Το ΕΓΩ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΗ ΒΟΛΕΨΩ, είναι για τη συντριπτική πλειοψηφία, ο κινητήριος μοχλός στις προσωπικές και πολιτικές επιλογές- σε ατομικό και μικροκομματικό επίπεδο- και αυτός ο μοχλός καθόρισε και το εκλογικό αποτέλεσμα.
• Ο μέσος πολίτης, «ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος», που παρακολουθεί 10ώρες τη μέρα τηλεόραση, δεν έχει ταξική συνείδηση ούτε και ιδεολογικό έρμα, ασπάζεται τη «θεωρία των δύο άκρων», στη θέση του δάσους βλέπει μόνο το δάχτυλό του, γλείφει για μια όποια θέση και μετακινείται περιπτωσιακά προς τον εκάστοτε νικητή, είναι κυρίως η απάντηση του γρίφου στο εκλογικό αποτέλεσμα του Σοκ και Δέος.
Ο μέσος πολίτης δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για το έλλειμμα δημοκρατίας, την ξεπουλημένη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις συνταγματικές παραβιάσεις, την υγειονομική και εκπαιδευτική ερήμωση, τις παρακολουθήσεις, τις λαμογιές, τη ρεμούλα, τον πόλεμο, τους πρόσφυγες, τα κρατικά εγκλήματα, τους παιδοβιασμούς, «αρκεί να έχει γεμάτο το ντορβά».
Η προσφυγική κρίση απείλησε την «καθαρότητα» του DNA του και τις θέσεις εργασίας στις Μανωλάδες (που έτσι κι αλλιώς δεν διεκδίκησε ποτέ) και είδε με χαρά τους πνιγμούς δεκάδων χιλιάδων κυνηγημένων. Η πανδημική τρομοκρατία ντοπάρησε επιπλέον τα φοβικά του σύνδρομα και εκτίναξε την αυτιστική του μικροπρέπεια στο «ο θάνατός σου, η ζωή μου».
Όταν έβαλε στο πορτοφόλι το food pass και το fuel pass ένοιωσε ευγνωμοσύνη και αναλογική συμμετοχή στη ρεμούλα των δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο, μαζί με ένα πενηντάευρω στην κωλότσεπη, έγιναν δεκτά, μ’ ένα κουτοπόνηρο κλείσιμο του ματιού. Με μια μικρή παραφθορά του Χριστιανόπουλου, «τα πρόβατα ψήφισαν, ζητώντας καλύτερες συνθήκες σφαγής»
• Η κατ’ ευφημισμό αξιωματική αντιπολίτευση, με το δόγμα του «κι εγώ ελπίζω να τη βολέψω» συμπολιτεύτηκε στα μεγάλα ζητήματα, από τη διαχείριση του μη διαχειρίσιμου χρέους, τις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες για το ταμείο ανάκαμψης, την «πράσινη ανάπτυξη», τις χοντρές «αποζημιώσεις» σε εργολάβους, αεροπορικές εταιρίες, τις ακόμη πιο χοντρές «ενισχύσεις» σε εφοπλιστές και τραπεζίτες, την πανδημική τρομοκρατία, απέσυρε από κάθε κινηματική διαδικασία τη νεολαία της, συμπορεύτηκε στα περισσότερα σωματεία, με τους γαλάζιους συνδικαλισταράδες και δεν απολογήθηκε ποτέ και για καμιά κωλοτούμπα. Βολεύτηκε στα «αντιπολιτευτικά» έδρανα, σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι τελευταίες «αστοχίες» Κατρούγκαλου, δηλώσεων Τσίπρα περί παραπλανημένων Κασιδιαρόπουλων κλπ, να μοιάζουν με μια συνειδητή επιλογή για παραμονή στη συγκεκριμένη πτέρυγα του κοινοβουλευτικού θεάτρου.
Οι βαρύγδουπες εξαγγελίες για τη συγκρότηση μηχανισμού ελέγχου της ακεραιότητας στην εκλογική διαδικασία, αποδείχτηκαν μούφα, καθώς στη συντριπτική πλειοψηφία των εκλογικών κέντρων της περιφέρειας τουλάχιστον, δεν υπήρχε ούτε ένας – από κανένα κόμμα – εκλογικός αντιπρόσωπος, παρά το γεγονός ότι είχαν καταγγελθεί ειδικά «σεμινάρια» σε μέλη εφορευτικών επιτροπών. Η αναπόφευκτα επερχόμενη νέα χρεοκοπία από την υπερδιόγκωση του ήδη υπάρχοντος μη διαχειρίσιμου χρέους, δημιουργεί αυτόματους συνειρμούς αυτής της στάσης, με τη στάση του αποσυρθέντος Καραμανλή-βούδα. Αυτό μένει να κριθεί σύντομα από τις εξελίξεις.
• ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ πανηγύρισαν την αύξηση του ποσοστών τους και την κατοχύρωση των δικών τους κοινοβουλευτικών εδράνων, μέσα στην επερχόμενη μαύρη τετραετία, χωρίς έμφαση στο τι θα φέρει ο σαρωτικός πια νεοφιλελευθερισμός – εκφασισμός.
• Κι εμείς βλέπαμε το δικό μας δάχτυλο σαν δάσος, στην πλατφόρμα του Ζούκεμπεργκ και κάναμε αστείες αναγωγές του μικρόκοσμου, με τον οποίο έτσι κι αλλιώς συμφωνούμε, σε μέγα μέγεθος, παραβλέποντας πως είμαστε σε κλειστά ενυδρεία, στον πάτο μιας άγριας θάλασσας, στην οποία ελεύθεροι, κόβουν βόλτα, μόνο οι καρχαρίες.
Όλα, από δω και πέρα - και τώρα και πάντα - θα κριθούν στους δρόμους, με πιο επίκαιρη από ποτέ την παραίνεση του ποιητή,
‘Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον θα έχει πολλή ξηρασία’.
