Τι αρνείται να παραδεχτεί και τί κρύβει το υπουργείο Οικονομικών

 

Παταγώδης η αποτυχία των φοροεισπρακτικών μέτρων που συμφωνήθηκαν τον Μάιο του 2016 μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών, στο πλαίσιο της 1ης αξιολόγησης της πορείας υλοποίησης του Μνημονίου ΙΙΙ: Ζητούσαν πρόσθετα έσοδα 1,8 δισ. ευρώ και τελικά τα έσοδα μειώθηκαν κατά 945 εκατ. ευρώ!-Τι αρνείται να παραδεχτεί και τί κρύβει το υπουργείο Οικονομικών
Παλαιτσάκης Γιώργος

Την παταγώδη αποτυχία των φοροεισπρακτικών μέτρων που συμφωνήθηκαν μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης της υλοποίησης του Μνημονίου ΙΙΙ και εφαρμόστηκαν από την 1η-1-2017 με σκοπό την είσπραξη πρόσθετων εσόδων ύψους 1,8 δισ. ευρώ εντός του τρέχοντος έτους καταδεικνύει το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2018, το οποίο κατατέθηκε χθες στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Ταυτόχρονα όμως το προσχέδιο αποκαλύπτει τις προθέσεις της κυβέρνησης να εφαρμόσει και το 2018 την ίδια αποτυχημένη συνταγή υπέρμετρης αύξησης των φορολογικών επιβαρύνσεων, καθώς προβλέπει την είσπραξη φορολογικών εσόδων αυξημένων κατά 955 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με το 2017!


Σύμφωνα με απολογιστικά στοιχεία-σοκ που περιλαμβάνονται στις σελίδες 23-24 του κειμένου του προσχεδίου, τα συνολικά έσοδα του τακτικού κρατικού προϋπολογισμού και του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων αναμένεται να παρουσιάσουν φέτος υστέρηση της τάξεως των 2,05 δισ. ευρώ έναντι του στόχου που έχει τεθεί με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής της περιόδου 2017-2021! 

Όπως ομολογεί η ίδια η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών αναλύοντας τα αίτια της εξέλιξη αυτής, η σημαντική μείωση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού του 2017 οφείλεται κατά κύριο λόγο στην υστέρηση των εισπράξεων από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων κατά 945 εκατ. ευρώ! 
Η υστέρηση αυτή όμως ήταν το αποτέλεσμα της πολιτικής της άδικης υπερφορολόγησης που εφάρμοσαν η κυβέρνηση και οι δανειστές, πράγμα το οποίο αποφεύγει να παραδεχθεί η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών.

 Παρ’ όλα αυτά από τα αριθμητικά στοιχεία που παρατίθενται στο προσχέδιο αποκαλύπτεται ότι τα έσοδα από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων όχι μόνο δεν αυξήθηκαν κατά 1,8 δισ. ευρώ, όπως είχε προβλέψει η κυβέρνηση τον Μάιο του 2016 όταν ψήφιζε ένα πλήθος φοροεισπρακτικών μέτρων με το ν. 4387/2016 αλλά, αντιθέτως, μειώθηκαν κατά 945 εκατ. ευρώ!

Γιατί έπεσαν έξω
Η υστέρηση των εισπράξεων από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων κατά 945 εκατ. ευρώ αποδίδεται, ειδικότερα, από αντικειμενικούς παρατηρητές, στα ακόλουθα αίτια:

* Εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι δήλωσαν φέτος στην Εφορία σημαντικά μειωμένα εισοδήματα για το έτος 2016 προκειμένου να αποφύγουν υπέρμετρες επιβαρύνσεις από την επιβολή ασφαλιστικών εισφορών, δεδομένου ότι με το ν. 4387/2016 ή «νόμο Κατρούγκαλου» που ψηφίστηκε τον Μάιο του 2016 ως βάση υπολογισμού των καταβλητέων εισφορών των αυτοαπασχολουμένων λαμβάνονται πλέον υπόψη τα καθαρά ποσά ετησίου εισοδήματος που δηλώνονται στην Εφορία.

Η σημαντική μείωση των δηλωθέντων ποσών εισοδημάτων, συνδυάστηκε με το γεγονός ότι για τα εισοδήματα από επιχειρηματικές δραστηριότητες του έτους 2016 εφαρμόστηκε νέα κλίμακα φορολόγησης στην οποία όλα τα ποσά ετησίων εισοδημάτων μέχρι τις 20.000 ευρώ φορολογήθηκαν με συντελεστή μειωμένο από το 26% στο 22%. Το αποτέλεσμα ήταν να σημειωθεί μεγάλη μείωση των ποσών του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων που καταλογίστηκαν στους συγκεκριμένους φορολογούμενους.

* Εκατομμύρια μισθωτοί και συνταξιούχοι φορολογούμενοι δήλωσαν φέτος στην Εφορία σημαντικά μειωμένα εισοδήματα για το έτος 2016. Οι μεν μισθωτοί επειδή έμειναν απλήρωτοι από τους εργοδότες τους για πολλούς μήνες μέσα στο 2016 οι δε συνταξιούχοι λόγω των συνεχών περικοπών που επέβαλε η κυβέρνηση στις αποδοχές τους. Το αποτέλεσμα ήταν να μειωθούν σημαντικά και οι εισπράξεις φόρου εισοδήματος από τις συγκεκριμένες κατηγορίες φυσικών προσώπων.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών αποφεύγει να παρουσιάσει αναλυτικά τις αιτίες για τη μείωση των εισπράξεων από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, καθώς εάν το έκανε θα αναγκαζόταν να παραδεχθεί την αποτυχία της φορολογικής πολιτικής που εφάρμοσε σε συνεργασία με τους δανειστές, στο πλαίσιο του Μνημονίου ΙΙΙ.

Σύμφωνα εξάλλου με τα όσα επισημαίνονται στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2018, η υστέρηση του συνόλου των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού του 2017 κατά 2,05 δισ. ευρώ οφείλεται επιπλέον:
- στην μεταφορά της είσπραξης της τελευταίας δόσης του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) ύψους 325 εκατ. ευρώ από τον Δεκέμβριο του 2017 στο Ιανουάριο του 2018

- στη σημαντική υπέρβαση της πρόβλεψης για τις πληρωμές επιστροφών φόρου (οι καταβληθείσες επιστροφές φόρου εκτιμάται ότι θα υπερβούν τον στόχο του ΜΠΔΣ κατά 1,362 δισ. ευρώ)
- στη μείωση των εσόδων του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) κατά 190 εκατ. ευρώ έναντι του στόχου του ΜΠΔΣ.
[--->]

Μοσκοβισί σε Χουντή: Οι δανειστές θα αποφασίσουν για πόσα χρόνια το πλεόνασμα θα είναι 3,5%!

Αποκαλυπτική είναι η απάντηση του Επιτρόπου Πιερ Μοσκοβισί σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Νίκου Χουντή, στην οποία σημειώνει ότι «ο τελικός καθορισμός της ακριβούς διάρκειας του μεσοπρόθεσμου στο πλαίσιο των συζητήσεων περί βιωσιμότητας του χρέους επαφίεται στους δανειοδότες» και σημειώνει ότι «η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% επί σειρά ετών».

Σύμφωνα με το Νίκο Χιουντή, «λευκή επιταγή προς τους δανειστές υπέγραψε η κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2016, για τα χρόνια που θα πρέπει η Ελλάδα να διατηρήσει τα ιλιγγιώδη πρωτογενή πλεονάσματα στο 3,5%! Αυτό δηλώνει, με τον πιο κυνικό τρόπο, που αφαιρεί κάθε αυταπάτη ότι είμαστε κυρίαρχο κράτος και όχι αποικία-χρέους, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών, PierreMoscovici».

Και συνεχίζει ο κ. Χουντής: «Ο Ευρωπαίος Επίτροπος, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ο πιο “φιλικά” προσκείμενος στην Ελλάδα, αποκαλύπτει ότι, η ελληνική κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις για συγκεκριμένα πλεονάσματα για μετά το 2018, αλλά επιπλέον επιχειρηματολογεί “εκ μέρους της Κομισιόν και άλλων θεσμικών οργάνων της ΕΕ” ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% επί σειρά ετών, μετά το 2018!».
 

Ο Έλληνας ευρωβουλευτής, με την ερώτησή του, αφού υπενθύμιζε τον όρο «μεσοπρόθεσμα» που παρουσιάστηκε στα Eurogroup στις 25/5/2016 και 5/12/2016, όπου αναφέρεται για την Ελλάδα ότι, «το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ που θα επιτευχθεί το 2018, θα πρέπει να διατηρηθεί “μεσοπρόθεσμα”», καλούσε την Κομισιόν να συγκεκριμενοποιήσει «ποιο είναι το χρονικό διάστημα που αντιλαμβάνεται ως «“μεσοπρόθεσμο”», αφού, «τέτοιου είδους αποφάσεις δεν μπορεί να βασίζονται σε “αόριστες” έννοιες που επιδέχονται πολλές ερμηνείες».

Ταυτόχρονα, ο Νίκος Χουντής, τόνιζε ότι, σύμφωνα με εκθέσεις του ΔΝΤ αλλά και δηλώσεις αξιωματούχων του, «ακόμη και με ηρωικές προσπάθειες ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% είναι ανέφικτος και σίγουρα δεν είναι διατηρήσιμος».

Στην απάντησή του, ο κ. Moscovici, με απόλυτα κατηγορηματικό τρόπο, τονίζει ότι, «ο τελικός καθορισμός της ακριβούς διάρκειας του «μεσοπρόθεσμου» στο πλαίσιο των συζητήσεων περί βιωσιμότητας του χρέους επαφίεται στους δανειοδότες»!

Προσπαθώντας δε, να αιτιολογήσει τη δήλωσή αυτή, τονίζει ότι, «η Επιτροπή και άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που παρακολουθούν την εφαρμογή του προγράμματος στήριξης της σταθερότητας θεωρούν ότι η Ελλάδα μπορεί να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και να το διατηρήσει επί σειρά ετών στη συνέχεια, χωρίς να υπονομευθεί η οικονομική ανάκαμψη»!

 Στηρίζοντας μάλιστα την άποψή του ότι, από μία τέτοια απόφαση δεν κινδυνεύει η ανάπτυξη, αναφέρεται στις προβλέψεις της ίδιας της Κομισιόν για την Ελλάδα, σύμφωνα με τις οποίες, η ανάπτυξη θα είναι για το 2016, στο 0,3%, αγνοώντας προφανώς τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT, σύμφωνα με τα οποία, η Ελλάδα το 2016 παρουσίασε μηδενική ανάπτυξη, ενώ επιπλέον, το δ’ τρίμηνο του 2016, η ελληνική οικονομία ήταν η μόνη στην ΕΕ που κατέγραψε ύφεση και μάλιστα 1,2%!

Ας παρηγοριέται, λοιπόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός που δε γνώριζε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT, αφού και ο ίδιος ο κ. Μοσκοβισί, με την απάντησή του, με ημερομηνία 8/3/2017, εμφανίζεται να τα αγνοεί…» καταλήγει ο Νίκος Χουντής.

Ακολουθούν η πλήρης ερώτηση του ΝίκουΧουντή και η πλήρης απάντηση του PierreMoscovici

[--->]

Η αξιολόγηση, η διαπραγμάτευση και το διαρκές déjà vu της ελληνικής κοινωνίας

Του Μιχάλη Σιάχου

Η «αισιοδοξία» της κυβέρνησης, τα εντεινόμενα «παιχνίδια» των δανειστών στις πλάτες μιας ολόκληρης χώρας και η κοινωνική «ησυχία» που μόνο ανοχή δεν είναι Με τα μηνύματα από όλες τις πλευρές των δανειστών να είναι αντιφατικά και εν πολλοίς αλληλοσυγκρουόμενα, με την κυβέρνηση να επιμένει εμφατικά στο «ούτε ένα ευρώ μέτρα», αλλά την ίδια ώρα να εκτιμά ότι «υπάρχουν προϋποθέσεις πολιτικής συμφωνίας στο Eurogroup», είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι για το ραντεβού των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης τη Δευτέρα όλες οι πλευρές κρατούν μικρό καλάθι με τα αδιέξοδα για κάθε πλευρά και κυρίως για την ελληνική κυβέρνηση να μεγαλώνουν.

 Η γερμανική εφημερίδα Die Welt, επικαλούμενη κυβερνητικές πηγές, αποκάλυψε τηλεφωνική επικοινωνία της διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της οποίας οι δύο γυναίκες συμφώνησαν τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και την παράλληλη μετάθεση του ζητήματος του χρέους για το 2018.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, που επικαλείται κυβερνητικές πηγές, η Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να διαβεβαίωσε την Άνγκελα Μέρκελ για τη συμμετοχή του Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, ενώ η Γερμανίδα πολιτικός φέρεται να δέχθηκε να υπάρξει συζήτηση για την απομείωση του ελληνικού χρέους, ζητώντας όμως παράλληλα χρόνο. Κάπου εδώ φαίνεται ότι συμφωνήθηκε η όποια συζήτηση να μην ανοίξει πριν περάσει ένας χρόνος από τις γερμανικές εκλογές, δηλαδή συμφωνήθηκε να μην ανοίξει το θέμα πριν το 2018.

Η εφημερίδα παρατηρεί πως εάν αληθεύει η παραπάνω πληροφορία, το ΔΝΤ «αγοράζει» και πάλι χρόνο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στο Βερολίνο εκτιμούν ότι η Ουάσιγκτον, όπου εδρεύει το Ταμείο, επιθυμεί να στηρίξει την κ. Μέρκελ ενόψει των εκλογών.

 Η Welt διευκρινίζει πάντως ότι το ΔΝΤ δεν επιβεβαιώνει τις συγκεκριμένες πληροφορίες και διαμηνύει ότι η στάση του είναι αμετάβλητη, επιμένοντας δηλαδή ότι χρειάζονται σκληροί όροι για την Ελλάδα και μια «ακριβή» ελάφρυνση χρέους για τους Ευρωπαίους εταίρους.

Η εφημερίδα αναφέρει ότι το ΔΝΤ και το Βερολίνο παίζουν και πάλι ως ομάδα, κάτι που έχει αντιληφθεί και ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει χαμηλώσει τους τόνους, σύμφωνα με τη Welt. Στο δημοσίευμα συμπληρώνεται ότι στην Αθήνα έχουν επίσης κατανοήσει ότι δύσκολα θα υπάρξει και πάλι πολιτική στήριξη από τις ΗΠΑ -σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε επί προεδρίας Ομπάμα, τη στιγμή, μάλιστα, που ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος υποστηρικτής του κ. Τσίπρα, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, διανύει τους τελευταίους μήνες της θητείας του.

Από Ιούλιο σε Ιούλιο

Την ίδια ώρα, μόλις χτες αξιωματούχος της Ευρωζώνης, σχεδόν σκωπτικά, απάντησε ότι «μπορείτε να πάτε για σκι» στην ερώτηση αν υπάρχει πίεση χρόνου για την Ελλάδα, λέγοντας ότι χρόνος υπάρχει και παραπέμποντας ουσιαστικά το κλείσιμο της αξιολόγησης ώς τον Ιούλιο, οπότε και η Ελλάδα θα βρίσκεται για ακόμα μια φορά με την πλάτη στον τοίχο, λόγω αυξημένων πληρωμών δανειακών υποχρεώσεων.

Στους ισορροπιστές του… μαρτυρίου, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόφσκις, που είπε σε συνέντευξή του ότι η Κομισιόν θα επιμείνει στις προβλέψεις της και έχει κάθε λόγο να προσδοκά ότι η Ελλάδα θα πετύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους και κάλεσε όλες τις πλευρές να κάνουν «μια τελική προσπάθεια» προκειμένου να γεφυρωθούν τα χάσματα και να ολοκληρωθεί επιτυχώς η δεύτερη αξιολόγηση, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζει συγκεκριμένη ημερομηνία.

Στο αν θα υπάρξει συμφωνία στις 20 Φεβρουαρίου στο πλαίσιο του προγραμματισμένου Eurogroup, επεσήμανε ότι δεδομένων των συνθηκών δεν θέλει να εστιάσουν οι πλευρές σε συγκεκριμένη ημερομηνία αλλά στην ουσία της διαπραγμάτευσης και επανέλαβε ότι πρέπει να γίνει «από όλους μια τελική προσπάθεια».

Έχει τη σημασία του να τονιστεί ότι στο ερώτημα εάν η λήψη προληπτικών μέτρων χρειάζεται και την συναίνεση της αντιπολίτευσης, ο κ. Ντομπρόβσκις υπογράμμισε ότι δεν θέλει να αναμειχθεί στα εσωτερικά της χώρας και ότι πρέπει να βρεθεί μια συμφωνία επί της αρχής.

Η Ελλάδα στο... πιάτο των γερμανικών εκλογών

Θετικός απέναντι στην Ελλάδα εμφανίστηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ σε συνέντευξή του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, σημειώνοντας ότι «το να ζητά κανείς από την Ελλάδα να έχει στον προϋπολογισμό της πλεόνασμα 3,5% ετησίως, για ένα χρονικό διάστημα δέκα ετών, είναι οικονομία βουντού». Ο σοσιαλδημοκράτης, μάλιστα, πήγε ένα βήμα πιο πέρα, σημειώνοντας ότι «θέλουμε (σ.σ. το SPD) να βάλουμε ένα τέλος στο ανόητο αφήγημα ότι η Γερμανία είναι το κράτος που εισφέρει περισσότερα από όσα εισπράττει και είναι ούτως ειπείν το υποζύγιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα όσα επενδύουμε στην Ευρώπη τα παίρνουμε πίσω πολλαπλάσια. Το 60% των εξαγωγών μας γίνεται προς την Ευρώπη». .

Στο ερώτημα αν η Ελλάδα γίνει κεντρικό θέμα του γερμανικού προεκλογικού αγώνα, δεδομένου ότι το κόμμα του (SPD) κατηγορεί τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι διακινδυνεύει με την πολιτική του απέναντι στην Ελλάδα το Grexit, o Ζίγκμαρ Γκάμπριελ απαντά: «Πιστεύω πως είναι σαφές στην Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU/CSU), πρωτίστως όμως στην καγκελάριο, ότι η επανάληψη της συζήτησης για την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρώπη είναι το τελευταίο το οποίο χρειαζόμαστε τώρα. Οι ακρωτηριασμοί δεν είναι οι πλέον ελκυστικές μέθοδοι θεραπείας».

Στο ίδιο έργο θεατές...

To Εurogroup της Δευτέρας εκ των πραγμάτων και παρά τις όποιες επιμέρους στοχεύσεις προοιωνίζεται ότι θα είναι μια ακόμα… σταγόνα στο συνεχιζόμενο μαρτύριο, που διαρκεί σχεδόν 7 χρόνια.

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ένα μόνιμο déjà vu, την ώρα που τα όρια ανοχής και «θραύσης» εξαντλούνται όλο και πιο πολύ. Μια διαρκής επανάληψη μιας copy-paste διαπραγμάτευσης, που το μόνο διαφορετικό που προσθέτει κάθε φορά, είναι περισσότερα βάρη και φτώχεια σε μια κοινωνία που έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όριά της.

Και μπορεί η «κοινωνική ηρεμία» που επικρατεί για κάποιους κυβερνητικούς κύκλους να εκλαμβάνεται ως ανοχή, αλλά μόνο αυτό δεν είναι. «Το μέταλλο», λένε οι μηχανικοί, «ποτέ δεν ξεχνά». Το ελατήριο που πιέζεται, όσο… ασφαλισμένο κι αν είναι κάποια στιγμή θα εκτονωθεί.

Και η κοινωνική «ησυχία» απέναντι στο διαρκές déjà vu, μάλλον, ησυχία πριν την καταιγίδα θυμίζει, παρά ανοχή…

www.dikaiologitika.gr

Ενός γερμανικού «πραξικοπήματος» μύρια έπονται…

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

 Τι σημαίνει ο εξαναγκασμός του ESM να ανασκευάσει τη δήλωση περί συμμετοχής του ΔΝΤ χωρίς χρηματοδότηση- Το Βερολίνο στήνει αδιέξοδα στην αξιολόγηση, στη διαχείριση της Ευρωζώνης, αλλά και στην αντιμετώπιση της «πρόκλησης Τραμπ» 

Τρεις ημερομηνίες μέχρι την 20η Φεβρουαρίου, οπότε συνεδριάζει ξανά το Eurogroup, μπορεί να αποσαφηνίσουν ή και να συσκοτίσουν ακόμη περισσότερο το τοπίο της δεύτερης αξιολόγησης.

 Η πρώτη είναι η 3η Φεβρουαρίου, η προσεχής Παρασκευή οπότε συνέρχεται στη Μάλτα η άτυπη σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. Προφανώς προσφέρεται για παρασκηνιακές ζυμώσεις και επαφές και η κυβερνητική προσδοκία είναι να καταφέρει ο πρωθυπουργός να εξασφαλίσει μια ελάχιστη κοινή έκφραση προθέσεων από όλους τους εμπλεκόμενους για άρση του αδιεξόδου στη διαπραγμάτευση. 

Προς επιδείνωση της θέσης του ΔΝΤ

Η δεύτερη, και μάλλον η κρισιμότερη, είναι η 6η Φεβρουαρίου (την προσεχή Δευτέρα), οπότε συνεδριάζει το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον. 

Το σκεπτικό του Ταμείου για το ελληνικό χρέος, τη βιωσιμότητά του και τους όρους συμμετοχής του στο ελληνικό πρόγραμμα είναι πλέον πασίγνωστο, μετά τη διαρροή των εκθέσεών του. Το ΔΝΤ διατυπώνει την αρκετά καθαρή θέση ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους είναι ανεπαρκή, ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα πρέπει να γίνουν γνωστά και να είναι ουσιαστικά και πως τα πλεονάσματα 3,5% είναι ανέφικτα. 

Κι αυτό πέρα από τον τυχοδιωκτισμό της θέσης με την οποία εξυπηρετεί τη γραμμή Σόιμπλε, ότι δηλαδή αν οι Ευρωπαίοι δανειστές επιμένουν σε υψηλά πλεονάσματα αυτά θα πρέπει να διασφαλίζονται με ψηφισμένα από τώρα μέτρα. 

Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι σήμερα το ΔΝΤ ουδέποτε έχει επίσημα και δημόσια δεσμευτεί ότι η εξασφάλιση αυτής της προϋπόθεσης σημαίνει και συμμετοχή του με δανεισμό στο Μνημόνιο.

 Ξεκινώντας, λοιπόν, από μια κατ’ αρχήν αρνητική στάση στο ενδεχόμενο συμμετοχής του θα πρέπει να δούμε πώς ακριβώς θα επηρεάσει την τελική θέση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ η αμερικανική στάση και ο κλιμακούμενος ρητορικός πόλεμος της κυβέρνησης Τραμπ με τη γερμανική ηγεσία.

 Τα μέχρι στιγμής δεδομένα μάλλον προϊδεάζουν για επιδείνωση της θέσης του ΔΝΤ. 

Ο Ρέγκλινγκ συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις

 Η τρίτη ημερομηνία κλειδί είναι η 9η Φεβρουαρίου, δηλαδή η επόμενη συνεδρίαση του EuroWorkingGroup. Τίποτε δεν είναι προδιαγεγραμμένο γι’ αυτή τη συνεδρίαση χωρίς μια απόφαση του ΔΝΤ ή μια ένδειξη για τις προθέσεις τους. 

Ακόμη κι αν η κυβέρνηση προσέλθει στη συνεδρίαση έτοιμη για μεγάλους συμβιβασμούς στα εκκρεμή πεδία της αξιολόγησης, είναι υπόθεση των Ευρωπαίων δανειστών να ξεκαθαρίσουν αν διαθέτουν Plan A, αλλά και Plan B, όπου το πρώτο αντιστοιχεί σε μια σαφή δήλωση του ΔΝΤ ότι προτίθεται να χρηματοδοτήσει την Ελλάδα και το δεύτερο σε μια σαφή άρνησή του ή σε όρους που θα απορρίψει η γερμανική ηγεσία. 

Κι εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο: το Βερολίνο διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι μη συμμετοχή του ΔΝΤ σημαίνει μη εκταμίευση των δόσεων και διακοπή του προγράμματος. Κι ενώ ο επικεφαλής του ESM τη μια μέρα δηλώνει ότι θα αρκούσε και συμμετοχή του Ταμείου χωρίς χρηματοδότηση, δηλαδή ως συμβούλου, την επομένη η γερμανική ηγεσία, θυμίζοντας ποιος είναι τ’ αφεντικό, υποχρεώνει τον Κλάους Ρέγκλινγκ σε διορθωτική δήλωση ότι η πλήρης εμπλοκή του ΔΝΤ σημαίνει και χρηματοδότηση.

Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα ακόμη σιωπηρό γερμανικό «πραξικόπημα», αντίστοιχο μ’ αυτό του Δεκεμβρίου που πάγωσε τα μέτρα για το χρέος. 

Γερμανικά «οδοφράγματα» παντού

Άλλωστε, η πραξικοπηματική τακτική της γερμανικής ηγεσίας έναντι του ESM και κάθε ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου αποτολμά κάποια νύξη πρωτοβουλίας αποτροπής μιας νέας κρίσης στην Ευρωζώνη έχει πάρει τις τελευταίες μέρες διαστάσεις επιδημίας.

Λίγα 24ωρα μετά την οξεία αντίδραση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών στην αποκάλυψη των σχεδίων Κομισιόν και ΕΚΤ για την έκδοση κάποιου τύπου ευρωομολόγων, ήρθε και η πανομοιότυπη αντίδραση στα σχέδια για μια ευρωπαϊκή bad bank για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων. 

Η ανακοίνωση των σχεδίων της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (EBA) των σχεδίων για δημιουργία μιας ευρωπαϊκής εταιρείας διαχείρισης ενεργητικού στην οποία οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα μπορούν να πουλούν προβληματικά δάνεια και η τοποθέτηση του επικεφαλής του ESM υπέρ της ιδέας αυτής αποδοκιμάστηκαν με δηλώσεις ανώνυμου Γερμανού αξιωματούχου στο Reuters.

 Είναι μια αντίδραση απολύτως συνεπής με τη γερμανική τροχοπέδη στο ευρύτερο σχέδιο ολοκλήρωσης της τραπεζικής ένωσης- και ιδιαίτερα στη δημιουργία ευρωπαϊκού ταμείου εγγύησης καταθέσεων-. 

Και σε συνδυασμό με την- συγκρατημένη αλλά σταθερή- πίεση προς την ΕΚΤ να «μαζέψει» το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης εν ονόματι της αύξησης του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη, η όλη μεθόδευση Σόιμπλε αφαιρεί κάθε ίχνος αξιοπιστίας από την απάντηση Μέρκελ στις «επιθέσεις» της κυβέρνησης Τραμπ ότι το Βερολίνο χρησιμοποιεί το ευρώ ως «σιωπηρό μάρκο»: η γερμανική πολιτική αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία ότι όχι μόνο δεν σέβεται την «ανεξαρτησία» της ΕΚΤ που η ίδια επέβαλε, αλλά στραγγαλίζει τα περιθώρια ελιγμών και συμβιβασμών σε κάθε πολιτικό όργανο της Ε.Ε., είτε αυτό ασχολείται με την αξιολόγηση του ελληνικού μνημονίου, είτε με τον οδικό χάρτη ολοκλήρωσης της Ευρωζώνης.

Μεταξύ άλλων η γερμανική ηγεσία αποδεικνύεται από ακατάλληλη έως επικίνδυνη στο να ηγηθεί οποιασδήποτε ευρωπαϊκής απάντησης στην «πρόκληση Τραμπ».

www.dikaiologitika.gr