πετραχήλια κ έστελνε την κατοπινή περιφερειάρχη Ρένα Δούρου στο Γραμματικό να υπόσχεται λύση όταν κ αν αναλάβει αυτή την Περιφέρεια ικανοποιώντας το δίκαιο αίτημα των κατοίκων.

Πολυ νερό κύλησε από τότε στο αυλάκι της εξουσίας κ ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε τελικά κυβέρνηση αφού βέβαια επί 5 σχεδόν χρόνια είχε ταξει τα πάντα στους πάντες κ ο Σταθάκης με τον Δραγασάκη γίναν υπουργοί κ η Δούρου περιφερειάρχης.

Πριν λίγους μήνες λοιπόν 20 κλούβες των ΜΑΤ κατέφθασαν στην Κέρκυρα κ κίνησαν για Λευκίμμη γιατί τελικά το κράτος όποια μορφή κ αν υπόσχεται οτι θα πάρει, έχει ένα κ μόνο πρόσωπο. Αυτό της μπίζνες.

Οι συγκρούσεις λοιπόν ξεκίνησαν πάλι απο την αρχή 10 χρόνια μετά κ βέβαια η Δούρου βγήκε στο βήμα στης Περιφέρειας μαλώνοντας όσους αντιδράνε στην κατασκευή ΧΥΤΑ σε Γραμματικό κ Κερατέα δηλώνοντας ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΆ οτι θα είναι απέναντι πια στους διαδηλωτές κ στις "μαύρες σημαίες" κ να το πάρουν απόφαση οτι τα ΧΥΤΑ θα γίνουν με οποιονδήποτε κόστος.

Στην Λευκίμμη λοιπόν την προηγούμενη εβδομάδα κατά την διάρκεια σύγκρουσης του στρατού (στην κυριολεξία) των ΜΑΤ με τους κατοίκους, ένα δακρυγόνο προκάλεσε πυρκαγιά στην περιοχή.

Κ έτσι στον μικρόκοσμο του ελληνικού διαδικτύου ένιωσαν διάφοροι κολαούζοι κ έμμισθα τσουτσέκια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, την τεράστια ανάγκη να υπερασπιστούν την κυβέρνηση κ να επιτεθούν στους απείθαρχους κατσαπλιάδες κατοίκους οι οποίοι δεν θέλουν να βρεθεί λύση κ δήθεν νοιάζονται για το περιβάλλον ενώ αυτό καίγεται, αποκρύπτοντας προφανώς ποιος προκάλεσε την πυρκαγιά μίας κ τώρα είναι ηθικά τα προς κατάργηση ΜΑΤ του ΣΥΡΙΖΑ.

Οταν λοιπόν αυτή η δουλοπρέπεια διαφόρων συριζαίων χρηστών σε τουιτερ κ φουμπού επισημαίνετε, τότε ο χρήστης που έχει γλείψει ΠΑΤΌΚΟΡΦΑ τον ΣΥΡΙΖΑ, αρχίζει μια άνευ προηγουμένου κλάψα ότι στοχοποιείτε από ανώνυμα προφίλ που ρίχνουν λάσπη, ότι όσοι του κάνουν "επίθεση" είναι χρυσαυγίτες κ το αγαπημένο μου, οτι όσοι αντιδρούν εδώ μέσα είναι "επαναστάτες πληκτρολογίου" μίας κ ο ίδιος πια έχει ασπαστεί την θρησκεία του ρεαλισμού κ στην τελική ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΊΤΕ ΤΑ ΛΕΦΤΆ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΛΈΤΕ, ξεπατικώνοντας ουσιαστικά όλη την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούσε η ο κυβέρνηση Σαμαρά όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αξιωματική αντιπολίτευση.

Περαστικά κ με έναν πόνο.

[--->]

Χημικά (και πάλι απόψε) κατά των διαδηλωτών στη Λευκίμμη

UPDATE 22.34: Μεγάλη ένταση επικράτησε το βράδυ στη Λευκίμμη, καθώς μετά την ειρηνική πορεία των κατοίκων της περιοχής προς το εκκλησάκι που βρίσκεται κοντά στην είσοδο του ΧΥΤΑ η οποία δεν παρεμποδίστηκε από την Αστυνομία, τα ΜΑΤ προχώρησαν σε ρίψη χημικών. Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες, άλλη ομάδα επιτέθηκε κατά αστυνομικών και ακολούθησαν συγκρούσεις.

Η πολυπληθής συγκέντρωση κατοίκων της περιοχής, μετά από κάλεσμα του Αλεύχιμον για πραγματοποίηση λιτανείας από το εκκλησάκι στα Μεσοράχια, ξεκίνησε στις 8 το απόγευμα περίπου και δεν βρήκε την αντίσταση των αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίες πάντως ήταν παρατεταγμένες παντού στο χώρο με επίκεντρο την είσοδο και την περίφραξη του ΧΥΤΑ.

Οι κάτοικοι προχώρησαν στην πορεία διαμαρτυρίας αλλά στις 9:20 περίπου, για άγνωστη μέχρι στιγμής αφορμή, δημιουργήθηκε ένταση και άνδρες των ΜΑΤ προχώρησαν σε χρήση δακρυγόνων και κροτίδων κρότου – λάμψης με αποτέλεσμα να ξεκινήσει έντονη αντίδραση από τους συγκεντρωμένους.

Ο περιφερειακός δρόμος είναι και πάλι αποκλεισμένος και, αν και η ένταση έχει υποχωρήσει, παραμένει μεγάλος όγκος διαδηλωτών συγκεντρώθηκε στα όρια του οικισμού του Νεοχωρακίου.

Εν τω μεταξύ, πυρκαγιά ξέσπασε για άγνωστη αιτία σε δασική περιοχή του Νεοχωρακίου και οχήματα της Πυροσβεστικής έσπευσαν και έσβησαν τις φλόγες.

Νέος «κλεφτοπόλεμος» με τα ΜΑΤ

Εν τω μεταξυ, σύμφωνα με πληροφορίες, ομάδα πολιτών, επιτέθηκε κατά ανδρών της Αστυνομίας σε διαφορετικό σημείο από αυτό στο οποίο κινείτο η διαδήλωση με μολότοφ και φωτοβολίδες, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει κυνηγητό μέσα στα χωράφια σε κοντινό σημείο στην περίφραξη του ΧΥΤΑ.

Μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται να έχει γίνει σύλληψη ή προσαγωγή λόγω των επεισοδίων αυτών, ενώ ο εκπρόσωπος του Αλεύχιμον Γιάννης Πανδής σε τηλεοπτικές του δηλώσεις έκανε λόγο για προβοκάτσια και υποστήριξε ότι το κίνημα της Λευκίμμης και ο σύλλογος δεν έχουν καμία σχέση με τέτοιες πράξεις. «Κάποιοι κινούνται από μόνοι τους έξω από εμάς και δεν ξέρουμε ποια συμφέροντα εξυπηρετούν, κάποιοι προσπαθούν να κάνουν ζημιά στο κίνημα», δήλωσε.

corfupress.com

[--->]

Η διπλωματία της κότας και το (αμερικανικό) κοκοράκι

 

του Δημήτρη Μηλάκα

Προφανώς θα γνωρίζει και ο Νίκος Κοτζιάς τη γνωστή ιστορία του Αισώπου με την άτυχη πονηρή αλεπού που έχασε την ουρά της στο δόκανο ενός κυνηγού και προσπάθησε με μισές αλήθειες και ψέματα μάταια να κάνει μόδα την νέα της «ανεξάρτητη» εμφάνιση…

…Υπάρχει μια, για την ακρίβεια μισή, αλήθεια πίσω από όσα ηρωικά δήλωσε («η εποχή της διπλωματίας της κότας έχει τελειώσει») στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς. Κι αυτή η μισή αλήθεια έχει να κάνει με την αίσθησή του ότι προήχθη σε… κόκορα με κάποιες ακαθόριστες προς το παρόν υποσχέσεις για «αρμοδιότητες» στο αμερικανικό βαλκανικό κοτέτσι.

Έχοντας προσφέρει μια πράγματι τεράστια υπηρεσία στους Αμερικανούς (ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την περιοχή της Αλεξανδρούπολης για τερματικό υποδοχής αμερικανικού σχιστολιθικού φυσικού αερίου και στρατιωτικές εγκαταστάσεις) η ελληνική κυβέρνηση (και ο Νίκος Κοτζιάς) γίνονται αποδέκτες των αμερικανικών επαίνων που, όπως και οι υποσχέσεις, δεν κοστίζουν το παραμικρό στην υπερδύναμη.

Αυτό που σίγουρα θα κοστίσει στη χώρα είναι οι συνέπειες της σαφούς επιλογής της κυβέρνησης να μετατραπεί σε πιόνι των αμερικανικών σχεδιασμών που έχουν στόχο τη φραγή των νότιων ενεργειακών δρόμων (μέσω των βαλκάνιων) που αναζητούσε η Μόσχα για εφοδιασμό της Ευρώπης με ρωσικό φυσικό αέριο.

Η απροκάλυπτη πρόσδεση της κυβέρνησης (και της χώρας) στο άρμα της Ουάσιγκτον, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι μια από τις ελάχιστες διαθέσιμες επιλογές. Σε καμία περίπτωση ωστόσο δεν είναι μια επιλογή για την οποία θα μπορούσε κανείς να πανηγυρίζει όπως κάνει ο Νίκος Κοτζιάς υποστηρίζοντας ότι δεν είναι… κότα και ότι επί των ημερών του(ς) η χώρα έγινε πάλι ανεξάρτητη.

Η μισή αλήθεια που περιγράφει με τον γλαφυρό και πληθωρικό του τρόπο ο Νίκος Κοτζιάς είναι ότι αυτός και η κυβέρνηση βρήκαν το σθένος να φωνάξουν κάτι που οι προηγούμενοι το έλεγαν μασώντας τα λόγια τους: όχι απλώς ανήκομε εις τη Δύση, αλλά αφού έτσι κι αλλιώς είμαστε γερμανικό οικονομικό προτεκτοράτο, ας γίνουμε και μαριονέτα της αμερικανικής διπλωματίας.

Όπως, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποφασίσει, χωρίς την άδεια των Γερμανών, ούτε για το ύψος των δαπανών της γραφικής ύλης των υπουργείων, έτσι δεν μπορεί να λάβει και καμία απόφαση που να έχει να κάνει με τις διεθνείς σχέσεις της χώρας χωρίς να ενημερώσει και να πάρει την άδεια από την αμερικανική πρεσβεία και την Ουάσιγκτον. Η εξέλιξη των σχέσεων της χώρας με την φίλη των Αμερικανών ναζιστική Ουκρανία, ή με το εχθρικό για τις ΗΠΑ Ιράν είναι ενδεικτικά παραδείγματα «ανεξάρτητης» ελληνικής διπλωματίας του Νίκου Κοτζιά…

Το τελευταίο μέγιστο βέβαια παράδειγμα διπλωματίας …κοκοριού (αμερικάνικου) είναι η ιστορία με την Ρωσία και την απέλαση των Ρώσων διπλωματών. Η απροκάλυπτη συμμόρφωση της κυβέρνησης με τις αμερικανικές οδηγίες και η συμβολική εκτέλεση και επικοινωνιακή τους διαχείριση (στη δημοσιότητα οι απελάσεις την μέρα που ξεκινούσε η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ και τα άμεσα δημόσια συγχαρητήρια από το αμερικανικό ΥΠΕΞ) έμοιαζαν με διακήρυξη υποτέλειας. Και αυτή η διακήρυξη ήταν τόσο ισχυρή και βροντώδης που υποχρέωσαν τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά να προσπαθεί, μάταια, να πείσει ότι είναι … ανεξάρτητο κοκόρι.

[--->]