Τύπος ιστιοφόρου. Χρησιμοποιήθηκε πολύ γιά ανίχνευση, μετάδοση μηνυμάτων, πειρατεία και ρήξη αποκλεισμού.
Διχασμός, τώρα!
«Είναι η σπορά, σου λέω…» - Διχασμός, τώρα!
***
Η «κακομαθημένη» νεολαία.
Εκείνη που «δεν ξέρει» να επικοινωνεί παρά μόνο με κονσόλες, κινητά και πλατφόρμες.
Εκείνη που «τεμπελιάζει» και «φυγοπονεί», όταν «φυσικά» δεν επιδίδεται σε δραστηριότητες του κοινού ποινικού δικαίου.
Εκείνη που… «δεν ξέρει» ούτε καν να ερωτευτεί!
Αυτή η νεολαία που τα αφεντικά κάνουν ό,τι μπορούν να την μετατρέψουν σε απόλυτα υπάκουο κρέας για τα μαγαζιά τους και τα κανόνια τους, είναι, για μια ακόμη φορά στην νεότερη ιστορία αυτής της έρμης της χώρας, στην πρώτη γραμμή, όταν το απαίτησαν οι καιροί.
Αποδεικνύοντας και στους πιο απαισιόδοξους, ότι «η σπορά μένει».
Μέρος αυτού του ηχηρού, νεανικού «παρών!» αποτελεί η αστείρευτη λαϊκή ποίηση, όπως εκφράστηκε μέσα από τα συνθήματα στα χείλη, τα πανό, τα πλακάτ, τους τοίχους, όλες αυτές τις μέρες μετά το νέο έγκλημα των αφεντικών και των πολιτικών, νοσηρών κλόουν τους.
Ανάμεσα σε αυτούς τους «στίχους», το βλέμμα μου σταμάτησε περισσότερο στο σύνθημα που έγραψαν τα πιτσιρίκια στην Ανάφη:
«Ζωή με κουπόνι, θάνατος με εισιτήριο»
Νομίζω ότι, έστω ενστικτωδώς, αυτές οι έξι λέξεις συμπυκνώνουν την αθλιότητα του καπιταλισμού, σε όλα τα επίπεδα:
Από την παραγωγή, μέχρι την ηθική της διπλανής πόρτας.
Μια «σύνοψη» που πραγματώνει, ταυτόχρονα, την διαπίστωση του Χαρίλαου, σμιλεμένη από την κληρονομημένη πείρα αιώνων αγώνα για ταξική απελευθέρωση:
«Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα;
Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο.
Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους.
Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω…».
*Μόλις ολοκληρώθηκε το κείμενο αυτής της ανάρτησης, άκουσα τον Μητσοτάκη να λέει ότι «δεν πρέπει να επιτρέψουμε την οργή να γίνει αφορμή νέου διχασμού». Πόσο πιο ανοιχτά να μας πουν αυτό που πραγματικά φοβούνται; Δεν ήμασταν ποτέ «όλοι μαζί». Δεν είμαστε «όλοι μαζί». Θα μείνουμε μόνο εμείς. Διχασμός τώρα!
Από το Σκοπευτήριο των Τεμπών Πολεμικό Ανακοινωθέν της Italian «Hellenic» Train
Απόπειρα μπρεχτικής ανάγνωσης του Ανακοινωθέντος της εταιρείας
«Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε:
Να ο δρόμος για τη δόξα [το κέρδος].
Αυτοί που είναι χαμηλά λένε:
Να ο δρόμος για το μνήμα».
Bertolt Brecht
Κλεάνθης Γρίβας
«Οι ημέρες που διανύουμε είναι ιδιαίτερα δύσκολες για την Ιταλική Εταιρεία μας «Hellenic Train» και το διεφθαρμένο Ελληνικό Κράτος [που μας χάρισε την ΤραινΟΣΕ έναντι 45 εκατομμυρίων, απαλλαγμένη από τα χρέη της που ανέλαβε ευγενικά το ίδιο], με συνέπεια να δολοφονήσουμε από κοινού 57 αθώες υπάρξεις και 9 εργαζόμενους στην γαλέρα-αμαξοστοιχία μας και να στείλουμε δεκάδες άλλους στα νοσοκομεία.
Δυστυχώς αγνοούμε τον ακριβή αριθμό των δολοφονηθέντων αλλά νομίζουμε ότι στη νεκροφόρα μας επέβαιναν περίπου 350 άτομα (όπως γράφαμε σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας).
Η Italian «Hellenic Train» εκφράζει τα συλλυπητήριά της στους συγγενείς των θυμάτων στους οποίους προσφέρει με κάθε τρόπο την στήριξή της, αποφεύγοντας να τους αποζημιώσει (σύμφωνα με τα ισχύοντα σε όλα τα κράτη-μη μπορντέλα) επειδή οι διεφθαρμένες δήθεν ελληνικές κυβερνήσεις της τελευταίας 20ετίας –με κορυφαία την σημερινή– είχαν επιπλέον την μεγαθυμία να μας απαλλάξουν από την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων στα θύματα με την μη-δημοσιευθείσα αποικιοκρατική σύμβαση με την οποία μας δώρισαν την ΤραινΟΣΕ.
Η Italian «Hellenic» Train «συνεργάζεται στενά με τους διασώστες», αναμένοντας να ολοκληρώσουν το έργο τους προκειμένου να σας ανακοινώσουμε τον ακριβή αριθμό των θυμάτων μας.
Το προσωπικό της Italian «Hellenic» Train βρισκόταν από την πρώτη στιγμή στον τόπο του δυστυχήματος και παρείχε υποστήριξη στους νεκρούς μας, και σε συνεργασία με τις αρχές, [μπλα, μπλα, μπλα]… υποστήριξε την κινητοποίηση των –εν πολλοίς αχρείαστων–ψυχολόγων για την συμπαράσταση στα… θύματά της [νεκρούς, τραυματίες και τις οικογένειές τους].
Επιπλέον, η εταιρεία μας Italian «Hellenic» Train παρείχε λεωφορεία για να διευκολύνει τη μεταφορά των διασωθέντων εκ θαύματος, στη Θεσσαλονίκη που ήταν ο τελικός προορισμός. Για τους μη-διασωθέντες δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα, γιατί τελικός τους προορισμός ήταν τα… νεκροταφεία.
Αμέσως μετά τη μαζική δολοφονία, τέθηκε σε πλήρη λειτουργία ειδικό τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας, [που δεν υπάρχει στους σιδηροδρομικούς σταθμούς μας] με σκοπό να παρέχει πληροφορίες και να παραπέμπει στις αρμόδιες αρχές για πληροφορίες σχετικά με το ατύχημα, τις οποίες εμείς αδυνατούσαμε να παρέχουμε.
Η Italian «Hellenic» Train διευκρινίζει ότι ο κατάλογος των ονομάτων των επιβατών που δόθηκε στις αρχές περιλαμβάνει μόνο τους επιβάτες που είχαν αγοράσει διαδικτυακά το εισιτήριό τους. Το εισιτήριο που αγόρασαν οι επιβάτες από τα εκδοτήρια εισιτηρίων, αν και αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη θέση, δεν ήταν ονομαστικό.
Για την αποφυγή της επανάληψης αυτού του φαινομένου [δεδομένου ο σημερινός μαζικός φόνος δεν είναι ο πρώτος και δεν θα είναι ο τελευταίος] αποφασίσαμε να προσλάβουμε μια εταιρεία πιτσαδώρων που αποδείχθηκε ότι κάνει καλύτερα από μας τη δουλειά της παρακολούθησης των τρένων μας σε πραγματικό χρόνο, ανά πάσα στιγμή…
Η Italian «Hellenic» Train επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν φιάλες υγραερίου στην επιβατική αμαξοστοιχία. Ο εξοπλισμός εξυπηρέτησης στο βαγόνι του εστιατορίου της είναι ηλεκτρικός. Αλλά, στην εμπορική αμαξοστοιχία δεν υπάρχει βαγόνι εστιατορίου. Οπότε…
Η Italian «Hellenic» Train συνεχίζει το «θεάρεστο» έργο της, αδιαφορώντας για τα θύματα, σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Μεταφορών και όλες τις αναρμόδιες αρχές.
Επιπλέον, θα πρέπει να αναγνωρίσετε στην εταιρεία μας το γεγονός ότι συνέβαλε στο να αποκτήσουν τα Τέμπη το δικό τους/μας Σκοπευτήριο δίπλα σ’ αυτό της Καισαριανής…
Επίσης, οφείλουμε να συγχαρούμε τον –κατά δήλωσή του– «δημοσιογράφο» κ. Πορτοσάλτε (που δεν γνωρίζουμε εάν έχει γράψει ποτέ οτιδήποτε, πράγμα που δεν έχει σημασία, γιατί στην Ελλάδα που μας χάρισε την ΤραινΟΣΕ, είναι κανείς ό,τι δηλώσει, κατά τον Γιάννη Τσαρούχη).
Αυτός ο «δημοσιογράφος», εάν «δρούσε» στις ΗΠΑ, θα μπορούσε να
διεκδικήσει το Βραβείο Πούλιτζερ (και το Βραβείο Τζορτζ Πολκ, θα προσθέταμε,
εάν δεν γνωρίζαμε την απέχθειά του για τον κορυφαίο δημοκρατικό δημοσιογράφο
που «δολοφονήθηκε το 1948 από τους κομμουνιστές» επειδή έγραφε εναντίον… των
αντιπάλων τους), μόνο με τις εν είδει δράκουλα, κολασμένες δηλώσεις-του του
τύπου:
Πορτοσάλτε (SKY, ΕΡΤ, και λοιπές «ενημερωτικές» δυνάμεις]:
«Έχω την αίσθηση πως όταν έγινε το ναυάγιο του Εξπρές Σαμινα και χάθηκαν άνθρωποι έξω από την Πάρο, εκσυγχρονίσαμε την ακτοπλοΐα. Μπήκαν καινούρια καράβια.
Όταν έγιναν τρία δυστυχήματα, δύο στα Τέμπη με τους φίλους του ΠΑΟΚ και ένα με τα μαθητούδια από την Ημαθία και το τρίτο στον Άγιο Κωνσταντίνο πάλι με μαθητές, αποφασίσαμε να κάνουμε οδικό δίκτυο, φτιάξαμε σήραγγες και τρένου και δρόμων. Άρα, έπρεπε δυστυχώς να πεθάνουν… και εκεί παιδιά. Παιδιά σχολείου.
Δυστυχώς. Αν μου επιτρέπετε, η θυσία είναι θυσία, έγινε, δυστυχώς. Έχω την αίσθηση ότι θα προχωρήσουμε, εκτός και αν έχουμε αποφασίσει να κλείσουμε τον ΟΣΕ και πεθάνουμε το τρένο στην Ελλάδα».
Δηλώσεις αυτού του είδους σηματοδοτούν την επιστροφή στις πρωτόγονες ανθρωποθυσίες των Αζτέκων και στην αναβίωση του μύθου του Μινώταυρου σύμφωνα με τον οποίο μια ομάδα νέων της Αθήνας προσφέρονταν κάθε χρόνο για να χορτασθεί ένα τέρας. Σήμερα, οι άνθρωποι, και κυρίως οι νέοι, είθισται να προσφέρονται ως θυσία όχι «στην καθαρότητα των ουρανών» (Ελύτης) αλλά στην δολοφονική ρυπαρότητα του κέρδους.
Η απάντηση στον κ. Πορτοσάλτε δόθηκε από ένα τραγικό πατέρα ενός παιδιού που επέβαινε στην αμαξοστοιχία-νεκροφόρα, αλλά εξακολουθεί να αγνοείται:
«Είδα χθες ένα συνάδελφό σας από το κανάλι σας [SKY] να λέει ότι “έπρεπε” να γίνει μια θυσία”. Δηλαδή, τί θυσία; Τι εννοούσε; Άμα ήθελε, ας έπαιρνε αυτός το τρένο, ας έβαζε μέσα την οικογένειά του και ας πήγαιναν στα Τέμπη να καούν αυτοί».
Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι κυκλοφορούν ανάμεσά και εισβάλουν καθημερινά στα σπίτια μας από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και Εκπόρνευσης (των πάντων). Μέχρι να αποφασίσουμε να πετάξουμε τις τηλεοράσεις από τα παράθυρά μας, ως ελάχιστο φόρο τιμής στα δολοφονημένα παιδιά {μας) …
O κ. Χρήστος Ρετσινάς, πρώην Διευθυντής Ασφαλείας της ΤΡΑΙΝΟΣΕ δήλωσε: «Από τα τέλη του 2020 δεν μπαίνω σε τρένο». Ον μεθερμηνευόμενον εστί ότι οι νεκροφόρες της Italian «Hellenic» Train προορίζονται για τους μη-προνομιούχους και τα παιδιά μας.
Συμπέρασμα: Είναι περιττή η επανάληψη της διαπίστωσης ότι η ατιμώρητη δολοφονία αποτελεί διαχρονικά αποκλειστικό προνόμιο και εργαλείο κάθε κράτους-μαφίας.