Νίκος Δημητράτος

Ήρθε ο καιρός

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος

Εσείς που βάλατε την έγνοια προσκεφάλι
κι είχατε στρώμα της ζωής την ερημιά
Εσείς που χρόνια δεν σηκώσατε κεφάλι
και καλοσύνη δεν σας άγγιξε καμιά

Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
πάνω στου κόσμου την πληγή
ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός
να ξαναχτίσετε την γη

Εσείς αδέρφια που ποτέ δεν βγάλατε άχνα
κι ούτε ξημέρωσε στην πόρτα σας γιορτή
εσείς που η πίκρα σας πλημμύρισε τα σπλάχνα
κι όλοι σάς βλέπανε σαν άγραφο χαρτί.

[--->]

η θάλασσα και τα πλοία

 

Η ποιητική επανάσταση της καθημερινής ζωής

του Γιώργου Μπλάνα

Ήταν κάποτε ένας Ιταλός χαρτογράφος, που τον έλεγαν Αντζελίνο Νταλόρτο. Ο άνθρωπος αυτός συνέβαλε πολύ στην ανάπτυξη της γεωγραφίας και ο πορτολάνος του (Γένοβα, 1325) αποτέλεσε σπουδαίο οδηγό για τους ναυτικούς. Σ' αυτόν τον χάρτη, λοιπόν, εμφανίζεται ένα μυστηριώδες νησί με το όνομα Μπραζίλ. Βρισκόταν στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ο χαρτογράφος δεν το είχε επισκεφτεί ποτέ. Συνήγαγε την ύπαρξή του από μεσαιωνικές μαρτυρίες. Έκτοτε, και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, δεν εγκαταλείφθηκαν ποτέ οι προσπάθειες για την εύρεσή του. Στο μεταξύ, όλο και κάποιες πληροφορίες έφταναν στα λιμάνια. Πότε έλεγαν πως ζούσαν εκεί μεγάλα μαύρα κουνέλια κι ένας μάγος και πότε πως ήταν ένας παράδεισος. Πότε πως ήταν γεμάτο με νεράιδες και ξωτικά και πότε πως το λυμαίνονταν τέρατα.

Μύθος! Ναι, αλλά αυτός ο μύθος έκανε μεγάλα ιστιοφόρα να ταξιδεύουν, με τεράστιο κόστος. Τα ταξίδια αυτά δεν σταμάτησαν ούτε μετά την ανακάλυψη της Βραζιλίας. Το ιστορικό γεγονός δεν μπορούσε να διαλύσει τη γοητεία του μύθου. Θα μπορούσαν κάλλιστα οι θαλασσοπόροι να υποθέσουν πως το μυστηριώδες νησί ήταν μια ασαφής πληροφορία για την ύπαρξη γης στην άκρη του Ατλαντικού. Αλλά ο καλός θαλασσοπόρος κάνει πάντα δύο ταξίδια σε κάθε ταξίδι του. Εμείς γνωρίζουμε το ένα, αυτό για το οποίο μας πείθουν τα γεγονότα.

Le Monde: Χρονικό ενός γεύματος

Μια συνόψιση της LeMonde των ομιλιών των ευρωπαίων αρχηγών κρατών, στη διάρκεια του δείπνου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Πέμπτης. Προφανώς, οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται μήπως χάσουν τις εκλογές και προσπαθούν να αντισταθούν (προς το παρόν) στις πιέσεις της Γερμανίας ...

 

Από τις ομιλίες των αρχηγών κρατών της Ε.Ε. που μετέφερε η Le Monde με βάση εσωτερική πληροφόρηση ,όπου οι περισσότεροι  από αυτους συντάχτηκαν κατά του σχεδίου που πρότεινε η Μέρκελ για την αντιμετώπιση της κρίσης δημόσιου χρέους : να υπογραφούν δεσμευτικές συμφωνίες ανάμεσα σε κάθε κράτος μέλος και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να ασκηθεί αυστηρός έλεγχος κατά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων , με αντάλλαγμα , ενδεχομένως , τυχόν οικονομικά κίνητρα .

η κρίση ως σχέδιο

Στην ιστορία δεν υπάρχουν «λύσεις».Αλλά μπορούμε, πάντα να πούμε ότι ο μόνος δυνατός δρόμος είναι η όξυνση των αντιθέσεων μέχρι τα άκρα, η πλήρης αντιπαράθεση απόψεων, η ανάδειξη των αντιφάσεων. Κι αυτό, όχι για κάποιους ειδικούς  σαδομαζοχιστικούς λόγους, αλλά  για χάρη της υπόθεσης ενός ριζικού μετασχηματισμού, που  μας κάνει να θεωρούμε ξεπερασμένα, μαζί με την  θλιβερή σημερινή συγκυρία, και τα προσωρινά καθήκοντα  που επιχειρήσαμε να αποσαφηνίσουμε για εμάς τους ίδιους .

Μανφρέντο Ταφούρι

Το Black Rock του Συριζα!

Το καινούργιο δεν θα βγει μέσα από την αναπαραγωγή του παλιού, θα βγει μέσα από τη ρήξη και τη διαφοροποίηση από το παλιό. Κι όμως, με αφορμή τη δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» και τη γνωστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων μερικών βουλευτών της Αριστεράς αυτό το παλιό εμφανίστηκε αποφασισμένο να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία του στη νέα υπό ανάδυση εποχή. 

Τι θα ήταν πιο απλό, και πιο αριστερό, από το να παραδεχτούν οι βουλευτές ότι η κατοχή επενδυτι­κών χαρτοφυλακίων, που από τη φύση τους είναι κερδοσκοπικά, αποτελεί σφάλμα, παραδρομή έστω, και θα διορθωθεί πάραυτα. Άνθρωποι είμαστε. Οταν όμως, αντ' αυτού, προσπαθεί ο καθένας να δικαιολογηθεί με μισόλογα ή αυτοσυστρατεύονται σύντροφοι του για να τον υπερασπιστούν υπερθεματίζοντας το παλιό θριαμβεύει. η αυτοκριτική παραμένει πρακτικά αχρησιμοποίητη στην Αριστερά. 

Και τότε, πώς θα εμπνεύσουμε εμπιστο­σύνη στην κοινωνία;