Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους

 Του Τόλη Παπαγεωργίου

Eννοώ τα ανώτατα στελέχη της Ελληνικός Χρυσός, τον Δημήτρη Κούτρα, τον Πέτρο Στρατουδάκη και τον Μιχάλη Θεοδωρακόπουλο. Και να τι ακριβώς θέλω να πω:

Την Παρασκευή 24 Απριλίου συμμετείχα στο 5ο Διεθνές Φόρουμ «Mineral Resources in Greece» – ένα συνέδριο όπου οι άνθρωποι της εξορυκτικής βιομηχανίας λένε κάθε χρόνο τα ίδια ακριβώς πράγματα για να τα ακούνε μόνο οι ίδιοι, λογαριάζοντας πάντα χωρίς τον ξενοδόχο που δεν είναι άλλος από τις τοπικές κοινωνίες που τους χαλάνε τα σχέδια.

Εκεί, προς έκπληξή μου, βρέθηκα να κάθομαι δίπλα στον CEO της Eldorado Gold, Πωλ Ράιτ. Eίχα ακούσει και διαβάσει τόσα πολλά για αυτόν τον σκληρό και πανέξυπνο CEO που ανέβασε ψηλά την Eldorado Gold και τα κέρδη των μετόχων της. Στους μεγάλους χορηγούς του Φόρουμ ήταν η Eldorado Gold και στους ομιλητές ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός, Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος. 

Από το ύφος του «αφεντικού» της Eldorado Gold αντιλήφθηκα ότι ο κ. Θεοδωρακόπουλος δεν επρόκειτο να εμφανισθεί. Και πράγματι δεν εμφανίσθηκε. Αυτό είναι το ένα.

Το σαξές στόρι (Τ.Ι.Ν.Α.) της Πορτογαλίας

Μια κοινή πρακτική από τους κήρυκες της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας για να κρύψουν την αποτυχία τους, και τη μετατροπή του καπιταλισμού σε βίαιη φεουδαρχία

 
Με προβληματικές  στατιστικές μεθόδους μειώνουν  την ανεργία στην Πορτογαλία
 

Μέχρι πρόσφατα, ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Pedro Passos Coelho, είχε κάθε λόγο να αισθάνεται ευτυχής στην αρχή του κάθε μήνα. Αυτό γινόταν κάθε φορα που η εθνική στατιστική της χώρας δημοσίευε τα στοιχεία για την ανεργία. Μήνα με το μήνα, τα ποσοστά ανεργίας έπεφταν, και  τα κόμματα της δεξιάς που είναι στην κυβέρνηση, το PSD και CDS, όπως ήταν φυσικό  γιόρταζαν,  ως απόδειξη της αποτελεσματικότητας των οικονομικών πολιτικών τους.

Η κρίση τέλειωσε και όλα πάνε καλύτερα, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό. Η μήπως όχι.  Τους τελευταίους δύο μήνες, η ανεργία  έχει αρχίσει και πάλι να αυξάνεται και ξεπέρασε το 14 τοις εκατό. Η στατιστική υπηρεσία προειδοποιεί  ότι η ανεργία, ''με την ευρύτερη έννοια'', την πραγματικότητα είναι γύρω στο 22 τοις εκατό.

"Τα στατιστική κριτήρια είναι πάντα συζητήσιμα", σύμφωνα με τον οικονομολόγο José Maria Castro Caldas,  του CES, ένα γνωστό  κέντρο  κοινωνικών  σπουδών του Πανεπιστήμιου της Κοΐμπρα. "Πρόκειται για  κανόνες, που αλλάζουν με τα χρόνια. Σε ό, τι αφορά τα στοιχεία για την ανεργία, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. ", είπε.

Οικονομικοί  ερευνητές υποστηρίζουν  ότι η  στατιστική υπηρεσία της χώρας  μειώνει  τα ποσοστά ανεργίας  κατατάσσοντας  τους ανθρώπους που δεν έχουν δουλειά   ως μη άνεργους.

Από το 2011, στις στατιστικές υπηρεσίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης  δεν επιτρέπεται να θεωρούνται άνεργοι όσοι εργάζονται σε προγράμματα κατάρτισης ή σε  προγράμματα εργασίας επιδοτούμενα από την κυβέρνηση . Ετσι  από το 2011, η στατιστική υπηρεσία της Πορτογαλίας ασκείται στη μυστηριώδη  τέχνη του μαγειρέματος των στατιστικών στοιχείων που αφορούν την απασχόληση για να δείχνουν τα πράγματα καλύτερα από ό, τι  είναι στην πραγματικότητα.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί προτιμούν τα πιο χαμηλά ποσοστά ανεργίας από τα ψηλά, οπότε, σήμερα έχουμε  στατιστικά στοιχεία που υπολογίζουν  την ανεργία με την  "πιο στενή έννοια" και στοιχεία για την ανεργία  με την "ευρύτερη έννοια" . Βασικά, τα συγκεντρωτικά στοιχεία που δημοσιεύονται  είναι τα πιο  χαμηλά, αυτά δηλαδή που κατατάσσουν τους άνεργους με τη "στενότερη έννοια" .

Η τέχνη του καλλωπισμού στη  στατιστική

"Ο αριθμός των ατόμων που συμμετείχαν  στα επιδοτούμενα  προγράμματα  του γραφείου  ευρέσεως εργασίας  αυξήθηκε  σε πολύ μεγάλο βαθμό από το 2013", λέει ο Castro Caldas. Ετσι, στο τέλος του 2014,  170.000 άτομα  εξαφανίστηκαν  από τις στατιστικές για την ανεργία. Αν είχαν συμπεριληφθεί, αυτό θα πρόσθετε  3 έως 6 τοις εκατό στα ποσοστά ανεργίας.

Το φτιασίδωμα  των στατιστικών στοιχείων για την  ανεργία  μέσω της προσωρινής απασχόλησης  διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, λέει ο Castro Caldas.

Αλλά το  χειρότερο, κατά τη γνώμη του, είναι ότι τα συστήματα αυτά μερικές φορές καταστρέφουν θέσεις εργασίας: αν υπάρχουν   μερικώς απασχολούμενοι που καθαρίζουν τα δημόσια κτήρια, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης με  πλήρες ωράριο στην καθαριότητα.

"Η  ανεργία  μπορεί πραγματικά να μειωθεί  μόνο σε μια οικονομία που αναπτύσσεται", λέει ο Castro Caldas. "Γι αυτό και είναι  πολύ περίεργο  ότι τα επίσημα ποσοστά της ανεργίας στην Πορτογαλία μειώνονται , όταν  η οικονομία παραμένει στάσιμη."

Αυτό, είπε, μπορεί να γίνει  μόνο με κάποια αμφιλεγόμενη μέθοδο  χρήσης  των στατιστικών στοιχείων - οι 300.000 ως επί το πλείστον νέοι, μορφωμένοι άνθρωποι που εγκατέλειψαν την Πορτογαλία για  άλλες χώρες στη διάρκεια της κρίσης  δεν περιλαμβάνονται στα  επίσημα στατιστικά για την  ανεργία - ούτε όσοι  σταμάτησαν να ζητούν μια θέση εργασίας.

Αυτοί τώρα, επισήμως ονομάζονται  "αποθαρρυμένοι άνεργοι" , και   υπολογίζονται μόνο ως "ανενεργός πληθυσμός" και όχι  ως άνεργοι. Το ίδιο ισχύει και με όσους εργάζονται υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης ή  με τους περιστασιακά εργαζόμενους  που ψάχνουν μια δουλειά με πλήρες ωράριο.

"Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δεν απεικονίζουν με ακρίβεια την πραγματικότητα  στη Πορτογαλία", συνοψίζει ο Castro Caldas. "Είναι σαν η οικονομική κρίση  να επιδείνωσε την κρίση στον τομέα της στατιστικής  για την απασχόληση."

Πολλά από τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση  δεν είχαν τόσο ως στόχο τη μείωση της ανεργίας, όσο τη βελτίωση των επίσημων στατιστικών για την απασχόληση, είπε ο Castro Caldas .

Οι εταιρείες  σε ορισμένες περιπτώσεις έπαιρναν  επιχορηγήσεις για να "χρησιμοποιήσουν" ανέργους  σε άμισθη βάση. Οι άνεργοι ήταν υποχρεωμένοι να πάνε να δουλέψουν σ’αυτές τις πολλές φορές άχρηστες θέσεις εργασίας, διότι διαφορετικά θα έχαναν το επίδομα ανεργίας . "Αυτό είναι παράλογο", μας λέει ο Castro Caldas .

Ανεργος ένας στους πέντε Πορτογάλους

 Η ατέλειωτη σειρά προγραμμάτων της πορτογαλικής κυβέρνησης για τη δημιουργία  θέσεων εργασίας δεν άλλαξε καθόλου την κατάσταση και  το θεμελιώδες πρόβλημα παρέμεινε: η στασιμότητα της  οικονομίας. Αυτό δημιουργεί ένα μεγάλο πολιτικό πειρασμό για καλλωπισμό  των στατιστικών  στοιχείων της  απασχόλησης, σύμφωνα με τον Castro Caldas . Αλλά η πραγματικότητα είναι αυτό που είναι: "Ένας  στους πέντε Πορτογάλους  ικανός για εργασία ψάχνει για δουλειά και δεν βρίσκει. Μπορεί  και ένας στους τέσσερις Αυτοί είναι οι πραγματικοί αριθμοί..."

Αλλά αυτή την ανεργία,  οι στατιστικές υπηρεσίες τη θεωρούν  ως  "ανεργία με την ευρύτερη έννοια" . Οι αριθμοί αυτοί πρέπει να έχουν πικράνει τον πρωθυπουργό Passos Coelho αλλά αυτό που τον έχει πικράνει περισσότερο  είναι ότι η στατιστική υπηρεσία  διόρθωσε προς τα πάνω τα στοιχεία  του  Δεκεμβρίου του 2014 για "την ανεργία  με την πιο στενή έννοια του όρου", κατά  0,5 %, οπότε  ξεπέρασε το  14 τοις εκατό.

Αυτό βέβαια σημαίνει  ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί  πλέον να ισχυρίζεται, όπως  έκανε μέχρι σήμερα, ότι η ανεργία πέφτει  – αφού ακόμα και έτσι,  στατιστικά ωραιοποιημένη  τα ποσοστά της   " ανεργίας  με τη  στενότερη " έννοια του όρου", έχει αρχίσει να αυξάνεται.

 [--->]   ,  http://failedevolution.blogspot.gr/2015/05/deconstructing-another-success-story.html


Επίσης :     http://zahari1.blogspot.gr/2015/04/blog-post_28.html

Ένας ακόμη "τυχαίος" εμπρησμός σπιτιού αγωνιστή στην κατεστραμμένη Γκιώνα

 
 
Ένας μήνας πέρασε από τον εμπρησμό στο σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκόπη Φωκίδας χωρίς να έχει γίνει τίποτα απολύτως στην κατεύθυνση εντοπισμού των δραστών του εμπρησμού. Αυτό καταγγέλλουν φίλοι, συγχωριανοί και συναγωνιστές του που βρέθηκαν μαζί τα προηγούμενα χρόνια σε έναν πολύ σημαντικό περιβαλλοντικό αγώνα για την σωτηρία της Γκιώνας.  

Ο Στέφανος Κόλλιας είναι ένας από τους πρωτεργάτες του κινήματος της περιοχής που αντιδρά στην περιβαλλοντική υποβάθμιση του βουνού εξαιτίας των εξορύξεων βωξίτη από μεγάλες εταιρείες με σημαντικότερη την S&B συμφερόντων Κυριακόπουλου και πιο πρόσφατα της Kerneos.

Η πρώτη εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του έγινε το 2008 στο ξεκίνημα των διαμαρτυριών απέναντι στην επέκταση των εξορύξεων ενώ στις 28/29 Μαρτίου έγιναν διαδοχικά δύο εμπρησμοί που είχαν ως αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή του σπιτιού του.

“Ο πρώτος εμπρησμός ήταν ίσως ένα σήμα για να τον αποτρέψουν να συνεχίσει την δράση του” τονίζει ο Γιώργος Κόλλιας, ξάδερφος του Στέφανου και μέλος του κινήματος της περιοχής σημειώνοντας πως ο Στέφανος Κόλλιας ενώ τα τελευταία χρόνια δεν είχε έντονη δράση σχετικά με το ζήτημα της Γκιώνας ετοιμαζόταν να επιστρέψει στο χωριό και αυτό ίσως είχε γίνει γνωστό. 

Πανελλήνια θλιβερή πρωτοτυπία!!

Κοινωνικο Ιατρειο-Φαρμακειο ΑΡΤΑΣ

(ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΑΠΑΝΤΗΣΗ του ΚΙΦ Άρτας στην επίθεση που δέχθηκε από τον Ιατρικό Σύλλογο Άρτας)

Με έκπληξη διαβάσαμε στην ΗΧΩ της Άρτας στις 30-4-2015 ανακοίνωση του ΔΣ τουΙατρικού Συλλόγου Άρτας ότι «το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Άρτας λειτουργεί παράνομα, με ατομική ευθύνη των γιατρών που συμμετέχουν σ ’αυτό, ενδεχόμενα σε σχέση εξαρτημένης εργασίας και δημιουργώντας έτσι αθέμιτο ανταγωνισμό προςτα λοιπά μέλη του Συλλόγου».

Επισημαίνει επίσης η ανακοίνωση ότι «από 28-6-2014 σύμφωνα με Π.Δ. έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στις Δημόσιες Δομές Υγείας και οι ανασφάλιστοι πολίτες Έλληνες ή ελληνικής καταγωγήςή ξένοι νόμιμαα και μόνιμα διαμένοντες στην Ελλάδα».

Επισημαίνουμε λοιπόν τα εξής:1. Το ΚΙΦ Άρτας είναι μια ΆΥΤΟΝΟΜΗ, ΆΥΤΟ-ΟΡΓΆΝΩΜΕΝΗ και ΆΝΕΞΆΡΤΗΤΗ δομή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΆΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ που παρέχει ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΆΝ υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε ανασφάλιστους, άνεργους και άπορους συμπολίτες μας.

Δεν είναι ιατρείο ή πολυιατρείο, στο χώρο του οποίου διενεργούνται ιατρικές πράξεις έτσι ώστε να απαιτείται αδειοδότηση του οικείου Ιατρικού Συλλόγου.

Στις αναληθείς αιτιάσεις, επίσης του ΙΣΆ περί ενασχόλησης γιατρών στο ΚΙΦΆ με σχέση εξαρτημένης εργασίας ή ως ελεύθερων επαγγελματιών με απόδειξη παροχής υπηρεσιών, δηλώνουμε ρητά και κατηγορηματικά ότι όλοι οι γιατροί που συμμετέχουν παρέχουν εντελώς ΔΩΡΕΆΝ τις υπηρεσίες τους.

Οι υπηρεσίες αυτές παρέχονται στα οργανωμένα ιατρεία τους αμισθί. 

Άλλωστε, ο ίδιος ο νόμος προβλέπει ότι οι γιατροί έχουν τη δυνατότητα να δέχονται μέχρι 5 επισκέψεις το μήνα δωρεάν.

Μέχρι σήμερα βέβαια δεν γνωρίζαμε ότι η κοινωνική αλληλεγγύη είναι παράνομη ενέργεια.

Κρίμα για όσους το πιστεύουν αυτό!

2. Όλοι εμείς (λειτουργοί υγείας και πολλοί άλλοι αλληλέγγυοι πολίτες) συμβάλλαμε στη δημιουργία αυτής της συλλογικότητας γιατί διαπιστώναμε καθημερινά ότι από την έναρξη της οικονομικής κρίσης μέχρι και σήμερα, υπήρχε ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανασφάλιστων συνανθρώπων μας που βίωναν (και βιώνουν) τον αποκλεισμό από ιατρική βοήθεια και φαρμακευτική αγωγή με αποτέλεσμα την αύξηση νοσηρότητας και θνησιμότητας κύρια των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.

Κοινή μας πεποίθηση είναι ότι: Η υγεία είναι ύψιστο κοινωνικό αγαθό

Ο καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και την οικογένειά του υγεία και ευημερία, ιατρική περίθαλψη και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. (Οικουμενική Διακήρυξη για τα Άνθρώπινα δικαιώματα, άρθρο 25).Η δημιουργία ασπίδας προστασίας και συνοχής της κοινωνίας μέσα από δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης είναι βασική προϋπόθεση για να αντισταθεί η κοινωνία και να επιβάλλει προς όφελός της μια άλλη λύση μέσα στη κρίση.

Δεν είμαστε «καλοί Σαμαρείτες» όπως κάποιοι ειρωνικά μας έχουν αποκαλέσει.

Δεν έχουμε την πρόθεση και πολύ περισσότερο την αυταπάτη υποκατάστασης του κράτους που αποσύρεται από την ευθύνη φροντίδας τηςυγείας των πολιτών.

Συνεχίζουμε να παλεύουμε για ένα σύστημα Υγείας.

Για Δημόσια φροντίδα και περίθαλψη για όλους, ΧΩΡΙΣ αποκλεισμούς.Όλοι έχουμε θιγεί από την κρίση, πάνω απ’ όλα όμως έχει θιγεί η υγεία σαν δημόσιο κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα.

 Η πρωτοβάθμια Δημόσια περίθαλψη υπάρχει αλλά σοβαρά υποστελεχομένη, με ελλείψεις σε βασικότατες ειδικότητες.

Για να απευθυνθεί κάποιος ανασφάλιστος στο Νοσοκομείο πρέπει να είναι επείγον περιστατικό.

Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι με μηδενικό εισόδημα και ως εκ τούτου ούτε τα φάρμακά τους δεν μπορούν να αγοράσουν.

Αυτά προσπαθούμε κατά το δυνατόν να εξασφαλίσουμε από την προσφορά συμπολιτών μας και τις συνδρομές των μελών του Συλλόγου μας.

Αυτοί οι άνθρωποι που οδηγήθηκαν σε εξαθλίωση λόγω της κρίσης καταφεύγουν σε μας και είναι αστείο να σκεφτόμαστε ότι δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός στα λοιπά μέλη του ΙΣΑ.

Με αυτό το σκεπτικό τα Κοινωνικά Παντοπωλεία κάνουν αθέμιτο ανταγωνισμό στα σούπερ μάρκετ, ο Ερυθρός Σταυρός κάνει αθέμιτο ανταγωνισμό στα καταστήματα νεωτερισμών και τα Δίκτυα χωρίς μεσάζοντες στις λαϊκές αγορές κλπ.

Το ΚΙΦ Αρτας δεν αποτελεί πανελλήνια πρωτοτυπία.

Είναι μια από τις 51 δομές Κοινωνικής Αλληλεγγύης στο χώρο της υγείας που έχουν αναπτυχθεί σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Η ίδια η κοινωνική αλληλεγγύη δεν χρειάζεται να έχει νομική υπόσταση, δεν έχει ιδιοτέλεια, δεν κρύβει ανταγωνιστικά στοιχεία.

Έχει αγάπη και σεβασμό για τον συνάνθρωπο και τροφοδοτεί τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Άλλωστε αυτό το γνωρίζουν όλοι και πρωτίστως τα μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Άρτας, οι οποίοι δεσμεύτηκαν στον όρκο του Ιπποκράτη.

Θα περιμέναμε μεγαλύτερη ευαισθησία και κατανόηση από τον Ιατρικό Σύλλογο σ’ αυτή μας την ανιδιοτελή και απολύτως κοινωνικά αναγκαία προσπάθεια. Και αν μάλιστα, όπως ο ίδιος ο Ιατρικός Σύλλογος ισχυρίζεται, τα μέλη του περιθάλπουν δωρεάν ανήμπορους συμπολίτες μας, τότε μαζί με τα συγχαρητήριά μας τους καλούμε να ενταχθούν κι αυτοί ως εθελοντές στο ΚΙΦ Αρτας.

Είμαστε ανοιχτοί σε όσους θέλουν να προσφέρουν.
Άρτα, 30-4-2015
ΚΙΦ ΑΡΤΑΣ

ΠΗΓΗ https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1575199306077705&id=1489897557941214 


Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΡΤΑΣ

«Η λειτουργία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου είναι παράνομη!»

Catch 22, ή το πιο γρήγορο πιστόλι της δύσης

  

Τα υπο-κεφάλαια 1-4 του παρακάτω κείμενου είναι λίγο πολύ μια γρήγορη ανακεφαλαίωση όλων αυτών που ειπώθηκαν στα τελευταία IRC. Το βάζω μόνο και μόνο επειδή υποσχέθηκα να γράψω μόνο όταν υπάρχουν νέα, και σε κάποιο κόσμο η συζητήση στο irc φαίνεται δύσκολη. Τα υποκεφάλαια 5 και 6 είναι στην ουσία μια επέκταση των πορισμάτων.

Το catch 22 είναι μια έκφραση που στα αμερικάνικα σημαίνει μια κατάσταση όπου η λύση της είναι πρακτικά αδύνατη. Ή όπως κάποιος είχε πει, είναι σαν να έχεις ένα κλειδωμένο μπαούλο, που το μοναδικό του κλειδί βρίσκεται μέσα στο μπαούλο. Ποιο είναι το catch 22 της κυβέρνησης λοιπόν?

Λίγη προϊστορία

Στις 20 φλεβάρη η θέση βαρουφάκη (που έλεγε σύγκρουση για να διεκδικήσουμε την πολιτική μας αυτονομία) παραγκωνίστηκε και ο αλεξικέραυνος είπε στις απειλές των ευρωπαίων “ζήσε για να πολεμήσεις μια άλλη στιγμή”. Κι έτσι ξεκίνησε το γαϊτανάκι περί δημιουργικής ασάφειας, με μόνο ζητούμενο να μάθουμε κι εμείς πότε θα ήταν αυτή η άλλη στιγμή.

Στους επόμενους μήνες έγινε εμφανές πως η κυβέρνηση δεν έκανε σχεδόν τίποτα άλλο από το να περιμένει παγωμένη τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης, και να πανηγυρίζει ως αποφασιστικό μέτρο εθνικής κυριαρχίας την επέκταση των 100 δόσεων στην εφορία. Άρα καμία προετοιμασία για σύγκρουση, επιστρέψαμε στην παλιά κλασική κατάσταση, να συζητάει όλη η χώρα για μήνες για την επόμενη δόση της τρόικας, κι όχι το τι θα κάνουμε με το χάος που δημιούργησε η κρίση και τα μνημόνια.