Εν αναμονή της «ανάληψης ευθύνης»
για την θανάσιμη επίθεση στην περιφρούρηση των γραφείων της ΧΑ στο Ν.
Ηράκλειο, με δύο νεκρούς φασίστες και έναν βαριά τραυματισμένο (μια
αναμονή που πιθανόν να είναι και μάταιη αν υπάρξει η μινιμαλιστική
επιλογή της «προπαγάνδας της πράξης») μπορούν να διατυπωθούν μερικές
βασικές κοινοτοπίες.
Ο πολιτικός περίγυρος περιγράφεται
ζοφερός και μάλιστα σε πάντα «προφητικό» -λόγω ισχυρής διαπλοκής με τον
κρατικό μηχανισμό- καθεστωτικό μέσο: «Το μίγμα είναι εκρηκτικό και τα
χειρότερα μπορούν να συμβούν» (http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=537338) και «η κατάσταση τείνει να τεθεί συνολικά εκτός ελέγχου» (http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=537323). Πρόκειται για διαπιστώσεις που έχουν καταγραφεί αμέσως πριν την επίθεση στην ΧΑ…
Μελετώντας σε αυτή την περίπτωση το
ενδεχόμενο της «προβοκάτσιας» δεν είναι να απορεί κανείς με την
ψυχραιμία της ΧΑ. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος κανείς δεν ωφελήθηκε
από αυτή την κίνηση περισσότερο από την ίδια την ΧΑ. Δεν χρειάζεται να
αναλύσουμε περαιτέρω οτιδήποτε, μια και ισχύουν όλα όσα εμπόδισαν το
«αντιφασιστικό αισθητήριο» να χαρεί με αυτή την επίθεση. Το πολιτικό,
κοινωνικό και… δικονομικό κλίμα άλλαξε άρδην και εξόφθαλμα υπέρ των
φασιστών. Κι αυτό σημαίνει κάτι, βέβαια, για όσους ενδιαφέρονται γι’
αυτό το κλίμα.
Επιπλέον, βρισκόμαστε στο σαββατοκύριακο
που οι βουλευτές της ΧΑ θα πρέπει να παραδώσουν τα όπλα τους.
Οι Μίχας
και Γερμενής παρέδωσαν τα όπλα τους την Παρασκευή 5 ώρες πριν την
επίθεση και η Ζαρούλια με τον Ηλιόπουλο το πρωί του Σαββάτου συνοδεία…
των «τσοντοκάναλων».
Ο Κασσιδιάρης με ύφος Παναγίας Ελεούσας στέκεται
γεμάτος αβρότητα λίγες ώρες μετά την επίθεση μπροστά στις κάμερες των
«τσοντοκάναλων» ξεχνώντας τα κλωτσίδια που μοίραζε πριν λίγες μόλις
εβδομάδες.
Ο Ηλιόπουλος δηλώνει μειλίχια ότι… φοβάται πια για τα παιδιά
του… ζητώντας ψυχραιμία και υμνώντας τη… δημοκρατία.
Η φωτογραφία με
τους δύο νεκρούς φασίστες αποκαθάρει την ξεκάθαρη εικόνα τους ως μελών
των «ταγμάτων εφόδου» μέσα στην κολυμπήθρα της νεότητας… ωσάν, αντί για
περιφρούρηση, να επρόκειτο για παρασυρμένα γυμνασιόπαιδα…
Όταν, όμως,
συνθηματολογείς για «αίμα και τιμή» δεν είσαι ανυποψίαστος ούτε
εξαιρείσαι του θυσιαστικού αίματος.
Η ΧΑ δηλώνει σε χρόνο dt ότι οι
νεκροί είναι μέλη της σε αντιδιαστολή με την χαρακτηριστική χρονική
υστέρηση της αντίστοιχης αποδοχής για τον Ρουπακιά.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ
ασκούν μια καταιγιστική συνηγορία στην χρυσαυγίτικη επιχειρηματολογία
από την πρώτη κιόλας στιγμή και σε ευθεία αναλογία με τις… επικλήσεις
της για «πολιτική σταθερότητα» και «ενωμένη Ελλάδα».
Αν αυτή η επίθεση
δεν έγινε από την ΧΑ (μπορούμε να αμφιβάλουμε για την ευφυΐα της
φασιστικής ηγεσίας αλλά όχι για την αναλώσιμη αξία της φασιστικής μάζας
από τους ηγέτες της) τότε η ΧΑ θα έπρεπε να την είχε εφεύρει.
Το τραγικό είναι ότι οποιοδήποτε άλλο
ενδεχόμενο βρίσκεται όμηρο ήδη της πρώτης και κυρίαρχης εντύπωσης πως
πρόκειται για προβοκάτσια. Η διαπραγματεύσιμη ερμηνεία της προβοκάτσιας
και μάλιστα από έναν πολιτικό χώρο που δεν συνηθίζει ούτε να
προβοκατορολογεί ούτε να συνωμοσιολογεί, οπότε αποκτάει και μεγαλύτερη
βαρύτητα η όποια σχετική αναφορά, έχει ήδη υπονομεύσει και την πολιτική
σοβαρότητα οποιασδήποτε άλλης ενδεχομενικότητας. Η όποια «ανάληψη
ευθύνης» στη συνέχεια θα αποτελέσει μια απλή τεκμηρίωση αυτής της
έλλειψης πολιτικής σοβαρότητας. Τουλάχιστον, αν μη τι άλλο.
Ας μην επαναλάβουμε ποιους αφορούν τα «απόνερα» για μια ακόμη φορά.
