◗ Γιώργος Αυγερόπουλος- Δεν παραδέχτηκε την ήττα

❚ Συνέντευξη στην Ιφιγένεια Καλαντζή (*)

για το ντοκιμαντέρ του Agora II: Δεσμώτες

Μετά το πέρας της θερμής συζήτησης που παραθέτουμε, με τον κοσμογυρισμένο κινηματογραφιστή Γιώργο Αυγερόπουλο, για το νέο του ντοκιμαντέρ «Agora II: Δεσμώτες», μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του Μανόλη Αναγνωστάκη που έγραψε στην πικρή δεκαετία του ’50 «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει. Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα», όπως τραγουδήθηκαν δυναμικά από την Μαρία Δημητριάδη, σε μελοποίηση Θάνου Μικρούτσικου.

Πράγματι, ο Αυγερόπουλος όχι μόνο «δεν παραδέχεται την ήττα», αλλά αρματώθηκε με θάρρος και πείσμα για να συνεχίσει το «Agora: Από τη δημοκρατία στις αγορές» (2014). 

Τα γυρίσματα του νέου ντοκιμαντέρ διαδραματίζονται κατά την κρίσιμη πενταετία 2015-2019 και καταλήγουν σε ένα οργισμένο αλλά ήπια δοσμένο κινηματογραφικό μανιφέστο, το δικό του «Κατηγορώ», πλάι στην πρόσφατη μυθοπλαστική ταινία του Κώστα Γαβρά, όπου αναδεικνύονται οι πολιτικοί χειρισμοί απέναντι σε μια απροκάλυπτα μαφιόζικη συμμορία, που έριξε στα Τάρταρα μια ολόκληρη χώρα και τον λαό της.

Πιστός στο ραντεβού του με την καταγραφή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, ο Αυγερόπουλος παραθέτει τους πραγματικούς πρωταγωνιστές μιας εκρηκτικής περιόδου,που όλοι προσπαθούν να προσπεράσουν,πλάι σε επιλεγμένες στιγμές και γεγονότα που σημάδεψαν την «πρώτη φορά αριστερά», επιχειρώντας έναν πολιτικό αναστοχασμό. Μέσα από ένα δραστικό μοντάζ εκθέτει πρόσωπα και απόψεις παράλληλα με εικόνες, αφηγήσεις και αντικρουόμενες επιλογές, με πολιτικούς να αντιφάσκουν ή να απολογούνται, όταν οι προσδοκίες του ελληνικού λαού για ανατροπή εξανεμίστηκαν «εν μιά νυκτί».

Συνέπειες της δεκαετούς σκληρής λιτότητας που κανείς δεν θέλει να θυμάται, υπενθυμίζονται με άστεγες οικογένειες, αναζήτηση τροφής στα σκουπίδια, αλλά και την αξιοθρήνητη εικόνα μιας ελληνικής σημαίας που στροβιλίζεται άτσαλα στον άνεμο, υποδηλώνοντας την «τσαλακωμένη» ελληνική περηφάνια και ελπίδα.

Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους 25% μείωση του ΑΕΠ, 2,5 εκατ. Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας, 1 εκ. άνεργοι, μετανάστευση μισού εκατομμυρίου Ελλήνων, ενώ άνθρωποι θύματα της κρίσης μιλούν για μια «κλεμμένη αξιοπρέπεια» και «όχι άλλες αυταπάτες». Παράλληλα, καταγράφονται εικόνες θαλασσοπνιγμένων προσφύγων κατά το 2015-2016, που καταφθάνουν στα ελληνικά νησιά, οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα υπερπλήρη κέντρα υποδοχής, καθώς και η κοσμοσυρροή προσφύγων και μεταναστών στις πλατείες του κέντρου της Αθήνας, λίγους μήνες αργότερα. 

Οι χρονικές μετατοπίσεις ανακατεύουν εικόνες στους διαδρόμους των συνεδριάσεων του Eurogroup στις Βρυξέλλες, όπου η κάμερα του Αυγερόπουλου συνομιλεί με τους πρωταγωνιστές, μπαινοβγαίνει στα γραφεία και καταγράφει τα ξεδιάντροπα τελεσίγραφα στις σκληρές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης Τσίπρα, το 2015, πλάι στις μελλοντικές εικόνες των συλλαλητηρίων για το Μακεδονικό το 2018. 

Και πάλι πίσω, με ξένα πρωτοσέλιδα να σχολιάζουν την εκλογή του Τσίπρα, τον Γενάρη του 2015, ως «εκλογή που προκαλεί το ευρωπαϊκό κατεστημένο» και «κραυγή δικαιοσύνης και ελπίδας, για εκατομμύρια Έλληνες», πλάι στις ουρές στα ΑΤΜ και εικόνες της λαοθάλασσας τον Ιούλη του 2015 στο Σύνταγμα για το δημοψήφισμα, μέχρι να επιστρέψει η απεχθής λέξη μνημόνιο, «σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα», όπως σχολιάζει εκτός κάδρου ο ίδιος ο σκηνοθέτης.

› Τι σηματοδοτεί ο επίτιτλος «Δεσμώτες» στον τίτλο του δεύτερου μέρους του «AGORA»;

Πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060 και δεσμευμένη περιουσία στο Υπερταμείο για 99 χρόνια, αυτά μας κρατάνε δέσμιους. Είμαστε λοιπόν «δεσμώτες» οικονομικά, αλλά και μεταφορικά πλέον. Βλέπω απόλυτη σύνδεση με την πρώτη σκηνή της τραγωδίας «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, όπου ο Ήφαιστος καρφώνει με βαριά καρδιά τον Προμηθέα στο βράχο, ενώ από κάτω το Κράτος και η Βία του λένε τι να κάνει.

› Το υλικό του ντοκιμαντέρ προέκυψε από γυρίσματα πέντε χρόνων. Τι σε έκανε να καταγράψεις το χρονικό της «πρώτης φοράς αριστερά»;

Δεν είναι ακριβώς χρονικό της πενταετίας 2015-2020, δεν ήθελα να δείξω τις καταστροφές στο Μάτι και στη Μάνδρα, γιατί επέλεξα δύο άξονες για την ταινία: οικονομική και προσφυγική κρίση. Η οπτικοακουστική καταγραφή αυτής της περιόδου αποτελεί ένα ακόμα κομμάτι του παζλ, που συμπληρώνεται με το βιβλίο του Βαρουφάκη, την ταινία του Γαβρά, άλλα βιβλία που έχουν γραφτεί και κάποια που θα γραφτούν στο μέλλον. Ήθελα να κλείσω τη μνήμη μέσα σε ένα κουτί, ως παρακαταθήκη για τις μελλοντικές γενιές και τους αυριανούς ερευνητές, ώστε να μπορούν να αντληθούν συμπεράσματα που θα βοηθήσουν στο δημόσιο διάλογο. Είμαι απόλυτα αντίθετος με την τάση στους κόλπους των προοδευτικών δυνάμεων να πετάξουμε «κάτω από το χαλί» ό,τι συνέβηκε,με άλλοθι την επάνοδο δεξιάς κυβέρνησης.Θεωρώ ότι η πληγή είναι ακόμα ανοιχτή και απαιτείται ένα νέο πρόταγμα.

› Χρησιμοποιώντας τις αφηγήσεις του χαρισματικού Βαρουφάκη, νιώθω πως αν ο Κώστας Γαβράς διατηρεί τη μνήμη όσων συνέβησαν μέσα από τη μυθοπλασία, στο ντοκιμαντέρ σου γίνεται μέσα από μια τεκμηριωμένη καταγραφή της, με τις πραγματικές εικόνες των πρωταγωνιστών.

Με τον Γαβρά είχαμε τεράστιες και ωραίες συζητήσεις. Λένε ότι το ντοκιμαντέρ έχει δομή ταινίας φιξιόν, αλλά συχνά η πραγματικότητα ξεπερνάει τη μυθοπλασία και αυτό είναι πιο σκληρό. Ήθελα να περιέχει στοιχεία πολιτικού θρίλερ, γιατί κάπως έτσι το έζησα. Πηγαινοερχόμουν ασταμάτητα στις Βρυξέλλες και σαν μύγα στον τοίχο, έπρεπε να περνώ απαρατήρητος στους διαδρόμους του Eurogroup. Ξεκίνησα σαν guerilla filmmaking, γιατί χρειάστηκε χρόνος να με εμπιστευθούν και να καταγράφω με κάμερα και μικρόφωνο. Δεν μου έφτανε όμως μόνο να καταγράψω εκφράσεις, την έπαρση,ήθελα να το συνδυάσω με την κοινωνία και το προσφυγικό, ήταν όλο μια πρόκληση, ενώ δεν ήξερα πώς θα λειτουργήσει σε ξένο κοινό.

Ένιωσα ανακούφιση όταν οι Γερμανοί και Γάλλοι συμπαραγωγοί που είδαν την ταινία κατάλαβαν πού οδηγήθηκε μια κοινωνία από τις πολιτικές που οι κυβερνήσεις τους επιβάλανε

› Η αφήγηση των γεγονότων γίνεται με πολλά πισωγυρίσματα, δίχως χρονολογική σειρά, ενώ χρησιμοποιείς το μοντάζ ως εργαλείο πολιτικής διαμαρτυρίας.

Για πράγματα που έχουν γίνει δύο-τρία χρόνια μετά, ένα άλμα στο χρόνο για να τα εξετάσεις την ώρα που αναλύεται αυτή η θεματική βοηθά στη δημιουργία μιας καθαρής αντίληψης, παρά να τα δείξεις αποσπασματικά σε χρονική σειρά. Οι μεταβάσεις στο χρόνο και το μπρος-πίσω δίνουν το αίτιο και το αιτιατό. Η χρονική μπάρα δηλώνει αυτές τις μεταβάσεις, ενώ η βελόνα που μετατοπίζεται είναι ουσιαστικά η βελόνα της ζωής μας, τα χρόνια που πέρασαν, οι φίλοι που χάσαμε. Με δυσκόλεψαν οι μεταβάσεις γιατί έπρεπε να ισορροπούν ταυτόχρονα διαφορετικές χρονικές στιγμές, σε διαφορετικές θεματικές, με διαφορετικούς χαρακτήρες. Αρκετές φορές ξαναμόνταρα σκηνές μέχρι να βρω το ρυθμό, ενώ είχα να ακολουθήσω και μια ζωντανή ιστορία εν εξελίξει, που συνεχώς μεταλλασσόταν.

Προκάλεσα όμως περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα μπορούσα να απαντήσω. Το μοντάζ κράτησε από Απρίλη μέχρι Δεκέμβρη. Βασικά αισθάνομαι φοβερή απογοήτευση, όχι μόνο για την ιδεολογικοπολιτική μετάλλαξη ενός φορέα που εμπιστευτήκαμε, αλλά για το πού φτάσαμε. Στο ντοκιμαντέρ αυτό είναι πολύ άμεση η εμπλοκή μου, είναι η πιο προσωπική ταινία μου. Ακόμα και οι στίχοι στο τραγούδι της αρχής...

› Οι στίχοι «...άγριες είναι οι μέρες…» είναι δικοί σου; Εσύ τραγουδάς;

Ναι, στίχοι-τραγούδι δικά μου, σε μουσική του Γιάννη Παξεβάνη, συνθέτη όλης της πρωτότυπης μουσικής του έργου. Το να συμπυκνώσω συναισθήματα που είχα, με μοντάζ, μουσική και αφήγηση ήταν μια διαδικασία σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης.

› Δίνεις έμφαση στη λέξη «χρεοκοπία», λέξη που δεν ειπώθηκε καθαρά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως όταν αναγράφεται με αντίστροφη μέτρηση το νούμερο των ημερών πριν από αυτήν. Τι επιδιώκεις;

Οι λέξεις έχουν δύναμη και επέλεξα τη σωστή λέξη εκεί που έπρεπε, ώστε να γίνει αντιληπτό το διακύβευμα. «Χρεοκοπία» και όχι «λήξη του προγράμματος», «λιτότητα» ή «περικοπή» και όχι «μεταρρύθμιση». Η αντίστροφη μέτρηση δημιουργεί ένταση, προσμένεις κάτι. Ακόμα και όσοι αντιπολιτεύονταν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλούσαν με καθαρές λέξεις. Στα δελτία ειδήσεων τότε,δεν ακούστηκε ποτέ ότι χρεοκοπούμε! Κανένας δεν το είχε πάρει χαμπάρι. Έχουν χρεοκοπήσει και άλλες χώρες και η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει και παλιότερα, δεν ήρθε η καταστροφή του κόσμου, αλλά να ξέρουμε γιατί μιλάμε. Υπήρχαν στιγμές που τρεις μέρες πριν τη χρεοκοπία, κάποιοι χαιρετήθηκαν όπως όταν κάτι έχει λήξει. Μέσα σε αυτή την προθεσμία έζησαν οι πρωταγωνιστές την αγωνία στιγμών, μέσα στο ίδιο γραφείο  κάποιοι ήταν ψύχραιμοι ,άλλοι κλαίγανε.

› Πώς σχολιάζεις τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα «Είναι πολύ δύσκολο να είσαι έξω από το σύστημα, δεν μπορούν να υπάρξουν σοσιαλιστικές νησίδες πια»;

Νομίζω ότι σηματοδοτεί τη νέα εποχή του ΣΥΡΙΖΑ και την ιδεολογικοπολιτική του μετατόπιση. Η συνέντευξη αυτή γυρίστηκε στην Αίγινα το Σεπτέμβριο του 2018, με τον Τσίπρα ακόμα Πρωθυπουργό. Εκείνη τη στιγμή, απευθύνεται με πλήρη συνείδηση στους ψηφοφόρους τού ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας ένα άνοιγμα προς μια πιο σοσιαλιστική νοοτροπία. Είναι μαχαιριά στο στήθος για όσους πίστεψαν το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2015,είναι όμως και μια παραδοχή της σύγχρονης πραγματικότητας. Σφραγίζει το πέρας της εποχής του ιδεαλισμού και την αρχή της εποχής του ρεαλισμού.

› Η ρήση του Βαρουφάκη «Ο λαός είχε υπερβεί την ηγεσία του, τον ηγέτη του συνολικά» υποδηλώνει άλλον ένα «Ιστορικό συμβιβασμό»;

Αφού πριν λοιδορηθήκαμε και ξεφτιλιστήκαμε ως λαός, υποφέραμε, φτωχύναμε, και μεταναστεύσαμε, κάποια στιγμή, κάναμε μια έφοδο στον ουρανό με πλήρη συνείδηση, σε μια από αυτές τις σπάνιες στιγμές που έχει να επιδείξει η Ιστορία. Έγινε ένα άλμα, ακόμα κι αν δεν είχαν όλοι συνειδητοποιήσει τι σήμαινε να βγει η Ελλάδα από το ευρώ. Πέντε χρόνια μετά, καταλήξαμε στην αναζήτηση της κανονικότητας.

Απογοητευτήκαμε και από τη στιγμή που ηττηθήκαμε, συμβιβαστήκαμε. Μετά είδαμε πρόσφυγες να πλημμυρίζουν τις πόλεις και τα χωριά μας, αντιδράσαμε με αλληλεγγύη,αλλά και με ρατσισμό και φασισμό, που οδήγησαν σε μια συντηρητικοποίηση της κοινωνίας, μέχρι και την επαναφορά του θέματος των εκτρώσεων. Σήμερα έχουμε περάσει το στάδιο της οργής και βρισκόμαστε ακόμα στο πένθος, είμαστε μια κοινωνία που εκφασίζεται και δεν αναφέρομαι στην πολιτική τοποθέτηση καθενός, αλλά σε συμπεριφορές: πώς κοιτάζουμε να βολευτούμε,πώς αντιλαμβανόμαστε τους αδύναμους.Η ελπίδα θα ξαναγεννηθεί, μόλις υπάρξει ένα πρόταγμα.

› Επέλεξες τον Αλαίν Μπαντιού για τις δηλώσεις του: «ήθελαν να δείξουν πως τίποτα άλλο δεν είναι εφικτό έξω από το δικό τους σύστημα»,«παλιά, ο ιμπεριαλισμός ρυθμιζόταν με την αποικιοκρατία, τώρα φτιάχνουν ζώνες αποσταθεροποίησης με ολόκληρες χώρες»;

Διαβάζω τον Μπαντιού και έχουμε ανάγκη φιλοσόφους σαν αυτόν, γιατί συμπυκνώνουν υπέροχα τις εξελίξεις. Στο τελευταίο βιβλίο του αναλύει πώς δημιουργούνται ζώνες επιρροής,αποδιοργανωμένες πολιτικά με εικονικές διοικήσεις, αναγκασμένες να εκτελούν πολιτικές που σε κανονικές συνθήκες δεν θα υποστήριζαν, προκαλώντας αναταραχή, ώστε οι εταιρίες και ο καπιταλισμός να κάνουν τη δουλειά τους. Ασκώντας κριτική από τα αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Μπαντιού υπογραμμίζει κάτι που εντέχνως δεν έχει ειπωθεί: τα γεγονότα του 2015 δεν ήταν μόνο μάχη για την οικονομία, αλλά σύγκρουση μεταξύ νεοφιλελεύθερου δόγματος και μιας διαφορετικής προοπτικής. Η μνημειώδης νίκη του κατεστημένου απέναντι στον Τσίπρα ήταν το ιδεολογικό εγχείρημα-μήνυμα προς όλο τον κόσμο, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, γιατί ακόμα και όσοι το επιχείρησαν, υποχρεώθηκαν να υποταχθούν στις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού. Τέλος. There Is No Alternative-T.I.N.A.

Για τον Ζακ Κωστόπουλο και τη Μάγδα Φύσσα

› Εκτός από τις σκληρές εικόνες του απάνθρωπου ξυλοδαρμού του Ζακ Κωστόπουλου, έδειξες και πλάνα όπου μιλάει ως συνειδητοποιημένος ακτιβιστής. Τον είχες γνωρίσει;

Δυστυχώς, τον έμαθα όπως όλοι μας από αυτή την τηλεοπτική εικόνα του λιντσαρίσματος, επειδή τον πέρασαν για ληστή! Ταξιδεύοντας την επόμενη σε ένα φεστιβάλ στο εξωτερικό, μιλάω μόνο γι’ αυτό,γιατί κανείς δεν έχει ενημερωθεί, συνειδητοποιώντας τη σοβαρότητα του συμβάντος, που πιστοποιούσε τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας. Το υλικό που τον δείχνει να μιλάει ως ακτιβιστής το βρήκα στο ντοκιμαντέρ του «Vice: Drag nights in Athens».

Από εκεί προέρχεται η συνέντευξη αυτή, το γράφω και στους τίτλους τέλους, δεν το έχω τραβήξει εγώ. Επέλεξα όμως και πλάνα του ξυλοδαρμού, γιατί ως πολεμικός ανταποκριτής επτά πολέμων, γνωρίζω καλά,πως αν δεν δείξεις τη βία, δεν θα καταλάβεις ποτέ τι σημαίνει πόλεμος. Αν παρακολουθήσει κανείς μόνο την έκρηξη πυραύλων που πέτυχαν το στόχο, σαν να παίζει ηλεκτρονικό παιχνίδι, από ασφαλή απόσταση,δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει στο έδαφος, τι παθαίνει αυτός που δέχεται τον πύραυλο.

› Προσεγγίζεις και την Μάγδα Φύσσα, χωρίς να στέκεσαι στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Γιατί;

Δεν υπάρχει καθόλου οπτικό υλικό από τη δίκη της Χρυσής Αυγής, γιατί γίνεται χωρίς κάμερες. Η Μάγδα Φύσσα μιλάει για τη δίκη αυτή καλύτερα από οποιονδήποτε αναλυτή. Προσπάθησα να δείξω πόσο ταγμένη είναι η Μάγδα στην υπόθεση αυτή, περιγράφοντάς την απλά, μέσα από την καθημερινότητά της. Αλλάζει δυο συγκοινωνίες κάθε πρωί για να πηγαίνει στο δικαστήριο και το μεσημέρι γυρνάει σπίτι να μαγειρέψει και την άλλη μέρα τα ίδια. Εκθέτω επίτηδες τις δυνατές φωτογραφίες με το εξαγριωμένο βλέμμα της έτοιμη να χυμήξει σαν τίγρη, ενώ κάποιος την συγκρατεί. Στο πρόσωπό της βλέπω μια μάνα που έχει σηκώσει στους ώμους της ολόκληρο το βάρος του φασισμού στην Ελλάδα.

INFO

• Το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπου-

λου «Agora II: Δεσμώτες» προβάλλεται από

13/2/2020 στην Αθήνα στους κινηματογρά-

φους: Ideal, Ααβόρα, Γαλαξίας, Μικρόκοσμος

και Σπόρτιγκ, καθώς και σε Θεσσαλονίκη και

Κρήτη

*Η Ιφιγένεια Καλαντζή

είναι θεωρητικός-κριτικός κινηματογράφου,

ifigenia.kalantzi@gmail.com

ΠΗΓΗ :εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΛΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΚΟΒΟΥΝ,ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΚΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ!

Την ώρα που οι συνταξιούχοι και άλλες κοινωνικές ομάδες,όπως τα ΑμεΑ,υπομένουν από το πετσόκομμα των συντάξεων και των επιδομάτων τους,την ώρα που περιμένουν (και δεν πρόκειται στο τέλος να τα πάρουν,να το θυμηθείτε) την απόδοση των επιδικασμένων αναδρομικών,αλλά οι Κατρούγκαλοι, Αχτσιόγλου και Βρούτσηδες πασχίζουν με διάφορα τεχνάσματα να τους τα κόψουν κι αυτά,την ίδια ώρα...ο ΕΦΚΑ βγάζει εγκύκλιο,με την οποία άρον άρον διατάζει την πληρωμή σε κάθε συνταξιούχο βουλευτή αναδρομικών ύψους μέχρι και 10.000 ευρώ!

Μπάρμπα Μήτσο,εσύ να τους ψηφίζεις με την ελπίδα ότι θα σε "κοιτάξουν" κι αυτοί ("αριστερούληδες" και δεξιοί)...να κόβουν από σένα και να τα μοιράζονται μεταξύ τους και με τους δικαστές που τους τα επιδικάζουν (βλέπεις,αν πάρουν οι βουλευτές,αυτομάτως παίρνουν κι οι δικαστές και το αντίθετο)!

[----->]

Έκρηξη της οικονομικής ανισότητας στην Ελλάδα (δείκτης Gini) από το 2003 έως και το 2019

 – Η κατάσταση στη χώρα όχι μόνο δεν καλυτερεύει αλλά επιδεινώνεται

H μέτρηση της εγχώριας οικονομικής ανισότητας γίνεται κυρίως με τον δείκτη Gini, που ορίζεται ως η ανισότητα μεταξύ των αξιών μιας κατανομής συχνοτήτων, π.χ. των εισοδημάτων ή της κατανάλωσης των φυσικών προσώπων. Μηδενικό Gini σημαίνει μηδενική ανισότητα και υψηλό Gini σημαίνει υψηλή ανισότητα. Δηλαδή όσο πιο κοντά στο 0 είμαστε ,τόσο πιο καλύτερη κατανομή στο εισόδημα υπάρχει ,ενώ όσο πιο κοντά στην μονάδα είμαστε τόσο μεγαλύτερη ανισότητα θα έχουμε.

Στην Ελλάδα, η εισοδηματική ανισότητα σταδιακά μειωνόταν από το σχετικά υψηλό επίπεδο πριν από το 1980, με την τάση μείωσης ουσιαστικά να διακόπτει η κρίση, καθώς από το 2009 η εισοδηματική ανισότητα αυξάνεται. Όσο μεγαλύτερος είναι ο συντελεστής Gini τόσο μεγαλύτερες είναι οι εισοδηματικές ανισότητες.

Από την επινόησή του μέχρι σήμερα ο συντελεστής αυτός χρησιμοποιείται ευρύτατα για τον υπολογισμό των εισοδηματικών ανισοτήτων σε μία κοινωνία. Από το 2008 που η κατάρρευση της τράπεζας Lehman brothers σηματοδότησε την έναρξη της μεγαλύτερης από το 1929 παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η χώρα μας βιώνει μία έντονη οικονομική και όχι μόνο κρίση την οποία προσπαθεί να ξεπεράσει με σειρά μεταρρυθμίσεων και αλλαγών που επιβάλλονται από τους δανειστές στα πλαίσια πολλαπλών μνημονίων.

Είναι φυσικό μία τόσο μεγάλη και πρωτόγνωρη οικονομική κρίση να επηρεάσει εκτός των άλλων και την κατανομή των εισοδημάτων στη χώρα μας. Η τιμή του συντελεστή Gini για τη χώρα μας από το 2003 μέχρι σήμερα , μας δείχνει τη μικρή μείωσή του την περίοδο 2008-2009, ενώ μετά το 2010 όταν η οικονομική κρίση εντάθηκε παρατηρούμε μία αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων.

Συνολικά την περίοδο 2008-τώρα ,οι εισοδηματικές ανισότητες στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί (όπως είναι αναμενόμενο ). Η μείωση του ονομαστικού ΑΕΠ στη χώρα μας την ίδια περίοδο και η μείωση αυτή του ΑΕΠ είναι πολύ πιο έντονη από την αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων την ίδια περίοδο. Το 2014 σε όλες τις χώρες του Νότου που εντάχθηκαν σε μνημόνιο (εννοείται και στην Ελλάδα) ,ο συντελεστής Gini ήταν ανώτερος του μέσου όρου της Ε.Ε., ενώ της Ιρλανδίας ήταν περίπου ο ίδιος.

Έτσι , ενώ η εφαρμογή των μνημονίων έλυσε ορισμένα μακροοικονομικά προβλήματα των χωρών αυτών, δεν μείωσε τις εισοδηματικές ανισότητές τους οι οποίες σήμερα διατηρούνται (με εξαίρεση την Ιρλανδία) πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. Την περίοδο 2008-τώρα , η χώρα μας βιώνει μία μεγάλη μείωση του ΑΕΠ, ενώ οι εισοδηματικές ανισότητες αυξήθηκαν και παρέμειναν μεγαλύτερες από τον μέσο όρο των ευρωπαϊκών χωρών.

[---->]

Για δεύτερη φορά επιχειρείται έξωση του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού

Η απάντηση μας στην κυβέρνηση, την Ελληνικό Α.Ε. και προς πάντα ενδιαφερόμενο.

Στις 11/02 λάβαμε, μέσω του Υπουργείου Υγείας, επιστολή της ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. ,που απευθύνεται προς το Υπουργείο Υγείας, με κοινοποίηση προς τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Βιομηχανίας και Εμπορίου και το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου.

Η επιστολή με λίγα λόγια λέει ξεκάθαρα ότι πρέπει άμεσα να αποχωρήσουμε από το χώρο που στεγαζόμαστε από τον Δεκέμβριο του 2011, ο οποίος μας είχε παραχωρηθεί από τον Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης. Αυτό που δεν λέει η επιστολή είναι ότι τον Μάιο του 2018 η Ελληνικό Α.Ε. είχε και τότε προσπαθήσει να μας κάνει έξωση (με απευθείας επιστολή), και όταν ξεσηκώθηκαν οι ασθενείς μας, πλήθος πολιτών και οργανώσεων εντός και εκτός Ελλάδας (με διαμαρτυρίες έξω από Ελληνικά προξενεία στο Βέλγιο και τη Γερμανία), Ευρωβουλευτές, επιστήμονες και πανεπιστημιακοί από όλον τον κόσμο, κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία ανά την Ελλάδα ,αλλά και προσωπικότητες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης (με επιστολή στήριξης μας), τότε η Ελληνικό Α.Ε. και η τότε κυβέρνηση έκαναν πίσω. Δήλωσαν ότι θα βρεθεί λύση ώστε, είτε να συνεχίσουμε να στεγαζόμαστε στο Ελληνικό σε ανάλογες – τουλάχιστον – εγκαταστάσεις όπως και σήμερα, είτε εκτός Ελληνικού πάλι σε ανάλογο κατάλληλο χώρο. 

Εδώ θα δείτε βίντεο από την περίοδο https://webtv.ert.gr/…/synechizei-tin-leitoyrgia-toy-to-ko…/ και άρθρο που δείχνει το κύμα στήριξης προς το ΜΚΙΕ http://www.glyfadaweb.gr/2018/06/blog-post_45.html ).

Επίσης ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης κ. Γιάννης Κωνσταντάτος – μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. μέχρι σήμερα, που διορίστηκε το 2015 από το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου), (πηγή https://www.kathimerini.gr/…/…/nea-dioikhsh-sthn-ellhniko-ae ) – είχε ρητά υποσχεθεί ότι «Ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης έχει τη δυνατότητα να στεγάσει το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο» (πηγή https://toaerodromio.gr/…/o-dimos-ellinikoy-argyropolis-pr…/)

Επίσης υπάρχει ρητή δέσμευση του κ. Κωνσταντάτου αλλά και της Lamda Development (που είναι ο «επενδυτής») ότι το ιατρείο όχι μόνο δεν θα απομακρυνθεί αλλά και θα «αναβαθμιστεί». Μάλιστα δημοσίευμα από τον Ιούνιο του 2014, έχει καταγράψει τις δηλώσεις του Διευθύνοντα Συμβούλου της Lamda Development κ. Οδυσσέα Αθανασίου κατά την παρουσίαση του επενδυτικού σχεδίου τους τότε, στη Μεγάλη Βρετανία, όπου αναφέρει το δημοσίευμα «…συγκεκριμένα, δήλωσε και δεσμεύθηκε δημόσια, καταρρίπτοντας όλα τα σενάρια που κυκλοφορούν όλοι όσοι βρίσκονται απέναντι στην επένδυση, ότι το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο του Ελληνικού θα παραμείνει και θα λειτουργεί όπως λειτουργεί σήμερα και ακόμα καλύτερα σε νέες εγκαταστάσεις που θα του παραχωρηθούν στο χώρο του πρ. αεροδρομίου Ελληνικού. “Είμαστε ανοιχτοί να βοηθήσουμε σε ότι κι αν χρειαστεί. Είμαστε στο πλευρό τους και προσκαλώ τους υπευθύνους να έχουμε μία συνάντηση ακόμα και την ερχόμενη εβδομάδα” είπε ο κ. Αθανασίου βάζοντας τέλος στα “μαύρα” σενάρια που διακινούν οι πολέμιοι της αξιοποίησης του πρ. Αεροδρομίου.» (Πηγή https://drive.google.com/…/1DerXhGR0YYROGQsyS-dcnsfRW…/view… )

Όλα αυτά έρχεται τώρα η ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. και η σημερινή κυβέρνηση, με τη στήριξη (;) του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης να τα ανατρέψει και να πετάξει στο δρόμο δεκάδες εθελοντές, δεκάδες χιλιάδες κουτιά φαρμάκων, βρεφικά και παιδικά γάλατα, ένα πλήρως εξοπλισμένο οδοντιατρείο, καρδιολογικό ιατρείο με υπέρηχο, και πολύ άλλο ιατρικό εξοπλισμό. Επίσης στην επιστολή της η ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε. και, στην κοινοποίησή του, το Υπουργείο Υγείας δεν μας αναφέρουν τι θα γίνουν οι εκατοντάδες ασθενείς που βοηθάμε κάθε μήνα .

Θέλουν να μας πετάξουν στο δρόμο, χωρίς να μας δώσουν εναλλακτική λύση, ώστε να μπουν οι μπουλντόζες και να κατεδαφίσουν ένα κτήριο 200μ2 το οποίο στηρίζει απόκληρους της Ελληνικής κοινωνίας, οι οποίοι δημιουργήθηκαν από τις μνημονιακές πολιτικές που στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις από 2010 μέχρι και σήμερα. Θέλουν να εξαφανίσουν μία κοινότητα εθελοντών, μία κοινότητα αλληλεγγύης, με χιλιάδες υποστηρικτές του έργου της από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που παρέχει φάρμακα ακόμα και σε Δημόσια Νοσοκομεία, Δημόσιες δομές, Ιδρύματα, γηροκομεία, κέντρα συγκέντρωσης προσφύγων, καθώς και κάθε άνθρωπο που απεγνωσμένα αναζητά φάρμακα που λείπουν από την αγορά.

Ας μας πουν λοιπόν η Κυβέρνηση, η Ελληνικό Α.Ε., ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης και τέλος η Lamda Development, πού θα πάει ένα Κοινωνικό Ιατρείο που δεν έχει από ΠΟΥΘΕΝΑ χρηματοδότηση, που δεν έχει ζητήσει ΠΟΤΕ χρήματα από κανένα και το οποίο έχει στηρίξει, 7.500 ασθενείς στις περισσότερες από 72,000 επισκέψεις τους μέχρι και σήμερα από τον Δεκέμβριο του 2011.

Είναι υποχρέωση της κάθε κυβέρνησης, της κάθε δημόσιας αρχής, να παρέχει χώρο σε κάθε κοινότητα πολιτών που αυτοοργανώνεται και παρέχει εθελοντικά δωρεάν κοινωνικό έργο. Και γιαυτό καλούμε όλα τα κόμματα να πάρουν θέση.

Εμείς από την πλευρά μας απαντάμε πως θα συνεχίσουμε να είμαστε στον χώρο του ιατρείου, προσφέροντας στους ασθενείς μας φάρμακα, ελπίδα και αξιοπρέπεια. Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού όλα αυτά τα χρόνια στάθηκε με συνέπεια δίπλα σε κάθε συμπολίτη μας, που είχε ανάγκη, χωρίς καμία διάκριση. Και αυτό θα συνεχίσει να κάνει! Τους εθελοντές μας εκφράζουν οι στίχοι του ποιητή Κώστα Βάρναλη:

“Δεν είμ’ εγώ σπορά της Τύχης

ο πλαστουργός της νιας ζωής

Εγώ είμαι τέκνο της Ανάγκης

κι ώριμο τέκνο της Οργής”

[---->]

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΕΝΑΜΙΣΙ ΛΕΠΤΟ

Δείτε αυτό το βίντεο. Είναι εν συντομία ο «εξαντλητικός διάλογος» που γίνεται τα τελευταία 15 χρόνια στην Κρήτη για το θέμα του αεροδρομίου στο Καστέλλι. Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια συμπυκνωμένα σε ενάμισι λεπτό.

Γράφουν και ξαναγράφουν, χρόνια τώρα οι άνθρωποι τις διαμαρτυρίες τους, με χέρια ματωμένα, όπως η Φωτούλα Κουτράκη από το Θραψανό, που από τη σκληρή δουλειά στις ελιές και στα ζώα της, από το καθημερινό τρέξιμο για να συντηρήσει ένα σπίτι με τρία παιδιά έφτασε να γράφει υπομνήματα για να τα δώσει στον πρωθυπουργό και βρήκε το θάρρος να σταθεί και εκεί, μπροστά του, και να του πει το αυτονόητο. Δείτε με πόση διακριτικότητα το παραπέμπει το υπόμνημα ο κ. Μητσοτάκης στον παρατρεχάμενό του. Και από εκεί, ξέρετε που καταλήγει…

Οι κάτοικοι της περιοχής (και αρκετοί άλλοι) φωνάζουμε για τον λάθος σχεδιασμό, για την καταστροφή του πρωτογενούς τομέα, για την εκδίωξη των ανθρώπων από τον τόπο τους, για το υπέρογκο κόστος που θα βαρύνει τις τσέπες όλων μας και τελικά θα κάνει κακό και στον τουρισμό, για τις ελλιπείς μελέτες, για την παραπληροφόρηση και τις παχυλές υποσχέσεις που μία - μία βγαίνουν ψεύτικες.

«Δείτε τί έκανε ένας άλλος αρχηγός κράτους στη Γαλλία», του λέει η Φωτούλα, «το ακύρωσε το αεροδρόμιο όταν κατάλαβε ότι καταστρέφει τους αγρότες του. Κάντε και εσείς μια μελέτη ανεξάρτητη και βρείτε την αλήθεια».

Σχετικό άρθρο για το γαλλικό αεροδρόμιο στη Νοτρ Νταμ ντε Λαντ μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.tanea.gr/2018/01/18/world/oristiko-oxi-sto-aerodromio-tis-dixonoias/ (Τα Μαρινάκεια ΝΕΑ, δεν είχαν πρόβλημα να ονομάσουν εκείνο το αεροδρόμιο ως «Το αεροδρόμιο της Διχόνοιας»). Δείτε και εδώ, πόσο γλαφυρά περιγράφει η ΑΥΓΗ τις κινητοποιήσεις εκεί: http://www.avgi.gr/article/10810/153851/kinetopoiese-enantia-sto-megalo-aerodromio 

Όλοι συμφωνούν ότι ένα αεροδρόμιο που καταλαμβάνει αγροτική γη είναι ένα λάθος έργο. Αρκεί να είναι στη Γαλλία. Για το δικό μας, εδώ στην Κρήτη, και ΤΑ ΝΕΑ και Η ΑΥΓΗ πανηγυρίζουν ανάλογα με το ποιος από τους δύο πρωθυπουργούς (Μητσοτάκης ή Τσίπρας αντίστοιχα) υπογράφει την καταδίκη του τόπου μας.

Κι έτσι, ξεκίνησαν οι εργασίες, με τις ευχές και των δύο κομμάτων (και του ΚΙΝΑΛΛ, βεβαίως, Δεν σας ξεχνώ Bασίλη Κεγκέρογλου, μην ανησυχείτε...).

Δείτε που είμαστε σήμερα, για να μην λέτε μετά «δεν φανταζόμουν τί θα γίνει στον τόπο». Πάνω η εικόνα της Πεδιάδας πριν την έναρξη των εργασιών. Κάτω η εικόνα σήμερα, με ένα (ελάχιστο) ακόμα μέρος της καταστροφής.

 

«Ξέρω την άποψή σας, την ακούω, αλλά η απόφαση έχει ληφθεί και το έργο θα γίνει». Τόσο απλά, τόσο γρήγορα απαντά ο κ. Μητσοτάκης στην κάτοικο της περιοχής. Αυτόν ακριβώς τον διάλογο κάνουν εδώ και 15 χρόνια. Τον ίδιο διάλογο έκανε και ο Σπίρτζης, τον ίδιο διάλογο έκανε και ο Τσίπρας, τον ίδιο διάλογο έκαναν και ο Σουφλιάς και ο Χρυσοχοϊδής και ο Βερελής και ο Στρατάκης και όλοι όσοι επέμειναν πεισματικά στην καταστροφική ιδέα. Και στο τέλος το συμπέρασμα είναι: «Σας ακούσαμε, σας καταλαβαίνουμε αλλά το έργο θα γίνει…» . Στο τέλος ο Μητσοτάκης ρίχνει και ένα πανηγυρικό και γελαδερό «Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ» σαν να του είπε μπράβο η Φωτούλα για το καλό που κάνει στον τόπο μας.

 

Και μπήκε λοιπόν η (ταφό)πλακα με τον Μητσοτάκη και τον Καραμανλή να κραδαίνουν το μυστρί (σήμα κατατεθέν του Παττακού – καλά δεν τους είπε κανένας από τις στρατιές των επικοινωνιολόγων τον κακό συνειρμό που έχει το συγκεκριμένο εργαλείο στο χέρι πολιτικών;)

 

Και όσο εκείνοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι το αεροδρόμιο προχωρά κανονικά, τόσο ανακύπτουν προβλήματα, τόσο αποκαλύπτεται το μέγεθος της απάτης για τους ντόπιους ώστε να πάρουν το μερίδιό τους η ΤΕΡΝΑ και φυσικά οι Ινδοί της GMR, που βέβαια δεν θα φύγουν παραπονεμένοι...

 

Εδώ ο Ινδός επενδυτής φωτογραφίζει το μερίδιό του από τη γη της Πεδιάδας

[---->]