Πού να είναι αυτό το παλικάρι, ο Χανς Γιόαχιμ Φούχτελ;
Τον ψάχνουν απεγνωσμένα κάτι δεκάδες δημαρχαίοι και περιφερειάρχες, οι
οποίοι συνωστίζονταν στην αυλή του – και είχαν γίνει η «αυλή» του.
Τόσες συναντήσεις, τόσες πρωτοβουλίες, τόσοι σχεδιασμοί πάνε στράφι; Με τα πάντα μπλεκόταν ο φοβερός αυτός τύπος – και πολλές από τις ασχολίες του σχετίζονταν άμεσα ή έμμεσα με μπίζνες, αφού μέχρι και με τα σκουπίδια, το νερό και τα «φθηνά εργατικά χέρια» είχε ασχοληθεί. Με μεγάλο του όνειρο τις αλήστου μνήμης δουλοκτητικές Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Έτσι ξαφνικά που εξαφανίστηκε ο Γερμανός, οι φίλοι του τα έχουν βάψει μαύρα. Μήπως να εκδώσουμε ένα Silver Alert για τον Γιόαχιμ;
Πού να είναι και το άλλο παλικάρι, ο επίσης Γερμανός επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν Χορστ Ράιχενμπαχ, ο οποίος έλυνε και έδενε τα προηγούμενα χρόνια και χωρίς αυτόν δεν κουνιόταν φύλλο στις μνημονιακές κυβερνήσεις; Ο ρόλος τής υπ’ αυτόν ομάδας της Κομισιόν ήταν καθοριστικός στα υπουργεία. Όμως χάθηκε κι αυτός και είναι αρκετοί οι μεγαλόσχημοι φίλοι του στην Ελλάδα που ανησυχούν. Μήπως να εκδώσουμε κανένα Silver Alert ή να δώσουμε απευθείας τη δουλειά στη... Νικολούλη;
Στην περίπτωση του Φούχτελ η απουσία του την προηγούμενη περίοδο είναι ένα μυστήριο. Ωστόσο έκανε την εμφάνισή του σε ελληνικού ενδιαφέροντος έκθεση στο Βερολίνο, στο περίπτερο της Ρόδου στη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού του Βερολίνου (ΙΤΒ), στις 5 Μαρτίου. Σε ελληνικό έδαφος έχει μήνες να πατήσει.
Στην περίπτωση του Ράιχενμπαχ τα πράγματα είναι απλούστερα και πιο διαφανή. Ο επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν για την Ελλάδα επρόκειτο να αποχωρήσει με το τέλος του μνημονίου τον Φεβρουάριο.
Η ομάδα του θα αποχωρούσε επίσης και ο ίδιος θα προαγόταν καθώς έχει αποφασιστεί να τοποθετηθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development - EBRD), αλλά και στη νέα υπηρεσία που θα δημιουργηθεί στην Κομισιόν, στο πρότυπο της Task Force, με στόχο να παρέχει τεχνική βοήθεια σε χώρες της Ε.Ε. που την αιτούνται.
Γιατί τους θυμηθήκαμε τους ανωτέρω; Μα, με αφορμή την υπό σύσταση εξεταστική για τα μνημόνια, η οποία ενδέχεται να είναι τελικά προκαταρκτική ή να καταλήξει σε προκαταρκτική αν βρεθούν σοβαρές ενδείξεις για την τέλεση διαρκούς εγκλήματος, όπως είναι π.χ. το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Στην περίπτωση αυτή καλό θα ήταν και οι δύο αυτοί κύριοι – όπως και αρκετοί άλλοι εκ του μηχανισμού επιτήρησης της χώρας – να κληθούν ως μάρτυρες.
Γιατί να καταθέσουν; Μα, διότι και οι δύο φαίνεται να ξέρουν πολλά για όσα έγιναν στη χώρα στη διάρκεια των μνημονίων. Τότε που πλήθος Ελλήνων επιχειρηματιών περνούσαν τα προσωπικά και επιχειρηματικά τους συμφέροντα στα μνημόνια και, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, αρκετοί πολιτικοί στην Ελλάδα φρόντιζαν να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των εν λόγω επιχειρηματιών – φανταζόμαστε, όχι με το αζημίωτο...
Γιατί, περαιτέρω, αυτοί οι δύο Γερμανοί κύριοι θα ήταν καλό να καταθέσουν; Διότι και οι δύο έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί για διάφορα.
Ο Ράιχενμπαχ για παράδειγμα είχε «καταφέρει» – σύμφωνα με παλαιότερη καταγγελία του νυν υφυπουργού Επικρατείας Τέρενς Κουίκ, η οποία ουδέποτε απαντήθηκε – να ανατεθεί ένα τεράστιο πακέτο μελετών σε ξένα μελετητικά γραφεία, τα οποία με τη σειρά τους έδιναν τα υπό μελέτη έργα σε δικές τους εταιρείες και όχι βεβαίως σε ελληνικές.
Πώς είχε «καταφέρει» να συμβεί αυτό και ποιοι από την τότε ελληνική κυβέρνηση – και με ποια ανταλλάγματα – είχαν σπεύσει να ικανοποιήσουν το αίτημά του είναι άγνωστο. Όπως επίσης παραμένουν άγνωστες σχεδόν όλες οι πτυχές της δραστηριότητας του εν λόγω ανθρώπου στην Αθήνα, αλλά και του μεγάλου κλιμακίου του οποίου προΐστατο. Αν όμως σχετιζόταν με μπίζνες – άρα και χρήμα που εκινείτο προς διάφορες κατευθύνσεις – είναι μια ευκαιρία να μας ενημερώσει.
Για τον Φούχτελ τα πράγματα είναι πιο σαφή, αφού ο επονομαζόμενος και «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» ή «Χλαμύδας» – υφυπουργός της Μέρκελ, για να μην ξεχνιόμαστε –, μέσω της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης Συνεργασίας, ανακατευόταν σε πάρα πολλά θέματα αποσκοπώντας στο άνοιγμα του δρόμου για γερμανικές μπίζνες στην Ελλάδα.
Έως και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης – κατηγορηθείς παλαιότερα για στενή σχέση με τον Φούχτελ – τον είχε ξεφωνίσει τον περασμένο Ιούλιο για «αποικιοκρατική δράση» στην Ελλάδα και είχε ζητήσει από την κυβέρνηση Σαμαρά να τον μαζέψει.
Δεδομένου ότι ο εν λόγω κύριος, με στενή σχέση με την κυρία Μέρκελ και με απρόσκοπτη πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου τα προηγούμενα τρία χρόνια, είχε άμεση πρόσβαση όχι μόνο σε επιχειρηματικά ντιλ και στα οικονομικά και τεχνικά θέματα της ελληνικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας σε Αθήνα και Βερολίνο, ενδεχομένως να έχει σημαντικές πληροφορίες να συνεισφέρει, προκειμένου να διαφωτιστούμε όχι μόνο για το πώς φτάσαμε στα μνημόνια, αλλά και για τον τρόπο διαχείρισής τους.
Ενδέχεται λοιπόν οι δύο αυτοί Γερμανοί κύριοι να μας ανοίξουν νέους δρόμους διερεύνησης των μαύρων ταμείων του μνημονίου, τα οποία αποτελούν μέχρι σήμερα την πιο σκοτεινή πλευρά της μνημονιακής Ελλάδας...
[--->]
Τόσες συναντήσεις, τόσες πρωτοβουλίες, τόσοι σχεδιασμοί πάνε στράφι; Με τα πάντα μπλεκόταν ο φοβερός αυτός τύπος – και πολλές από τις ασχολίες του σχετίζονταν άμεσα ή έμμεσα με μπίζνες, αφού μέχρι και με τα σκουπίδια, το νερό και τα «φθηνά εργατικά χέρια» είχε ασχοληθεί. Με μεγάλο του όνειρο τις αλήστου μνήμης δουλοκτητικές Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Έτσι ξαφνικά που εξαφανίστηκε ο Γερμανός, οι φίλοι του τα έχουν βάψει μαύρα. Μήπως να εκδώσουμε ένα Silver Alert για τον Γιόαχιμ;
Πού να είναι και το άλλο παλικάρι, ο επίσης Γερμανός επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν Χορστ Ράιχενμπαχ, ο οποίος έλυνε και έδενε τα προηγούμενα χρόνια και χωρίς αυτόν δεν κουνιόταν φύλλο στις μνημονιακές κυβερνήσεις; Ο ρόλος τής υπ’ αυτόν ομάδας της Κομισιόν ήταν καθοριστικός στα υπουργεία. Όμως χάθηκε κι αυτός και είναι αρκετοί οι μεγαλόσχημοι φίλοι του στην Ελλάδα που ανησυχούν. Μήπως να εκδώσουμε κανένα Silver Alert ή να δώσουμε απευθείας τη δουλειά στη... Νικολούλη;
Στην περίπτωση του Φούχτελ η απουσία του την προηγούμενη περίοδο είναι ένα μυστήριο. Ωστόσο έκανε την εμφάνισή του σε ελληνικού ενδιαφέροντος έκθεση στο Βερολίνο, στο περίπτερο της Ρόδου στη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού του Βερολίνου (ΙΤΒ), στις 5 Μαρτίου. Σε ελληνικό έδαφος έχει μήνες να πατήσει.
Στην περίπτωση του Ράιχενμπαχ τα πράγματα είναι απλούστερα και πιο διαφανή. Ο επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν για την Ελλάδα επρόκειτο να αποχωρήσει με το τέλος του μνημονίου τον Φεβρουάριο.
Η ομάδα του θα αποχωρούσε επίσης και ο ίδιος θα προαγόταν καθώς έχει αποφασιστεί να τοποθετηθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development - EBRD), αλλά και στη νέα υπηρεσία που θα δημιουργηθεί στην Κομισιόν, στο πρότυπο της Task Force, με στόχο να παρέχει τεχνική βοήθεια σε χώρες της Ε.Ε. που την αιτούνται.
Γιατί τους θυμηθήκαμε τους ανωτέρω; Μα, με αφορμή την υπό σύσταση εξεταστική για τα μνημόνια, η οποία ενδέχεται να είναι τελικά προκαταρκτική ή να καταλήξει σε προκαταρκτική αν βρεθούν σοβαρές ενδείξεις για την τέλεση διαρκούς εγκλήματος, όπως είναι π.χ. το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Στην περίπτωση αυτή καλό θα ήταν και οι δύο αυτοί κύριοι – όπως και αρκετοί άλλοι εκ του μηχανισμού επιτήρησης της χώρας – να κληθούν ως μάρτυρες.
Γιατί να καταθέσουν; Μα, διότι και οι δύο φαίνεται να ξέρουν πολλά για όσα έγιναν στη χώρα στη διάρκεια των μνημονίων. Τότε που πλήθος Ελλήνων επιχειρηματιών περνούσαν τα προσωπικά και επιχειρηματικά τους συμφέροντα στα μνημόνια και, σύμφωνα με τον επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, αρκετοί πολιτικοί στην Ελλάδα φρόντιζαν να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των εν λόγω επιχειρηματιών – φανταζόμαστε, όχι με το αζημίωτο...
Γιατί, περαιτέρω, αυτοί οι δύο Γερμανοί κύριοι θα ήταν καλό να καταθέσουν; Διότι και οι δύο έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί για διάφορα.
Ο Ράιχενμπαχ για παράδειγμα είχε «καταφέρει» – σύμφωνα με παλαιότερη καταγγελία του νυν υφυπουργού Επικρατείας Τέρενς Κουίκ, η οποία ουδέποτε απαντήθηκε – να ανατεθεί ένα τεράστιο πακέτο μελετών σε ξένα μελετητικά γραφεία, τα οποία με τη σειρά τους έδιναν τα υπό μελέτη έργα σε δικές τους εταιρείες και όχι βεβαίως σε ελληνικές.
Πώς είχε «καταφέρει» να συμβεί αυτό και ποιοι από την τότε ελληνική κυβέρνηση – και με ποια ανταλλάγματα – είχαν σπεύσει να ικανοποιήσουν το αίτημά του είναι άγνωστο. Όπως επίσης παραμένουν άγνωστες σχεδόν όλες οι πτυχές της δραστηριότητας του εν λόγω ανθρώπου στην Αθήνα, αλλά και του μεγάλου κλιμακίου του οποίου προΐστατο. Αν όμως σχετιζόταν με μπίζνες – άρα και χρήμα που εκινείτο προς διάφορες κατευθύνσεις – είναι μια ευκαιρία να μας ενημερώσει.
Για τον Φούχτελ τα πράγματα είναι πιο σαφή, αφού ο επονομαζόμενος και «Φούχτουλος», «Καμηλιέρης» ή «Χλαμύδας» – υφυπουργός της Μέρκελ, για να μην ξεχνιόμαστε –, μέσω της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης Συνεργασίας, ανακατευόταν σε πάρα πολλά θέματα αποσκοπώντας στο άνοιγμα του δρόμου για γερμανικές μπίζνες στην Ελλάδα.
Έως και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης – κατηγορηθείς παλαιότερα για στενή σχέση με τον Φούχτελ – τον είχε ξεφωνίσει τον περασμένο Ιούλιο για «αποικιοκρατική δράση» στην Ελλάδα και είχε ζητήσει από την κυβέρνηση Σαμαρά να τον μαζέψει.
Δεδομένου ότι ο εν λόγω κύριος, με στενή σχέση με την κυρία Μέρκελ και με απρόσκοπτη πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου τα προηγούμενα τρία χρόνια, είχε άμεση πρόσβαση όχι μόνο σε επιχειρηματικά ντιλ και στα οικονομικά και τεχνικά θέματα της ελληνικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας σε Αθήνα και Βερολίνο, ενδεχομένως να έχει σημαντικές πληροφορίες να συνεισφέρει, προκειμένου να διαφωτιστούμε όχι μόνο για το πώς φτάσαμε στα μνημόνια, αλλά και για τον τρόπο διαχείρισής τους.
Ενδέχεται λοιπόν οι δύο αυτοί Γερμανοί κύριοι να μας ανοίξουν νέους δρόμους διερεύνησης των μαύρων ταμείων του μνημονίου, τα οποία αποτελούν μέχρι σήμερα την πιο σκοτεινή πλευρά της μνημονιακής Ελλάδας...
[--->]
