Τη Δευτέρα 29 Μαΐου, ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, αποφάσισε να διαλύσει το Κοινοβούλιο και να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές για τις 23 Ιουλίου.
Η απόφαση ανακοινώθηκε σε συνέντευξη Τύπου στον απόηχο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών που είδαν την επιβεβαίωση του Λαϊκού Κόμματος και την ήττα των σοσιαλιστών του PSOE ακόμη και σε ορισμένα από τα ιστορικά προπύργιά του.
Το δεξιό Λαϊκό Κόμμα νίκησε σε 9 περιφέρειες (comunidades autónomas) και σε 31 πρωτεύουσες επαρχιών.
Ενώ το ακροδεξιό VOX διπλασίασε τις ψήφους του, οι σχηματισμοί στα αριστερά των σοσιαλιστών, εκτός από τους "αυτόνομους" σχηματισμούς - ιδίως το αριστερό σχήμα Unidas Podemos (UP) το οποίο σχηματίστηκε από τα κόμματα των Podemos ,την Ενωμένη Αριστερά και άλλα αριστερά κόμματα- ουσιαστικά εξαφανίστηκαν από τον πολιτικό χάρτη.
Το UP έχει μόνο μια "σποραδική" παρουσία στην ιβηρική χερσόνησο. Εκεί όπου "ουσιαστικά" γεννήθηκε, στη Μαδρίτη το 2011, δεν ξεπερνά το ποσοστό του 5% και παραμένει εκτός των τοπικών αντιπροσωπευτικών οργάνων.
Όπως δήλωσε ο Σάντσεθ στην προαναφερθείσα συνέντευξη Τύπου: "αν και οι εκλογές είχαν δημοτικό και περιφερειακό χαρακτήρα, το νόημα της ψήφου μεταφέρει ένα μήνυμα που πηγαίνει πιο μακριά και ως πρόεδρος της κυβέρνησης και γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος αναλαμβάνω την ευθύνη για τα αποτελέσματα".
Πρόκειται για μια στάση που συνάδει με την αξία που ήθελε να δώσει ο ηγέτης των Σοσιαλιστών σε αυτές τις εκλογές, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια στην εκστρατεία, ώστε να τις καταστήσει ένα είδος δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά της σημερινής κυβέρνησης μειοψηφίας αποτελούμενη από το PSOE και τους Unidas Podemos.
Στην αντίπερα όχθη της πολιτικής σκακιέρας, όλη η Δεξιά -από το PP (Λαϊκό Κόμμα) του Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχόο μέχρι το ακροδεξιό Vox του Σαντιάγκο Αμπασκάλ ετοιμάζεται να διαπραγματευτεί για να κυβερνήσει από κοινού εκεί όπου οι Λαϊκοί δεν έχουν, παρά την επιτυχία τους, τους αριθμούς για να το κάνουν, προετοιμάζοντας το έδαφος για έναν πιθανό μελλοντικό κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά αφήνοντας τις διαπραγματεύσεις στους επιμέρους τοπικούς επώνυμους του PP.
Ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος είχε αποκλείσει μέχρι στιγμής μια πανεθνική συμφωνία με την ακροδεξιά του Αμπασκάλ, αλλά είναι σαφές ότι οι πρόωρες εκλογές αλλάζουν εν μέρει το σενάριο.
Από την πλευρά του, ο Φεϊχόο επανέλαβε τη Δευτέρα ότι "η Ισπανία έκανε χθες ένα πρώτο βήμα για να ανοίξει έναν νέο πολιτικό κύκλο".
Αλλά ας δούμε συνοπτικά τα αποτελέσματα.
Το δεξιό Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) απορρόφησε σχεδόν πλήρως τις ψήφους των δεξιών λαϊκιστών Ciudadanos, οι οποίοι σχεδόν εξαφανίστηκαν από την πολιτική σκηνή.
Συγκέντρωσε συνολικά το 31% των ψήφων, 8,88% περισσότερο από ό,τι το 2019, αυξάνοντας κατά περίπου δύο εκατομμύρια ψήφους τη δύναμη του, ξεπερνώντας το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) κατά σχεδόν 800 χιλιάδες ψήφους.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα χάνει σίγουρα ψήφους, αλλά δεν πρόκειται για πραγματική αιμορραγία, ακόμη και αν η μείωση του έχει σημαντικές επιπτώσεις από πολιτική άποψη.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα κέρδισε στην πραγματικότητα το 28% των ψήφων (-1,27 ποσοστιαίες μονάδες), χάνοντας 400.000 ψηφοφόρους, οπότε δεν υπήρξε μεταφορά προτιμήσεων προς αυτή την κατεύθυνση από πρώην ψηφοφόρους του σχήματος Unidas Podemos .
Μια μετατόπιση, ωστόσο, που το κάνει να χάνει την Εξτρεμαδούρα, την Αραγονία, την περιοχή της Βαλένθια, τις Βαλεαρίδες Νήσους και τη Ριόχα, και όχι λιγότερες από 11 από τις 22 πρωτεύουσες επαρχιών που κυβερνούσε.
Το Λαϊκό Κόμμα ανακτά τη Βαλένθια και κυβερνά στην Ανδαλουσία (σε 7 από τις 8 επαρχιακές πρωτεύουσες), ιστορικό προπύργιο των σοσιαλιστών .
Ενώ η "ριζοσπαστική αριστερά" του Unidas Podemos , χάνει, η ακροδεξιά του Vox, κερδίζει.
Το Unidas Podemos λαμβάνει συνολικά 3,2% και δεν θα έχει εκπροσώπους στα περιφερειακά κοινοβούλια της Μαδρίτης και της Βαλένθια, ενώ σε ορισμένα -όπως στις Βαλεαρίδες Νήσους και στην περιοχή της Βαλένθια- τα φτωχά αποτελέσματά του δεν επιτρέπουν στο Σοσιαλιστικό Κόμμα να συνεργαστεί μαζί του για να κυβερνήσει σε τοπικό επίπεδο.
Αντίθετα, το Vox παίρνει το 7,18% του συνόλου των ψηφοφόρων. Το Vox συγκεντρώνει τη δυσαρέσκεια κατά του "Σαντσισμού" - που κατηγορείται ότι στηρίζεται σε βασκικούς και καταλανικούς αυτονομιστικούς σχηματισμούς (EH Bildu και ERC) για να κυβερνήσει - από τότε που άρχισε να κυβερνά με το Unidas Podemos, αφού κέρδισε τις προκριματικές εκλογές του Σοσιαλιστικού Κόμματος των εκλογών, μετατοπίζοντας τον κεντρώο άξονα των προηγούμενων σοσιαλιστικών στελεχών προς τα αριστερά.
