του Άρη Θαλασσινού/Ίσκρα
Η αυτοκριτική αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της παράδοσης των αριστερών κομμάτων – άσχετο αν συχνά λειτουργούσε ως κοσμικό ισοδύναμο της θρησκευτικής εξομολόγησης: μηδενίζουμε το κοντέρ των παλιών αμαρτιών για να ξεχυθούμε με ανανεωμένη ορμή στις καινούργιες. Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε ότι, αν κάποιος εξύψωσε στα ουράνια αυτή τη σπουδαία αρετή, αυτός δεν είναι άλλος από την ηγεσία του νέου ΣΥΡΙΖΑ.
Το δρόμο άνοιξε, για άλλη μια φορά, ο Γιάννης Δραγασάκης. Στις 4 Σεπτεμβρίου, με συνέντευξή του στον Real FM και τον Νίκο Χατζηνικολάου, ο στρατηγικός νους της κυβέρνησης Τσίπρα δήλωσε, με περίσσεια θάρρους: “Και με δική μας ευθύνη, ως αντιπολίτευση, είχαμε συμβάλει και εμείς στο να δαιμονοποιηθεί το μνημόνιο ως λέξη”. Αχ, η αντιπολίτευση, η αντιπολίτευση… Σε τί ακρότητες μπορεί να παρασύρει ακόμη και τους πιο συνετούς ανθρώπους!
Ευτυχώς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν άργησε να αφομοιώσει τις νουθεσίες του πολιτικού του μέντορα. Στην πρόσφατη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, υπό την προεδρία του Προκόπη Παυλόπουλου, δεν είχε δυσκολία να αναγνωρίσει ότι “όλοι κάνουμε τις υπερβολές μας όταν είμαστε στην αντιπολίτευση”.
Αλλά η διακυβέρνηση ωριμάζει τους ανθρώπους. Και πόσο γρήγορα… Στην ίδια σύσκεψη, όταν ο κ. Θεοδωράκης καυτηρίασε την Αριστερά για την αντίθεσή της στο νόμο Γιαννίτση, που θα “έλυνε” το ασφαλιστικό, ο ώριμος πλέον Τσίπρας συνομολόγησε: “Έχει ευθύνες και η Αριστερά”. Αποτάσσεσαι τον Σατανά, Αλέξη; Απεταξάμην…
Η αυτοκριτική αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της παράδοσης των αριστερών κομμάτων – άσχετο αν συχνά λειτουργούσε ως κοσμικό ισοδύναμο της θρησκευτικής εξομολόγησης: μηδενίζουμε το κοντέρ των παλιών αμαρτιών για να ξεχυθούμε με ανανεωμένη ορμή στις καινούργιες. Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε ότι, αν κάποιος εξύψωσε στα ουράνια αυτή τη σπουδαία αρετή, αυτός δεν είναι άλλος από την ηγεσία του νέου ΣΥΡΙΖΑ.
Το δρόμο άνοιξε, για άλλη μια φορά, ο Γιάννης Δραγασάκης. Στις 4 Σεπτεμβρίου, με συνέντευξή του στον Real FM και τον Νίκο Χατζηνικολάου, ο στρατηγικός νους της κυβέρνησης Τσίπρα δήλωσε, με περίσσεια θάρρους: “Και με δική μας ευθύνη, ως αντιπολίτευση, είχαμε συμβάλει και εμείς στο να δαιμονοποιηθεί το μνημόνιο ως λέξη”. Αχ, η αντιπολίτευση, η αντιπολίτευση… Σε τί ακρότητες μπορεί να παρασύρει ακόμη και τους πιο συνετούς ανθρώπους!
Ευτυχώς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν άργησε να αφομοιώσει τις νουθεσίες του πολιτικού του μέντορα. Στην πρόσφατη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, υπό την προεδρία του Προκόπη Παυλόπουλου, δεν είχε δυσκολία να αναγνωρίσει ότι “όλοι κάνουμε τις υπερβολές μας όταν είμαστε στην αντιπολίτευση”.
Αλλά η διακυβέρνηση ωριμάζει τους ανθρώπους. Και πόσο γρήγορα… Στην ίδια σύσκεψη, όταν ο κ. Θεοδωράκης καυτηρίασε την Αριστερά για την αντίθεσή της στο νόμο Γιαννίτση, που θα “έλυνε” το ασφαλιστικό, ο ώριμος πλέον Τσίπρας συνομολόγησε: “Έχει ευθύνες και η Αριστερά”. Αποτάσσεσαι τον Σατανά, Αλέξη; Απεταξάμην…
Το παράδειγμα του αρχηγού βρήκε γρήγορα άξιους μιμητές. Μόλις χθες, ο κ. Σταθάκης, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την εκποίηση των τραπεζών στα ξένα, αρπακτικά funds, αναγνώρισε μεν την τεράστια ζημιά του ελληνικού δημοσίου, αντέτεινε όμως ότι, σε διαφορετική περίπτωση, η μόνη εναλλακτική λύση θα ήταν να… περάσουν στο δημόσιο! Να γίνει πράξη, δηλαδή, αυτό το εξτρεμιστικό μέτρο, που προέβλεπε το “αριστερίστικο” πρόγραμμα της… Θεσσαλονίκης. Ε, όχι, καλύτερα να χάσει κάμποσες δεκάδες δισ. το δημόσιο, παρά να γίνουμε… Βόρεια Κορέα!
Εκείνος που κερδίζει, όμως, τον πλειστηριασμό ανελέητης, λενινιστικού τύπου αυτοκριτικής, είναι ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Μάρδας.
“Το τραγικό λάθος σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι στο πλαίσιο μιας δειλίας που έδειξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τρέναρε η εφαρμογή όλων αυτών των μέτρων με αποτέλεσμα να χαθεί η δυναμική”, δήλωσε ο κ. Μάρδας, μιλώντας στον ΣΚΑΙ.
Επιτέλους, κάποιος έπρεπε να πει την αλήθεια σ” αυτόν τον τόπο. Αν φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, δεν ήταν λόγω των Μνημονίων, αλλά λόγω της “ατολμίας” των Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά να τα εφαρμόσουν στο ακέραιο. Ευτυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δεν πάσχει από “ατολμία”- και η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς! Το καραβάνι προχωράει, τα σκυλιά ας ουρλιάζουν!
Λίγο ακόμη και η ηγεσία του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ θα ξεπεράσει σ” αυτό το είδος αυτοκριτικής για τις νεανικές αμαρτίες της και αυτόν τον πρωτομάστορα του είδους, Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι γνωστό ότι σε μια συνάντησή του με τον παλιό Κεντρώο και μετέπειτα Νεοδημοκράτη Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, ο Ανδρέας του είπε: «Ρε Μιχάλη, τι δουλειά έχεις εσύ στη Ν.Δ. ;
Εγώ περίμενα πως θα ερχόσουν μαζί μου!» Ο κ. Παπακωνσταντίνου του απάντησε: «Τι να κάνω ρε Αντρέα; Με αυτά που έλεγες, «Έξω από την ΕΟΚ, έξω από το ΝΑΤΟ», τι να κάνω κι εγώ;» Τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου τον χτύπησε συγκαταβατικά στον ώμο και του είπε: «Α, ρε Μιχάλη και σε είχα για πιο έξυπνο!»
Κυνισμός είπατε; Μα πόσο πολιτικά ανώριμοι μπορεί να είσθε…
Το βράδυ της 3ης Ιουλίου, στη διάρκεια του συγκλονιστικού συλλαλητηρίου για το “ΟΧΙ”, ένας σπουδαίος άνθρωπος που ήταν εκεί, στην κεντρική εξέδρα, αποφάνθηκε, την ώρα που τέλειωνε την ομιλία του ο Αλέξης Τσίπρας: “Ένας μικρός Ανδρέας”. Φοβάμαι ότι είχε δίκιο – τουλάχιστον στο επίθετο, αν όχι στο ουσιαστικό.
[--->]
