Από τον Άρη Χατζηστεφάνου
Η πληροφορία της ισραηλινής εφημερίδας Jerusalem Post ότι η
κυβέρνηση του Τελ Αβίβ δεν θα συνεργαστεί με τον νέο υπουργό Αγροτικής
Ανάπτυξης, Μάκη Βορίδη, λόγο του αντισημιτικού παρελθόντος του θα έπρεπε να
προκαλεί είτε ερωτηματικά είτε θυμηδία.
Μόνο όσοι δεν γνωρίζουν τις διπλωματικές σχέσεις του κράτους
του Ισραήλ την τελευταία δεκαετία θα μπορούσαν να θεωρήσουν φυσιολογική μια
τέτοια είδηση. Γιατί ως γνωστόν στα χρόνια του Νετανιάχου η ισραηλινή κυβέρνηση
συνεργάζεται όλο και συχνότερα με ακροδεξιά, φασιστικά και αντισημιτικά
κόμματα.
Όπως ανέφεραν οι Times of Israel «o Νετανιάχου, ο οποίος
κατηγορείται τα τελευταία χρόνια ότι δεν επιχειρεί πραγματικά να αντιμετωπίσει
τον αντισημιτισμό και τον αναθεωρητισμό στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, συναντήθηκε
με τον Oleh Lyashko, επικεφαλής ενός ουκρανικού κόμματος στα μέλη του οποίου
περιλαμβάνονται υπερεθνικιστές και νεο-ναζί». Μεταξύ αυτών υπάρχουν και στελέχη
που τραγουδούσαν χιτλερικούς ύμνους.
Ενδεικτική είναι επίσης η (εκατέρωθεν) λατρεία με τον φασίστα
πρόεδρο της Βραζιλίας Ζαίρ Μπολσονάρο και την οικογένειά του αλλά και με
αρκετές ακόμη ακροδεξιές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο που φλερτάρουν με τον
φασισμό.
Σε συνέντευξή του στους Times of Israel η Αμερικανίδα
ιστορικός του ολοκαυτώματος Ντέμπορα Λίπσταντ, σημείωνε ότι ο Νετανιάχου είναι
«υποκριτής» καθώς προσπάθει να συνεργαστεί με την κυβέρνηση της Πολωνίας, η
οποία θέλει να ξαναγράψει την ιστορία του Ολοκαυτώματος αλλά και με την
κυβέρνηση της Ουγγαρίας που πραγματοποιεί αντισημιτικές ενέργειες.
Όπως αναφέρει ο Λουκάς Σταμέλλος από το Omnia TV «το Ισραήλ
έχει πουλήσει στους δυτικούς νεοφασίστες το brand του «οργανωμένου
στρατοκρατικού κράτους δυτικού τύπου που αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο ενάντια
στην απειλή της Ανατολής». Ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος στην τελευταία διακαναλική
του ελληνικού ναζιστικού κόμματος, δεν έκρυψε ότι πρότυπό του για την
εθνικοσοσιαλιστική Ελλάδα είναι «να γίνουμε το Ισραήλ των Βαλκανίων».
Δεν θα μπούμε φυσικά εδώ στη συζήτηση για το αν και ο ίδιος ο
Νετανιάχου θα έπρεπε να θεωρείται αντισημίτης (όπως έχουν υποστηρίξει ορισμένοι
ιστορικοί) λόγο της παλαιότερης προσπάθειάς του να ξεπλύνει τις ευθύνες του
Χίτλερ για το ολοκαύτωμα.
Τι συμβαίνει λοιπόν με τον Βορίδη;
Όσο και αν ο υπουργός της ΝΔ είναι ακροδεξιός, με χιτλερικό
παρελθόν και χουντικός (το τελευταίο σύμφωνα και με τον Άδωνι Γεωργιάδη) θα
λέγαμε ότι σήμερα είναι πολύ λιγότερο αντισημίτης από αρκετούς άλλους
συνομιλητές του Νετανιάχου. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις επιχειρεί να
εξευμενίσει το Ισραήλ στρεφόμενος εναντίον των Παλαιστινίων.
Παρόλα αυτά η κριτική συνεχίζεται από το Τελ Αβίβ. Να
θυμίσουμε μάλιστα ότι στο παρελθόν ο Σάμπυ Μιωνή, πρώην εκπρόσωπος Τύπου των
ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, είχε αποκαλύψει ότι ο διευθυντής της εφημερίδας
Καθημερινή, επικοινώνησε το 2011 μαζί του για να του ζητήσει να μεσολαβήσει
ώστε να περιοριστούν οι αντιδράσεις του Ισραήλ στην υπουργοποίηση Βορίδη.
Κάτι δεν βγάζει νόημα σε αυτή την ιστορία. Υπάρχει κάποια
προσωπική βεντέτα με τον Βορίδη ή κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε;
[---->]
