Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο,
από το να καταντήσω εμπειροτέχνης ψυχολόγος, προκειμένου να αναλύσω τις κωλοτούμπες των σιχαμάτων της ΔΦΑ, προτιμώ να σου στείλω τρεις φωτογραφίες ενός (παλι)ανθρώπου, με τον οποίον συντάχθηκα κι αγωνίστηκα, πιστεύοντας ο μ@λ@κ@ς, ότι ήταν καθαρός.
από το να καταντήσω εμπειροτέχνης ψυχολόγος, προκειμένου να αναλύσω τις κωλοτούμπες των σιχαμάτων της ΔΦΑ, προτιμώ να σου στείλω τρεις φωτογραφίες ενός (παλι)ανθρώπου, με τον οποίον συντάχθηκα κι αγωνίστηκα, πιστεύοντας ο μ@λ@κ@ς, ότι ήταν καθαρός.
Στην πρώτη φωτογραφία, ο γκόμενος της Τασίας ωρύεται υπέρ
της εκποίησης του λιμανιού του Πειραιά, ενώ οι υπόλοιποι καθυστερημένοι
διαδηλώναμε εναντίον του ξεπουλήματος. Δεν βαριέσαι, τι να καταλάβουμε οι φτωχοί…
Περιχαρής, ο ίδιος (παλι)άνθρωπος, εικονίζεται στη
δεύτερη φωτογραφία, απολαμβάνοντας την πραγματοποίηση του στόχου του, που ήρθε
σαν καρπός των αγώνων των καθυστερημένων που τον πίστευαν.
Από τη σύγκριση της πρώτης και της δεύτερης φωτογραφίας,
γίνεται ολοφάνερο το πώς αντιλαμβάνονται την μπέσα, τα κουτσαβάκια.
Σ.Α.Μ.
(Αγαπητέ Σ.Α.Μ., κι εγώ τον είχα σε κάποια εκτίμηση τον
Δρίτσα. Λάθος εκτίμηση. Θλιβερός. Και μάλλον πάντα τέτοιος ήταν. Δεν έγινε στα
70 λαμόγιο. Πάντως, η λέξη «μπέσα» είναι αλβανική. Η Πρώτη Φορά Αριστερά
αποδείχτηκε μπαμπέσα. Ξεπουλημένα ανθρωπάκια, διψασμένα για μάσα και καρέκλα.
Σ.Α.Μ., ευτυχώς που αποκαλύφθηκαν οι Τσίπρες, οι Δρίτσες και οι Τασίες, για να
πάψουν οι ψευδαισθήσεις μεγάλου μέρους των Ελλήνων. Επίσης, να λες ευτυχώς που
δεν είμαστε σαν κι αυτούς. Να μην γίνουμε σαν αυτούς. Να είσαι καλά.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου