Ζακ Σαπίρ: Το μήνυμα ελπίδας του ΣΥΡΙΖΑ



Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν νίκησε και έλαβε 149 έδρες. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο χαρισματικός ηγέτης του, είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών της Κυριακής 25η Ιανουαρίου. Πολλοί χάρηκαν, κάποιοι επιδεικνύοντας μια σκανδαλώδη αναίδεια. Είδαμε ηγέτες του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, όπως ο ΜΜ. Cambadélis και ο Désir, οι οποίοι μόλις πριν δύο χρόνια περίπου έβαζαν κυριολεκτικά βέτο στον ΣΥΡΙΖΑ, να σπεύδουν τώρα να πανηγυρίσουν τη νίκη του. Υπάρχουν άνθρωποι "που δεν ντρέπονται», όπως λένε στη Νότια Γαλλία ... Είναι αλήθεια ότι η ήττα των ελλήνων "σοσιαλιστών" του ΠΑΣΟΚ είναι παραδειγματική (λιγότερο από το 5% των ψήφων), όπως είναι σαφές και  το χαστούκι που δέχτηκε η φιλελεύθερη δεξιά Νέα Δημοκρατία. Αλλά αυτή,ειδικά, η νίκη, ανοίγει μια νέα πολιτική φάση στη ζώνη του ευρώ.

Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε καμία περίπτωση επαναστατικό. Αλλά για τη σημερινή Ελλάδα η σημερινή ημέρα σηματοδοτεί μια πραγματική ρήξη. Σε κοινωνικό επίπεδο, προβλέπεται αύξηση του κατώτατου μισθού στα 750 € (σε σύγκριση με τα κάτω από τα 600 € ), δέκατη τρίτη σύνταξη για τις συντάξεις κάτω των 700 € και  αύξηση του ορίου του ετήσιου φορολογητέου εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα, το οποίο είχε μειωθεί στα 5.000 ευρώ, και τώρα θα ανέβει στα  12.000 ευρώ. Το κόστος του πακέτου, ο ΣΥΡΙΖΑ το υπολογίζει  σε κάτι λιγότερο από 12 δισεκατομμύρια ευρώ. Το βασικό όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δηλώσει την αντίθεσή του στην καταβολή των δύο τρίτων περίπου του ελληνικού δημόσιου χρέους και αυτό  θα μπορούσε να είναι το σημείο μιας πιθανής σύγκρουσης με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αφού οι ευρωπαϊκές αρχές είναι στην πραγματικότητα πιο ευαίσθητες στο θέμα του ελληνικού χρέους παρά στα μακροοικονομικά μέτρα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό φαίνονται  αναπόφευκτα.

Πολ Κρούγκμαν: Ο εφιάλτης της Ελλάδας έλαβε τέλος

Μεταξύ θριάμβου και υπευθυνότητας. Ο Νομπελίστας οικονομολόγος του Πανεπιστήμιουτ Πρίνσετον και αρθρογράφος των New York Times, στο πρώτο κείμενο που έγραψε αμέσως μετά το τέλος των εκλογών στην Ελλάδα κάνει λόγο για για τον «εφιάλτη» της Ελλάδας που έλαβε τέλος.

Αίφνης, ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός που εξελέγη με ρητή υπόσχεση να αμφισβητήσει τις πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν το 2010, σημειώνει ο εξέχων οικονομολόγος και συμπληρώσει με νόημα, «φυσικά θα βρεθούν πολλοί άνθρωποι που θα προειδοποιήσουν τον Τσίπρα να εγκαταλείψει την υπόσχεσή του και να συμπεριφερθεί υπεύθυνα».

Κατά τον Γκρούγκμαν για να γίνει απόλυτα κατανοητός ο πολιτικός σεισμός στην Ελλάδα, θα πρέπει κανείς να ανατρέψει στον Μάιο του 2010 τότε που η Τρόικα έδωσε τα πρώτα δάνεια και ως αντιστάθμισμα απαίτησε μεταρρυθμίσεις συνδυασμένες με λιτότητα. Κι ενώ οι δανειστές προσποιούνταν τους έξυπνες και τους ρεαλιστές στην πραγματικότητα πλάσαραν μια οικονομική φαντασία.
 Ο ελληνικός λαός πλήρωσε το τίμημα της αυταπάτης που είχε η οικονομική ελίτ. Μα, δεν τελείωσε εκεί η κατάπτωση της Ελλάδας. Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν η Τρόικα πίστευε πως η σκληρή λιτότητα θα είχε μικρή επίδραση στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα βρισκόταν ήδη σε φάση ύφεσης όταν μπήκε στο μνημόνιο και από τους δανειστές λεγόταν πως θα υπάρξει μια μικρή συρρίκνωση το 2011 και το 2012 η χώρα θα επανέλθει στην ανάκαμψη. Επιπροσθέτως οι αναλύσεις έλεγαν πως η ανεργία από το 9,4% το 2009 θα εκτιναχθεί στο 15% το 2012, αλλά στη συνέχεια θα πέσει.

η μνήμη σε νούμερα

 Ποσοστό κατοίκων άνω των 65 και στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων.

 
 
Άρα λογικά με τέτοια ηλικιακή σύνθεση η Μνήμη, θα πρέπει να είναι παρούσα και να υπερτερεί αριθμητικά. Και να βοηθά στην απόφαση. Αλλά τι είναι μνήμη;
Αυτό που έγινε ή αυτό που θέλουμε να έγινε.

"Η μνήμη από την οποία αντλεί η ιστορία, για να την τροφοδοτήσει με την σειρά της, προσπαθεί να διασώσει το παρελθόν μονάχα για να εξυπηρετήσει το παρόν και το μέλλον. Ας δράσουμε έτσι ώστε η συλλογική μνήμη να εξυπηρετήσει την απελευθέρωση, και όχι την υποδούλωση των ανθρώπων."
Ζακ Λε Γκόφ: Ιστορία και Μνήμη
[--->]

Greece 2014

οσο λιγότεροι,τόσο το καλύτερο

Απειλή για λουκέτο στο Νοσοκομείο Καρπενησίου




Με λουκέτο απειλείται το Νοσοκομείο του Καρπενησίου, λόγω της έλλειψης προσωπικού , της υποχρηματοδότησης αλλά και της διαρκούς υποβάθμισης των υπηρεσιών που παρέχει στους κατοίκους της Ευρυτανίας.

Η μείωση της χρηματοδότησης των ωρών υπερωριακής, νυκτερινής και εξαιρέσιμων ημερών εργασίας του προσωπικού ,ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής των εργαζομένων, οι οποιοι σε επιστολή τους υποστηρίζουν ότι, άν δεν ληφθούν άμεσα  πρωτοβουλίες απ’ όλους τους  θιγόμενους  πολίτες,  αλλά και από τους τοπικούς άρχοντες,  το νοσοκομείο του Καρπενησίου , πολύ σύντομα δεν θα λειτουργεί .