Μνήμη

 

Αν η Ουκρανία είναι «η καρδιά της Ευρώπης», σε ποια πλευρά βρισκόταν αυτή η καρδιά στις 2 Μαΐου 2014, όταν δεκάδες αντιφασίστες καιγόντουσαν ζωντανοί στο Σπίτι των Συνδικάτων της Οδησσού ή τους σκότωναν οι φασίστες με σιδερολοστούς σε περίπτωση που κατάφερναν να ξεφύγουν από τη  φωτιά που άναψαν οι Ναζί;

https://pergadi.blogspot.com/search?q=Σπίτι+Συνδικάτων  

https://pergadi.blogspot.com/2014/05/39.html 

https://pergadi.blogspot.com/2014/06/blog-post_5047.html

Πώς μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο της διαπραγμάτευσης

 Το  «γάντι» στον ΣΥΡΙΖΑ

[...] Μπροστά σε ένα τέτοιο σενάριο, πάντως, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να βάλει στο... κάδρο της διαπραγμάτευσης και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα φέρεται να είχαν συζητήσει και παλαιότερα ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ωστόσο επιβεβαιώθηκε χθες, και μάλιστα αναμένεται να αποτελέσει «σημαία» στην κυβερνητική ρητορική το επόμενο διάστημα.

«Το παιχνίδι είναι πολύ δύσκολο, πολύ σκληρό και πολύ συγκεκριμένο και πρέπει να διαμορφώσουμε στο εσωτερικό συνθήκες αρραγούς μετώπου», δήλωσε εξερχόμενος του Μαξίμου ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πετώντας το γάντι στον ΣΥΡΙΖΑ. «Η αντιπολίτευση θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, στο επίπεδο ωριμότητας και υπευθυνότητας που απαιτείται», σημείωσε, με εμφανή την πρόθεση να θέσει την Κουμουνδούρου και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα προ των ευθυνών τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως επιμένει στη γραμμή ότι δεν υπογράφει καμία συμφωνία με τους δανειστές και ζητά σταθερά εκλογές.

Πάντως, η στάση της τρόικας δεν μπορεί παρά να προβληματίζει ακόμα και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα οποία τα τελευταία 24ωρα εμφανίζονται με μεγαλύτερη δόση... ρεαλισμού σε σχέση με πριν, με χαρακτηριστικές τρεις περιπτώσεις:

α. Του επικεφαλής του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Δραγασάκη (Αθήνα 9.84), που δήλωσε ότι «ενδεχομένως η σκληρή τους στάση (των δανειστών) δεν αφορά μόνο αυτήν την κυβέρνηση. Ίσως θέλουν να δείξουν πώς θα φερθούν και στην επόμενη κυβέρνηση».

β. Του ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη (twitter) ο οποίος πρότεινε συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Αντώνη Σαμαρά και συμφωνία για το χρέος, εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και συγκεκριμένη ημερομηνία των εκλογών.

γ. Του βουλευτή Αλέξη Μητρόπουλου (Βήμα) που δήλωσε χθες ότι «εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είναι ενδεχόμενο να συνεχίσει τη μνημονιακή πολιτική».

Πόλεμος προ των πυλών

Για την κρίση στην Ουκρανία έχω γράψει αρκετές φορές. Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση, όταν ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς ανατράπηκε από ένα απροκάλυπτο πραξικόπημα, με την ανοικτή υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών (να πούμε καλύτερα ότι αυτές το επέβαλαν), την ενεργό συμμετοχή της Πολωνίας, της Λιθουανίας και της Εσθονίας, και τις μαριονέτες των Βρυξελλών, ήταν η εμφανής ματαιότητα του. Γιατί να κάνουν πραξικόπημα, αφού ο Γιανουκόβιτς θα μπορούσε ήσυχα-ήσυχα να βγει από τη μέση σε ένα χρόνο με κανονικές εκλογές;

Και όλα τα ερωτήματα κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα.

Γιατί μια τέτοια ανατροπή όταν η Ουκρανία βρισκόταν πλήρως στα χέρια των Αμερικανών – με ή χωρίς Γιανουκόβιτς –εδώ και χρόνια; Από της μέρες της λεγόμενης "Πορτοκαλί Επανάστασης των Γιούσενκο-Τιμοσένκο; Που παράδωσαν στα χέρια της CIA τα λιγοστά απομεινάρια εθνικής κυριαρχίας, μετά από αυτά που ξεπούλησαν οι προηγούμενοι πρόεδροι της "ανεξάρτητης" Ουκρανίας , Κράβτσουκ και Κούτσμα.

Γιατί να ανατραπεί ο Γιανουκόβιτς ο τέταρτος και τελευταίος πρόεδρος της Ουκρανίας αφού είχε ήδη πουλήσει το Donbass στην Chevron και τη Shell, σχεδόν 8.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης για μια περίοδο 50 ετών, μια μυστική συμφωνία ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για εξόρυξη σχιστολιθικού φυσικού αέριου που θα έπαυε "για πάντα" την ενεργειακή εξάρτηση της Ουκρανίας από τη μισητή Ρωσία.

Με άλλα λόγια, ο Γιανουκόβιτς - που όλα τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης τον εμφάνιζαν ως τον "άνθρωπο της Μόσχας"  - δεν ήταν και τόσο στενός φίλος του Πούτιν.

Γιατί λοιπόν να τον βγάλουν από τη μέση τόσο βάναυσα; Γιατί έπρεπε να γίνει αυτό; Μόνο επειδή δεν είχε υπογράψει τη "συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Όμως, μέχρι το Νοέμβριο του προηγούμενου έτους ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς διαπραγματευόταν τη συμφωνία, και γενικά διαφαινόταν μια ευρωπαϊκή επιτυχία. Το κείμενο της συμφωνίας ήταν έτοιμο, αν και εν μέρει μυστικό. Μετά από λίγους η συμφωνία θα περνούσε, έτσι ή αλλιώς,με το καλό ή το κακό.

Όχι, όλα αυτά τα ερωτήματα δεν έβρισκαν ικανοποιητικές απαντήσεις. Μάλλον συνέβαινε κάτι άλλο. Η ταχύτητα με την οποία Ουάσιγκτον είχε ασκήσει πιέσεις, και η Βαρσοβία είχε κινηθεί υπό τις διαταγές της, δείχνει ότι πρέπει να υπήρχε κάποια άλλη επείγουσα ανάγκη.

Για μένα ήταν ξεκάθαρο ότι το πραξικόπημα - όχι τυχαία ένα πραξικόπημα με το στίγμα των Ναζί εξόφθαλμα εμφανές - δεν στρεφόταν εναντίον του Γιανουκόβιτς,ένα πιόνι με μηδενικό ειδικό βάρος, αλλά εναντίον της Ρωσίας.

Οι νεοσυντηρητικοί, μέσω της εκτελεστού Victoria Nuland (υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ), επιδίωκαν μια κρίση με διεθνή αντίκτυπο, αν όχι παγκόσμιο. Αλλά γιατί τόση βιασύνη; Γιατί να επιταχύνουν τη σύγκρουση και να φέρουν το ΝΑΤΟ σχεδόν μπροστά στην πόρτα του Κρεμλίνου; Κατά βάθος επρόκειτο για ένα σενάριο που περίμενα ότι θα συμβεί. Αλλά το έβλεπα να υλοποιείται με μια επιτάχυνση ξαφνική και δραματική. Έπρεπε να υπάρχει κάτι άλλο που θα εξηγούσε όλη αυτή τη βιασύνη και το μέγεθος της ρήξης. Ούτε περιφερειακή κρίση, ούτε ένα επεισόδιο περαστικό. Οι πιθανές συνέπειες ήταν προφανείς: μια σύγκρουση διόλου μικρότερη από αυτή της κρίσης των πυραύλων της Κούβας το 1962.

Θα έπρεπε να υπάρχει μια εξήγηση για το νόημα και τους λόγους της επιτάχυνσης. Οικονομολόγος δεν είμαι ούτε και ειδικός σε ζητήματα παγκόσμιας οικονομίας. Εμπιστεύομαι λίγο ή καθόλου τους αριθμούς που προέρχονται από αυτή τη μεριά, πεισμένος εδώ και χρόνια, ότι σε μεγάλο βαθμό δε λένε την αλήθεια είτε είναι  πολύ χειραγωγημένοι. Αλλά όλη η νευρικότητα που εδώ και κάποιο διάστημα διακρίνω στα σχόλια όσων εμφανίζονται σαν γνώστες (και για το λόγο ότι αυτά τα κόλπα τα έχουν ζήσει και τα ζουν), με έκανε να σκεφτώ ότι υπήρχε κάποιο λάθος στο παραπάνω σκεπτικό. Είδα λοιπόν, με κάποια έκπληξη, ότι βρέθηκα μαζί με άλλους να μιλάω για "την έναρξη του Γ’ΠΠ ".


Όπως για παράδειγμα, ο Nouriel Rubini ο οποίος τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους έγραφε από το Νταβός: "Πολλοί από τους ομιλητές εδώ συγκρίνουν το 2014 με το 1914, όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος χωρίς κανείς να το περιμένει. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μαύρο κύκνο με τη μορφή ενός πολέμου μεταξύ Κίνας και  Ιαπωνίας;" Και αμέσως μετά ο Kile Bass, δισεκατομμυριούχος, διαχειριστής αντισταθμιστικών αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου (hedge funds), ο οποίος πρώτα επικαλείται ένα "κινέζο αναλυτή με μεγάλη επιρροή," και στη συνέχεια τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας Abe, ο οποίος "δεν αποκλείει μια στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ  Κίνας και Ιαπωνίας." 

Αν οι προβλέπεις  που διατυπώνονται με τόση σαφήνεια προστεθούν, όταν γίνονται από ένα διαχειριστή κεφαλαίων τέτοιου διαμετρήματος,τότε, δύσκολα μπορούν να αγνοηθούν. "Δισεκατομμύρια δολάρια σε τραπεζικές καταθέσεις θα πρέπει να αναδιαρθρωθούν - μας πληροφορεί ο Kile Bass - και εκατομμύρια συνετοί οικονομικοί επενδυτές θα χάσουν μεγάλα ποσοστά από την πραγματική αγοραστική τους δύναμη ακριβώς τη λάθος στιγμή στη ζωή τους [αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μια κατάλληλη στιγμή για να χάσει κανείς τα περιουσιακά του στοιχεία, στμ.]. 

Ούτε αυτή τη φορά ο κόσμος θα χαθεί, αλλά η κοινωνική συνοχή των πλούσιων χωρών  θα δοκιμαστεί έντονα και σε ορισμένες περιπτώσεις, θα διαρραγεί. (..) Πιστεύουμε ότι ο πόλεμος είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια της τρέχουσας παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης. "


Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρώην επικεφαλής του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (Office for Management and Budget) επί προεδρίας Reagan, ο David Stockman. Ακόμη και γι 'αυτόν η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ της Αμερικής και της Ρωσίας θα οδηγήσει σε Γ'ΠΠ. Λίγο πιο γενικόλογος για το πώς, αλλά πεισμένος και αυτός ότι βαδίζουμε προς ένα "μεγάλο πόλεμο" (a major war) .Οτι θα πάμε σε ένα" μεγάλο πόλεμο " υποστηρίζει και ο πρώην τεχνικός αναλυτής της Goldman Sachs ,Charles Nenner, ο οποίος,μπορεί να υπερηφανεύεται ότι στους πελάτες του συγφκαταλέγονται και μια σειρά σημαντικά hedge funds, τράπεζες, και μια σειρά πλούσιοι διεθνείς επενδυτές. Το ίδιο, με κάποιες διαφορές, πιστεύουν αμερικανοί μεγαλοεπενδυτές όπως ο James Dines και Marc Faber. Ο τελευταίος αναφέρει ανοιχτά ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα ξεκινήσει νέους πολέμους ως απάντηση στην τρέχουσα οικονομική κρίση. "Το επόμενο πράγμα που θα πράξει η κυβέρνηση για να αποσπάσει την προσοχή των ανθρώπων από τις κακές οικονομικές συνθήκες - γράφει ο Marc Faber - θα είναι να ξεκινήσει κάποιο πόλεμο κάπου."

Απολύτως σαφές, αλλά τότε γιατί οι εφημερίδες και η τηλεόραση μας λένε ότι η Αμερική είναι ισχυρή;

Πριν λίγες ημέρες ο Martin Armstrong – ένας διαχειριστής κρατικών επενδυτικών κεφαλαίων πολλών δισεκατομμυρίων - λέει το ίδιο : "Πρέπει να αποσπάσουν τους ανθρώπους από την επικείμενη οικονομική ύφεση". Τα δύο τελευταία άρθρα του είχαν τους εξής τίτλους: "Θα πάμε σε πόλεμο κατά της Ρωσίας" και "Ας προετοιμαστούμε για τον Γ’ΠΠ." Δεν είναι απόλυτα σαφές εάν όλοι αυτοί οι προφήτες κάνουν ειλικρινείς προβλέψεις ή απλά γιορτάζουν εκ των προτέρων τα μελλοντικά κέρδη που αναμένουν από έναν πόλεμο, αφού είναι γνωστό, από παλιά, ότι οι πόλεμοι  χοντραίνουν κυρίως τους τραπεζίτες και τις βιομηχανίες όπλων. Αλλά η επιμονή με την οποία τίθεται το ζήτημα,  δείχνει ότι τη μυρουδιά του καμένου οι τύποι αυτοί την αισθάνονται εκ των προτέρων.

Άλλοι, όπως για παράδειγμα, η πρόεδρος της Βραζιλίας, Dilma Rousseff, παρατηρούν ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει ένα "νομισματικό πόλεμο" που αποκτά παγκόσμιες διαστάσεις, δηλαδή, όλοι εναντίον όλων. Μην ξεχνάμε ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήρθε μετά από μια βίαιη σειρά  ανταγωνιστικών υποτιμήσεων. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, με τα έθνη να υποτιμούν για να κάνουν τα προϊόντα τους πιο ανταγωνιστικά και να τονωθούν οι εξαγωγές. 

Και είναι πολλοί αυτοί που συνειδητοποιούν ότι η νέα τράπεζα, που δημιουργήθηκε από τις χώρες BRICS, με αρχικό κεφάλαιο ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που βασίζεται στην Κίνα, αποτελεί μια εντυπωσιακή καινοτομία στο παγκόσμιο τοπίο, όπου ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός συναλλαγών γίνεται σε γιουάν, ρούβλια, και όχι σε δολάρια ΗΠΑ. 

Όπως γράφει ο Jim Rickards - ο οποίος το 2009 πήρε μέρος στα πρώτα "οικονομικά παιχνίδια πολέμου" που διοργάνωσε το Πεντάγωνο - υπάρχει ο κίνδυνος  οι Ηνωμένες Πολιτείες να "παρασυρθούν" σε "ασύμμετρους πολέμους" νομισμάτων, που ίσως εντείνουν τις αβεβαιότητες παγκοσμίως. Είναι προφανές ότι ο Rickards τάσσεται με την αμερικανική πλευρά. 

Αλλά, αν το Πεντάγωνο - και όχι η Federal Reserve (Ομοσπονδιακή ΚεντρικήΤράπεζα)- διοργανώνει αυτό το είδος  "παιχνιδιού", αυτό σημαίνει ότι είμαστε ήδη μέσα μέχρι τα μπούνια, και ο στρατιωτικός τους χαρακτήρας είναι αδιαμφισβήτητος.

Εξ άλλου (αυτή τη φορά μιλάει ο δισεκατομμυριούχος Hugo Salinas Price) "είναι πολλοί αυτοί που  αναρωτιούνται ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν στην απομάκρυνση του Καντάφι. Ο Καντάφι σχεδίαζε ένα παν-αφρικανικό νόμισμα. Το ίδιο συνέβη και με τον Σαντάμ Χουσεΐν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ανεχθούν οποιοδήποτε άλλο ισχυρό νόμισμα που θα ανταγωνιστεί  το δολάριο. "

Άλλοι τονίζουν την ολοένα και μεγαλύτερη σπανιότητα πόρων, ιδίως την ενέργεια. Άλλοι θεωρούν την Κίνα ως ένα αντίπαλο επικίνδυνο και ολοένα και πιο ανεξέλεγκτο. Ίσως να είναι αυτή ο πρωταγωνιστής αυτού του ασύμμετρου πολέμου στον οποίο αναφέρεται ο Jim Rickards. Ο Gerald Celente, συγγραφέας εξειδικευμένων οικονομικών προβλέψεων και γεωπολιτικών εδώ και πολλά χρόνια, καταλήγει επίσης στο ίδιο συμπέρασμα: " σύντομα θα ξεκινήσει ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος."

Ο Jim Rogers, ένας άλλος δισεκατομμυριούχος επενδυτής, δείχνει την Ευρώπη: "Αν συνεχίσει να σώζει το ένα κράτος μετά το άλλο, θα καταλήξει σε ένα άλλο παγκόσμιο πόλεμο". Οπότε, ας συνεχίσουμε να στραγγαλίζουμε τους λαούς της Ευρώπης, για να αποφύγουμε τον πόλεμο. Ένας πασιφισμός πολύ ύποπτος, αλλά ανησυχητικός. Καλά θα κάνουμε να έχουμε το νου μας από κάτι τέτοιους "πασιφιστές".

Αυτή η παράθεση απόψεων είναι χρήσιμη για να κατανοήσουμε ότι τα ανησυχητικά σημάδια όλο και πληθαίνουν. Η Κίνα, χωρίς να κάνει πάρα πολύ θόρυβο, προμηθεύεται πόρους, ενέργεια και χώρο, με τη διαφορά ότι αντί να στέλνει κανονιοφόρους (δεν έχει έλθει η ώρα), τους πόρους αυτούς,τους αγοράζει με τα χρήματα του αμερικανικού χρέους.

Ο Πούτιν αντιμετωπίζει την πρώτη επίθεση και δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Εξάλλου, ένα ολλανδικό δικαστήριο, χωρίς καμία αρμοδιότητα ή εξουσία, αποφάσισε ότι η Ρωσία θα πρέπει να καταβάλλει $ 50 δισεκατομμύρια, συν τους τόκους, στη Yukos, δηλαδή, στο ληστή Mikhail Khodorkovskij που η Ρωσία αποφυλάκισε  πριν λίγους μήνες σε μια χειρονομία χαλάρωσης της έντασης με την Ευρώπη (να σημειωθεί ότι το δικαστήριο βρίσκετε στην ίδια χώρα που είχε το μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων στην κατάρριψη του Boeing  των Μαλαισιανών αερογραμμών). Να πρόκειται για σύμπτωση;

Πάντως, ένας από τους στενότερους συμβούλους του Πούτιν, στην ερώτηση: τι θα κάνει η Ρωσία μ’αυτή την απόφαση, απάντησε με ένα σήκωμα των ώμων: "Υπάρχει ένας πόλεμος στις πύλες της Ευρώπης. Πιστεύεται πραγματικά ότι μια τέτοια απόφαση έχει κάποια σημασία; ".

Νομικά δεν έχει, αλλά θα χρησιμοποιηθεί από τα κέντρα εξουσίας της Δύσης για να πλήξουν τα ρωσικές αγαθά στο εξωτερικό, να κατάσχουν και να παγώσουν τραπεζικούς λογαριασμούς, τίτλους ιδιοκτησίας.  Ιδού ένας ασύμμετρος πόλεμος που μόλις άρχισε χωρίς καν να αναγγελθεί.

Ένα μεγάλης κυκλοφορίας εβδομαδιαίο αμερικανικό περιοδικό αφιέρωσε το εξώφυλλό του στον Βλαντιμίρ Πούτιν, με το σχόλιο: "Ο παρίας". Ένας τίτλος που είναι, ωστόσο, μια κήρυξη πολέμου. Μόνο που δεν τον έχει κηρύξει το υπουργείο Εξωτερικών, αλλά το "υπουργείο προπαγάνδας", δηλαδή τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης. O Paul Craig Roberts ήταν αυτός που χρησιμοποίησε αυτόν το χαρακτηρισμό σε πρόσφατο άρθρο του. Ποιος είναι ο Paul Craig Roberts; Διετέλεσε υφυπουργός του Υπουργείου Οικονομικών υπό τον Πρόεδρο Ρήγκαν, πρώην εκδότης της Wall Street Journal, και το αμερικάνικο "Who's Who"  τον θεωρεί ως ένα από τους χίλιους πιο σημαίνοντες πολιτικούς στοχαστές του κόσμου. Το άρθρο είχε τον τίτλο: "Ο πόλεμος έρχεται (War  is Coming)".

από megachip

Μνήμη και λήθη

Γνωρίζουμε για ποιο λόγο ξεχνάμε και πώς να ξεχαστεί κάτι. Ο έλεγχος της λήθης, λέει ο Le Goff, είναι ένα από τα πιο αδίστακτα εργαλεία της εξουσίας. Κάτι ξέρουν και οι σημερινοί πολίτες των αυτοκρατοριών. 

Η διαδικασία της γενικευμένης υποδούλωσης, με την εξασθένηση και κατάργηση των νομικών εγγυήσεων δεν θα ήταν δυνατή αν δεν υπήρχε η καθοδηγούμενη λήθη να στηρίζει και, όπως μπορεί, να υποδαυλίζει τη "φυσική" αντίσταση  του παιδιού να γνωρίσει την ιστορία του και αυτή των δικών του.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις μεγάλες και πραγματικές επαναστάσεις γονείς και παιδιά αγωνίζονται δίπλα-δίπλα. Ούτε ότι σε πολλούς μύθους η αποκάλυψη της ιστορίας των προγόνων του ήρωα ενεργοποιεί τη μετάβαση προς την αυτογνωσία και την ωριμότητα.

 Franco Fortini -  "Μνήμη και λήθη"

Ο πρώην δικτάτορας Βιδέλα, "Η Εκκλησία έδινε συμβουλές για τις δολοφονίες των "αγνοούμενων"

 

Ο πρώην δικτάτορας της Αργεντινής Χόρχε Βιντέλα, αποκαλύπτει τη συνενοχή των εκκλησιαστικών αρχών με το στρατιωτικό καθεστώς. Σε συνέντευξη του μέσα από τη φυλακή, αποκάλυψε πως ο τότε Αποστολικός Νούντσιος Pio Laghi και ο πρώην πρόεδρος  της Διάσκεψης των Επισκόπων της Αργεντινής Ραούλ Primatesta, μαζί με άλλους επισκόπους, έδωσαν  στην κυβέρνηση των πραξικοπηματιών πρακτικές συμβουλές για το πώς να διαχειριστούν τις  δολοφονίες των "αγνοούμενων" ( desaparecidos).

Όπως είναι ήδη γνωστό, η Καθολική Εκκλησία από τα πρώτα κι όλας χρόνια του στρατιωτικού καθεστώτος γνώριζε τη βίαιη καταστολή των αντιφρονούντων και διατηρούσε στενές σχέσεις με τους στρατιωτικούς που είχαν καταλάβει την εξουσία. Αλλά ο Βιντέλα δεν επιβεβαιώνει μόνο αυτό, αλλά και το ότι η Εκκλησία πρόσφερε "καλές υπηρεσίες" στην κυβέρνηση ενημερώνοντας για το φοβερό τέλος των "αγνοούμενων" μόνο τις οικογένειες που επέλεξαν τότε να μην δημοσιοποιήσουν τα εγκλήματα και να μη διαμαρτύρονται.

Στις συναντήσεις αυτές, που γινόντουσαν ακόμα και στο κτίριο της επισκοπής, ιερωμένοι και στρατιωτικοί αποφάσιζαν μέχρι και το πώς θα έπρεπε να διαχειριστούν  τις δολοφονίες των αγνοούμενων, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι διαρροές. Τα νέα αυτά στοιχεία, για τη σύμπραξη Καθολικής Εκκλησίας και στρατιωτικού καθεστώτος έρχονται να επιβεβαιώσουν το έργο δημοσιογράφων, όπως ο Horacio Verbitsky.
Για παράδειγμα, οι αξιωματικοί που έπαιρναν μέρος στη σφαγή των πολιτικών κρατουμένων συμβουλεύτηκαν τις εκκλησιαστικές αρχές προκειμένου να τους σκοτώσουν με ένα όσο το δυνατόν  "πιο χριστιανικό και λιγότερο βίαιο" τρόπο. Για την ιστορία, η λύση ήταν μια ένεση πεντοθάλης (penthotal) για την καταστολή των θυμάτων τα οποία στη συνέχεια τα πέταγαν στη θάλασσα από ένα αεροπλάνο και πνιγόντουσαν.

Ο πλοίαρχος του ναυτικού, ο Adolfo Scilingo, που πήρε μέρος στις "πτήσεις θανάτου" αναστατωμένος απευθύνθηκε σε ένα ιερέα ο οποίος, με  παραβολές της Βίβλου, υποστήριξε ότι οι "αγνοούμενοι" που πέθαιναν  με αυτό τον τρόπο δεν υπέφεραν. Κατόπιν συμφωνίας λοιπόν με την Εκκλησία αποφασίστηκε να σκοτώνουν με το "γλυκό " αυτό τρόπο τους διαφωνούντες. Επειδή η εκτέλεση χιλιάδων ανθρώπων με τουφεκισμό θα προκαλούσε τις διαμαρτυρίες του Πάπα. Και την αμηχανία όλων αυτών των ιεραρχών που συνεργαζόντουσαν με το καθεστώς.

[--->]

Η αστυνομία προστατεύει τη Χρυσή Αυγή και βασανίζει τους αντιφασίστες

του Marco Santopadre

Αντιφασίστες συνελήφθησαν και βασανίστηκαν άγρια από την Ελληνική Αστυνομία η οποία κάνει πλέον ανοιχτά τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό των νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Η συνεργασία μεταξύ των ελληνικών μηχανισμών ασφαλείας και των νεο-Ναζί γίνεται όλο και πιο στενή και πιο σοβαρή, σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν από τον Observer και τις χαρακτηριστικές  φωτογραφίες από την εφημερίδα Guardian. Δεν είναι μόνο οι ομάδες της Χρυσής Αυγής που έχουν ελεύθερο το πεδίο για τις επιθέσεις τους – μερικές  από τις οποίες θανατηφόρες - ενάντια σε μετανάστες, αριστερούς ακτιβιστές και ομοφυλόφιλους. Τώρα, ορισμένοι τομείς της Ελληνικής Αστυνομίας, αναλαμβάνουν από την πλευρά τους να χτυπήσουν ομάδες και οργανώσεις που προσπαθούν να αντιδράσουν στους δρόμους και τις γειτονιές κατά της νεοναζιστικής βίας. Να κάνουν δηλαδή τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό των νεο-φασιστών.

Τη Κυριακή 30 του Σεπτέμβρη ένα συλλαλητήριο κατά του ρατσισμού ήταν σε εξέλιξη στη συνοικία του Αγίου Παντελεήμονα για να διαμαρτυρηθεί  κατά των συνεχών επιθέσεων που υφίστανται τα μέλη των αφρικανικών κοινοτήτων και ειδικότερα οι Τανζανοί. Όταν η πομπή ήρθε σε επαφή με τις φασιστικές ομάδες της Χρυσής Αυγής και ξεκίνησαν συμπλοκές, η αστυνομία παρενέβη υπέρ των τελευταίων και συνελήφθησαν πολλοί ακτιβιστές και ακτιβίστριες. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, οι 15 αντι-φασίστες δεν συνελήφθησαν απλά, αλλά όταν τους μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα υποβλήθηκαν σε πραγματικά βασανιστήρια.

Όταν την επόμενη μέρα κάποιες οργανώσεις διαδήλωσαν ζητώντας την απελευθέρωση των συλληφθέντων συντρόφων τους, η αστυνομία συνέλαβε κι άλλους 25 ακτιβιστές. Στη συνέχεια, τους υποχρέωσαν να γδυθούν με τη βία, να "παρελάσουν" μπροστά στους ασφαλίτες και να μείνουν ξύπνιοι όλη τη νύχτα ρίχνοντας ακτίνες λέιζερ στα μάτια τους. Τους ανάγκασαν να υποκρίνονται μπροστά στους μπάτσους, με συνεχείς προσβολές και σοβαρές απειλές "θα πεθάνετε σαν τους παππούδες σας στον εμφύλιο πόλεμο", "Τα στοιχεία  σας θα τα δώσουμε στη Χρυσή Αυγή." Μία απειλή πολύ συγκεκριμένη, αφού με βάση τα στατιστικά στοιχεία στις δύο τελευταίες εκλογές, τουλάχιστον οι μισοί αστυνομικοί  που σταθμεύουν στην Αθήνα ψήφισαν υπέρ του Νίκου Μιχαλολιάκου  και των μπράβων του.

Οι ένστολοι φασίστες απαγόρευσαν σε ακτιβίστριες να πιούν νερό επί 19 ώρες, εκτοξεύοντας  βαριές ύβρεις και σεξουαλικές απειλές. Κάποιες απ 'αυτές, για να ξεδιψάσουν, έπιναν νερό ακόμη και από τις τουαλέτες. Ένας από τους κρατουμένους κατέληξε στο νοσοκομείο με σπασμένο χέρι και κεφάλι. Άλλοι με εμφανή καψίματα από τσιγάρο στα χέρια και τα πόδια τους. Ένας ακτιβιστής ανέφερε ότι τον χτύπησαν στη σπονδυλική στήλη με πιστόλι taser που του έκαψε την πλάτη: "Είναι σαν ηλεκτρικό σοκ", δήλωσε ο αντιφασίστας, "τα πόδια μου είχαν παραλύσει και μετά από λίγα λεπτά έπεσα κάτω. Μου έβαλαν χειροπέδες και άρχισαν να με χτυπάνε και να με κλωτσάνε στα πλευρά και το κεφάλι. Με πίεζαν να περπατήσω, αλλά εγώ δεν μπορούσα, στη συνέχεια, με έσυραν στο έδαφος , πέντε τετράγωνα μέχρι να φτάσουμε στην κλούβα. "

Τα  βασανιστήρια, σύμφωνα με τη μαρτυρία των συλληφθέντων αντιφασιστών  που συγκέντρωσε και δημοσίευσε η εφημερίδα Guardian, έγιναν από τους αστυνομικούς στο κτήριο της ΓΑΔΑ. Αλλά φυσικά ο Εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ, ο Χρήστος Μανούρας, αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι διαπράχθηκε οποιαδήποτε αδικοπραγία.

Όμως, ένας από τους δικηγόρους των κρατουμένων ακτιβιστών, ο Δημήτρης Κατσαρής, δεν δίστασε να συγκρίνει την βασανιστήρια των πελατών του με αυτά που υπέβαλλαν οι αμερικανοί στρατιώτες τους κρατουμένους στις εγκαταστάσεις της ιρακινής φυλακή του Αμπού Γκράιμπ: "Δεν είναι απλά μια περίπτωση βαρβαρότητας της  αστυνομίας σαν και αυτές που ακούμε από καιρό σε καιρό σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Αυτό συμβαίνει κάθε ημέρα. Έχουμε τις φωτογραφίες, έχουμε τις αποδείξεις του τι συμβαίνει στους ανθρώπους που διαμαρτύρονται για την άνοδο  του  νεοναζιστικού κόμματος στην Ελλάδα. Αυτό είναι το νέο πρόσωπο της αστυνομίας, με τη συνεργασία και του δικαστικού συστήματος."


Τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν οι αντιφασίστες από την αστυνομία – με εμφανή τα σημάδια της βίας πάνω τους μετά την απελευθέρωση τους- έρχονται να προστεθούν στο επεισόδιο που αναφέρει η  γαλλική εβδομαδιαία εφημερίδα Le Point, σύμφωνα με την οποία σε ορισμένα σημεία της χώρας η ελληνική αστυνομία κατευθύνει στους νεοναζί τους πολίτες που προσέρχονται στην αστυνομία  για βοήθεια .

[--->]