Νασίμ Αλατράς : Μυστικά και ψέμματα για την αιολική ενέργεια

Γροθιά στο στομάχι η εικόνα ενός αετού, που πετούσε αγέρωχα πάνω απ' τις κρητικές Βουνοκορφές, τη στιγμή που παρασυρμένος από τη δίνη μιας ανεμογεννήτριας ξεκινάει μια «ικάρια» ελεύθερη πτώση με λαβωμένο από την έλικα φτερό, για να τσακιστεί στο έδαφος...

 

Πρόκειται για στιγμιότυ­πο από το ντοκιμαντέρ Ο Ασκός του Αιόλου, του παλαιστινιακής καταγωγής δημοσιογράφου Νασίμ Αλατράς, που έκανε πρεμιέρα στο 18ο ΦΝΘ, τον περα­σμένο Μάρτη, και προβάλλεται απόψε και πάλι στην Αθήνα, στο πλαίσιο της καλοκαιρινά περιοδείας των ανεξάρτητων και με ελεύθερη είσοδο προβολών, πανελλαδικά, σε πολιτικούς χώρους και κοινωνικά στέκια, όπου ακολουθούν συζητήσεις, παρουσία των συντελεστών

 

Από το 1983 στην Ελλάδα, ο Αλατράς έχει εργαστεί σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, στο Διεθνές Τμήμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, αλλά και στην παραγωγή του ντοκιμαντέρ Γάζα ερχόμαστε (2010), του Γιώργου Αυγερόπουλου. 

Τελευταία, σαν άλλος Δον Κιχώτης ενάντια σε γίγαντες-ανεμόμυλους, πήρε... κυριολεκτικά τα Βουνά, για το ντοκιμαντέρ Ο Ασκός του Αιόλου, που αποκαλύπτει «μυστικά και ψέματα» για τις ανεμογεννήτριες και την πράσινη ανάπτυξη. Φορτωμένο με αποκαλύψεις για πολλαπλές διαπλοκές και έντονο άρωμα σκανδάλων,το ντοκιμαντέρ καταφέρνει να ξεπεράσει το στενό πλαίσιο της «οικολογικής» ταμπέλλας και να αποκτήσει πολιτική διάσταση.

 

Έχει ήδη προβληθεί σε Σκύρο, Ρέθυμνο, Κοζάνη, Βέροια,Τήνο, Πάρο, Άνδρο,Σκόπελο,Πτολεμαίδα,Κατερίνη.Πετρούπολη και Ιλίσια. Τον Νασίμ τον πετύχαμε τηλεφωνικά στη Βέροια, όπως είχαμε συμφωνήσει κατά τη συνάντησή μας στο Resistance Festival,την προηγούμενη βδομάδα

  

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Ιφιγένεια Καλαντζή

Τι σε παρακίνησε να ασχοληθείς με την αιολική ενέργεια;

Κατά την επίσκεψη μου σε φίλους στην Κεφαλονιά, το καλοκαίρι του 2011, πρόσεξα στο απέναντι βουνό κάτι μινιατούρες ανεμόμυλων που γύριζαν νωχελικά, σαν να επρόκειτο για καλλιτεχνική παρέμβαση .Έκπλη­κτος πληροφορήθηκα πως πρόκει­ται για τεράστιες ανεμογεννήτριες, που τις τοποθετούν μεγάλες εταιρίες για την παραγωγή ρεύματος. 

Την επόμενη κιόλας, πήγα από κοντά και έπαθα κυριολεκτικά σοκ, τόσο με το μέγεθος τους, όσο και με την έκταση της καταστροφής που προ­καλούν στο χώρο. 

Για τη μεταφορά τους χρειάζονται μεγάλες νταλίκες, που απαιτούν τη διάνοιξη μεγάλων δρόμων. Επιπλέον, αποψιλώνονται ολόκληρες κορυφογραμμές, γιατί για την εγκατάσταση μιας ανεμογεννή­τριας χρειάζεται ένα άπλωμα, σαν μεγάλη πλατεία, ώστε να χωράνε τουλάχιστον δύο-τρία φορτηγά και ένας γερανός.

Όσο για τη βάση της, γίνεται ένα μεγάλο σκάμμα δεκαπέντε επί δεκαπέντε μέτρα, με τρία μέτρα βάθος, που γεμίζει με οπλισμένο μπε­τόν, αφού κάθε μια ζυγίζει περίπου τετρακόσιους τόνους, ανάλογα το ύψος από εβδομήντα έως εκατόν σαράντα μέτρα! 

Μιλάμε, δηλαδή, για τεράστιες εγκαταστάσεις. Κάθε ανεμογεννήτρια είναι από μόνη της ένα τεράστιο εργοστάσιο και κάθε αιολικό πάρκο αποτελεί από μόνο του και μια βιομηχανική ζώνη.

Tα αποκαλυπτικά στοιχεία στο ντοκιμαντέρ είναι καρπός προσωπικής έρευνας;

Η έρευνα έγινε από την ομάδα παρα­γωγής του ντοκιμαντέρ και διήρκεσε σχεδόν τρία χρόνια. Επισκεφτήκαμε πολλά αιολικά πάρκα, πανελλαδικά, σε περισσότερες από δεκαεπτά περιοχές : Εύβοια, Σκύρο, Άνδρο, Τήνο, Κρήτη, Ικαρία, Λακωνική Μάνη, Βοιωτία, Καρπενήσι... 

Κάναμε εκτεταμένη έρευνα, σ' αυτές τις περιοχές, εξε­τάσαμε σχετικές μελέτες και άρθρα τοπικών εξειδικευμένων επιστημόνων στα θέματα της αιολικής ενέργειας, τους οποίους προσεγγίσαμε για συ­νεντεύξεις. 

Όχι μόνο δέχτηκαν να μιλήσουν και να εξηγήσουν μπρος στην κάμερα τι έχει συμβεί, αλλά μας προμήθευσαν και με γραπτά στοιχεία, που αποκαλύπτουν όσα κρύβονται πίσω από την πράσινη ανάπτυξη. 

Προχωρώντας σε βάθος, διαπιστώσαμε ότι ενώ αρχικά φαίνεται ότι η εγκατάσταση αυτών των ανεμογεννητριών γίνεται από μικρές τοπικές εταιρίες, ουσιαστικά πρόκειται για θυγατρικές εταιρίες μεγάλων ομίλων της χώρας. 

Έτσι, γνωστοί μεγαλοεργολάβοι, που κα­τονομάζονται στο ντοκιμαντέρ, με μονάδες πετρελαίου και φυσικού αερίου, που ρυπαίνουν και καταστρέφουν το περιβάλλον, μιλάνε παράλληλα για πράσινη ανάπτυξη και προσπαθούν να δημιουργήσουν μια παραπλανη­τική εικόνα ότι ενδιαφέρονται να σώσουν το περιβάλλον κα ι τον πλανήτη. 

Το μέγεθος των χρηματοδοτήσεων και των επιδοτήσεων που έχουν πάρει, κερδίζοντας επί δεκαετίες πολλά από το Δημόσιο, είναι σκανδαλώ­δες, ενώ η ανάληψη του έργου και η αδειοδότηση έγιναν συχνά με πολιτικές παρεμβάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, οι εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων αποφασίστηκαν εν αγνοία των τοπικών κοινωνιών. Η πολιτική διαπλοκή διαπερνά πολλά πολιτικά κόμματα και πρόσωπα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο, στο παρελθόν, αλλά και σήμερα.

Εκτός από τη πολιτική εμπλοκή και την επίδραση στη μορφολογία και στο οικοσύστημα, τι άλλο κρύβεται πίσω από τη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη;

Οι μεγάλοι όμιλοι έχουν πει πολλά ψέματα γύρω από την «πράσινη ανάπτυξη» και την «καθαρή ενέργεια». 

Στο ντοκιμαντέρ τεκμηριώνεται ότι οι ανεμογεννήτριες ούτε όφελος προ-σφέρουν στις τοπικές κοινωνίες, ούτε φθηνό ρεύμα. 

Ουσιαστικά, δεν παρέχουν ενέργεια με σταθερό ρυθμό, γιατί δεν φυσάει πάντα και αυτό δημιουργεί προβλήματα στο δίκτυο, που θα πρέπει να απενεργοποιεί άλλες μονάδες, όταν ξεκινά η λειτουργία ενός αιολικού πάρκου, πράγμα που δεν είναι πάντα εφικτό, ούτε και συμφέρον.

Ετσι, χρειάζονται ρυθμίσεις, προσαρμογές και εγκαταστάσεις στο δίκτυο, ώστε να αποφεύγεται η υπερφόρτωση του. Αυτές οι εγκαταστάσεις όμως στη χώρα μας δεν μπορεί παρά να λειτουργούν συμβατικά, δηλαδή με μαζούτ, με φυσικό αέριο, είτε με λιγνίτη. 

Για να αξιοποιηθούν αυτά τα αιολικά πάρκα, χρειάζεται η ΔΕΗ να προσαρμόσει το δίκτυο όλης της χώρας, ώστε να μην παράγεται ενέργεια που απορρίπτεται, την οποία μάλιστα την πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες. Δηλαδή αγοράζουμε κάτι που δεν το χρησιμοποιούμε…

Οι εταιρείες για την «πράσινη ανάπτυξη» ενδιαφέρονται μόνο να κάνουν την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Από κει και πέρα δεν νοιάζονται αν παράγουν ή όχι ρεύμα και αν ηλεκτροδοτούν.

Άλλο τεράστιο πρόβλημα είναι η ημερομηνία λήξης αυτών των αιολικών πάρκων.Η διάρκεια ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνάει τα 25 χρόνια και υπάρχουν ανεμογεννήτριες που έχουν ήδη κλείσει 20ετία !

Μετά σταματούν να λειτουργούν και βρίσκονται τα βουνά σπαρμένα με παλιοσίδερα…

Πέρα από το οικολογικό,υπάρχει έντονα ένας κινηματικός χαρακτήρας στο ντοκιμαντέρ,με τοπικούς αγώνες και αντιδράσεις του κόσμου…

Έχουμε πάρει τουλάχιστον εκατόν είκοσι συνεντεύξεις σε όλη τη χώρα, από πρόσωπα που αγωνίζονται σι­ωπηλά αλλά δυναμικά, εδώ και τρεις δεκαετίες, προσπαθώντας να αποτρέψουν τις εγκαταστάσεις αυτές, ακόμα και με προσφυγές σε δικαστήρια, κατά των εταιριών. Τα ΜΜΕ των μεγάλων ομίλων αποκρύ­πτουν αυτές τις αντιδράσεις. Ένα από τα πρωταρχικά μελήματα του ντοκιμαντέρ ήταν να ακουστούν όλες οι φωνές των πολιτών και των συλλογικοτήτων που συνεχίζουν να αγωνίζονται

Πως χρηματοδοτήθηκε το ντοκιμαντέρ; Είχατε προβλήματα παρεμπόδισης στα γυρίσματα;

Προσπάθησαν να μας αποτρέψουν να κινηματογραφήσουμε τα γραφεία των μεγάλων ομίλων, καταφέραμε όμως να μπούμε εκεί όπου απαιτούσε η δημοσιογραφική έρευνα, ώστε να φανεί το μέγεθος της διαπλοκής. 

Με την ομάδα παραγωγής είχαμε αποφασίσει να μην δεχτούμε χρη­ματοδοτήσεις από εταιρίες, αλλά μόνο από ιδιώτες που εκδηλώνουν ενδιαφέρον. 

Ήταν πολύτιμη η βοή­θεια των ανθρώπων που αγωνίζονται σε όλη τη χώρα. Μας παραχώρησαν τα αυτοκίνητα τους, ακόμα και τα σπίτια τους, για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε τα γυρίσματα. 

Αρκετές φορές, όμως, χρειάστηκε να πληρώσουμε και από την τσέπη μας. Το ντοκιμαντέρ αυτό δεν θα είχε γίνει, αν δεν το στήριζαν συγγενείς και φίλοι.

Info

 

• Προβολές του ντοκιμαντέρ Ο Ασκός του Αιόλου με ελεύθερη είσοδο: Σάββατο 2/7/2016 στην Αθήνα, 20:30, στο Ευτοπικό Εργαστήρι (Λεωνίδου 62 και Θερμοπυλών, Κεραμικός.

• Το διήμερο 2-3 Ιουλίου, στην Ικαρία, στις 21:00, από την Αυτόνομη Συσπείρωση Πολιτών Ικαρίας (Σάββατο στην πλατεία Χριστού Ραχών & Κυριακή στον Άγιο Κήρυκο, 

 

• στον θερινό Κινηματογράφο Ρεξ). Σάββατο, 9/7. στο Πνευματικό Κέντρο Πεντέλης

• και τον Αύγουστο στη Μάνη, στο Καρπενήσι και στην Κρήτη.

ΠΗΓΗ :   δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ- Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Δολοφονία υπό το βλέμμα της ΕΛ.ΑΣ.

Εξωτερικός φρουρός διαψεύδει αστυνομικούς στη δίκη της Χρυσής Αυγής – “Η ομάδα ΔΙΑΣ ήταν εκεί πριν φτάσει το τάγμα εφόδου” – “Ήταν χτύπημα που έχεις μάθει να το κάνεις. Θα πρέπει να το έχεις δουλέψει το χέρι”.

Για την πληγή που «άνοιξε σαν τριαντάφυλλο» από άνθρωπο που «ήταν εκπαιδευμένος στα μαχαίρια». Για το «ποδοβολητό» του τάγματος εφόδου που «είχε ρυθμό, τυχαία δεν μπορείς να το πετύχεις» και «είχε την έννοια του εκφοβισμού». Για τους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ που «σοκαρίστηκαν και αιφνιδιάστηκαν» και για το φονικό που «έγινε εκεί όπου υπήρχε εποπτεία αστυνομική»! Για όλα μίλησε χθες ο εξωτερικός φρουρός Δημήτρης Χατζησταμάτης στη δίκη της Χρυσής Αυγής, αφήνοντας πολλές φορές άφωνο το ακροατήριο…

Η κατάθεση του μάρτυρα, που σύμφωνα με τη δικογραφία επιχείρησε να μεσολαβήσει ανάμεσα στην παρέα του αδικοχαμένου μουσικού Παύλου Φύσσα και τους τρεις χρυσαυγίτες, στην καφετέρια Κοράλλι, πριν καταφτάσει το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, «τίναξε στον αέρα» τις καταθέσεις των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ που ισχυρίστηκαν ότι έφτασαν αργά, κυνήγησαν τους δράστες, αλλά δεν πρόλαβαν το μοιραίο. Όπως είπε, η ομάδα ΔΙΑΣ έφτασε πριν κάνει την εμφάνισή του το τάγμα εφόδου και μάλιστα φώναξαν προς τους Άγγο, Τσαλίκη και Μιχάλαρο «Φτάνει, μάγκες, διαλύστε το τώρα».

Πληγή σαν τριαντάφυλλο…

Ο μάρτυρας, όπως είπε, «όταν ήρθαν οι μηχανές της ΔΙΑΣ, πλησίασα και τους ενημέρωσα για το τι είχε γίνει. Σ’ εκείνο το σημείο άκουσα ποδοβολητό. Εμφανίστηκαν είκοσι άτομα με μαύρες μπλούζες, κάποιοι κρατούσαν κράνη. Με το που βγήκαν και κοιτάξανε απέναντι, λένε, νάτος. Το ποδοβολητό ήταν συντεταγμένο. 

Ήταν δουλεμένο, απ’ αυτά που σε φοβίζουν. Φαντάρος έχω πάει, αυτό κάναμε παρέλαση για να το μάθουμε. Πήγαν προς την παρέα του Φύσσα. Είδα να τον κυνηγάνε. Πιστεύω ότι σοκαρίστηκαν κι αιφνιδιάστηκαν και οι άνδρες της ΔΙΑΣ. 

Οι χρυσαυγίτες όρμηξαν στον ψηλό (σ.σ.: Φύσσας). Μετά άκουσα φωνές ‘τον μαχαίρωσαν’. Η κοπέλα που τον κράταγε μου φώναζε ‘μαζί τους είσαι’. Της λέω, παιδί μου, δεν σου είπα ότι θα σας φάνε; Φώναζα φέρτε γάζες, νερά. Το θύμα είχε λίγο αίμα, γι’ αυτό είχα την εντύπωση ότι όλα θα πάνε καλά. Είχε ανοίξει η πληγή σαν τριαντάφυλλο. Φαινόταν το κρέας αλλά ήταν στεγνή. Πρέπει το μαχαίρι να γύρισε και να κατέβηκε προς τα κάτω»…

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ο Δ. Χατζησταμάτης είπε ότι στην αστυνομία άλλαξαν την κατάθεσή του προκειμένου να καλύψουν την υπηρεσία, ενώ εκείνος δεν τη διάβασε πριν την υπογράψει, εμπιστευόμενος τους συναδέλφους του. «Δυστυχώς, έπρεπε να προσέχω» είπε χαρακτηριστικά.

Για τους τρεις χρυσαυγίτες που ήταν στο Κοράλλι είπε ότι «ήταν ομοιόμορφα ντυμένοι και φαίνονταν ότι ανήκαν σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, και μάλιστα »ο ένας απ’ αυτούς ήταν γεροδεμένος και είχε ξυρισμένο κεφάλι”.

Η αφήγηση του μάρτυρα, που μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευε ότι η ένταση ήταν αποτέλεσμα του ποδοσφαιρικού αγώνα, ήταν συγκλονιστική: «Πήγα στην παρέα του Φύσσα και λέω τι έγινε, ρε παιδιά; Μου λέει ο Παύλος, κοίτα πάνω. Ήταν οι τρεις τους στη μέση του δρόμου. Είχαν ένα κόρδωμα. Τότε πήγα στους τρεις. 

Μίλησα με τον Άγγο. Του είπα, ρε μάγκα, τι έγινε εδώ; Ήταν ταραγμένος. Του λέω, τι θα γίνει, θα τσακωθείτε τώρα; Ο κοντοκουρεμένος που είχε υπολογίσιμο σωματότυπο μίλαγε συνέχεια στο τηλέφωνο. Η αίσθησή μου ήταν ότι ειδοποιούσε. Έβριζε κι έλεγε, θα τους γαμήσουμε, εδώ είναι»…

Σύμφωνα με τον Δ. Χατζησταμάτη, εκείνη ήταν μια εποχή που «άμα τα ‘βαζες με χρυσαυγίτες, θα τις έτρωγες» και τότε «λέω στον Φύσσα, ξέρεις ποιοι είναι αυτοί; Είναι της Χρυσής Αυγής. Έχεις την κοπελίτσα σου, ήπιες τα ποτάκια σου, είδες την μπαλίτσα σου, φεύγα. Πετάγεται τότε ένας λεπτοκαμωμένος, και λέει εδώ είναι Κερατσίνι, δεν περνάει ο φασισμός, και του λέω σκάσε ρε μαλάκα. Άμα σου κάνουν ‘ντου’, εγώ δεν μπορώ να τους σταματήσω».

Στόχος ήταν ο Φύσσας

Ο Δ. Χατζησταμάτης είπε επίσης ότι «μου έδιναν την αίσθηση ότι απ’ όλη την παρέα ο στόχος ήταν ο Φύσσας», ενώ υπογράμμισε ότι «αυτό το χτύπημα δεν το κάνει όποιος να ‘ναι. Ήταν εκπαιδευμένος σε μαχαίρια. Ήταν χτύπημα που έχεις μάθει να το κάνεις. Θα πρέπει να το έχεις δουλέψει το χέρι». Όσο για τον Ρουπακιά, τόνισε: «Κάποιοι διευκόλυναν ψυχολογικά τον δράστη. Όλο το σκηνικό (αριθμός ατόμων, φωνές) στήθηκε προς διευκόλυνσή του. Αν ήταν τετ α τετ, δεν θα γινόταν αυτό»…

Στη χθεσινή συνεδρίαση ήταν παρόντες οι 14 από τους 18 κατηγορουμένους που εμπλέκονται στη δολοφονία Φύσσα, ενώ απουσίαζαν 4 επικαλούμενοι επαγγελματικούς λόγους, παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο έχει διατάξει την αυτοπρόσωπη παρουσία τους. Η πρόεδρος διέκοψε τη συνεδρίαση για την ερχόμενη Δευτέρα, επαναλαμβάνοντας την εντολή του δικαστηρίου για αυτοπρόσωπη παρουσία.

 [--->]

John Pilger:Γιατί οι Βρετανοί είπαν όχι στην Ευρώπη

Η πλειοψηφική ψήφος των βρετανών πολιτών για αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν μια πράξη καθαρής δημοκρατίας. Εκατομμύρια άνθρωποι αρνήθηκαν να τρομοκρατηθούν, να εκφοβιστούν και απέρριψαν με ανοιχτή περιφρόνηση τους υποτιθέμενους ανωτέρους τους στα μεγάλα κόμματα, τους ηγέτες της επιχειρηματικής ολιγαρχίας, των τραπεζών και των μέσων ενημέρωσης.

Σε μεγάλο βαθμό, ήταν μια ψήφος ανθρώπων οργισμένων και με πεσμένο ηθικό από την απόλυτη αλαζονεία των απολογητών της εκστρατείας υπέρ της «Παραμονής» και τον κατακερματισμό μιας δίκαιης και πολιτισμένης κοινωνικής ζωής στη Μ. Βρετανία. Το τελευταίο προπύργιο των ιστορικών μεταρρυθμίσεων του 1945, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, έχει τόσο πολύ υπονομευτεί από τους Συντηρητικούς και τα αρπακτικά του ιδιωτικού τομέα με τη στήριξη των Εργατικών που αγωνίζεται για να μείνει ζωντανό.


Υπήρξε μια προειδοποίηση όταν ο υπουργός Οικονομικών George Osborne, η ενσάρκωση του παλιού καθεστώτος της Βρετανίας και της τραπεζικής μαφίας στην Ευρώπη, απείλησε να κόψει 30 δισεκατομμύρια στερλίνες από τις δημόσιες υπηρεσίες αν οι ψηφοφόροι ψήφιζαν με λάθος τρόπο. Ενας εκβιασμός τεραστίων διαστάσεων.

Το μεταναστευτικό αξιοποιήθηκε στο δημοψήφισμα με άψογο κυνισμό, όχι μόνο από λαϊκιστές πολιτικούς του χώρου της δεξιάς, αλλά και από πολιτικούς του κόμματος των Εργατικών που αντλούσαν έμπνευση από την παράδοση που είχαν στην προώθηση και την καλλιέργεια του ρατσισμού, ένα σύμπτωμα διαφθοράς όχι από τα κάτω, αλλά  από τα πάνω. Ο λόγος που εκατομμύρια πρόσφυγες διέφυγαν από τη Μέση Ανατολή – πρώτα από το Ιράκ, σήμερα από τη Συρία - ήταν οι εισβολές και το χάος που προκάλεσαν η Βρετανία, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Είχε προηγηθεί, η εκ προθέσεως καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας, και πιο πριν η κλοπή της Παλαιστίνης και η επιβολή του Ισραήλ.

Μπορεί τα κράνη να έχουν φύγει από το προσκήνιο εδώ και κάποιο καιρό. αλλά το αίμα δεν έχει στεγνώσει. Μια περιφρόνηση δέκατου ένατου αιώνα για χώρες και λαούς, ανάλογα με το βαθμό αποικιακής χρησιμότητας, εξακολουθεί να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης «παγκοσμιοποίησης», με έναν διεστραμμένο σοσιαλισμό  για τους πλούσιους και καπιταλισμό για τους φτωχούς: ελευθερία για το κεφάλαιο και άρνηση της ελευθερίας για την εργασία. Με τους απεχθείς πολιτικούς και τους πολιτικοποιημένους δημόσιους υπαλλήλους.

Όλα αυτά διαπερνούν πλέον την Ευρώπη, που κάνει πλούσιους, ανθρώπους του επιπέδου του Τόνι Μπλερ και φτωχοποιεί και αποδυναμώνει εκατομμύρια. Στις 23 Ιουνίου, οι Βρετανοί είπαν ως εδώ.

Ο πιο αποτελεσματικός προπαγανδιστής της «ευρωπαϊκής ιδέας» δεν ήταν η άκρα δεξιά, αλλά μια αφόρητη τάξη πατρικίων για τους οποίους η μητροπολιτική περιοχή του Λονδίνου είναι το Ηνωμένο Βασίλειο. Τα ηγετικά μέλη της θεωρούν τους εαυτούς τους φιλελεύθερους, πεφωτισμένους, καλλιεργημένους υπερασπιστές του πνεύματος του 21ου αιώνα, και «φλεγματικούς». Στην πραγματικά πρόκειται για αστούς με ακόρεστη καταναλωτική γούστα και ένα αρχαίο ένστικτο ανωτερότητας. Στην αγαπημένη τους εφημερίδα, τη Guardian, αντιμετωπίζουν υπεροπτικά, καθημερινά, όλους εκείνους που θεωρούν την ΕΕ ως βαθιά αντιδημοκρατική, πηγή κοινωνικών αδικιών και ενός παθογόνου εξτρεμισμού γνωστού ως «νεοφιλελευθερισμός».

Πρόθεση αυτού του εξτρεμισμού είναι η εγκαθίδρυση μιας μόνιμης καπιταλιστικής θεοκρατίας που να διασφαλίζει μια κοινωνία των δύο τρίτων, με την πλειοψηφία διαιρεμένη και χρεωμένη, που να διευθύνεται από μία τάξη επιχειρηματιών, και μια μόνιμη δεξαμενή φτωχών εργαζομένων. Στη σημερινή Μ. Βρετανία, το 63 τοις εκατό των φτωχών παιδιών μεγαλώνουν σε οικογένειες στις οποίες δουλεύει μόνο το ένα μέλος. Για όλους αυτούς, η παγίδα έχει κλείσει. Μία μελέτη αναφέρει ότι πάνω από 600.000 κάτοικοι της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης στη Βρετανία,το Μάντσεστερ, «ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας», και 1,6 εκατομμύρια στη μιζέρια.

Ελάχιστα από αυτή την κοινωνική καταστροφή προβάλλονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που ελέγχονται από την αστική τάξη, ειδικά από το BBC, που κυριαρχείται από τους Oxbridge [παλιούς φοιτητές από τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ, ΣτΜ]. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για το δημοψήφισμα, σχεδόν καμία σε βάθος ανάλυση δεν επιτράπηκε να παρεμβληθεί ανάμεσα στα υστερικά κλισέ για της συνέπειες μιας εξόδου από την Ευρώπη, λες και η Βρετανία επρόκειτο να ρυμουλκηθεί σε εχθρικό νερά κάπου στη βόρεια Ισλανδία.

Την επομένη, μετά την ψηφοφορία, κάποιος δημοσιογράφος του ραδιοφώνου του BBC καλωσόριζε τους πολιτικούς στο σταθμό, σαν παλιά φιλαράκια του. «Λοιπόν», είπε στον «Λόρδο»  Peter Mandelson, τον άτυχο αρχιτέκτονα του Μπλερισμού, «Γιατί αυτοί οι άνθρωποι το θέλουν τόσο πολύ;». «Αυτοί οι άνθρωποι» είναι η πλειοψηφία των Βρετανών.

Ο πλούσιος εγκληματίας πολέμου Τόνι Μπλερ, εξακολουθεί να είναι ένας ήρωας για την «ευρωπαϊκή» τάξη του Mandelson, αν και λίγοι θα το υποστήριζαν αυτές τις μέρες. Ο Guardian χαρακτήριζε κάποτε τον Μπλερ «μυστικιστή» και παρέμεινε πιστό στο «σχέδιο» του ληστρικού πόλεμου του Μπλερ. Την επομένη της ψηφοφορίας, ο αρθρογράφος Martin Kettle έδωσε μια μπρεχτική λύση  για την κατάχρηση της δημοκρατίας από τη μεριά των μαζών. «Είναι σίγουρο ότι τώρα εμείς μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι τα δημοψηφίσματα κάνουν κακό στη Βρετανία», ήταν ο τίτλος του ολοσέλιδου άρθρου του. Το «εμείς» δεν το διευκρίνισε, αλλά έγινε κατανοητό – όπως έγινε κατανοητό και το «Αυτοί οι άνθρωποι» . «Το δημοψήφισμα προσέδωσε λιγότερη νομιμότητα στην πολιτική, όχι περισσότερη, συνέχισε ο Kettle» ... 
Η ετυμηγορία σχετικά με τα δημοψηφίσματα θα πρέπει να είναι αμείλικτη. Ποτέ ξανά».

Το είδος της αναλγησίας που λαχταράει ο Kettle το συναντάμε στην Ελλάδα, μια χώρα ουσιαστικά ανύπαρκτη . Εκεί έκαναν ένα δημοψήφισμα και το αποτέλεσμα του το αγνόησαν. Όπως το Κόμμα των Εργατικών στη Βρετανία,έτσι και οι ηγέτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα είναι παιδιά μιας εύπορης, πολύ προνομιούχας, καλλιεργημένης μεσαίας τάξης, που μεγάλωσε μέσα στο ψέμα και την πολιτική ανεντιμότητα του μεταμοντερνισμού. Ο ελληνικός λαός χρησιμοποίησε με θάρρος το δημοψήφισμα ζητώντας από την κυβέρνηση του να διαπραγματευθεί «καλύτερες συνθήκες» από το παραδόπιστο καθεστώς των Βρυξελλών που συνέθλιβε τη χώρα τους. Προδόθηκαν, όπως θα προδοθούν και οι Βρετανοί.

Την Παρασκευή, ο ηγέτης των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, ρωτήθηκε από το BBC, αν αποτίει φόρο τιμής στην αποχώρηση του Κάμερον,το σύντροφο του στην εκστρατεία  υπέρ της παραμονής. Ο Κόρμπιν εξήρε με έμφαση «την αξιοπρέπεια» του Κάμερον και υπογράμμισε την υποστήριξή που αυτός παρείχε στους γάμους των ομοφυλοφίλων και την απολογία του στις οικογένειες των ιρλανδών για τους θανάτους της «Ματωμένης Κυριακής». Ούτε κουβέντα όμως για τις διχαστικές πολιτικές και τη βάναυση λιτότητα του Κάμερον,και τα ψέματα του για το πώς θα «προστατέψει» τις Υπηρεσίες Υγείας. Ούτε και του θύμισε τη φιλοπόλεμη πολιτική της κυβέρνησής του: την αποστολή βρετανικών ειδικών δυνάμεων στη Λιβύη και τα όπλα που πουλάει στη Σαουδική Αραβία αλλά, πάνω απ 'όλα, τις αναφορές του σε ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.

Την εβδομάδα του δημοψηφίσματος, κανένας Βρετανός πολιτικός και, απ 'όσο γνωρίζω, κανένας δημοσιογράφος δεν αναφέρθηκε στην ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη κατά τη διάρκεια του εορτασμού της εβδομηκοστής πέμπτης επέτειου από την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Σοβιετική Ένωση στις 22 Ιούνιου 1941. Η νίκη των σοβιετικών, κόστισε τη ζωή 27 εκατομμυρίων Σοβιετικών και την πλειοψηφία των γερμανικών δυνάμεων – και η Σοβιετική Ένωση κέρδισε το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Ο Πούτιν παρομοίασε τη σημερινή φρενήρη συγκέντρωση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ και πολεμικού εξοπλισμού στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας  με την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα του Τρίτου Ράιχ. Οι ασκήσεις του ΝΑΤΟ στην Πολωνία ήταν οι μεγαλύτερες από τη  ναζιστική εισβολή. Η επιχείρηση Ανακόντα είναι μια προσομοίωση επίθεσης στη Ρωσία, προφανώς με πυρηνικά όπλα.

Την παραμονή του δημοψηφίσματος, ο Κουίσλινγκ Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg, προειδοποίησε τους Βρετανούς ότι θα έθεταν σε κίνδυνο «την ειρήνη και την ασφάλεια», αν ψήφιζαν υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ. Τα εκατομμύρια των ανθρώπων που αγνόησαν τόσο τον ίδιο όσο και τον Κάμερον, τον Οσμπορν, τον Κόρμπιν, τον Ομπάμα και τον άνθρωπο που διοικεί την Τράπεζα της Αγγλίας ίσως, επαναλαμβάνω ίσως, έχουν δώσει ένα σοβαρό χτύπημα υπέρ της  πραγματικής ειρήνης και της δημοκρατίας στην Ευρώπη.

[--->]