ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΨΗΦΙΑΚΗ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (Για αρχαρίους)

 

Οτι θέλεις να ξέρεις για την νεα ψηφιακή οικονομία και τα περίεργα μέσα συναλλαγών της και ντρέπεσαι να το ρωτήσεις

Όλα  ξεκίνησαν όταν ανακαλύψαμε  στην γειτονιά στην  δεκαετία του 60 ότι ο κυρ Τάκης ο μπακάλης έδινε αντί  για  ρέστα δεκάρες, καραμέλες βουτύρου.

✔️Αυτό σήμερα λέγεται tokenization μιας αξίας.

Και αμέσως  πλακώθηκε όλη η μαρίδα  της γειτονιάς να το παίζει πρόθυμη για θελήματος για ψώνια. Τα ρέστα  τα επιστρέφαμε  φυσικά  αλλά  οι καραμέλες μας έμεναν ως δίκαιη  αμοιβή, ως ένα αποδεικτικό  εργασίας, που είχε  μία  αξία.

✔️Αυτό  σήμερα  λέγεται mining και απαντάται στα αρχαία "κρυπτονομισματα" πρώτης  γενιάς  τύπου bitcoin. Σήμερα όλοι  αρκούνται σε ένα αποδεικτικό εξουσίας-proof of authority, Κάτι σαν να πιστεύουμε  όλοι  ότι ο κύριος Τάκης  πράγματι  έχει 1000 καραμέλες  και δεν θα τις ρίχνει στην αγορά χωρίς αντίκρυσμα  κάποιο  θέλημα Πάνω σε αυτήν την συλλογική αποδοχή εμπιστοσύνης, στηρίχθηκαν και όλα τα παρακάτω. Εμπιστευτηκαμε ως authority τον κυρ Τάκη. Αλλά αξία στο όλον έδινε τότε το δικό μας παιχνίδι.

Σύντομα ανακαλύψαμε  την ανταλλακτική  αξία  της καραμέλας βουτύρου. Και άρχισε  το παζάρι: 2 καραμέλες  για ένα χαρτάκι συλλογής από  γκοφρέτες ΜΕΛΟ, 5 αν ήταν σπάνιο, 40 κομμάτια για 5 ετικέτες από  Χλωρίνη  Κλινεξ, που ανταλλασονταν με ένα  επιτραπέζιο παιγνίδι από  τον κύριο  Τάκη ή από  το ψιλικατζηδικο της κυρίας Νιτσας, κλπ

✔️Η αντίστοιχη έννοια  λέγεται  σήμερα  ανταλλακτική οικονομία και εξυπηρετείτε ανταλλασοντας ψηφιακά  tokens, τα κρυπτονομίσματα  δηλαδή, που όμως  δεν είναι ούτε  κρυφά ούτε  νομίσματα. Ψηφιακά  πάγια  λογίζονται εντός  της ΕΕ και φορολογουνται μόνο όταν ξαναανταλλαχθουν από  "καραμέλες' σε "δεκάρες'

Για να μην κάνει  κανένας  όμως  τον πονηρό  και αρχίζει  να ρίχνει  στην αγορά  της γειτονιάς καραμέλες από  άλλο  μπακάλη, που μπορεί  να ήταν  τίποτα  ληγμένες  και στα σίγουρα  εκτός  του δικτύου  εμπιστοσύνης  μας, ζητήσαμε από τον κύριο  Τάκη να τις αριθμήσει όλες.  Από  το 1 έως  το 1000.

Κάθε  δε συναλλαγή  με αυτές  την καταγράψαμε  σε ένα  τοίχο μιας μάντρες για να ξέρουμε τι μας γίνεται,. Ιδέα  του Νίκου  μεγαλοφυής, ο οποίος  αργότερα  έκανε  καριέρα  πληροφορικαριου με αυτήν. 

Η λίστα  ήταν  ορατή  σε όλους και δεν ανήκε  σε κανένα μας. Αν κάποιος  πονηρός  πήγαινε  να γράψει  συναλλαγή  που δεν έγινε  η να ρίξει  καραμέλες-μαύρα  στην αγορά,  το βλέπαμε  και πέφτανε  καρπαζιές. Και για να μην καταλαβαίνουν και οι μαμάδες τι κάνουμε, τις κρυπτογράφησε αυτές τις εγγραφές κάπως ως εξης:

Το #17, 41,56,77,178,#12 (11/5/65)σήμαινε ότι ο Νο17, ενώ, έδωσε την 11/5/65 τις καραμέλες με νο41, 56, 77 και 178 στον #12, που απ' όσο θυμάμαι ήταν η Σουλα. Τέσσερα τα φιλάκια εκείνη την ημέρα! Να και πως κόλλησε και εκείνο το "κρυπτο" μπροστά στο νόμισμα. Το έχουμε?

✔️Όλα  αυτά σήμερα  γίνονται πιο εύκολα με κάτι  τεχνολογίες  του Νίκου  που τις λέει  blockchain. Καταγράφουν  και ελέγχουν  αυτόματα  την γνησιότητα  όλων των συναλλαγών από  tokens σε ένα Γενικό Καθολικό συναλλαγών  που λέγεται  LTO. Στο ίντερνετ ολα  αυτά, δεν χρειάζεται καμία  τράπεζα  υπό τον Στουρναρα να χρεώνει νταβατζιλικια ή να λερώνουμε μάντρες με τις μουτζουρες μας

Είχαμε  όμως  και την Θούλα στην γειτονιά,  που άλλαζε  δόντια πολύ πριν μπούμε  εμείς  στον κόπο,  Η Σουλα, που λάτρευε τις καραμέλες ( αργότερα έγινε μανικουριστ- πατικουριστ με δικό της μαγαζί,  σήμερα  γιαγιά με τρία  εγγόνια  και μασέλα) ανταλλαζε  ένα  φιλάκι με μια καραμέλα  βουτύρου.  Ήταν  και ομορφούλα,  το αποτέλεσμα:  η έλλειψη  ρευστού στην "αγορά" μας, η λαιμαργία της Σουλας τους ανέβαζε την ανταλλακτική  αξία!  Σπάνιες  οι βουτύρου,  τα θελήματος δεν κάλυπταν  την ζήτηση, έφτασαν 4 τα χαρτάκια  ΜΕΛΟ για μια καραμέλα. 

Όποτε αποφασίσαμε να φτιάξουμε  και ένα δεύτερο  νόμισμα ανταλλαγών με άλλη δική  του αρίθμηση ίδια τα υπόλοιπα με το πρώτο, μετά  από  ειδική συμφωνία  με τον κυρ Τάκη,, που έβλεπε  και αυτός να του μένουν αδιάθετα οι Κλινεξ που χύναμε στους καμπινέδες για να μαζεύουμε γρήγορα ετικέτες. Κάθε φορά που μας έδινε επιτραπέζιο, μπόνους και 10 καραμέλες φράουλας η συμφωνία μας. 

Και έτσι η γειτονιά απέκτησε και δεύτερο νόμισμα, ανταλλάξιμο  με καραμέλες βουτύρου ή με φιλάκι, Αλλά αυτό κυκλοφορούσε με καραμέλες φράουλα που τις προτιμούσε  καλύτερα  η Σουλα.  Τις έτρωγε έναντι της παροχής μιας υπηρεσίας της.

✔️Τέτοια "κρυπτονομισματα" λέγονται  σήμερα  utility tokens, Είναι  αυτά που ετοιμάζει τώρα  πχ ο Μυτιληναίος για να πουλάει ρεύμα ΑΠΕ γνήσιο. Όχι όπως τώρα μαϊμού από τα πυρηνικά του Κοζλοντούι που πουλάνε  κάτι άλλοι, λέει.  Η διαφορά τους: τα utility tokens "καίγονται" μετά την χρήση  τους και δεν κυκλοφορούν άλλο.  Τα τρώει  μια ηλεκτρονική  Σουλα.

Συμβόλαιο τότε ο λόγος μας ότι αυτές οι καραμέλες δεν θα πήγαιναν στην οικονομική ζώνη άλλης γειτονιάς ή ότι θα το εκθέταμε το κορίτσι αν τύχαινε να τις κρατήσει για να τις φάει αργότερα.

 ✔️Σήμερα που δεν μετράει τόσο πολύ ο λόγος μας, αυτό το ελέγχει η δεύτερη μεγαλοφυής ιδέα του Νίκου, κάτι που τα λέει smart contracts, και που εκτελούνται αυτόματα μόλις γίνουν οι κατάλληλες εγγραφές στην ψηφιακή μάντρα.

Δύσκολη εποχή για Μιχαλακηδες!

Ποιοί είναι αυτοί? Δες πιο κάτω.

Το αντίστοιχο ανταλλακτηριο καραμελών βουτύρου με φράουλα ήταν ιδέα που δεν την πιάσαμε τότε. Σίγουρα θα είχε κάνει διαφορετικά άλλη καριέρα μετά ο Μιχαλάκης και δεν θα βρισκόταν τώρα στην φυλακή στην Νεα Υόρκη για χειραγώγηση αγοράς και ξέπλυμα μαύρου χρήματος κάνοντας τον χρηματιστή στην αγορά κάτι future&options,  λέει, τρέχα γυρευε τι είναι αυτά .Κατι που να τρώγεται παντως δεν είναι....

Μεγαλώσαμε φυσικά,  ξεχάσαμε την οικονομία  της καραμέλας, κάναμε σπουδές,  οικογένειες και παιδιά  σχέδον όλοι  και όλες,  Ανακαλύψαμε στην εποχή του Σημίτη και τα δάνεια  και τα ξεπατώσαμε. Κατοικίας πρώτης, εξοχικης, καταναλωτικά  και διακοποδανεια, ζωή και κότα.

Μέχρι που μας φάγανε  τα πίτουρα όταν έσκασαν κάτι αλλά δάνεια στο Αμερικα το 08 και μας πήραν τα σκάγια εδώ το 10. Γιατί  κανείς  δεν μας είχε ποτέ εξηγήσει πόσο  χρήμα αερατο κοβόταν με κάθε διακοποδάνειο ανάμεσα στις Τραπεζες για να κινείται ο καζίνοκαπιταλισμός της αγοράς του Μιχάλη.

Και έτσι φτάσαμε  αισίως στο 2023 χωρίς  καραμέλες και χωρίς φράγκο  στην τσέπη επειδή ακόμα  πιστεύουμε  ότι το χρήμα  του κόλπου Νίξον το 71 είναι  κάτι πραγματικό.  Και επειδή δεν βάζουμε το μυαλό μας να δουλέψει για να φτιάξουμε πάλι δίκτυα κατανεμημένης εμπιστοσύνης, όπως τότε με τις καραμέλες βουτύρου στην γειτονιά,  Χωρίς αυτά τα δίκτυα εμπιστοσυνης των ανθρώπων,  δεν γίνεται τίποτα! Όσο και να βαράει τον ποπό του κάτω εκείνος ο Τσακαλώτος, που θεωρεί αριστερό το να εμπιστεύεται μόνο τα δίκτυα συναλλαγών με αεράτο χρήμα που ελέγχει κάποιος Στουρνάρας και μια παρατραπεζα που έστησε κάποια Qualco για τα κόκκινα δάνεια.  Μέσα στην ΤτΕ.

Έτσι είναι ορατός ο κίνδυνος το 23 μας θα παραπέμπει στο μέλλον πάλι σε κάτι μεσαιωνικά γρόσια 2-3 φεουδαρχών του ίντερνετ.

Ή να συνεχίζει να διαθέτει ο κατά τόπους Στουρνάρας αεράτο χρήμα από δάνεια, όπως το ευρώ, σε μια ψηφιακή του ρέπλικα που θα δουλεύει ακριβώς όπως και οι καραμέλες βουτύρου, αλλά θα φτιάχνεται όπως και οι δραχμές ή τα ευρώ μας. Απο δάνεια. Μπάς και το σώσει, λέει, από κανένα συνασπισμό πιτσιρικάδων με μπακάληδες που μπορούν σήμερα νόμιμα να φτιάχνουν πάλι δίκτυα κατανεμημένης εμπιστοσύνης, άμα τύχει και ξυπνήσουν.

Τα τρέμει αυτά τα δίκτυα των ανθρώπων ο κάθε Στουρνάρας. Από αυτά κινδυνεύει να του κλείσουν όλα τα μαγαζιά και τα παραμάγαζα τους. Και σε αυτά φαίνεται ότι τελικά θα απευθυνθούν κάτι τύποι της Βlackrok βλέποντας ότι το σύστημα Νιξον και Στουρνάρα επί των δανείων ότι δεν τραβάει πλέον άλλο. Τα έφτυσε και άλλη εναλλακτική λύση δεν υπάρχει τώρα.

Για πες τώρα τι δεν καταλαβαίνεις να δω κάτι.

[---->]