Αίτημα για 6μηνη παράταση της δανειακής σύμβασης υποβάλλει η Ελλάδα

Αίτημα για παράταση της δανειακής σύμβασης για έξι μήνες θα υποβάλει αύριο Τετάρτη η ελληνική κυβέρνηση στον Πρόεδρο του Εurogroup, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές το ενδεχόμενο αυτό εξετάζεται από την κυβέρνηση αλλά θα αφορά μόνο επέκταση της δανειακής σύμβασης, διαχωρίζοντάς την σαφώς από το πρόγραμμα – μνημόνιο. Δεν δεχόμαστε τελεσίγραφα. Δεν πρόκειται να ζητήσουμε παράταση του προγράμματος- μνημονίου, δηλώνουν κατηγορηματικά οι κυβερνητικές πηγές.

Το αίτημα λοιπόν θα αφορά μόνο την δανειακή σύμβαση με βάση την πρόταση Μοσκοβισί που αποσύρθηκε ως γνωστόν από το χθεσινό Εurogroup.

Το Βερολίνο βέβαια δεν δέχεται αυτόν τον διαχωρισμό και για το λόγο αυτό κυβερνητικά στελέχη βρισκονταν από χθες σε συνεχή επικοινωνία με αξιωματούχους της Ευρωζώνης. Αναμένεται από τον πρόεδρο του Εurogroup να κρίνει στη συνέχεια εάν το ελληνικό αίτημα πληροί τις προυποθέσεις που έθεσαν χθες Δεύτερα οι εταίροι ώστε να αποφασίσει αν  θα συγκαλέσει ή όχι έκτακτο Εurogroup.
[--->]

Κρίσιμες Ώρες

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Το ιταμό τελεσίγραφο Σόιμπλε στην Ελλάδα, που τορπίλισε το Eurogroup, επιταχύνει τις εξελίξεις γύρω από το ελληνικό δράμα και μας φέρνει μπροστά σε ένα αποφασιστικής σημασίας,κομβικό σημείο. Μέσα στις επόμενες ώρες και μέρες μπορεί να κριθεί σε μεγάλο βαθμό η μοίρα του κινήματος και της Αριστεράς για πολλά χρόνια. Χρειάζεται καθαρό μυαλό, ψύχραιμη, μακριά από φοβικά σύνδρομα και συναισθηματισμούς εκτίμηση του εσωτερικού και διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και αλύγιστη αποφασιστικότητα για να περάσουμε αυτόν τον πρώτο, κρίσιμο κάβο.

Προσερχόμενος στο Eurogroup, ο Σόιμπλε έριξε την πρώτη τορπίλη, δηλώνοντας προκλητικά ότι «λυπάται» τους Έλληνες για την «ανεύθυνη» κυβέρνησή τους. Στη συνέχεια ανατίναξε τις γέφυρες συνδιαλλαγής που προσπαθούσε να στήσει η Γαλλία και απαίτησε από την ελληνική κυβέρνηση να αυτοεξευτελιστεί υπογράφοντας δήλωση μετανοίας για παράταση του Μνημονίου και παραίτηση από την εφαρμογή του κοινωνικού της προγράμματος. Όλα αυτά διαμηνύουν με τον πιο καθαρό τρόπο ότι ο τορπιλισμός του Eurogroup ήταν προειλημμένη απόφαση μιας Γερμανίας, η οποία συμπεριφέρεται απροσχημάτιστα όχι ως ηγεμόνας, αλλά ως δεσμοφύλακας της ευρωζώνης.

Αυτά είναι περίπου αυτονόητα. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι γιατί και με ποια στρατηγική στόχευση ενεργεί το Βερολίνο. Η απάντησή μας είναι: όχι από αλαζονική αίσθηση δύναμης, αλλά από ανησυχία για τις εξελίξεις που τείνουν να ξεφύγουν από τον έλεγχό τους. Εκφοβίζουν γιατί φοβούνται οι ίδιοι! 

Το γεγονός ότι με τις προγαμματικές δηλώσεις της η κυβέρνηση, παρά τις όποιες ταλαντεύσεις, έμεινε βασικά πιστή στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, κυρίως όμως η δυναμική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα και το κύμα αλληλεγγύης προς την Ελλάδα που άρχισε να εξαπλώνεται στην Ελλάδα τρόμαξαν το Βερολίνο. 

Η γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα προϊούσας φθοράς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διαδήλωση του Παρισιού, πέραν του ΚΚΓ και του Αριστερού Μετώπου, καλούσε η Collectif Roosvelt, όπου συμμετέχουν η Ντανιέλ Μιτεράν, οι πρώην πρωθυπουργοί Μισέλ Ροκάρ και Ζαν- Μαρκ Ερό και άλλα πρωτοκλασσάτα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Ακόμη και στο εσωτερικό της Γερμανίας, η συντριβή της Χριστιανοδημοκρατίας στο Αμβούργο, με παράλληλη ενίσχυση Σοσιαλιστών, Αριστεράς και ευρωσκεπτικιστικού AfD διαμηνύουν την αμφίπλευρη αμφισβήτηση της Μέρκελ.

Το τελεσίγραφο του Βερολίνου στο Eurogroup είχε στόχο να ανακόψει αυτές τις τάσεις και να «χαμηλώσει» την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, ώστε να τη σύρει σε νέες διαπραγματεύσεις από χειρότερες θέσεις, με πιο ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Στόχος είναι ένας πρώτος συμβιβασμός πιο κοντά στις απαιτήσεις του Βερολίνου, που θα αποδομήσει την εσωτερική και διεθνή στήριξη της κυβέρνησης, για να ακολουθήσει επί έξι μήνες, μέχρι την τελική διευθέτηση, το «μαρτύριο της σταγόνας», όπου η απειλή του bankrun θα βρίσκεται μονίμως στην ημερήσια διάταξη και θα χρησιμοποιείται ως μοχλός για την ακύρωση κάθε προοδευτικού κοινωνικού μέτρου.

Σ’αυτό το φόντο, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει οδό υποχώρησης. Οι γέφυρες ανατινάχτηκαν, τα καράβια κάηκαν! Η μέχρι τέλους αποφασιστικότητα απέναντι στο τελεσίγραφο του Βερολίνου είναι μονόδρομος, αν δεν θέλει να αυτοκτονήσει πολιτικά και να δει το τεράστιο ρεύμα της λαϊκής στήριξης να μετατρέπεται σε ρεύμα απογοήτευσης και κατακραυγής, που θα ενισχύσει τα πιο αντιδραστικά ή και νεοφασιστικά ρεύματα.

Η πρώτη, υψηλής συβολικής σημασίας απάντηση θα είναι η επιλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Ελπίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποφύγει μια λύση από το παλιό, χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό που λιντσαρίστηκε εκλογικά από τον ελληνικό λαό και θα επιλέξει μια προσωπικότητα που θα συμβολίζει τους δημοκρατικούς αγώνες και την πολιτιστική ακτινοβολία του έθνους των εργαζομένων, στέλνοντας τα σωστά μηνύματα και στο λαό και στους εκβιαστές του.

Αν οι Γερμανοί επιμείνουν στο τελεσίγραφο μέχρι την κρίσιμη Παρασκευή, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα οφείλει να τερματίσει αμέσως το γερμανικό «μαρτύριο της σταγόνας» και να οδηγήσει τα πράγματα σε μια άμεση πολιτική «κάθαρση» γιατί από εκεί και πέρα ο χρόνος θα μετρά σε βάρος της. Δεν βλέπουμε άλλο δρόμο κάθαρσης από την προκήρυξη δημοψηφίσματος μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα με το ερώτημα αν ο ελληνικός λαός εξουσιοδοτεί την κυβέρνησή του να επιμείνει πάση θυσία στην ανυποχώρητη εφαρμογή των προγραμματικών δεσμεύσεων που ενέκρινε ο ίδιος και ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων.

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, μια τέτοια πορεία θα φέρει στην ημερήσια διάταξη το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ αν η Γερμανία επιμείνει στην ωμή αδιαλλαξία της- πράγμα κάθε άλλο παρά βέβαιο. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να φοβηθεί αυτό το ενδεχόμενο, παρότι δεν το επέλεξε. Ασφαλώς, ο ελληνικός λαός θα προτιμούσε την πιο ανώδυνη λύση, πολύ περισσότερο που έχει ήδη στην πλάτη του πέντε τρομερά δύσκολα χρόνια. Αν βρεθεί όμως απάναντι στο δίλημμα ευρώ με Μνημόνια εφ όρου ζωής ή αισθητή βελτίωσης της ζωής με έξοδο από τη φυλακή της ευρωζώνης, η απάντησή του- το πιστεύουμε ακράδαντα- μπορεί να είναι, πρέπει να είναι και θα είναι εκείνη που θα συμβαδίζει με τα συμφέροντά του, την αξιοπρέπεια και την ιστορία του.

Σ’αυτή τη δύσκολη, αλλά επιβεβλημένη πορεία, η Ελλάδα μπορεί να βρει ισχυρά στηρίγματα στο διεθνή στίβο, όπως έδειξαν ήδη οι πρώτες κρούσεις της στο εξωτερικό. Η γεωπολιτική συγκυρία στην ευρύτερη περιοχή, από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, είναι πολύ ευνοϊκή για την Ελλάδα, καθώς διευρύνει κατά πολύ τα περιθώρια ελιγμών, τακτικών συμμαχιών και εκμετάλλευσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. 

Αρκεί να δει κανείς τα σχεδόν καθημερινά άρθρα προβεβλημένων αρθρογράφων των New York Times και των Financial Times που καλούν τον Αλέξη Τσίπρα να μην υποχωρήσει στη Γερμανία. 

Το κυριότερο, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δικαίωμα να απογοητεύσει τον ελληνικό λαό και τις διερυνόμενες, μαχόμενες δυνάμεις των λαών της Ευρώπης που βλέπουν στον αγώνα μας και το δικό τους αγώνα, στις ελπίδες μας και τις δικές τους ελπίδες, στο μέλλον μας και το δικό τους μέλλον. 

Αυτή είναι η μεγάλη, η τεράστια εφεδρεία της Ελλάδας και αυτή είναι που θα γείρει αποφασιστικά την πλάστιγγα στην πλευρά του δίκιου των πολλών, απέναντι στην αυτοκρατορική ωμότητα των λίγων.

[--->]

Οι Γερμανοί θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση

 του Δημήτρη Μηλάκα

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσέγγισε τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές έχοντας λάθος στη βασική της (προ)υπόθεση: ότι οι δανειστές (Γερμανοί) επιθυμούν μια κοινά αποδεκτή- επωφελή λύση. Ωστόσο αυτό που επιδιώκει πρώτα και κύρια η Γερμανία είναι η τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στο ίδιο ράφι που έχουν τοποθετηθεί οι τελευταίοι πρωθυπουργοί της χώρας (Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμος, Αν. Σαμαράς+ Βενιζέλος) και η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και ότι αυτό το κόμμα κατάφερε να αντιπροσωπεύσει…
Για να πετύχει αυτόν τον βασικό του στόχο το Βερολίνο αξιοποιεί το χρόνο. Όσο η Γερμανία σαμποτάρει έναν «έντιμο συμβιβασμό» τόσο η ελληνική οικονομία οδηγείται σε ασφυξία ρευστότητας. Η γερμανική κυβέρνηση με αυτόν τον τρόπο εκτιμά πως—σε κάθε περίπτωση– έχει ήδη κερδίσει το παιχνίδι, γιατί:

• Είτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχωρήσει άτακτα και θα τοποθετηθεί στο μνημονιακό ράφι οπότε θα χάσει την λαϊκή υποστήριξη και οι προσδοκίες που δημιούργησε στην Ελλάδα και την Ευρώπη για μια διαφορετική πορεία θα εξανεμιστούν
• Είτε η έλλειψη ρευστότητας και τα προβλήματα που θα προκύψουν στην ελληνική οικονομία θα  υπονομεύσουν τη δυναμική της πολιτικής ισχύος του ΣΥΡΙΖΑ και θα περιθωριοποιήσουν  κάθε σκέψη αμφισβήτησης του γερμανικού δόγματος

Η επιλογή της πολιτικής αποσταθεροποίησης την οποία κρατούν ανοιχτή οι Γερμανοί, δεν βρίσκεται στο κενό, καθώς (πέρα από τα γνωστά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) ξόανα που καραδοκούν  ήδη στο παρασκήνιο ακούγονται «σενάρια διεξόδου» που περιλαμβάνουν «αριστερούς …Παπαδήμους» οι οποίοι κινούνται πέριξ (και εντός;) της κυβέρνησης αναμένοντας την εξέλιξη του σεναρίου καταστροφής και οδηγίες…
Η προσπάθεια αντιμετώπισης των σαφέστατων γερμανικών επιδιώξεων από την  κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί από:

• Το κατά πόσο προετοιμασμένη είναι να αντιμετωπίσει την οικονομική ασφυξία που μπορεί να προκαλεί το Βερολίνο
• Την προετοιμασία της κοινωνίας και τη δύναμη του εσωτερικού μετώπου που μπορεί να αναπτύξει

ΥΓ Η πολιτική είναι η τέχνη του συμβιβασμού, ο οποίος δεν μπορεί να είναι «άνευ όρων»
[--->]

Μανώλης Γλέζος: Το 'πε και ο Πλούταρχος...

Τι έγινε χθες (στο Εurogroup) ρώτησε τον Μανώλη Γλέζο, ο Καμπουράκης (ΜΕGA).
 
Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, που δεν κρύφτηκε πίσω από τις λέξεις,  ήταν χείμαρρος. 
Είμαι υποχρεωμένος να κάνω μια ανάλυση. Ο λαός καταψήφισε τα δάνεια γιατί τα δάνεια, όπως έλεγε ο Μένανδρος, τους ανθρώπους δούλους ποιεί. Τους κάνει δούλους τους ανθρώπους.  
Και ήρθε μετά και ο Πλούταρχος και το συμπλήρωσε με πολύ σκληρό τρόπο:
Το δανείζεσθαι της εσχάτης παραφροσύνης και της μαλακίας εστίν.

Ναι, έτσι ακριβώς, συμπλήρωσε ο Καμπουράκης. 

«Με τους Ευρωπαίους, αν θεωρούν ότι υπάρχει πρόβλημα με τα δάνεια που μας έδωσαν, δεν έχω καμία αντίρρηση να το συζητήσουμε. Αν αυτοί το βάλουν το θέμα. Δεν θα πάω να τους βρω εγώ. Αν θεωρούν ότι υπάρχει πρόβλημα θα πάμε να το συζητήσουμε.  Για παράδειγμα, ξεσηκώθηκε ο Ραχόι, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας και χάλασε τον κόσμο και λέει αντί να δώσουν τα χρήματα για να σταματήσει η ανεργία στην Ισπανία τα έδωσαν για να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό», είπε επίσης ο Μανώλης Γλέζος.

Και πρόσθεσε: «Ποιον ελληνικό λαό; Τα έδωσε για να χρηματοδοτήσει το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Ελα δω λοιπόν Ραχόι. Ποιο ήταν το ονομαστικό δάνειο που μας έδωσες, ποιο είναι το πραγματικό δάνειο που πήραμε σαν δημόσιο, σαν ελληνικό κράτος και πόσα έχεις πάρει ως τώρα σε τοκοχρεωλύσια. Και από κει και πέρα συζητάμε. Για να δούμε ότι για τον καθένα απ’ αυτούς, κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη, τους έχουμε ξοφλήσει όλους».

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε λέγοντας, πως, «πρέπει να ξεκαθαρίσουμε. Βάζουμε τον λαό να πάρει πίσω την ψήφο του; Από κει ξεκινάμε. Πρέπει να καταλάβει και ο Σόιμπλε και η Μέρκελ και όλοι όσοι είναι δανειστές ότι αν επιχειρήσουν να μας εμποδίσουν να βγάλουμε τον βρόγχο από τον λαιμό του ελληνικού λαού που αγωνίζεται να περισώσει τον εαυτό του από τους δανειστές θα σπάσουν τα μούτρα τους. Αυτό έχω να πω. Καθαρά. Δεν το καταλαβαίνουν».

Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ, ΕΔΩ...
[--->]

Η Ευρώπη δεν είναι γερμανική: Το θέμα με την Ελλάδα είναι πολιτικό

Του Κώστα Βενιζέλου

Εταίροι μας στην Ε.Ε. δεν βλέπουν στην ουσία τα αιτήματα της Ελλάδας καθώς επιδιώκουν να στριμώξουν την νέα κυβέρνηση και να «δώσουν ένα καλό μάθημα» σε αυτούς που θέλουν να τους χαλάσουν το πάρτι.

Ανησυχούν για το ενδεχόμενο να τα καταφέρει ο Τσίπρας. Γιατί τότε, θα καταρρεύσει ένα ολόκληρο σύστημα, το οποίο ορθώθηκε μπροστά σε κυβερνήσεις και κοινωνίες και στόχευε να υποτάξει ευρωπαϊκές οικονομίες. Ανησυχούν, ως φαίνεται, γιατί εάν τα καταφέρει η Ελλάδα θα συμπαρασύρει μαζί της κι άλλες χώρες, που βιώνουν τις αδιέξοδες μνημονιακές συνταγές.

Όπως έγραψε χθες και η ιταλική εφημερίδα Il Sole/24 Ore το πολιτικό διακύβευμα της διαπραγμάτευσης με την Ελλάδα είναι να δεχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ την ισχύ των υφιστάμενων ευρωπαϊκών συμφωνιών, ώστε να αποδυναμωθούν τα πολιτικά επιχειρήματα κομμάτων που αμφισβητούν τις ευρωπαϊκές δομές σε άλλες χώρες. Κοντολογίς, σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα, οι αρχηγοί των άλλων κρατών που επιχειρούν να πείσουν τον Αλέξη Τσίπρα, να προσαρμοστεί προς τις υποδείξεις δεν θα το κάνουν από φιλοευρωπαϊκή πεποίθηση, αλλά για λόγους «ιδίου πολιτικού συμφέροντος».

Είναι σαφές πως και η Αθήνα θέλει να πολιτικοποιήσει το ζήτημα και πολύ σωστά καθώς δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Αν και θα πρέπει ασφαλώς να βρεθεί και η λύση του οικονομικού προβλήματος, η οποία ειρήσθω εν παρόδω, περνά μέσα από τους πολιτικούς σχεδιασμούς του Βερολίνου και των κολαούζων του εντός της ευρωζώνης. Το Γιούρογκρουπ δεν είναι θεσμοθετημένο όργανο, το οποίο νομιμοποιείται να κλείνει και να ανάβει τους διακόπτες των οικονομιών των φτωχών κρατών-μελών, όπως έκανε και με την Κύπρο, πριν δυο περίπου χρόνια. Και να φανταστεί κανείς η Κύπρος δεν αντιστάθηκε, ούτε και είχε τη στάση που έχει σήμερα η Αθήνα. Αλλά την ισοπέδωσαν.

Η σύγκρουση είναι ορατή και το σχοινί τεντώνει. Ο Σόιμπλε η χώρα του οποίου αιματοκύλησε δυο φορές την Ευρώπη στο παρελθόν, έσπευσε μερικές ώρες πριν από το χθεσινό Γιούρογκρουπ να δηλώσει πως λυπάται τους Έλληνες( !), κάνοντας λόγο για «ανεύθυνη» συμπεριφορά εκ μέρους της κυβέρνησης.

Η Ευρώπη δεν είναι γερμανική. Το Βερολίνο έχει αυτή την αντίληψη με τη συναίνεση κι άλλων χωρών, ασκώντας έλεγχο των θεσμών και των πολιτικών της Ένωσης. Φροντίζοντας παράλληλα να μην εκτίθεται η Γερμανία στις «προβληματικές» οικονομίες του νότου.
Ασφαλώς το θέμα με το Βερολίνο δεν θα λυθεί σήμερα. Όμως είναι υποχρέωση των εταίρων μας, να μην επιτρέψουν στραγγαλισμό της Ελλάδος.
[--->]