Ετελεύτησαν εν στόματι μαχαίρας

Η ικανότητα του Ελεφάντη, να διαβάζει την Ιστορία, με γνώμονα ΚΑΙ το πλαίσιο της εποχής, που διαδραματίζονται τα γεγονότα, δίνει σε ορισμένα από τα γραπτά του, διαχρονική αξία..

Απόσπασμα από το 'Μας πήραν την Αθήνα', σχετικά με την απελευθέρωση της 12-10-1944,αλλά και ως προς τα μετέπειτα..

Μα πάνω απ' όλα έχει ενδιαφέρον η περιγραφή του πλαισίου της εποχής..

'Κι΄ όλα μαζί με την αίσθηση μιας προδοσίας και ταπείνωσης ενός λαού κι ενός στρατού ,που δεν ηττήθηκε, μαζί με την συνείδηση συνέχισης και συμμετοχής σε ένα πόλεμο που δεν τελείωσε...,σ' ένα πόλεμο ζωής και θανάτου στα μεγάλα πεδία των μαχών, στο Στάλινγκραντ,στο Ελ Αλαμέϊν,στον Ειρηνικό ,όλα μαζί καλλιέργησαν στον κόσμο ένα πνεύμα απείθειας που γρήγορα μετατράπηκε σε πνεύμα εξέγερσης.

Πως αυτή η γενικευμένη διαθεσιμότητα, η γενικευμένη απείθεια, μετατράπηκε σε εξέγερση πάνω κάτω μέσα σε έναν χρόνο ,από το 42 ως το 43 είναι μια θαυμαστή αλλά και περίπλοκη ιστορία.. Πολλά ξέρουμε γι αυτήν, άπειρα αγνοούμε, καθώς τα σκέπασε η λήθη και για τα περισσότερα οι ιδέες μας είναι θολές.

Απλώς να σημειώσω ένα συγκλονιστικό αποτέλεσμα αυτής της μεγάλης ανατροπής. Επειδή η κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου δεν επιδέχεται κενά, το κενό που δημιούργησε ο πόλεμος και η καταστροφή των παλιών ιεραρχιών το πλήρωσαν νέες δυνάμεις, άλλοι ιστορικοί πρωταγωνιστές πήραν την θέση των παλαιών , νέες ιδεολογίες εκτόπισαν τις παλιές.

Στην θέση των παλιών διαχωριστικών γραμμών βασιλικοί/ αντιβασιλικοί, βενιζελικοί/ αντιβενιζελικοί η δυναμική του πολέμου και της Αντίστασης χάραξε καινούριες.

Από την μια μεριά οι δυνάμεις του ΕΑΜ και του ΚΚΕ ,που θα αντιπροσωπεύουν τον νέο ιστορικό πρωταγωνιστή, μια νέα δύναμη ηγεμονίας, που αναδείχθηκε μέσα στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, από την άλλη το σύνολο των προπολεμικών αστικών δυνάμεων :Oi βενιζελικοί, οι αντιβενιζελικοί,οι βασιλικοί,οι αντιβασιλικοί,οι μεταξικοί ,οι αγγλόφιλοι ,και οι γερμανόφιλοι..

Προς το τέλος του πολέμου η βέβαιη πλέον ήττα του Άξονα, κατάργησε την διαφορά Γερμανοφιλίας και Αγγλοφιλίας ,που προπολεμικά χώριζε τις αστικές δυνάμεις κι όλοι μαζί συνενώθηκαν σε μια ενιαία παράταξη για ν αντιμετωπίσουν τον νέο αντίπαλο..

Οχι μόνοι τους αλλά μαζί με τους Εγγλέζους σε μια αρραγή, όπως αποδείχτηκε αγγλοελληνικη συμμαχία.

Η ΕΑΜικη παράταξη ωστόσο είχε 'εισβάλει 'στο κέντρο.....Ξεπήδησε από την περιφέρεια, από την επαρχιακή ενδοχώρα της Ελλάδας κι εξίσου δυναμικά από την ενδοχώρα της Αθήνας συνενώνοντας την φτωχολογιά των γειτονιών, των συνοικιών και των μαχαλάδων της πόλης με την αγροτιά των βουνών και των κάμπων της Χώρας..

Ετσι η πόλη ΑΛΛΑΞΕ χέρια..

Η Αγγλοελληνικη συμμαχία το είδε με τα μάτια της όταν στην Απελευθέρωση χύθηκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κρατώντας τα λάβαρα του ΚΚΕ και του ΕΑΜ κι υποχρεώνοντας τον πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου να πει στον πανηγυρικό της Απελευθέρωσης, στο Σύνταγμα 'Πιστεύομεν και στη λαοκρατία'!!!

Αλλά δεν πίστευε στην λαοκρατία, ούτε ο ίδιος, ούτε οι Εγγλέζοι, ούτε ένας άνθρωπος της Αγγλοελληνικής συμμαχίας,είτε στέλεχος,είτε απλός πολίτης,είτε διανοούμενος,ειτε μαυραγορίτης,είτε ένοπλος ριμινίτης,πρώην ταγματασφαλίτης εδεσίτης, χίτης ...

Η Ενδοχώρα η περιφέρεια ,η αχανής περιφέρεια του κέντρου απειλούσε να παραμείνει στο κέντρο ως εξουσία..

Ετσι τα πάντα έγιναν αστάθμητα ,διακυβευόμενα ,η ίδια η Αθήνα από κέντρο εξουσίας με τους παλιούς απαράγραπτους τίτλους μετατράπηκε σε διακύβευμα.

Γι αυτό ,από την δυναμική των πραγμάτων και τη δράση των ανθρώπων αναδείχθηκε το ανήκουστο ερώτημα σε ποιόν ανήκει η Αθήνα, ερώτημα στο οποίο δεν μπορούσε να απαντήσει κανένα υποθηκοφυλακείο, μιας και οι παλιοί τίτλοι κυριότητας είχαν αχρηστευθεί..

Για το ερώτημα αυτό απάντησε ο Δεκέμβρης..

....................................................................................

Αλλά η Αγγλοελληνική συμμαχία κατάλαβε πολύ καλά ,ήδη από το καλοκαίρι του 1943,και το είδε με τα μάτια της την ώρα της Απελευθέρωσης ότι στις εκλογές, που αναγκαστικά θα γίνονταν ,με βάση τις ίδιες τις δεσμεύσεις των Συμμάχων η ΕΑΜική παράταξη θα κέρδιζε με τα τσαρούχια..

Οσο και να την περιόριζαν όσο και να την στρίμωχναν, θα ήταν ένα πλειοψηφικό γεγονός, που τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς αυτήν.

Αυτό το ήξεραν ακόμα κι οι λούστροι της Ομόνοιας, το ήξερε κι ο Τσώρτσιλ κι ο Σκόμπυ κι ο Τσακαλώτος κι ο Παπανδρέου.

Η 'Λαοκρατία' μπορούσε με κοινοβουλευτικά μέσα να κατακτήσει την εξουσία ,κάτι δηλαδή σκανδαλώδες και κακό προηγούμενο για όλη την Ευρώπη..

Γι'αυτό η πολιτική συνεχίστηκε με άλλα μέσα με πόλεμο,και στο πεδίο εκείνο, όπου η Αγγλοελληνική συμμαχία ήταν δυνατή ,ίσως και ασυναγώνιστη

Γι αυτό 'Ο Δεκέμβρης ήτο δώρο του Υψίστου'(Γ.Παπανδρέου) ,γι αυτό 'προείχε η εξόντωση των κομμουνιστών (Τσώρτσιλ) ,γι αυτό οι νέοι πρωταγωνιστές ετελεύτησαν εν στόματι μαχαίρας........''

[---->]