Σχόλιο της συλλογικότητας Noi non abbiamo patria (Εμείς δεν
έχουμε πατρίδα) σε άρθρο των Los Angeles Times με τίτλο : Biden administration
launches Africa strategy. But the real targets seem to be China, Russia
Σε λιγότερο από μία εβδομάδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτέθηκαν
στον κόσμο με τις δύο διπλωματικές αποστολές τους στην Ασία και την Αφρική,
επιχειρώντας να αναζωογονήσουν την ιμπεριαλιστική τους ηγεμονία. Αλλά και στις
δύο περιπτώσεις, σε αυτό το σημείο της γενικευμένης κρίσης του καπιταλιστικού
τρόπου παραγωγής, οι ΗΠΑ εμφανίζονται ως ένας γίγαντας με πήλινα πόδια.
Η Πελόζι στην Ασία και την Ταϊβάν
Διπλωματικές αποστολές των ΗΠΑ.
Το διπλό χαστούκι στις ΗΠΑ και τη Δύση από την Ασία και την
Αφρική!
Ήταν απολύτως σαφές ότι το ταξίδι της Πελόζι στην Ταϊβάν ήταν
μια υποχρεωτική και από ορισμένες απόψεις αντιφατική πράξη.
Τα τελευταία χρόνια, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός για την
παραγωγή μηχανών από μηχανές (διάβαζε την παραγωγική ικανότητα για την παραγωγή
μικροτσίπ και ημιαγωγών) έχει γίνει ο θεμελιώδης άξονας γύρω από τον οποίο
περιστρέφεται η αλυσίδα παραγωγής αξίας.
Αυτό, λόγω της "παγκοσμιοποίησης" (ως αποτέλεσμα της
αναδιαρθρώσεων σύμφωνα με το σύστημα παραγωγής Τογιότα και της μετεγκατάστασης
σημαντικών τμημάτων της παραγωγικής διαδικασίας στην Ασία -ιδίως στην Κίνα-, τη
Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ανατολική Ευρώπη, όπου η εργασία είναι
σαφώς φθηνότερη), έγινε με την πάροδο του χρόνου μπούμερανγκ για την μεγαλύτερη
ιμπεριαλιστική δύναμη, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, εκθέτοντάς τες στον
ανταγωνισμό των ασιατικών προϊόντων. Τώρα η καρδιά των σύγχρονων μηχανημάτων
και των νέων εμπορευμάτων φεύγει από τα χέρια των ΗΠΑ (το μικροτσίπ ή ο
μικροεπεξεργαστής) ενώ τα μεγαλύτερα αποθέματα πολύτιμων μετάλλων και των
λεγόμενων σπάνιων γαιών βρίσκονται στην Κίνα, την Αυστραλία, τη Χιλή, τη Ρωσία
και την Κεντρική Αφρική. Οι μεγάλες εταιρείες εξόρυξης δεν βρίσκονται πλέον υπό
το μονοπωλιακό καρτέλ της Βόρειας Αμερικής. Τα ημιεπεξεργασμένα προϊόντα
κατασκευάζονται κυρίως στην Κίνα, η οποία προμηθεύει εταιρείες και
μονοπωλιακούς ομίλους στην Ταϊβάν, τη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και την
ίδια την Κίνα. Η παραγωγή μικροτσίπ και ημιαγωγών της Ταϊβάν καλύπτει περίπου
το 60% της παγκόσμιας ζήτησης. Ένα 33% των εξαγωγών της κατευθύνεται προς την
Κίνα, ενώ ένα άλλο 33% κατευθύνεται προς τη Δύση.
Το αμερικανικό Κογκρέσο, με διακομματική ψηφοφορία, ενέκρινε
επένδυση ύψους 52 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να επαναφέρει στις ΗΠΑ την
ικανότητα παραγωγής δικών της μικροτσίπ και ημιαγωγών, την οποία δεν διαθέτει
σήμερα, ώστε να μην εξαρτάται από την Ασία και την Κίνα που την πνίγουν. Ενώ η
Κίνα ενισχύει την ικανότητά της προς αυτή την κατεύθυνση με μια τριπλή
επένδυση.
Εν τω μεταξύ, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός σε αυτόν τον τομέα
υποχρέωσε την Κίνα και άλλες ασιατικές χώρες να αποθηκεύσουν τα τελευταία δύο
χρόνια περισσότερα μικροτσίπ από όσα χρειάζονται στην παραγωγή τους. Η άμεση
συνέπεια ήταν οι διακοπές παραγωγής και οι ελλείψεις στην αλυσίδα εφοδιασμού
από ημιαγωγούς και μικροτσίπ, κάτι που επηρέασε την παραγωγικότητα και την
ανταγωνιστικότητα της Δύσης και των αυτοματοποιημένων βιομηχανιών της, τα
εμπορεύματα άμεσης κατανάλωσης κ.λπ.
Αλλά αν οι ΗΠΑ είναι αναγκασμένες να προχωρήσουν προς αυτή την
κατεύθυνση, προς την από-παγκοσμιοποίηση της παραγωγής μηχανημάτων μέσω
μηχανημάτων (η οποία σήμερα αντιπροσωπεύεται από την αλυσίδα εφοδιασμού
μικροτσίπ και ημιαγωγών), και να ρίξουν το γάντι στην Κίνα, αυτό κλονίζει την
ηρεμία του ειρηνικού ανταγωνισμού με την εταιρεία TSMC της Ταϊβάν, η οποία
είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός μικροτσίπ. Ετσι, μετά την έγκριση του σχεδίου
Chip Act από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, ο διευθύνων σύμβουλος της TSMC δεν συμφώνησε
με τη συμφωνία και προφήτευσε ειρωνικά την αποτυχία των ΗΠΑ να αξιοποιήσουν τις
παραγωγικές δυνατότητες που διαθέτει η Ταϊβάν.
Επομένωςι, το ταξίδι της Πελόζι έδειξε για άλλη μια φορά την
αδυναμία και την ασυνέπεια των ΗΠΑ, που αναγκάστηκαν να εκφοβίσουν την Κίνα
(και τους Ασιάτες ανταγωνιστές τους) και να ταξιδέψουν στην Ταϊβάν για να
ζητήσουν συγγνώμη από τη μεριά του Κογκρέσου προς την TSMC.
Ο Μπλίνκεν στην Αφρική και τη Νότια Αφρική
Στην αντιφατική έκβαση του ταξιδιού της Πελόζι, που σωστά την
αντιλαμβάνονται ως τέτοια στην πατρίδα του δολαρίου, είχαμε τις τελευταίες
ημέρες και το εξίσου αρνητικό ταξίδι του Μπλίνκεν στην Αφρική: Νότια Αφρική,
Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και στη συνέχεια Ρουάντα.
Στο κατόπι της Κίνας και της Ρωσίας, οι οποίες κατακτούν
μερίδια σε χρηματοοικονομικές και εμπορικές επενδύσεις. Οι Ηνωμένες Πολιτείες
της Αμερικής δεν είναι και τόσο δημοφιλείς σε πολλές χώρες της αφρικανικής
ηπείρου. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ κατάφεραν να εκλέξουν τον πρώτο
αφροαμερικανό πρόεδρο στην ιστορία τους και τον πρώτο αφροαμερικανό πρόεδρο που
στα οκτώ χρόνια της προεδρίας του βομβάρδισε την Αφρική με μαχητικά αεροσκάφη
και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ιδίως τη Σομαλία και τη Λιβύη.
Έτσι, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μπλίνκεν, αντιμέτωπος με
την απώλεια της ηγεμονίας ακόμη και σε χώρες-κλειδιά στην αφρικανική ήπειρο
(πλούσιες σε πόρους και σπάνια μέταλλα, π.χ. κοβάλτιο από το Κονγκό) και την
επέλαση της Κίνας, πηγαίνει εκεί σαν πλανόδιος πωλητής για να προσφέρει την
πραμάτεια του. Πηγαίνει στη Νότια Αφρική, η οποία μαζί με 24 κράτη απείχε στην
ψηφοφορία στον ΟΗΕ και δεν καταδίκασε την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τη
μη τήρηση των οικονομικών κυρώσεων που προωθούνται από τη Δύση.
Και το αποτέλεσμα δεν φαίνεται να είναι το καλύτερο, αφού όπως
δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών της Νότιας Αφρικής - Ναλέντι Πάντορ - στην κοινή
συνέντευξη Τύπου μετά τη σύνοδο κορυφής με τον Μπλίνκεν, και το μεταφέρουν οι
Los Angeles Times:
"Δεν μου αρέσει να μου λένε, διάλεξε αυτό ή το άλλο. Δεν
μπορούμε να είμαστε προκατειλημμένοι στη σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της
Κίνας".
Σχετικά με τη Ρωσία, η Πάντορ επανέλαβε ότι η θέση της Νότιας
Αφρικής είναι η επείγουσα ανάγκη τη σύγκρουση με την Ουκρανία να την επιλύσουν
τα Ηνωμένα Έθνη μέσω της διπλωματίας και όχι μέσω κυρώσεων".
Και οι Los Angeles Times προσθέτουν:
"Η Πάντορ, μια τρομερή γυναίκα με επιβλητική φωνή, δεν
είπε μόνο αυτά. Αναφέρθηκε και στην ασυνέπεια της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ,
συγκρίνοντας την Ουκρανία με αυτό που αποκάλεσε "Παλαιστίνη" και
τόνισε ότι οι Παλαιστίνιοι αξίζουν να έχουν πατρίδα όπως οι Ουκρανοί. Είπε ότι
οι Νοτιοαφρικανοί μπορούν να μιλήσουν για το θέμα αυτό "έχοντας βιώσει οι
ίδιοι το απαρτχάιντ", αναφερόμενη στο καθεστώς καταπίεσης που υπέστησαν οι
μαύροι Νοτιοαφρικανοί επί δεκαετίες από μια λευκή μειονότητα. Ορισμένοι
υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρούν την ισραηλινή κατοχή της Γάζας
και της Δυτικής Όχθης ως μια μορφή απαρτχάιντ. Ένας χαρακτηρισμός που το
Ισραήλ, όπως και οι ΗΠΑ, απορρίπτει σθεναρά".
Το ιστολόγιο αυτό δεν συμφωνεί με το σκεπτικό της σπουδαίας
υπουργού Εξωτερικών της Νότιας Αφρικής. Πάνω απ' όλα, δεν έχει ψευδαισθήσεις
για πολυπολικούς κόσμους και εθνικά μέτωπα. Πόσο μάλλον που ο προοδευτικός
αγώνας κατά του Απαρτχάιντ κρύβει τη γυμνή αλήθεια από την πλειοψηφία των εκμεταλλευόμενων
Νοτιοαφρικανών προλετάριων και το ιστορικό ANC εκπροσωπεί όλο και λιγότερο τα
άμεσα συμφέροντα των εργατών της Νότιας Αφρικής και της φτωχολογιάς των πόλεων.
Αλλά αν αυτά είναι τα συμπεράσματα της κοινής διάσκεψης των
δύο υπουργών Εξωτερικών, τότε τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά για τις ΗΠΑ και
ολη τη Δύση. Για μια προλεταριακή διέξοδο και προοπτική, που βρίσκεται σε
μηδενικό σημείο στη Δύση, το διπλό αυτό χαστούκι που δέχτηκαν μέσα σε λίγες
μέρες οι ΗΠΑ και κατά συνέπεια η ΕΕ και η Ιταλία, που λεηλατούν την Αφρική εδώ
και αιώνες, δεν μπορεί παρά να έχει θετική δυναμική για τις αντικειμενικές
δυνάμεις της επανάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου