Εργοδότες βάζουν μπράβους για να ληστέψουν τους μισθούς εργαζομένων σύμφωνα με την ΟΙΥΕ

Εργοδότες φέρονται να ληστεύουν με την βοήθεια μπράβων τους εργαζομένους τους στα ΑΤΜ, σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Σύλλογος στην ιστοσελίδα του, εργοδότες προσλαμβάνουν άτομα με βεβαρημένο ποινικό μητρώο για να συνοδεύουν τους εργαζομένους τους στα ΑΤΜ την ημέρα των πληρωμών. Εκεί, οι μπράβοι απαιτούν από τους εργαζομένους ένα μέρος του μισθού, το οποίο επιστρέφουν εν συνεχεία στους εργοδότες. Η καταγγελία κάνει μάλιστα λόγο για «παλιά πρακτική», η οποία μιμείται τις μεθόδους της μαφίας.

Η καταγγελία του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων:

«Ο ιστορικής σημασίας Σύλλογός μας, που ιδρύθηκε το 1893 και απέκτησε για πρώτη φορά νομική προσωπικότητα το έτος 1921, μετρώντας 124 χρόνια δράσης στον κλάδο των Ιδιωτικών Υπαλλήλων, του Εμπορίου και των Υπηρεσιών, καταγγέλλει την πρακτική εργολαβικών εταιρειών και άλλων επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, οι οποίες εφαρμόζουν πρακτικές “μαφίας”, μη διστάζοντας να “ληστέψουν” κυριολεκτικά τους εργαζόμενους την ώρα της ανάληψης του μισθού από τα ΑΤΜ.

 Η «πρακτική» είναι παλιά, ο τρόπος διαφοροποιήθηκε, αφού η υπογραφή σε μεγαλύτερου ποσού εξοφλητική απόδειξη, αντικαταστάθηκε με την απευθείας ανάληψη από το ΑΤΜ και την παράδοση του “υπερβάλλοντος” (νόμιμου) μισθού σε πρόσωπο “εμπιστοσύνης” του εργοδότη, το οποίο “συνοδεύει” τον εργαζόμενο στην τράπεζα. Τα πρόσωπα «εμπιστοσύνης» του εργοδότη, συνήθως είναι άνθρωποι με βεβαρημένο ποινικό μητρώο και τις περισσότερες φορές δεν σχετίζονται με κάποιου είδους εργασιακή σχέση με τις εν λόγω επιχειρήσεις, ώστε να μην συνδεθούν άμεσα με αυτές, σε περίπτωση που υπάρξει καταγγελία ή ακόμα και σύλληψη επ’ αυτοφώρω.

 Αυτού του είδους οι ενέργειες δε συνάδουν με χώρα ευνομούμενη δυτικοευρωπαϊκή και πρέπει άμεσα το Υπουργείο Εργασίας και το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, να αναλάβουν άμεσα δράση, σε συνεργασία με τις αστυνομικές και φορολογικές αρχές, για την πάταξη αυτών των παραβατικών φαινομένων.

 Ο Σύλλογος μας αναλαμβάνει δράση και καλεί τους ιδιωτικούς υπαλλήλους να απευθύνονται για τέτοια περιστατικά και για κάθε είδους καταγγελίες, που αφορούν παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, στην ειδική φόρμα καταγγελιών που υπάρχει στη σελίδα www.idiotikoi.gr . Εννοείται ότι ανωνυμία των καταγγελλόντων θα προστατεύεται».

 [--->]

Εργοδότες φέρονται να ληστεύουν με την βοήθεια μπράβων τους εργαζομένους τους στα ΑΤΜ, σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Σύλλογος στην ιστοσελίδα του, εργοδότες προσλαμβάνουν άτομα με βεβαρημένο ποινικό μητρώο για να συνοδεύουν τους εργαζομένους τους στα ΑΤΜ την ημέρα των πληρωμών. Εκεί, οι μπράβοι απαιτούν από τους εργαζομένους ένα μέρος του μισθού, το οποίο επιστρέφουν εν συνεχεία στους εργοδότες. Η καταγγελία κάνει μάλιστα λόγο για «παλιά πρακτική», η οποία μιμείται τις μεθόδους της μαφίας. Η καταγγελία του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπ

www.dikaiologitika.gr

Εργοδότες φέρονται να ληστεύουν με την βοήθεια μπράβων τους εργαζομένους τους στα ΑΤΜ, σύμφωνα με καταγγελία του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Σύλλογος στην ιστοσελίδα του, εργοδότες προσλαμβάνουν άτομα με βεβαρημένο ποινικό μητρώο για να συνοδεύουν τους εργαζομένους τους στα ΑΤΜ την ημέρα των πληρωμών. Εκεί, οι μπράβοι απαιτούν από τους εργαζομένους ένα μέρος του μισθού, το οποίο επιστρέφουν εν συνεχεία στους εργοδότες. Η καταγγελία κάνει μάλιστα λόγο για «παλιά πρακτική», η οποία μιμείται τις μεθόδους της μαφίας. Η καταγγελία του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπ

www.dikaiologitika.gr

Μοσκοβισί σε Χουντή: Οι δανειστές θα αποφασίσουν για πόσα χρόνια το πλεόνασμα θα είναι 3,5%!

Αποκαλυπτική είναι η απάντηση του Επιτρόπου Πιερ Μοσκοβισί σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χουντή, στην οποία σημειώνει ότι «ο τελικός καθορισμός της ακριβούς διάρκειας του μεσοπρόθεσμου στο πλαίσιο των συζητήσεων περί βιωσιμότητας του χρέους επαφίεται στους δανειοδότες» και σημειώνει ότι «η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% επί σειρά ετών».

Σύμφωνα με το Νίκο Χιουντή, «λευκή επιταγή προς τους δανειστές υπέγραψε η κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2016, για τα χρόνια που θα πρέπει η Ελλάδα να διατηρήσει τα ιλιγγιώδη πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5%! Αυτό δηλώνει, με τον πιο κυνικό τρόπο, που αφαιρεί κάθε αυταπάτη ότι είμαστε κυρίαρχο κράτος και όχι αποικία-χρέους, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών, PierreMoscovici».

Και συνεχίζει ο κ. Χουντής: «Ο Ευρωπαίος Επίτροπος, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ο πιο “φιλικά” προσκείμενος στην Ελλάδα, αποκαλύπτει ότι, η ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις για συγκεκριμένα πλεονάσματα για μετά το 2018, αλλά επιπλέον επιχειρηματολογεί “εκ μέρους της Κομισιόν και άλλων θεσμικών οργάνων της ΕΕ” ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% επί σειρά ετών, μετά το 2018!».
 

Ο Έλληνας ευρωβουλευτής, με την ερώτησή του, αφού υπενθύμιζε τον όρο «μεσοπρόθεσμα» που παρουσιάστηκε στα Eurogroup στις 25/5/2016 και 5/12/2016, όπου αναφέρεται για την Ελλάδα ότι, «το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ που θα επιτευχθεί το 2018, θα πρέπει να διατηρηθεί “μεσοπρόθεσμα”», καλούσε την Κομισιόν να συγκεκριμενοποιήσει «ποιο είναι το χρονικό διάστημα που αντιλαμβάνεται ως «“μεσοπρόθεσμο”», αφού, «τέτοιου είδους αποφάσεις δεν μπορεί να βασίζονται σε “αόριστες” έννοιες που επιδέχονται πολλές ερμηνείες».

Ταυτόχρονα, ο Νίκος Χουντής, τόνιζε ότι, σύμφωνα με εκθέσεις του ΔΝΤ αλλά και δηλώσεις αξιωματούχων του, «ακόμη και με ηρωικές προσπάθειες ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% είναι ανέφικτος και σίγουρα δεν είναι διατηρήσιμος».

Στην απάντησή του, ο κ. Moscovici, με απόλυτα κατηγορηματικό τρόπο, τονίζει ότι, «ο τελικός καθορισμός της ακριβούς διάρκειας του «μεσοπρόθεσμου» στο πλαίσιο των συζητήσεων περί βιωσιμότητας του χρέους επαφίεται στους δανειοδότες»!

Προσπαθώντας δε, να αιτιολογήσει τη δήλωσή αυτή, τονίζει ότι, «η Επιτροπή και άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που παρακολουθούν την εφαρμογή του προγράμματος στήριξης της σταθερότητας θεωρούν ότι η Ελλάδα μπορεί να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και να το διατηρήσει επί σειρά ετών στη συνέχεια, χωρίς να υπονομευθεί η οικονομική ανάκαμψη»!

 Στηρίζοντας μάλιστα την άποψή του ότι, από μία τέτοια απόφαση δεν κινδυνεύει η ανάπτυξη, αναφέρεται στις προβλέψεις της ίδιας της Κομισιόν για την Ελλάδα, σύμφωνα με τις οποίες, η ανάπτυξη θα είναι για το 2016, στο 0,3%, αγνοώντας προφανώς τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT, σύμφωνα με τα οποία, η Ελλάδα το 2016 παρουσίασε μηδενική ανάπτυξη, ενώ επιπλέον, το δ’ τρίμηνο του 2016, η ελληνική οικονομία ήταν η μόνη στην ΕΕ που κατέγραψε ύφεση και μάλιστα 1,2%!

Ας παρηγοριέται, λοιπόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός που δε γνώριζε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT, αφού και ο ίδιος ο κ. Μοσκοβισί, με την απάντησή του, με ημερομηνία 8/3/2017, εμφανίζεται να τα αγνοεί…» καταλήγει ο Νίκος Χουντής.

Ακολουθούν η πλήρης ερώτηση του ΝίκουΧουντή και η πλήρης απάντηση του PierreMoscovici

[--->]

Έξοδος από το ευρώ :μία πρόταση με αναπάντητα ερωτήματα

Η λύση του ελληνικού προβλήματος δεν μπορεί να επικεντρώνεται από την αριστερά στην αλλαγή του νομίσματος

 

Πραγματοποιήθηκε, στις 15 Φλεβάρη στην Αλκυονίδα, η παρουσίαση της πρότασης του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ερευνών Κοινωνικής και Οικονομικής Πολιτικής (ΣΔΣΚΟΠ) για μιαν άλλη πορεία της Ελλάδας στον οικονομικό τομέα μετά την αποτυχία της Ευρωζώνης. Την πρόταση παρουσίασαν οι καθηγητές Κώστας Λαπαβίτσας και Θόδωρος Μαριόλης καθώς και ο περιφερει­ακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας Κωνσταντίνος Γαβριηλίδης.

Η πρώτη παρατήρηση από την εκδή­λωση ήταν η πολύ μεγάλη συμμετοχή κόσμου, για τα δεδομένα επιστημο­νικής παρουσίασης ακόμα και για τον χώρο της Αριστεράς. Το στοιχείο αυτό δείχνει την ανάγκη ενός κόσμου για αναζήτηση τεκμηριωμένων λύ­σεων εξόδου από την πολυεπίπεδη κρίση της χώρας. Ενός κόσμου που δεν εγκαταλείπει τη διαδικασία ανα­ζήτησης, που δεν αποδέχεται ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στα μνημόνια, που δηλώνει και με αυτό τον τρόπο παρών σηματοδοτώντας με αισιο­δοξία δυνατότητες για το μέλλον.

 Ως δεύτερη παρατήρηση, πριν πάμε στην ουσία των θεμάτων, οφείλουμε να σημειώσουμε την έντονη δυσφορία αυτού του κόσμου στους μακρόσυρ­τους «χαιρετισμούς» των πολιτικών αρχηγών που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση. Ο κόσμος ήθελε να ακού­σει την πρόταση, να κατανοήσει ότι υπάρχει διαδικασία για να βγει από το αδιέξοδο. Δεν βρέθηκε εκεί για να ακούσει «μία από τα ίδια», χωρίς καμία συμβολή και αξία στις αγω­νίες του. Από αυτή την άποψη οι παρεμβάσεις των Π. Λαφαζάνη και Ζ. Κωνσταντοπούλου όχι μόνο δεν προσέφεραν κάτι ουσιαστικό αλλά αντίθετα «εκνεύρισαν» το ακροατή­ριο, κάτι το οποίο φάνηκε και στο τέλος των ομιλιών τους...

Η πρόταση Λαπαβίτσα

Η εκδήλωση φιλοδοξούσε να προ­σφέρει επιστημονική τεκμηρίωση για το άνοιγμα ενός νέου δρόμου για την Ελλάδα που Θα οδηγεί σε πολιτική δράση. Παρακολουθώντας τις ομιλίες που αφορούσαν την πρό­ταση για την Ελλάδα το συμπέρασμα που προέκυψε, τουλάχιστον για τον γράφοντα, είναι ότι δεν δόθηκαν οι απαιτούμενες απαντήσεις στο ελληνικό πρόβλημα. Η εκδήλωση αν και έθεσε «ψηλά τον πήχη» τελικά κατέληξε σε μια προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο εάν η έξοδος από το ευρώ και η ανάκτηση της νομισμα­τικής κυριαρχίας της χώρας είναι εφικτή και αν τα όποια προβλήματα προκύψουν είναι αντιμετωπίσιμα. Χωρίς να υποβαθμίζουμε το περιεχόμενο της δουλειάς που παρουσιά­στηκε, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι τελικά δεν έδωσε τις αναγκαίες ολοκληρωμένες απαντήσεις.

 Η μελέτη ξεκίνησε σωστά με τη δι­ακλαδική ανάλυση της οικονομίας και το πως οι τομείς και οι κλάδοι της θα συμβάλλουν στη γρήγορη αύ­ξηση της απασχόλησης. Από εκεί και μετά όμως αποκλίνει από τις ανάγκες μιας ολοκληρωμένης πρό­τασης που Θα αγκαλιάζει όλη την οικονομία και δεν θα δίνει επιλε­κτικά κάποιες λύσεις σε επιμέρους πλευρές του προβλήματος. 'Ετσι η μελέτη διαπιστώνει την άμεση λύση με την αξιοποίηση των υπηρεσιών. Βολεύεται με αυτήν, θεωρώντας ότι σε πρώτη φάση Θα αντιμετωπίσει προβλήματα εσωτερικών κυρίως ανισορροπιών. Θεωρεί ότι λόγω της παρούσας κατάστασης (χαμηλή κατανάλωση) ο εξωτερικός τομέας βρίσκεται σε ισορροπία. Συνεπώς εστι­άζει στην επίλυση του προβλήματος πού θεωρείται η γενεσιουργός αιτία των ανισορροπιών και της κρίσης.

Και το πρόβλημα -σύμφωνα με τη μελέτη- είναι το νόμισμα, λόγω της μορφής, των στρεβλώσεων του ευρώ και της δομής της οικονομικής και νομισματικής ένωσης.

Το αποτέλεσμα είναι να δίνεται π.χ. έμφαση στην αλλαγή στο νέο νόμισμα με σχέση 1 προς 1 και να δίνονται προφορικές διαβεβαιώσεις ότι η υποτίμηση 30%-5% που θα ακολουθήσει Θα οδηγήσει σε τελική υποτίμηση 30% αλλά σε πληθωρι­σμό μόνο 10% για το πρώτο έτος μειούμενο στη συνέχεια. Και από πού προκύπτουν αυτά; 

Η απάντηση είναι απλή: από τα οικονομετρικά μοντέλα. Βέβαια το που μας έχουν οδηγήσει ήδη αυτά τα μοντέλα και οι πολλαπλασιαστές, με διαχειριστή βέβαια το ΔΝΤ, είναι γνωστό. `Όμως δεν είναι δυνατόν να αναζητάς  πρόταση, που θα οδηγεί σε πολιτική δράση και να συζητάς το πού θα πάει η  κατάσταση στη βάση οικονομετρικών μοντέλων, λες και η οικονομία και οι  εξελίξεις δεν έχουν καμία δυναμική. Αγνοώντας ότι κάποιοι θα έχουν το σχέδιο και τις δυνατότητες να σε πιέ­σουν. Αγνοώντας τα «μαθήματα» που μας έδωσαν το α' εξάμηνο του τοις και η κατάληξη αυτών των πιέσεων. Το να καθησυχάζει κάποιος προκα­ταβολικά τον λαό, με νούμερα από οικονομετρικά μοντέλα, υποσχόμε­νος ότι η κατάσταση θα είναι άμεσα αντιμετωπίσιμη σε όλα τα επίπεδα προβλημάτων μοιάζει περισσότερο τις λογικές του παρελθόντος πού μας οδήγησαν εδώ και πολύ λίγο με ολοκληρωμένη, τεκμηριωμένη, επι­στημονική ανάλυση-πρόταση.

Τρεις σημαντικές  αποσυνδέσεις

Τελικώς η πρόταση που παρουσι­άστηκε εμφανίζει τρεις ιδιαίτερα σημαντικές 

 αποσυνδέσεις που καθορίζουν στην ουσία και το σύνολο των αποτελεσμάτων τα 

οποία θα έχει η εφαρμογή της.

 Πρώτη αποσύνδεση, από τη δυναμική της οικονομίας και της παραγωγής. Η χώρα έχει ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης αλλά και ενός σχεδιασμού που θα απαντά στα τέσσερα μεγάλα ελλείμματα που είναι άμεσα στην επιβίωση τον λαού και της οικονομίας. Είμαστε ελλειμματικοί σε τρόφιμα, φάρμακα, ενέργεια και πρώτες ύλες.Όταν βάζεις στόχο να αυξηθούν η απασχόληση στον τομέα των υπηρεσιών και η κατανάλωση, δεν μπορείς να λες ότι παραμένεις στις ισορροπίες του ισοζυγίου με τα σημερινά δεδομένα (χαμηλή ζήτη­ση - κατανάλωση). Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις τα 4 προαναφερθέντα ελλείμματα με γενικά οικονομετρικά μοντέλα.

Δεύτερη αποσύνδεση, από την τρέ­χουσα πολιτική κατάσταση και την κατάσταση του λαϊκού κινήματος. Ακόμα και αν όλα αυτά που προτεί­νει η μελέτη είναι απόλυτα σωστά. Ποιος θα τα κάνει; Ποιο λαϊκό κί­νημα, μέτωπο ή ό, τι άλλο; Με ποια προετοιμασία; Οι βεβαιότητες ότι θα αυξηθεί άμεσα η απασχόληση και η κατανάλωση, ενώ η υποτίμηση και ο πληθωρισμός θα είναι ελεγχόμενα μεγέθη και ότι δεν θα υπάρχουν προ­βλήματα στο εξωτερικό ισοζύγιο άρα θα έχουμε επάρκεια σε όλα τα είδη δεν είναι πειστικές. Δηλαδή, ενώ βρισκόμαστε σε πόλεμο, όπως λέει ο ίδιος ο Κ. Λαπαβίτσας, ξαφνικά θα «δούμε το φως» χωρίς θυσίες; Και   είναι αναγκαίες κάποιες θυσίες, ποιες είναι αυτές; Πότε και ποιος θα πει στον λαό για αστάθμητους παράγοντες που δεν μετρούνται στα μοντέλα;

Η όποια αλλαγή προσπαθήσει να επιβάλλει ο λαός δεν θα γίνει σε συνθήκες πολιτικής ηρεμίας, ούτε για την Ελλάδα ούτε για το εξωτερικό. Πολύ  δε περισσότερο όταν είσαι από παντού δεμένος με την Ευρωζώνη ,την Σ.Σ. , το ΝΑΤΟ κλπ. 'Όταν ο εξω­τερικός εχθρός αλλά και οι ντόπιοι υπηρέτες του κρατούν μια σειρά από θέσεις-κλειδιά στην οικονομία και το πολιτικό σύστημα. Το να περιμέ­νεις να τους αντιμετωπίσεις όλους έχοντας αναλυτική πρόταση για το νόμισμα, όταν αυτοί σε ελέγχουν επί της ουσίας και για αυτό το θέμα, μοιάζει με άλμα στο κενό.

Πολύ δε περισσότερο όταν αυτοί σε απειλούν με την αποπομπή από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή γιατί έχουν τον δικό τους σχεδιασμό.

Τρίτη αποσύνδεση, από το διεθνές περιβάλλον. Δεν μπορεί σε μια τέ­τοια μελέτη να μην κάνεις έστω κά­ποια αναφορά για τη διεθνή θέση της χώρας και κυρίως από που θα πρέπει να αναζητήσει βοήθεια και ποια, στα δύσκολα που σίγουρα θα έρθουν. Δεν μπορεί να αγνοείς τη γεωπολιτική και στρατηγική θέση της χώρας, τους κινδύνους και τις δυνατότητες που απορρέουν από αυ­τήν. Ούτε μπορείς να αγνοείς και τις αγωνίες άλλων λαών, όπως εκφρά­στηκαν και στην εκδήλωση από τους συμμετέχοντες από την Ιταλία και την Ισπανία, χωρίς να αναζητάς και να προτείνεις στον σύγχρονο κόσμο συμμαχίες και κοινές εναλλακτικές λύσεις σε κοινά προβλήματα.

Συνοψίζοντας, το ΣΔΣΚΟΠ έκανε μια καλή προσπάθεια η οποία αντιμετω­πίζει πλευρές του προβλήματος της κρίσης της χώρας, όμως σαν σύνο­λο αυτή η πρόταση δεν αποτελεί τη «λύση». Χρειάζεται να γίνουν πολλά σε πολλαπλά επίπεδα: μελετητικό, κινηματικό, πολιτικό για να διαμορ­φωθεί η «πρόταση-λύση». Σε κάθε περίπτωση αναζήτησης αυτή πρέπει να ξεκινά από την παραγωγική βάση της χώρας.

Να αποφασίζουμε ως χώρα τι μπο­ρούμε και θέλουμε να παράγουμε. Για αυτό και η ενδογενής παραγωγι­κή ανασυγκρότηση, με διαδικασίες κινήματος, είναι το βασικό σημείο εκκίνησης της λύσης του προβλήμα­τος. Εκεί πρέπει να αναζητηθεί η καρδιά της λύσης των προβλημάτων.

                                                                                                              * Ο  Παύλος  Δερμενάκης    είναι  οικονομολόγος

 ΠΗΓΗ : δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Παρασκευή 24-Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017