Ημερολόγιο της Κωνσταντινούπολης. Ζωή χωρίς συρματοπλέγματα

του  Peter Schaber

Μια βόλτα στη συνοικία Gülsuyu της Ισταμπούλ (Κωνσταντινούπολη)
     

 Η  Gülsuyu / Gülensu το σούρουπο
 

Είναι ένας κανόνας που ισχύει πάντα, αυτός που ανακάλυψε ο φίλος μου Μεχμέτ Onur :  κοντά σε ένα τζεμ ή τζεμέβι (cemevi) των αλεβιτών,  χώροι λατρείας (τεκέδες)  και όχι ναοί, συνήθως υπάρχουν μέρη που αξίζει να επισκεφθεί κανείς. Στην Okmeydani, μια επαναστατική συνοικία της δυτικής Ισταμπούλ, το μέρος αυτό είναι το Sivas Pideci, που βρίσκεις το καλύτερο pide (κεμπάμπ με πίτα), και φυσικά το Sibel Yalcin Park, από το όνομα μιας επαναστάτριας, όπου μπορείτε να πιείτε το καλύτερο τσάι της γειτονιάς των "πιο φτωχικών Cay Evi (τεϊοποτείων)  της Ισταμπούλ ".Η Gülsüyü, η συνοικία στην οποία θα αναφερθούμε στη σύντομη ιστορία μας, δεν αποτελεί εξαίρεση.

Εδώ, η αγορά όπου μπορείτε να απολαύσετε άπειρες λιχουδιές δε βρίσκεται και τόσο μακριά από τον τεκέ  και από το Mahir-Deniz-Ulas-Park, που πήρε το όνομά του από τρεις από τους πιο δημοφιλείς τούρκους κομμουνιστές: τον Mahir Cayan, τον Hüseyin Cevahir και τον Ulaş Bardakçı.

Οι εικόνες σ'ένα πάρκο της Gülsüyü θυμίζουν  τους επαναστάτες  Mahir Çayan, Hüseyin Cevahir e Ulaş Bardakçı
 

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά όμορφα (και καλά) πράγματα  βρίσκονται σχεδόν πάντα κοντά σε ένα τεκέ και είναι φυσικό να είναι έτσι. Επειδή η μόνιμη καταστολή της μειονότητας των αλεβιτών, σε συνδυασμό με την μαζική μετανάστευση προς τις πόλεις από τη δεκαετία του '60 μέχρι τη δεκαετία του '80, δημιούργησε ισχυρούς δεσμούς μεταξύ της επαναστατικής κουλτούρας και της κουλτούρας των αλεβιτών. Και επειδή τα τραγούδια, τα φαγητά, τα ποτά και η κοινωνικότητα, έπαιζαν ανέκαθεν ένα κεντρικό ρόλο στην κουλτούρα των αλεβιτών. Σε μέρη όπως η  συνοικία Kücük Armutlu, η Okmeydani, η Gazi Mahallesi και η Gülsuyu οι παραδόσεις αυτές είναι συνυφασμένες με τις επιρροές των διαφόρων επαναστατικών ομάδων. Ομάδες που έχουν τα δικά τους μπαρ, τις δικές τους βιβλιοθήκες, αίθουσες συγκεντρώσεων, τσαγάδικα και πολλά άλλα.

 

Πλατεία στο κέντρο της Gülsuyu με φόντο μια τοιχογραφία της ομάδας "Παρτιζάν" κατά των εμπόρων ναρκωτικών.
 

Στις συνοικίες αυτές οι αριστερές οργανώσεις είναι ευρύτατα αποδεκτές από τον κόσμο, λόγω του αποφασιστικού ρόλου που παίζουν στη φροντίδα της κοινότητας και στη διαχείριση της περιοχής, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι χωρίς αυτές η καθημερινότητα στις φτωχογειτονιές θα ήταν ακόμη πιο ανυπόφορη. Αν επισκεφτείτε τις συνοικίες δεν θα αργήσετε να καταλάβετε ότι εδώ ισχύουν άλλοι κανόνες από ό,τι στην υπόλοιπη Ισταμπούλ.

Αυτό το αντιληφθήκαμε πολύ γλήγορα, πριν ακόμα φτάσουμε εκεί, καθώς στο βανάκι που μας μετέφερε ακούγαμε τη φωνή του σπουδαίου τραγουδοποιού Ahmet Kaya,ενός πολύ αγαπημένου τραγουδιστή που δίνει φωνή στους κατατρεγμένους της Ανατόλια. Με το βανάκι ανηφορίζαμε όλο και πιο πάνω,λες και σκαρφαλώναμε σε κάποιο φρούριο. Φτάνοντας στην κορυφή αυτό που είδαμε ξεπέρασε κάθε μας προσδοκία και μας άφησε άφωνους. Από εκεί μπορούσαμε να δούμε όλη την Ισταμπούλ, αυτή την πόλη με τις χιλιες πόλεις,εκεί όπου οι παράγκες από πηλό ξύνουν τον ουρανό,εκεί όπου ό, τι λαχταράς να βρεις το βρίσκεις, και όπου αυτό που φοβάσαι, σε βρίσκει. Μολώχ σκληρός αλλά και στοργική μητέρα, ταυτόχρονα, εκτείνεται μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου η τεράστια αυτή ανώμαλη πόλη, και εκεί που φαίνεται να τελειώνει, αρχίζει και πάλι από την αρχή. Από το Gülsuyu φαίνετε (σχεδόν) όλη. Και όχι μόνο αυτή. Το βλέμμα φτάνει ως τα Πριγκηπόνησα  της Προποντίδας, πέρα από το Βόσπορο

 

    Η θέα από την  Gülsuyu ενός διπλανού οικισμού
 

Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί αυτός ο λόφος ο σκεπασμένος με σπίτια και σπιτάκια καίει τόσο πολύ τους κερδοσκόπους των ακινήτων,περισσότερο από ποτέ. Και μετά την έναρξη της περιοδείας μας, μπορούμε επίσης να κατανοήσουμε τι θα καταστραφεί και τι θα χαθεί, αν περάσουν τα σχέδια των κατασκευαστικών εταιρειών. Εδώ υπάρχει μια κοινωνική ζωή που είναι δύσκολο να περιγραφεί σε όσους δεν έχουν ζήσει εκεί. Και μπορεί να την ζήσει, να τη νοιώσει, μόνο αν μείνει με φίλους στο μαχαλά, στη συνοικία.

Μια συντρόφισσα ανήγγειλε την άφιξή μας, κάποιοι φίλοι μας περιμένουν ήδη. Από την αυτοοργανωμένη βιβλιοθήκη της "Halk Cephesi" (Λαϊκό Μέτωπο) βγαίνουν μερικοί ακτιβιστές οι οποίοι μοιράζουν φυλλάδια από πόρτα σε πόρτα. Πάμε μαζί τους διασχίζοντας όλη τη συνοικία. Στο κέντρο, στην αγορά, με τις μπλε στολές τους βρίσκονται ήδη,σύντροφοι του "Ezilenlerin Sosyalist Partisi" (του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Καταπιεσμένων) μοιράζουν προκηρύξεις.Μαζί τους και μια ηλικιωμένη κυρία που συνεργάζεται μαζί τους. Η προκήρυξη είναι μια πρόσκληση σε μια συναυλία των Αλεβιτών και σε μια συνέλευση για την ανάπλαση της περιοχής. Εδώ, όπου ο αγώνας για τη ζωή δεν είναι ένας αγώνας που οδηγεί σε σύγκρουση με τους άλλους, αλλά ένας αγώνας που ξέρεις ότι χωρίς τους άλλους δεν μπορείς να νικήσεις, ο αγώνας για την καθημερινότητα είναι πολιτική.

 

                    Αυτοάμυνα: διαδήλωση μετά τη δολοφονία του Hasan Ferit Gediks από τη μαφία

 

Ένας από τους σημαντικότερους αγώνες τώρα είναι αυτός ενάντια στις "συμμορίες των ναρκωτικών" (των έμπορων ναρκωτικών) και τη μαφία. Στην Gülsuyu, πέρυσι,  οι επαναστάτες πλήρωσαν ένα πολύ βαρύ τίμημα. Στα τέλη του Σεπτέμβρη του 2013 έχασε τη ζωή του ο  Hasan Ferit Gedik, από το Kücük Armutlu, μια άλλη gecekondus * (*συνοικία από αυθαίρετα πλινθόκτιστα, στα τούρκικα gecekondu, που στη κυριολεξία σημαίνει  "κτισμένα μέσα σε μια νύχτα", για την ταχύτητα με την οποία χτιζόντουσαν.) σε ενέδρα που είχε στήσει ένοπλη ομάδα κατά τη διάρκεια διαδήλωσης.

Ενα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, σχετικά, θα βρείτε στην διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=maEcPKBXV0M, NDT).

"Αυτό έγινε στη διάρκεια μιας πορείας διαμαρτυρίας με αφορμή μια άλλη ένοπλη επίθεση. Μια ημέρα πριν, οι μαφιόζοι είχαν πυροβολήσει έναν φίλο μας. Γι 'αυτό και βγήκαμε στους δρόμους. Στη διαμαρτυρία στις 29 Σεπτεμβρίου δεχτήκαμε  και πάλι επίθεση, πυροβόλησαν στο πλήθος. "Ο Hasan Ferit ήταν εκεί και χτυπήθηκε από έξι σφαίρες",μας  λέει μια συντρόφισσα του Ferit. Ο νεαρός άνδρας όμως δεν ήταν το τελευταίο θύμα αυτής της σύγκρουσης. Μόλις στις αρχές του Οκτωβρίου, οι συμμορίες πυροβόλησαν τον Ismail Dogan, κάτοικο της Gülsuyu, με δράση στον αγώνα κατά των συμμοριών των εμπόρων ναρκωτικών . Οι συμμορίες λειτουργούν σαν ένοπλη εμπροσθοφυλακή στη συνοικία των συμφερόντων του κράτους και των κατασκευαστών. Οι οποίοι, όπως ακούγεται όλο και περισσότερο, στέλνουν τις συμμορίες τους για να "σπάσουν" με ναρκωτικά και επιθέσεις, την κοινωνική συνοχή στην περιοχή και, έτσι, να αποδυναμώσουν την αντίσταση ενάντια στην "αστική ανάπλαση".

  Απομονωμένη, άσχημη, όπως η πείνα, άψυχη: περιφραγμένη κοινότητα σε άμεση γειτνίαση με την Gülsuyu 

Και οι οποίες απειλούν ήδη τις πόρτες της Gülsuyu. Πηγαίνοντας από τον τεκέ προς το σπίτι του Ismail Dogan, πέφτουμε επάνω σε μια από τις πιο άσχημες περιφραγμένες ή φρουρούμενες κοινότητες (gated community ) από όσες έχουμε δει μέχρι τώρα στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ πρόκειται να χτιστεί ένα συγκρότημα κατοικιών, περιφραγμένο με ψηλά τείχη, συρματόπλεγμα, πλέγμα από χάλυβα και κάμερες. Δεν υπάρχει τίποτα πιο δυστοπικό από αυτό. Πολυκατοικίες ομοιόμορφες, άδειοι δρόμοι και καθαροί, η κυριαρχία της μονοτονίας ως αρχιτεκτονική αρχή.

Η "νέα Ισταμπούλ" της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης του ισλαμικού AKP. Το συγκρότημα περιβάλλεται από πολλά χιλιόμετρα συρματοπλέγματος, και σε ορισμένα σημεία από ψηλούς τσιμεντένιους τοίχους.

Και σαν,τα τυπικά σχέδια του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ ένα μίγμα νεοφιλελευθερισμού και εξισλαμισμού, να ήθελαν να μας δώσουν ένα οπτικό χαρακτηριστικό σημάδι, το πρώτο κτίριο που βλέπει κανείς μπαίνοντας σ’ αυτόν τον εφιαλτικό οικισμό είναι ένα τζαμί και πίσω του ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα από τσιμέντο. Ούτε που θέλουμε να μπούμε, εξάλλου ο χώρος φυλάσσεται από μια ιδιωτική υπηρεσία ασφαλείας. Αλλά δεν θέλουμε, γιατί έφτανε μία και μόνο ματιά για να πάρουμε μια αίσθηση του πόσο ζοφερό, παρανοϊκό, θανάσιμα κουραστικό θα είναι να ζει κανείς σε αυτή την υπαίθρια φυλακή.Θάθελες να ζήσεις εκεί; Ούτε να μου το χαρίζανε.






Η επιθυμία να υπερασπιστείς και να σώσεις μια συνοικία αυθαιρέτων  από το να μετατραπεί σε κλουβιά στα μέτρα μιας υποτιθέμενης νέας μεσαίας τάξης δεν είναι αρρωστημένος ρομαντισμός. Όταν αυτές οι συνοικίες εξαφανιστούν, θα εξαφανιστεί ό,τι καλύτερο έχει να μας δώσει η Ισταμπούλ : μια ισχυρή κουλτούρα αντίστασης, με βαθιές ρίζες σε μια συλλογική ύπαρξη που αναπτύχθηκε μέρα με τη μέρα στα πλαίσια μιας μακράς παράδοσης

[--->]

[--->]

Ο εκ δεξιών Του Μπαλτάκος που πάει παντού: "Θ. Πετράκος: Και στο σκάνδαλο Hellas Power - Energa ο Μπαλτάκος"

 

Εμπλοκή Μπαλτάκου στο σκάνδαλο HELLAS POWER – ENERGA αποκάλυψε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Πετράκος κατά την ακρόαση του προέδρου της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) Νίκου Βασιλάκου από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Άγνοια δήλωσε ο πρόεδρος της ΡΑΕ.

Σύμφωνα με τον Θ. Πετράκο, υπάρχει επιστολή του δικηγόρου του ΛΑΓΗΕ (πρώην ΔΕΣΜΗΕ) στην οποία καταγγέλλει ότι δέχθηκε πιέσεις από τον πρώην Γενικό Γραμματέα της κυβέρνησης Σαμαρά υπέρ των ιδιοκτητών των 2 εταιρειών ενέργειας, οι οποίοι υπεξαίρεσαν εκατοντάδες εκατομμύρια από το ελληνικό δημόσιο, προκειμένου να υπάρξει εξωδικαστικός συμβιβασμός. 

 Σύμφωνα με πληροφορίες, δικηγορικό γραφείο συνεργαζόμενο με εκείνο του Τάκη Μπαλτάκου φέρεται να έχει αναλάβει την υπεράσπιση ενός εκ των δύο επιχειρηματιών.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι ο δικηγόρος του ΛΑΓΗΕ στις 3 Νοεμβρίου δέχθηκε ένοπλη επίθεση έξω από το σπίτι του και ρώτησε αν γνωρίζει την υπόθεση η ΡΑΕ. Ο Ν. Βασιλάκος είπε πως αν γινόταν εξωδικαστικό συμβιβασμός τότε διαγράφονταν οι ποινικές ευθύνες. «Δεν είχαμε καμία γνώση επί διαιτησιών, ούτε ξέραμε τι έκανε ο κ. Μπαλτάκος ούτε μας αφορά» απάντησε ο Ν. Βασιλάκος.

Σε ό,τι αφορά την υπόθεση καθ' αυτή ο πρόεδρος της ΡΑΕ δήλωσε πως η Ρυθμιστική Αρχή έκανε ό,τι μπορούσε, συνεργαζόμενη με τις αρμόδιες αρχές για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και επιβάλλοντας πρόστιμα εκατομμυρίων, τα οποία οι εταιρείες πολέμησαν δικαστικά για χρόνια. «Τελικά όμως το ένα μετά το άλλο άρχισαν να δικαιώνονται το 2014», ανέφερε ο κ. Βασιλάκος.

[--->]

Δημόσιος χώρος υπό ιδιωτική αστυνόμευση με σκύλους στις Σκουριές

Εχτές, 16 Νοέμβρη 2014, περίπου 70 συναγωνιστές, βρέθηκαν για διαμαρτυρία στην περιοχή των Σκουριών. Καθώς βρισκόταν σε δημόσιο δρόμο, άντρας της ιδιωτικής ασφάλειας της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. σταμάτησε ένα όχημα απαιτώντας να μάθει που πάνε.

 Στην άρνησή τους να απαντήσουν στο παράνομο αυτό αίτημα, αρχικά τους εξύβρισε και στη συνέχεια εξαπέλυσε τον εκπαιδευμένο σκύλο του (πιτ μπουλ) εναντίον τους, τραυματίζοντας ένα άτομο.

Οι διαδηλωτές μετά από αυτό κινήθηκαν προς την πύλη του εργοστασίου εμπλουτισμού, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την επίθεση που δέχθηκαν. Στο σημείο υπήρχε αστυνομική δύναμη που απειλούσε τους διαμαρτυρόμενους με συλλήψεις.

Ενώ οι διαμαρτυρόμενοι ξεκίνησαν να αποχωρήσουν από το χώρο των Σκουριών, νέες αστυνομικές δυνάμεις έφτασαν προς ενίσχυση, κλείνοντάς τους το δρόμο και εγκλωβίζοντάς τους στο βουνό. Η ΕΛ.ΑΣ απείλησε ότι αν δε της δοθούν τα στοιχεία όλων των παρεβρισκόμενων, θα προχωρήσει σε μαζικές συλλήψεις. Οι διαμαρτυρόμενοι αρνήθηκαν.

Ακολούθησε άμεση κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι ξεκίνησαν προς τις Σκουριές. Μετά από αυτό οι αστυνομικές δυνάμεις αποχώρησαν, απεγκλωβίζοντας τους διαμαρτυρόμενους οι οποίοι με τη σειρά τους έφυγαν από το σημείο.

Είναι αναφέρετο δικαίωμα μας να βρισκόμαστε σε δημόσιους χώρους, χωρίς την εποπτεία της ιδιωτικής ασφάλειας. Η Ελληνικός Χρυσός δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμποδίζει την πρόσβασή μας, με εξυβρίσεις, απειλές για τη σωματική μας ακεραιότητα και χρήση εκπαιδευμένων σκύλων πάνω σε κόσμο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ιδιωτική ασφάλεια της Ελληνικός Χρυσός υπερβαίνει των αρμοδιοτήτων της και ενεργεί πέρα από τα όρια που επιβάλλονται απ΄το νόμο. Πότε η ΕΛ.ΑΣ θα λειτουργήσει ως προστάτης του πολίτη, και όχι ως ασπίδα στις παρανομίες της Ελληνικός Χρυσός;

Συντονιστικό Ιερισσού, ενάντια στην εξόρυξη χρυσού 

[--->]

οι 2 επιθέσεις των ΜΑΤ με στόχο να διαλύσουν την πορεία του Πολυτεχνείου [17-11-2014]

Ως καλοπληρωμένοι τραμπούκοι, τα ΜΑΤ ξεκίνησαν και τις 2 επιθέσεις στον κύριο όγκο της πορείας με σπρωξίματα σε διαδηλωτές που απλά περπατούσαν στο δρόμο,
χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι,
λες και τα ΜΑΤ ήταν αυτά που
είχαν κατέβει να διαδηλώσουν στο δρόμο
και οι χιλιάδες της πορείας όφειλαν να περπατούν στο πεζοδρόμιο.
Ξεκάθαρος ο στόχος να διαλύσουν τον κύριο όγκο της πορείας της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου, πριν αυτή φτάσει στην αμερικανική πρεσβεία.

Απορία Γερμανού για τα «δέοντα» της ΕΛ.ΑΣ. : «Τι χώρα είναι αυτή, που πρέπει να φοβάσαι την αστυνομία;»

[---.]