Σταγονίδια

«Χουντικής έμπνευσης» απόφαση εναντίον διαδηλωτή

Στις 21 Μαΐου ορίστηκε το εφετείο για την υπόθεση του Γιώργου Μ.

Του Γιώργου Πατέλη

Ενάμιση  χρόνο  χρειάστηκε  για  να  καθαρογραφεί η απόφαση της καταδίκης του διαδηλωτή Γιώργου Μ., που είχε συλληφθεί όταν αστυνομικοί της Ομάδας Δέλτα έπεσαν με τις μηχανές τους πάνω στο μπλοκ της κίνησης «Δικαίωμα» το 2010. Αρκεί μία ανάγνωση του σκεπτικού της απόφασης για να αισθανθεί κανείς ότι ζει στην περίοδο της χούντας.

Μεταξύ άλλων απίστευτων, υποστηρίζεται ότι δεν έπρεπε  να  διαδηλώνουμε  εναντίον  της  κυβέρνησης  επειδή  «αυτή  είχε  εκλεγεί  προσφάτως»,  και  ότι  η  κίνηση  «Δικαίωμα» (στην οποία συμμετείχε ο Γιώργος Μ.)  «θα  μπορούσε  να  θεωρηθεί  εγκληματική οργάνωση»!

Μετά τη δημοσίευση της απόφασης, ορίστηκε η ημερομηνία της δίκης στο Εφετείο για τη Δευτέρα 21 Μαΐου. Ο Γιώργος Μ., αγρότης στη Λαμία σήμερα, πρέπει να ανατρέψει την αρχική πρωτοφανή απόφαση βάσει της οποίας καταδικάζεται σε 3 χρόνια φυλάκισης χωρίς ανασταλτικό αποτέλεσμα σε περίπτωση επικύρωσης της αρχικής απόφασης! Κι αυτό  παρά  το  γεγονός  ότι,  και  μόνο  οι  καταθέσεις των αστυνομικών μαρτύρων κατηγορίας να λαμβάνονταν υπόψη, θα έπρεπε να καταπέσουν οι μισές κατηγορίες.

Ας  πάρουμε,  όμως,  τα  πράγματα  από  την αρχή. Είναι 15 Δεκεμβρίου 2010 και από την ψήφιση του πρώτου μνημονίου έχουν περάσει επτά μήνες. Τη μέρα εκείνη πραγματοποιείται μια μεγάλη πανελλαδική γενική απεργία, και στην πλατεία Συντάγματος η   διαδήλωση χτυπιέται βίαια από την αστυνομία στην Πλατεία Συντάγματος.

Μερικές χιλιάδες διαδηλωτές θα κατευθυνθούν, στο τέλος, προς τα γραφεία της ΓΣΕΕ, απαιτώντας από την (απούσα στις κινητοποιήσεις) ηγεσία της να καταδικάσει τη βάρβαρη αστυνομική επίθεση.

Ανάμεσά  τους  και  ένα  μπλοκ  της  κίνησης  εργαζομένων  «Δικαίωμα»  που, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου, θα δεχθεί απρόκλητη και επικίνδυνη επίθεση της Ομάδας Δέλτα. Λίγο αργότερα, ένας από  τους  διαδηλωτές  θα  συλληφθεί  θα παραπεμφθεί σε δίκη, κατηγορούμενος ότι δήθεν επιτέθηκε στους αστυνομικούς, ρίχνοντας δύο από αυτούς κάτω μαζί με το μηχανάκι τους και ξυλοκοπώντας τους!

Νοσηρά και παράλογα συμπεράσματα

Ο Γιώργος Μ. κρίθηκε ένοχος για «διατάραξη κοινής ειρήνης», παρότι ο ένας εκ των δύο αστυνομικών μαρτύρων κατηγορίας κατέθεσε ενόρκως ότι «το μπλοκ των διαδηλωτών ήταν απόλυτα ειρηνικό» και ο άλλος ότι, όταν έπεσε από το μηχανάκι, «τα πράγματα ήταν ήρεμα». Επιπλέον,από  το  φωτογραφικό  υλικό  φαίνεται  η προσπάθεια των διαδηλωτών να πορευτούν ειρηνικά, προσπαθώντας ακόμα και να έρθουν σε συνεννόηση με την αστυνομία ώστε να αποφευχθεί η επίθεση.

Παρ’ όλα αυτά,  το  σκεπτικό  της  απόφασης  μιλά  για... «εξαγριωμένο πλήθος»! Επιπλέον, το σκεπτικό αναφέρεται ότι ο Γιώργος Μ. φορούσε  χειρουργική  μάσκα,  όχι  λόγω  των δακρυγόνων που είχαν προηγηθεί,αλλά για να κρύψει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του – κι αυτό παρόλο που τόσο από τις φωτογραφίες όσο και από την κατάθεση ενός εκ των δύο αστυνομικών φαίνεται ότι τη μάσκα την είχε κατεβασμένη στον λαιμό. Μάλιστα εξ αυτού συνάγεται ότι ο Γιώργος Μ. συμμετείχε στη διαδήλωση «έχοντας σκοπό την επίθεση εναντίον των αστυνομικών»! 

Ακόμα πιο παράλογα, υποστηρίζεται ότι ο Γιώργος Μ. ήταν «οπλισμένος, όχι όμως με όπλο όπως το ορίζει ο νόμος» και μάλιστα τονίζεται ότι... «τουλάχιστον όπλο επάνω του δεν βρέθηκε κατά τη σύλληψή του»! 

Το παραλήρημα του σκεπτικού κορυφώνεται  με  την  εκτίμηση  ότι  «ένας  τρίτος  θα μπορούσε να χαρακτηρίσει την ομάδα “Δικαίωμα” ως εγκληματική οργάνωση συσταθείσα για τη διεξαγωγή επιθέσεων σε αστυνομικούς υπαλλήλους με απώτερο σκοπό την πρόκληση σωματικών βλαβών σ’αυτούς, εγκαυμάτων με τη χρήση εμπρηστικών αντικειμένων τύπου “μολότοφ”, ακόμα και την πρόκληση θανάτου ως αποδεκτό ενδεχόμενο»... 

Τέλος, ο Γιώργος Μ. κρίθηκε ένοχος για την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης (παρότι, σύμφωνα και με τους δύο αστυνομικούς, τα τραύματα από την πτώση τους ήταν ελαφρά)  διότι  με  τις  προθέσεις  και  τις  ενέργειες που αναληθώς του αποδίδονται «θα μπορούσε να προκαλέσει μέχρι και θάνατο»!

Παρά το γεγονός ότι η υπεράσπιση ζήτησε ελαφρυντικά λόγω προτέρου εντίμου βίου,καθώς και καλής συμπεριφοράς μετά τα γεγονότα, τίποτα από τα δύο δεν αναγνωρίστηκε. Η αιτιολόγηση είναι «η συμμετοχή του Γιώργου Μ. στο πλήθος που με ενωμένες δυνάμεις διέπραττε βιαιοπραγίες [επαναλαμβάνουμε ότι από πουθενά δεν προκύπτει αυτό] προηγείται χρονικά της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά των αστυνομικών»,  και  ότι  πριν  από  τα  γεγονότα είχε τάχα «υποπέσει στο αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών» (παρότι γι’ αυτό δεν διώχθηκε ποτέ). 

Εν ολίγοις, ο Γιώργος Μ. δεν είχε «έντιμο βίο» ούτε πριν  αλλά  ούτε  και  μετά  τα  γεγονότα,αφού την κάθε πράξη διαδέχεται η άλλη κ.ο.κ. Αν δεν υπήρχαν οι ημερομηνίες,θα  μπορούσαμε  να  μιλάμε  για  κάποιο στρατοδικείο την περίοδο της χούντας.

Κι όμως, όλα αυτά γράφτηκαν σήμερα...

[--->]