Στο βάθος του τούνελ εγκαίνια

 

του Στάθη

Γεια σου, ρε πολιτευτάκια! Συριζαίε που έγινες Συριζάκιας. Γεια σου, αδερφέ μου, που απέκτησες ψήφο στη Βουλή και σου άλλαξε η ψήφος τη ζωή. Τώρα ετάζεις καρδίας και νεφρούς, δίνεις στον Λάτση ό,τι ζητά, στη Μέρκελ ό,τι γουστάρει,
σε βλέπω κορδωτό-κορδωτό μέσα στο ανοιξιάτικο φως να αναφέρεσαι στη Fraport και να λες: Στρατηγέ μου, ιδού τα αεροδρόμιά σου! Φραπ φραπ και πορτ πορτ, ζιγκ και χάι και γιαβόλ.

Γεια σου, πολιτευτάκια, λίγδωσε το αντεράκι σου, έγινε φράπα το μουτράκι σου, φόρεσες πατούμενο χειροποίητο και τώρα κόβεις συντάξεις αράδα. Και υπερηφανεύεσαι. Διότι ενώ θα μπορούσες να έχεις κόψει τρεις συντάξεις τον χρόνο, εσύ κόβεις μόνον δύο,

σ’ ευχαριστούμε, ω μεγάθυμε, κατόπιν ενεργειών σου σωθήκαμε. Χειροκροτώ τον κύριο Σπίρτζη -τι «κύριος»;- σύντροφος! εκ Πασοκάρας! Κόβει δυο συντάξεις από τις 12 ο ερίφης και ταυτοχρόνως υπόσχεται ότι θα δώσει τη 13η σύνταξη και του χρόνου - και δεν πέφτει φωτιά

να τον κάψει, διότι ο Πανάγαθος είναι ευρύχωρος με τα τέκνα του και διότι η Δικαιοσύνη δεν δύναται να ασχοληθεί με τους απατεώνες, αν είναι πολιτικοί. 

Καθότι, αν κάποιος
σου άρπαζε 700 ευρώ, ας πούμε, και σου έλεγε ότι θα σε αποζημιώσει (αν σε αποζημιώσει) με 300 ευρώ, θα τον μπουζούριαζαν όχι μόνον οι χωροφυλάκοι αλλά και οι διερχόμενοι γάτοι.

Γεια σου, ρε πολιτευτάκια! Από σοφιστεία σε σοφιστεία πας, κι από γκάφα σε γκάφα πέφτεις. Προχθές σου εξηγούσε ο κ. Δραγασάκης γιατί είμαστε με τον κυρ Σουλτς και χθες ο κυρ Σουλτς μας εξηγούσε γιατί είναι με τη Μέρκελ. Πάλι μέσα έπεσες, μεγάλε! Είσαι όμως πια αναγκασμένος να παραμυθιάζεσαι, είσαι αναγκασμένος να εξαπατάς, είτε αυταπατάσαι είτε όχι.

Εγινες χαλκέντερος στα ψέματα
κι απέκτησες χιούμορ Καρανίκα, όταν χασκογελάς, καθώς ακούς τον Τσίπρα να λέει ότι τα 300 ευρώ του Μπαλαούρα δεν φταίνε δα για τα 300 δισ. του χρέους! Γελάς με αυτά που ακούς και δεν κλαις με αυτά που κάνεις.

Σε ήξερα από παλιά και φταίω που έφτασες να έχεις με την ψήφο σου το δικαίωμα του δήμιου για τους αδύναμους και του γραικύλου για τους Δυνατούς. Φταίω που νόμιζα ότι ήσουν απλώς ένας κατιμάς, μια φύρα, ότι άλλοι, κάρρονες (αν ξέρεις τη λέξη) θα κυβερνούσαν, υπερήφανοι Αριστεροί για μια υπερήφανη Ελλάδα, όμως εσένα
ανέσυραν απ’ τον βυθό, κυπρίνο φουσκωμένον να κυβερνάς, να θολώνεις τα νερά και να πνίγεται μέσα τους ευκολότερα ο κοσμάκης. Τι με κοιτάς; έγινες Πολάκης και βρίζεις. Εγινες Φλαμπουράρης - περάστε, κ. Μελισσανίδη, τι άλλο θα πάρετε; Τι με κοιτάς; φτιάξατε

σημαίες από άπλυτα ρούχα και πορεύεσθε τον οδικό χάρτη προς τον Αδη - το καραβάνι περνά κι έναν-έναν μας τρώνε τα σκυλιά. Συνυπογράφει ο Τσίπρας τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη Συρία και συ νομίζεις ότι η δική σου συνυπογραφή είναι από άλλο αίμα - αλλά σιγά! Σιγά μη δίνεις
πια σημασία σε κάτι τέτοια. Αν έδινες, θα ήσουν σκεπτικός, κατηφής, δεν θα αγόρευες από τα πάνελ στο πόπολο σαν να ’ναι οι πολίτες ηλίθιοι.

Μερικές φορές ξεχνιέμαι και χαχανίζω, όπως όταν μιλάει ο Ευκλείδης εις άπταιστον ιωνικήν ή ο Ζουράρις σε τσαχπίνα δωρική - η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι κάτι το ωραίον και πολυπολιτισμικόν, χρήσιμο στο ψάρεμα που έλεγε και ο Χάρρυ Κλυνν, αλλά άχρηστο στις αυτοκτονίες. Και μη μου πεις ότι επί ΣΥΡΙΖΑ αυτοκτονούν λιγότεροι από όσους επί Πασοκοδεξιάς, διότι δεν σας ψήφισαν για αυτό αυτοί που αυτοκτονούν.

Ομως, εις μάτην σου γράφω γράμμα και γραφή, εσύ είσαι πεισμένος ότι σε υπονομεύω. Αλλά οι καιροί ου μενετοί, κι αυτό που ’ρχεται καταπάνω σου, νωρίτερα ή αργότερα, θα σε βρει - και τότε, τι; Θαρρείς ότι το τέλος σου θα μπορείς να το επαναδιαπραγματευθείς που λέει και ο κ. Βούτσης; Θαρρείς
ότι την ψήφο που τόσες φορές χρησιμοποίησες χύνοντας αίμα και αίμα θα ξεπλύνεις σε κάποια κολυμβήθρα του Σιλωάμ; Γεια σου, ρε Συριζαίε, που ’γινες Συριζάκιας, κάτι τέτοια λες στον εαυτόν σου - για την Ελλάδα ρε γαμώτο συνεργάσθηκα, για να τη σώσω την παρέδωσα για 99 χρόνια - μην ολοφύρεσαι, υποκριτή, και μην ολολύζεις, αυτά που λες μόνον η Τρέλα τα ακούει με ευχαρίστηση, μόνον της Μωρίας αρέσουν - ήτις μωραίνει ον βούλεται απολέσαι. Και εσύ -αρχή άνδρα δείκνυσι- μωρός, εν μέθη της εξουσίας κι εν αλαζονεία τελών, αναλόγως θα τελευτήσεις. Με αυτά που έκανες εναντίον των συνανθρώπων σου να σε στολίζουν και με όσα ακόμα θα κάνεις.

Και μην τραγουδήσεις ως άλλο κύκνειο άσμα τον εθνικό ύμνο του ραγιά «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς», θα είναι ανώφελο, μην πεις ότι υπηρέτησες τη λογική τού «το μη χείρον βέλτιστον», μην κλαυτείς ότι εσύ απλώς «διαταγές εκτελούσες», διότι οι Ερινύες δεν χαμπαριάζουν από τέτοια. Κι αν για να προλάβεις τις Ερινύες ξερίζωσες την καρδιά σου, αυτό θέλανε κι αυτές, απ’ τον κόπο τις έβγαλες.

Σε όλους τους υπόλοιπους ο υπογράφων εύχεται καλή Ανάσταση. Στον Συριζάκια, όχι! Ξέρω, αυτό δεν θα ήταν καθόλου χριστιανικό εκ μέρους μου, αν ήμουν χριστιανός. Ομως δεν έχει σημασία τι είμαι. Αν ήταν η ψυχή μου ήσυχη, αν η κατάνυξη με είχε ευλογήσει, τέτοιες μέρες, στου Γέροντα Παπαδιαμάντη τις σελίδες θα τριγύρναγα και σε ενύπνια ηδύτατα ταξιδιώτης θα ευτυχούσα. Ομως, με τόσο Γολγοθά παντού, αδύνατον. Και για αυτόν τον Γολγοθά έχω κι εγώ φταίξει...

 [--->]

Προ του επιγράμματος

του ΣΤΑΘΗ*

Ψέμα, τρέλα και κλισέ! Αυτό είναι το τρίπτυχο με το οποίο κυβερνά η κυβέρνηση (που κυβερνάται από τους Επικυρίαρχους). Αυτή είναι

η Ανίερη Τριάδα (το ψέμα, η τρέλα και τα κλισέ), αυτή είναι η τρόικα των αξιών της Αριστεράς που γονάτισε μπροστά στην τρόικα των Ανάξιων (να είναι άνθρωποι). Αυτών που έχουν κάνει την πλάση ένα τσιμπούσι για τα τσιμπούρια.

Ψέματα – τα λέει ο κ. Τσίπρας προς όλους και για τα πάντα! Για το μνημόνιο, το χρέος, τις πολεμικές αποζημιώσεις, το παράλληλο πρόγραμμα, τα ισοδύναμα, για όλα. Για τον ΕΝΦΙΑ, την αξιοποίηση των υποδομών και των πόρων της χώρας, για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και τόσα άλλα, για

όλα λέει ψέματα. Ψέμα είναι και το ότι κυβερνά (ούτε καν αυταπάτη), κυβερνάται. Και το ψέμα είναι ντρόγκα.

Είναι εθισμός. Και η κυβέρνηση είναι ένας ντήλερ ψευδών. Για τα κόκκινα δάνεια, για τα εργασιακά, για όλα – χτυπάει τους ανθρώπους με το ψέμα στην καρδιά, και τους μουδιάζει.

Ενα ευρώ το ψωμί το κιλό. Για μια τετραμελή οικογένεια, δυο κιλά ψωμί ίσον δυο ευρώ την ημέρα, ίσον εξήντα ευρώ τον μήνα, ίσον 720 ευρώ τον χρόνο, ίσον ενάμισης μισθός από αυτούς τους γλίσχρους που ευλόγησε να υπάρχουν και η κυβέρνηση του Καρανίκα. Ενάμισης μισθός για το ψωμί!! Κι εκτός από το ψέμα

η τρέλα. Η άλλη, η δεύτερη ντρόγκα. Που παραλύει τη λογική και βεβηλώνει την ηθική. Σου βγάζουν το σπίτι στο σφυρί και σου λένε ότι το υπερασπίζονται. Μαζί με τον Χριστό ανασταίνουν και την ανάπτυξη που μετά γαμάνε στους φόρους. Δεν καταπιέζουμε τους φορολογούμενους, αυτοί φταίνε που είναι φορολογούμενοι. Πονάω που σου κόβω το πόδι, κάτσε να σου κόψω και το άλλο. 

Η γλίτσα ως ηθικό πλεονέκτημα.

Λέει τώρα ο κ. Τσίπρας με θράσος χιλίων πιθήκων (σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών») ότι «θα υπερασπισθεί την εργασία, όπως συνέβη με την πρώτη κατοικία και τις συντάξεις». Εδώ

η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Δεν έχεις από που να φύγεις. Κλείνεις τα μάτια κι αν σε βρει η σφαίρα, σε βρήκε. Ντρόγκα! φάε την παραμύθα κι αν δε σε φάει αυτή σήμερα, θα σε φάει αύριο – εγώ χρόνο να αγοράζω, αυτό είναι όλο. 

Χρόνο από τη δική σου ζωή,

ο χρόνος είναι ό, τι πολυτιμότερο έχεις. Τον αγοράζω φθηνά, τον κάνω χρόνο για την καρέκλα μου κι ας πετάω τον χρόνο της χώρας για 99 έτη στα σκυλιά. Ας μετράνε οι άνθρωποι τη ζωή τους από μείωση σε μείωση μισθών και από αύξηση σε αύξηση φόρων, το παρεάκι

να περνάει καλά,  πέντε – έξι παχυλοί μισθοί ακόμα, να τρώνε οι νεόκοποι νεόπλουτοι στα καλά ρεστοράν και να ακκίζονται με τα τζάκια, τη διαπλοκή που θα κατέστρεφαν.

Όμως η τρέλα αποβλακώνει, μωραίνει Κύριος, το ψέμα αποθρασύνει, ακονίζει τα νύχια της η Νέμεσις. Και τα κλισέ δεν μπορούν να βοηθήσουν. Λέει τώρα η κυβέρνηση: «στροφή στην καθημερινότητα» - αφού πρώτα την έκαναν μπάχαλο. Με τα μέτρα που πήραν. 

Και πιο μπάχαλο με τα μέτρα που θα πάρουν. «Τελείωσαν τα δύσκολα», απλώς έρχονται τα δύσκολα του Σεπτέμβρη. «Τώρα θα κριθούμε από τη διακυβέρνηση» - γιατί; θα πάψει να κυβερνάει η Τρόικα; Θα καταργηθεί το Υπερταμείο; θα αναστηθούν οι νεκροί; Τί εστί καθημερινή διακυβέρνηση; η υποταγή της εκπαίδευσης στις ντιρεκτίβες του ΟΟΣΑ και του Σόρος; Η διαχείριση της φτώχειας; Οι

όλο και πιο πολλές κατασχέσεις από τους λογαριασμούς των φτωχοδιαβολών; Οι φτωχοδιάβολοι είναι που θα σας στείλουν στον Διάβολο, και θα είναι μέρα μεσημέρι.

Σκοτώσατε την ελπίδα μιας κοινωνίας. Και τη δουλεύετε κι από πάνω. Πουλάτε τρέλα και ψέμα. Και διασύρετε ταυτοχρόνως την Αριστερά και την Ελλάδα. «Δεν είμαστε Έλληνες» φωνάζουν σήμερα οι Γάλλοι στους δρόμους του αγώνα.

Ποτέ άλλοτε τόσον ολίγιστοι δεν έκαναν τόσα πολλά εναντίον τόσων πολλών μέσα σε τόσο λίγο χρόνο – αυτό είναι Ύβρις. Ύβρις με τα όλα της. Μόνον θεομπαίχτες μπορούν να τη διαπράξουν, μεταλλαγμένοι σε εχθρούς του λαού και των ανθρώπων. Αυτός που πληρώνεται και στις 20 του μηνός δεν έχει φράγκο, αυτός που δεν πληρώνεται καθόλου, αυτός που ψυχομαχάει στα νοσοκομεία, αυτός που αγωνιά θρηνεί κι εξευτελίζεται στις ουρές για ένα κομμάτι ψωμί – όλοι αυτοί και άλλοι πολλοί, οι πιο πολλοί, μετράνε διαφορετικά τον χρόνο (που εσείς αγοράζετε ξεπουλώντας ιερά και όσια). Γη απ’ αυτήν που εκχωρείτε, και ύδωρ απ’ αυτό που μαγαρίζετε, δεν θα υπάρχει για να σταθείτε και για να πιείτε. Διότι η κυρίως αμαρτία σας είναι ότι διδάσκετε τον λαό ότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Εκ τούτου

τα εύγε του Σόιμπλε, αλλά και το επίγραμμα του βίου σας…

*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr την Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

 [--->]

Στην ακτή των σκελετών

Του Στάθη

Τι πανηγύριζε λοιπόν ο άφρων;

Για μια συμφωνία που δεν κράτησε ούτε μια μέρα; Πόση ενάργεια χρειάζεται για να δει κανείς τρεις μέρες μπροστά; Δεν ψυλλιάσθηκε ότι τον ξεφορτώνονταν; ότι τον άδειαζαν - Μέρκελ, Ολάντ και Σία; Με

ποιο δικαίωμα ο άφρων κ. Τσίπρας φόρτωσε πάλι στην Ελλάδα τον μουντζούρη μιας θνησιγενούς συμφωνίας; Επρεπε να είναι ο κ. Τσίπρας γάτος (Αγκύρας) για να προβλέψει ότι η Τουρκία δεν θα τηρήσει τη συμφωνία; Επρεπε

να είναι ο μάντης Κάλχας για να προειδεί ότι αν η συμφωνία εφαρμοσθεί η Ελλάδα θα πλημμυρίσει από κυνηγημένους και ότι αν δεν εφαρμοσθεί, θα

πλημμυρίσει τόσο πολύ από κυνηγημένους που θα αρχίσει να τους κυνηγάει η ίδια;