ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

   

Ισχυρά στοιχεία του πολιτισμού είναι η εθνικότητα ,η θρησκευτική πίστη, η γλώσσα, το ιστορικό παρελθόν, οι πολιτικές αντιλήψεις, τα ήθη, τα έθιμα, οι τέχνες, ο τρόπος ζωής, η καταγωγή... Και όλα αυτά που ενδεικτικά αναφέρω μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες ενότητας και δημιουργικής συνύπαρξης, αλλά και παράγοντες διαχωρισμού και καταστροφικής σύγκρουσης. Εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιούνται και για ποιο σκοπό. 

Γι’ αυτό, αν θέλεις και έχεις τα μέσα και την ισχύ μπορείς να διασφαλίσεις την ειρήνη ή να προκαλέσεις τον πόλεμο. Στη δεύτερη περίπτωση, που επιζητείς τη ρήξη και τον πόλεμο, ξεχωρίζεις, αναδεικνύεις και ενισχύεις όποια διαφορετικότητα ή ιδιαιτερότητα στα πολιτισμικά χαρακτηριστικά υφίσταται ανάμεσα στους λαούς και τα κράτη. Και όλες οι υπαρκτές και ανύπαρκτες διαφορές και αντιθέσεις επιστρατεύονται και μορφοποιούνται σαν όπλα άμυνας και επίθεσης κατά της αντίπαλης μεριάς.

   

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είχαμε σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας ούτε πριν το 1991 ούτε μετά. Αντιθέτως, η συγκρότηση και η λειτουργία του ανεξάρτητου κράτους έγινε με την καθοριστική συναίνεση και συμβολή των Ρώσων ,χωρίς την οποία δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η εξέλιξη. Από την αρχή της ίδρυσής της ως ανεξάρτητου κράτους, η Ουκρανία απέκτησε δικό της στρατό και διοικήθηκε αποκλειστικά από Ουκρανούς. Διατήρησε σχέσεις με τη Ρωσία και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες και τα παράθυρά της στη Δύση.Ούτε οι Ουκρανοί ξεχώριζαν εύκολα από τους Ρώσους στην Ουκρανία.Οι πολιτισμικές, φυλετικές και εθνικές διαφορές μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών είναι τόσο μεγάλες όσο ήταν οι διαφορές Ρουμελιωτών και Πελοποννησίων το 1821. Και τα αίτια του σημερινού «εμφύλιου» στην Ουκρανία δεν διαφέρουν πολύ από τα αίτια του «εμφύλιου» στη διάρκεια του εθνικού αγώνα για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

  

Οι ξένες δυνάμεις, οι προστάτιδες, τα δεσμευτικά δάνεια, οι κοτζαμπάσηδες-ολιγάρχες κ.ά.είναι διαχρονικοί παράγοντες διχασμού σε κάθε χώρα και λαό.Από την αρχή, όπως έγινε και στη Ρωσία, τα δυτικά κράτη υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ ενεργοποίησαν σε όλα τα επίπεδα και τομείς τους πολυπλόκαμους μηχανισμούς που διαθέτουν, δημόσιους και ιδιωτικούς, εμφανείς και αφανείς, για τον έλεγχο της Ουκρανίας. Και για να το πετύχουν αυτό, χρησιμοποιώντας τους «πρόθυμους» που υπάρχουν, όπως σε κάθε χώρα, να υπηρετήσουν τα σχέδια του εισβολέα, πρόβαλαν με τον πιο επιθετικό τρόπο διαφορές και αντιθέσεις, υπαρκτές και ανύπαρκτες μέσα από το καλάθι της ιστορίας, αξιοποιώντας τις ανταγωνιστικές συμμορίες πλούτου και εξουσίας προκειμένου να οδηγήσουν τη Ρωσία και την Ουκρανία και τους λαούς τους στο διχασμό, τη σύγκρουση και εν τέλει τον πόλεμο.

 

 Οι Αμερικάνοι επιλέξανε την Ουκρανία ως άλλο ένα πεδίο για να πλήξουν τον εχθρό τους, τη Ρωσία. Και το κατάφεραν, θυσιάζοντας, βέβαια, την ακεραιότητα,την ασφάλεια και την ειρήνη της Ουκρανίας. Το έχουν κάνει πάρα πολλές φορές σε όλη τη γη και έχουν τη γνώση, τα μέσα και τη βούληση να το υλοποιήσουν. Η αποικιοκρατία είναι το σταθερό δόγμα τους και η πρόκληση πολέμων η μεγάλη τους τέχνη.

  

ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

Πρώτος στόχος των Αμερικάνων είναι η καταστροφή των σχέσεων της Ευρώπης με τη Ρωσία. Οι Ευρωπαίοι σε καταφανή παρακμή,λύγισαν εύκολα στην πίεσή τους.Μερικοί το επιδίωξαν κιόλας. Το πολιτικό προσωπικό της Ευρώπης αποδείχτηκε ξανά κατώτερο των περιστάσεων. Η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών Λιζ Τρας μετά τη συνάντησή της με τον Νίκο Δένδια στο Λονδίνο, σε πλήρη σύγχυση, δημοσίευσε στο facebook ότι για το θάνατο Ελλήνων στην Ουκρανία συλλυπήθηκε τον Νίκο Βέρτη, μπερδεύοντας τον τραγουδιστή που έχει σουξέ στο youtube με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών!

 

Από τον Μπορέλ μέχρι τον Σολτς και την Μπέρμποκ και από τον Κατσίνσκι και τον Μοραβιέτσκι ως την Ίνγκριντα Σιμονιτέ, η Ευρώπη έχει έλλειμμα από... μυαλά. Αδυνατώντας να κατανοήσουν τον κόσμο συνολικά, καταφεύγουν στο παλιό οπλοστάσιο της αποικιοκρατίας, χρησιμοποιούν τις ανάλογες αντιλήψεις και πολιτικές, αλλά χωρίς τη δυνατότητα να τις εφαρμόσουν εφόσον η παλιά ισχύς τους έχει εξασθενήσει. 

Γι’αυτό και γονατίζουν στην Αμερική, που κι αυτή αποδυναμώνεται, αλλά διατηρεί ακόμα πολύ ικανά αποθέματα ισχύος. Κι αυτό φαίνεται, στην παρούσα κατάσταση,όχι τόσο στο στρατιωτικό επίπεδο, όσο στα πολλαπλά επίπεδα ελέγχου των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, διακίνησης κεφαλαίων, μη κυβερνητικών οργανώσεων, πολιτικού προσωπικού, ολιγοπωλίων και μονοπωλίων της πληροφορικής και της εκπαίδευσης, αλλά και άλλων τομέων, όπως είναι η σόου-μπίζνες και οι βιομηχανίες προϊόντων λάιφ στάιλ.

 

Οι Αμερικάνοι μέσα σε εκατό χρόνια δούλεψαν με εξαιρετικά συστηματικό τρόπο όχι μόνο για να ισχυροποιηθούν οικονομικά και στρατιωτικά, αλλά και στους τομείς που υπάγονται σ’ αυτά που ονομάζονται «μέσα ήπιας ισχύος», όπως οι ακαδημαϊκές κοινότητες, η μαζική κουλτούρα, τα ΜΜΕ και εν γένει όλο το σύστημα στα πεδία των γραμμάτων, των τεχνών, της συμπεριφοράς, της πληροφόρησης, της ψυχαγωγίας και της επικοινωνίας.

 

Σήμερα,όπως αποδεικνύεται από την παρούσα κρίση, ενώ έχουν ήδη κάνει υποχωρήσεις στο στρατιωτικό επίπεδο, κι ενώ ακόμα και η οικονομική τους ισχύς μπορεί να αποδειχθεί αναποτελεσματική στην καταπόνηση και υποχώρηση του αντίπαλου, κυριαρχούν πλήρως στους τομείς της ενημέρωσης, της επικοινωνίας και του ελέγχου του αστικού  εποικοδομήματος που περιλαμβάνει κυβερνήσεις, κόμματα ,ακαδημαϊκές προσωπικότητες, δημοσιογραφικά συγκροτήματα, πολιτιστικούς φορείς κ.λπ.

  

ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΡΩΣΟΙ!

Ξέρουμε από το παρελθόν ότι από πολύ νωρίς, τουλάχιστον από τότε που εμφανίζεται η σύγχρονη σόουμπίζνες, η αμερικάνικη ολιγαρχική δημοκρατία θέτει υπό τον έλεγχό της τη βιομηχανία του θεάματος-ακροάματος και την χρησιμοποιεί εμβαθύνοντας τη δράση της,διευρύνοντας τους στόχους της και επαυξάνοντας τα πλοκάμια της. Πολύ γρήγορα σόου-μπίζνες και λάιφσταϊλ ταυτίζονται, συντονίζονται, αλληλοεπικαλύπτονται και επεκτείνονται απεριορίστως καλύπτοντας όλο και περισσότερες δραστηριότητες και εκφάνσεις της πολιτιστικής, οικονομικής,κοινωνικής και πολιτικής σφαίρας. Όλο αυτό το σύμπλεγμα λειτουργεί μέσα σε αδιόρατα αλλά αυστηρά καθορισμένα πλαίσια.

  

Λειτουργεί σαν αεικίνητος κουλτουροπόντικας που σε όλα τα πεδία της ζωής σε όλο τον κόσμο ανοίγει τούνελ για να διεισδύει η αχόρταγα επεκτατική εξουσία της «αγοράς». Ο κουλτουροπόντικας συντρίβει όλα τα πετρώματα που συναρθρώνουν το υπόβαθρο των απανταχού πολιτισμών, τα κάνει σκόνη. Και συνδέεται όλο και πιο άρρηκτα, συχνά αφανώς,με το στρατιωτικοβιομηχανικό complex του οποίου οι δράσεις είναι κατά κανόνα πιο εμφανείς.

 

Αυτό που αποκαλείται soft power δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα εξάρτημα της μηχανής άλωσης,καθυπόταξης και εκμετάλλευσης της ανθρωπότητας από ένα τραστ μητροπόλεων που αναπτύχθηκαν και ευδοκίμησαν κατακτώντας και λεηλατώντας την ανθρωπότητα.

 Δεν χρειάζεται να είσαι ιστορικός,κοινωνιολόγος, ανθρωπολόγος ή οικονομολόγος για να αντιληφθείς ότι αν οι Ευρωπαίοι της Ευρώπης και της Αμερικής δεν είχαν υποτάξει, καταληστεύσει και εξοντώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ιθαγενών ανά την υφήλιο, ιδίως από το 1500, υποδουλώνοντας τους λαούς με τη μέγιστη δυνατή απανθρωπιά και υφαρπάζοντας τον πλούτο τους επί αιώνες με τη μέγιστη δυνατή απληστία, το πιθανότερο είναι ότι θα είχαν παραμείνει πριγκιπάτα πολέμαρχων που αλληλοσυγκρούονταν.

  Καθολικός συντονισμός Λόγω της καλπάζουσας παρακμής και της αδυναμίας της να αντιμετωπίσει, όπως στο παρελθόν,ένα σύνηθες «πρόβλημα» τύπου Ουκρανίας με αποτελεσματικό τρόπο, η Δύση δείχνει για πρώτη φορά τόσο πολύ τα «κρυφά» και σημαδεμένα χαρτιά της, δίνει τα ρέστα της, όπως θα έλεγε ένας απεγνωσμένος χαρτοπαίκτης.

 

Δεν της φτάνουν πια τα δολοφονικά πολεμικά μέσα που έχει κατά κόρον και χωρίς αναστολές,τύψεις και ενδοιασμούς, χρησιμοποιήσει εκατοντάδες –στην κυριολεξία- φορές σε βάρος σχεδόν των πάντων, από το Βιετνάμ και τον Άγιο Δομίνικο ως τη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία, για να μείνουμε –ενδεικτικά- στη μεταπολεμική περίοδο, έριξε κιόλας στο πεδίο της μάχης πάρα πολλά από τα όπλα «ήπιας ισχύος» τα οποία ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε χρησιμοποιήσει σε τέτοιο βαθμό.

 

Είχε χρησιμοποιήσει το όπλο των οικονομικών κυρώσεων,από την Κούβα μέχρι τη Βενεζουέλα, το Ιράν, τη Ρωσία και τελευταία την Κίνα, αλλά είχε κρατήσει σαν εφεδρείες τα όχι τόσο αιχμηρά αλλά με ιδιαίτερο συμβολισμό και διεισδυτικότητα όπλα «ήπιας ισχύος» τα οποία κάνουν τη «δουλειά» τους ειρηνικά χωρίς να βάζουν στον πολύ κόσμο υποψίες και χωρίς να δίνουν λαβή στους πολιτικοποιημένους ακτιβιστές να αντιδράσουν.Αν αρχίσεις να λες για το πώς μόλις δοθεί γραμμή ενεργοποιούνται οι φαινομενικά άσχετες με την πολιτική εμπορικές εταιρίες, είτε πουλάνε παντελόνια είτε καφέδες και αναψυκτικά,θα πέσουν όλες οι «ουδέτερες φωνές», πολιτικοί,δημοσιογράφοι, πανεπστημιακοί, καλλιτέχνες και αγαναχτισμένοι πολίτες να σε καταγγείλουν για παρανοϊκό, εξτρεμιστή ή πράκτορα!

Μα τι είναι αυτά που λες, τρελάθηκες;!

  

 

ΌΠΛΑ ΛΑΙΦΣΤΑΙΛ

Κι όμως, όσο «παρανοϊκά» κι αν ακούγονται αυτά, πότε άλλοτε και σε ποια χώρα έκλεισαν, αποσύρθηκαν ή ανέστειλαν τη λειτουργία τους όλες μαζί οι επιχειρήσεις που πουλάνε καφέ (Starbucks), αναψυκτικά (Coca Cola), γρήγορο φαγητό (McDonald’s), παιδικά παιχνίδια Nintendo),καλλυντικά (L’ Oreal) και ρούχα (Zara); Προφανώς,το κλείσιμό τους γίνεται για πρόσθετη πίεση στον εχθρό, όχι επειδή τα εμπορεύματα είναι πρώτης ανάγκης, αλλά επειδή επηρεάζουν τους πολίτες που έχουν υιοθετήσει το λάιφσταϊλ που αυτές οι εταιρίες εκπροσωπούν. Είναι κι αυτά στοιχεία από τις κουλτουροβόμβες διασποράς,που κατευθύνονται ιδίως εναντίον αμάχων! Πότε άλλοτε απαγορεύτηκε η εκτέλεση καλλιτεχνικών έργων, μουσικών και θεατρικών, μιας χώρας, μιας εθνότητας, ενός λαού, ενός συνθέτη ή συγγραφέα ακόμα κι όταν αυτός είναι ο Τσέχωφ και ο Τσαϊκόφσκι;

  

Πότε ξανά απαγορεύτηκε η συμμετοχή των αθλητών σε αγώνες τένις, αυτοκινήτου, ποδοσφαίρου, χωρίς να έχουν υποπέσει σε κανένα παράπτωμα, ακόμα και των αναπήρων αθλητών σε αγώνες όπως έγινε με τον αυθαίρετο αποκλεισμό των Ρώσων και Λευκορώσων από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες 2022; Και για την ιστορία, οι Δυτικοί είχαν συμμετάσχει ακόμα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες που οργάνωσε ο Χίτλερ το 1936!

 

Πότε άλλοτε απαγορεύτηκε η δημοσιογραφική κάλυψη των γεγονότων και έκλεισαν τηλεοπτικά κανάλια και ενημερωτικά σάιτ; Υπάρχει λογοκρισία στη Δύση; Πότε άλλοτε μέσα κοινωνικής δικτύωσης όχι μόνο απέκλεισαν εκατομμύρια χρήστες μόνο και μόνο λόγω της εθνικότητάς τους, αλλά και παροτρύνουν άλλους χρήστες να προβούν σε πράξεις βίας και τρομοκρατίας επιδιώκοντας «τον θάνατο των προέδρων Ρωσίας και Λευκορωσίας,αλλά και Ρώσων στρατιωτών», όπως θρασύτατα κάνει το facebook;

 

Πότε άλλοτε άρπαξαν τις περιουσίες ξένων υπηκόων χωρίς να τους έχει ασκηθεί δίωξη για κάποιο αδίκημα, χωρίς ενόχους για πράξεις που προβλέπονται από τους νόμους, χωρίς δικαστικές αποφάσεις και χωρίς δικαίωμα των θυμάτων να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη; Οι ναζί, βέβαια, το έκαναν αυτό με τις περιουσίες των Εβραίων! Και τώρα το κάνουν οι δημοκράτες μόνο για τους Ρώσους!

Αν αυτός ο πόλεμος με όλα τα μέσα εναντίον αμάχων δεν είναι ρατσισμός, τότε τι είναι; Είναι κι αυτά όλα απόδειξη της παρακμής. Όλα στον αέρα! Και οι νόμοι και τα Συντάγματα και οι θεσμοί, στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού, με ανθρωπιστικό προσωπείο, για το καλό!

 

Στέλιος Ελληνιάδης, Δρόμος της αριστεράς,12/03/2022