Συγκοινωνούντα δοχεία

   

Ποιος ο λόγος να δικαστεί ο Βρετανός, μέλος του ISIS, "Jihadi George" σε αμερικανικό δικαστήριο;

https://thecradle.co/article-view/20963/why-was-british-isis-member-jihadi-george-tried-in-a-us-court

Η απόφαση να δικαστεί μέλος του ISIS στις ΗΠΑ, από τους λεγόμενους "Beatles", είχε στόχο να αποκρύψει τους προηγούμενους δεσμούς του με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και τον ρόλο του στις προσπάθειες  ανατροπής του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία.

 

William Van Wagenen

Τον Ιανουάριο του 2023, υπήρχαν πληροφορίες ότι ο Alexanda Kotey, γνωστός ως "Jihadi George" και ένας από τους τέσσερις βρετανούς μέλη του ISIS τους λεγόμενους "Beatles", είχε εξαφανιστεί παρά την επιτήρηση του από το Γραφείο Φυλακών των ΗΠΑ (BOP).

 

Το 2022, ο Kotey καταδικάστηκε από αμερικανικό δικαστήριο σε ισόβια κάθειρξη για την απαγωγή και κράτηση πολλών δυτικών ομήρων στη Συρία μεταξύ 2012 και 2015, ανάμεσα στους οποίους οι δημοσιογράφοι James Foley, John Cantlie και Steven Sotloff, καθώς και οι εργαζόμενοι σε ανθρωπιστικές οργανώσεις Kayla Jean Mueller, Peter Kassig, David Haines και Alan Henning, οι περισσότεροι από τους οποίους εκτελέστηκαν αργότερα από το ISIS.

 

Εκπρόσωπος του  Γραφείου Φυλακών των ΗΠΑ αρνήθηκε να παράσχει λεπτομέρειες σχετικά με το πού βρίσκεται ο Kotey ή γιατί είχε μετακινηθεί, δηλώνοντας μόνο ότι υπάρχουν "διάφοροι λόγοι" για τους οποίους ένας κρατούμενος μπορεί να αναφέρεται ότι "δεν είναι υπό την επιτήρηση του Γραφείου Φυλακών ", μεταξύ των οποίων για "δικαστικές ακροάσεις, ιατρική περίθαλψη ή για άλλους λόγους. Δεν δίνουμε συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των κρατουμένων που δεν βρίσκονται υπό την επιτήρηση του Γραφείου Φυλακών για λόγους ασφαλείας, προστασίας ή προστασίας της ιδιωτικής ζωής".

 

Οι δεσμοί του Kotey με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες

Η άρνηση των αξιωματούχων του Γραφείου Φυλακών να παράσχουν λεπτομέρειες σχετικά με το πού βρίσκεται ο Kotey δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι ο Kotey μπορεί να αποφύγει να αντιμετωπίσει τη δικαιοσύνη για τα εγκλήματά του. Αυτό οφείλεται στις προηγούμενες διασυνδέσεις του Kotey με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν ισλαμιστές εξτρεμιστές με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως ο Kotey, ως δικούς τους ανθρώπους το 2011 στον πόλεμο ανατροπής του καθεστώτος Ασαντ, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

 

Οι δεσμοί του Kotey με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες αποδεικνύονται από τη δαιδαλώδη προσπάθεια δίωξής του μετά την κράτησή του το 2018 από τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ και καθοδηγούμενες από τους Κούρδους Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF).

 

Παρόλο που ο Kotey είχε βρετανική υπηκοότητα, όπως και τρία από τα φερόμενα ως θύματά του, ο Haines, ο Henning και ο Cantlie, οι Βρετανοί αξιωματούχοι επέμειναν ότι ο Kotey και ο άλλος Beatle,ο Elshafee Elsheikh έπρεπε να δικαστούν σε δικαστήρια των ΗΠΑ και όχι του Ηνωμένου Βασιλείου.

 

Μια ανασκόπηση των γεγονότων γύρω από την υπόθεση του Kotey αποκαλύπτει ότι η δίωξη του κάτοικου του Δυτικού Λονδίνου, στις ΗΠΑ ήταν απαραίτητη για να μην αποκαλυφθούν οι δεσμοί του ίδιου και των συναδέλφων του Beatles με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.

 

Βάζοντας τα θεμέλια του ISIS

 

Ο Kotey ταξίδεψε στη Συρία τον Αύγουστο του 2012 μαζί με τον συνάδελφο του Beatle Muhammad Emzawi, γνωστό ως "Jihadi John", ως μέρος μιας "χοάνης τρόμου " που είχε στηθεί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Με την άφιξή τους στη Συρία, ο Kotey και ο Emzawi εντάχθηκαν αμέσως σε μια ένοπλη ομάδα που πολεμούσε κατά της συριακής κυβέρνησης, γνωστή ως Katibat al-Muhajireen.

 

Τον Νοέμβριο του 2012, ο Emzawi συμμετείχε στην απαγωγή του Αμερικανού δημοσιογράφου James Foley και του Βρετανού δημοσιογράφου John Cantlie κοντά στην πόλη Binnish στη βορειοδυτική Συρία.

 

Ο Kotey, ο Emzawi και ο Elsheikh στη συνέχεια ήταν οι δεσμοφύλακες του Foley, τον Cantlie και άλλων δυτικών ομήρων. Πολλά μέλη της Katibat al-Muhajireen -συμπεριλαμβανομένου του τρίο- βοήθησαν στη συνέχεια να τεθούν τα θεμέλια για την άνοδο του ISIS με την προσχώρησή τους στην τρομοκρατική ομάδα όταν αυτή ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2013.

 

Ο Foley δολοφονήθηκε βάναυσα από τον Emzawi τον Αύγουστο του 2014. Σε μια βιντεοσκόπηση της δολοφονίας, ένας μαυροντυμένος και μασκοφόρος Emzawi αποκεφάλισε τον Foley, ο οποίος ήταν γονατισμένος στην άμμο της ερήμου φορώντας μια πορτοκαλί φόρμα κρατουμένου τύπου Γκουαντάναμο. Στη συνέχεια δολοφονήθηκαν οι Sotloff, Haines, Hennig, και Kassig , ενώ η τύχη του Cantlie  παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα.

Ο ερευνητής της τρομοκρατίας Raffaello Pantucci αναφέρει ότι οι Kotey και Elsheikh, "ήταν επί μακρόν πρόσωπα που απασχολούσαν τις υπηρεσίες ασφαλείας. Συμμετείχαν σε δίκτυο του Δυτικού Λονδίνου που εδώ και καιρό στρατολογούσε νεαρούς Βρετανούς για τις οργανώσεις των τζιχαντιστών στη Συρία και έστηνε τρομοκρατικούς πυρήνες στο Ηνωμένο Βασίλειο".

 

Οι Times αναφέρουν ότι σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα που κατατέθηκαν στην υπόθεση του Kotey, αυτός προσπάθησε για πρώτη φορά να ταξιδέψει στη Συρία με άλλους τρεις Βρετανούς μέσω της σήραγγας της Μάγχης τον Φεβρουάριο του 2012, αλλά του απαγορεύτηκε η είσοδος στα τουρκικά σύνορα και απελάθηκε.

 

Ένα μήνα αργότερα, ο Kotey προσπάθησε ξανά να φτάσει στη Συρία πετώντας από τη Βαρκελώνη αλλά απέτυχε. Επέστρεψε στο Λονδίνο μέσω του σταθμού St Pancras, όπου η αστυνομία τον συνέλαβε επειδή βρήκαν επάνω του ένα  στιλέτο.

 

Οι Times ανέφεραν περαιτέρω ότι: "Τον Αύγουστο του 2012 ο Kotey προσπάθησε για τρίτη φορά να φτάσει στη Συρία ταξιδεύοντας χερσαία μέσω της Ευρώπης με τον Emwazi. Αποκάλυψε ότι το ζευγάρι συνελήφθη τουλάχιστον δύο φορές στο δίμηνο ταξίδι τους, αν και δεν είναι σαφές σε ποιες χώρες. Κάθε φορά, όπως φαίνεται, τους άφηναν ελεύθερους να συνεχίσουν τον δρόμο τους".

 

Εκπρόσωπος του SDF υποστήριξε ότι ο Kotey εισήλθε στην Τουρκία το 2012 "παρόλο που οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είχαν τον τζιχαντιστικό του φάκελο. Κέρδισε δύο μήνες παραμονής στην Τουρκία και στη συνέχεια του επετράπη να πάει στη Συρία και μπήκε στο συριακό έδαφος από το συνοριακό πέρασμα Bab al Hawa".

Μετά από χρόνια μαχών με την Katibat al-Muhajireen και στη συνέχεια με τον ISIS, οι Kotey και Elsheikh συνελήφθησαν από τις SDF το 2018, καθώς το Χαλιφάτο αντιμετώπιζε την ήττα από τον Συριακό Αραβικό Στρατό (SAA) και τους συμμάχους του από τη μία πλευρά και τις δυνάμεις των ΗΠΑ και των SDF από την άλλη, στον αγώνα για τον έλεγχο των βορειοανατολικών περιοχών της Συρίας που παράγουν πετρέλαιο και σιτηρά. Ο Emwazi είχε ήδη σκοτωθεί σε αεροπορική επιδρομή των ΗΠΑ το 2015.

 

Η δίκη στις ΗΠΑ αντί για το Ηνωμένο Βασίλειο

 

Μέχρι τη στιγμή της κράτησης του Kotey το 2018, η βρετανική αστυνομία είχε συγκεντρώσει εδώ και καιρό στοιχεία για τις τρομοκρατικές δραστηριότητες του Kotey. Ετσι ο Guardian ανέφερε ότι η Εισαγγελική Υπηρεσία του Στέμματος (CPS) είχε απαγγείλει κατηγορίες στον Kotey για πέντε φόνους και οκτώ κατηγορίες για ομηρία τον Φεβρουάριο του 2016 και είχε εκδώσει εντάλματα σύλληψής του.

 

Ωστόσο, μόλις ο Kotey τέθηκε υπό κράτηση από τις SDF, οι Βρετανοί αξιωματούχοι έλαβαν έκτακτα νομικά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι δεν θα τον έφερναν πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο για δίκη, επιμένοντας αντ' αυτού να δικαστεί ο Kotey σε δικαστήριο των ΗΠΑ.

 

Στη συνέχεια, το βρετανικό υπουργείο Εσωτερικών ανακάλεσε τη βρετανική υπηκοότητα του Kotey, καθιστώντας πιο δύσκολη τη δίωξή του στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με τον Ken Macdonald, πρώην διευθυντή εισαγγελίας του Ηνωμένου Βασιλείου, η αφαίρεση της υπηκοότητας του Kotey φάνηκε να αποτελεί προσπάθεια της κυβέρνησης "να αποφύγει την ευθύνη για την προσαγωγή αυτού του Βρετανού στη δικαιοσύνη".

 

Ο Guardian αναφέρει ότι ο Υπουργός Αμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Ben Wallace ισχυρίστηκε στο Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2018 ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είχε αρκετά στοιχεία για να δικάσει τον Kotey και ότι μια δίκη στις ΗΠΑ ήταν η μόνη επιλογή. Ωστόσο, νομική πηγή με γνώση της υπόθεσης υποστήριξε ότι "οι βρετανικές οικογένειες των δολοφονηθέντων από τους "Μπιτλς" παραπλανήθηκαν από αξιωματούχους της βρετανικής κυβέρνησης" και τους είπαν ότι "αν αυτοί οι άνδρες δεν σταλούν στις ΗΠΑ, δεν θα μπορέσουμε να τους ασκήσουμε δίωξη".

 

Το 2018 η Telegraph  ανέφερε ότι, σύμφωνα με επιστολή του Βρετανού υπουργού Εσωτερικών Sajid Javid που διέρρευσε, η Μητροπολιτική Αστυνομία και το FBI ερευνούσαν τις δραστηριότητες του Kotey στη Συρία τα τελευταία τέσσερα χρόνια, "συλλέγοντας περισσότερες από 600 καταθέσεις μαρτύρων σε μια ποινική έρευνα στην οποία συμμετείχαν άλλες 14 χώρες" και ότι υπήρχαν "πληροφορίες" που ενέπλεκαν τον Kotey στην "απαγωγή και τη δολοφονία" δύο Βρετανών και τριών Αμερικανών.

 

 

Υποστήριξη των τρομοκρατών στη Συρία από τη Βρετανία

 

Οι αξιωματούχοι του Ηνωμένου Βασιλείου είχαν δίκιο, ωστόσο, όταν έλεγαν στις οικογένειες των θυμάτων ότι αν ο Kotey και ο Elsheikh δεν σταλούν στις ΗΠΑ, δεν θα μπορούσαν να διωχθούν ποινικά. Κι αυτό επειδή οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες υποστήριζαν άμεσα την Katibat al-Muhajireen, την ένοπλη ομάδα για την οποία πολέμησαν αρχικά οι Kotey, Elsheikh και Emzawi κατά τη διάρκεια της περιόδου που συμμετείχαν στην απαγωγή και αιχμαλωσία πολλών δυτικών ομήρων.

 

Δύο προηγούμενες προσπάθειες να καταδικαστούν Βρετανοί πολίτες με την κατηγορία της τρομοκρατίας για τη συμμετοχή τους στην Katibat al-Muhajireen είχαν αποτύχει για τον ίδιο λόγο, καταδεικνύοντας την υποστήριξη των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών προς την ένοπλη ομάδα.

 

Η πρώτη ήταν η δίκη για την τρομοκρατία του Σουηδού πολίτη Bherlin Gildo το 2015, ο οποίος σύμφωνα με την Daily Mail πολέμησε για την Katibat al-Muhajireen και αργότερα για την θυγατρική της Αλ Κάιντα στη Συρία, το Μέτωπο Νούσρα.

 

Ο Guardian αναφέρει πως, όταν ο Gildo έφυγε από τη Συρία, συνελήφθη κατά τη διέλευσή του από το αεροδρόμιο Χίθροου. Κατηγορήθηκε από τις βρετανικές αρχές ότι συμμετείχε σε στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών και ότι εκπαιδεύτηκε σε όπλα από την 31Αυγούστου 2012 μέχρι την 1η Μαρτίου 2013, καθώς και ότι κατείχε πληροφορίες που ενδέχεται να είναι χρήσιμες σε τρομοκράτη.

 

Ωστόσο, η δίκη για την τρομοκρατία κατέρρευσε "μετά τη βαθιά αμηχανία" των βρετανικών υπηρεσιών ασφαλείας. Αυτό συνέβη επειδή, όπως εξήγησε ο δικηγόρος του Gildo , "οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες υποστήριζαν τις ίδιες ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης που υποστήριζε και αυτός [ο Gildo ]".

 

Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο πρώην κρατούμενος στο Γκουαντάναμο Moazzam Begg, ο οποίος επίσης δικάστηκε με κατηγορίες για τρομοκρατία επειδή βοηθούσε την Katibat al-Muhajireen. Ο Begg ταξίδεψε στη Συρία αρκετές φορές το 2012 και παρείχε σωματική εκπαίδευση σε ξένους μαχητές της ομάδας στο Χαλέπι, όπως αναφέρει το Foreign Policy. Ο Begg ταξίδεψε για τελευταία φορά στη Συρία τον Δεκέμβριο του 2012.

 

Ο Begg συνελήφθη από τις βρετανικές αρχές το 2014 με την κατηγορία ότι συμμετείχε σε στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών. Ο Guardian ανέφερε, ωστόσο, ότι ο Begg αφέθηκε ελεύθερος αφού αξιωματούχοι των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών της MI5, "έδωσαν καθυστερημένα στην αστυνομία και στους εισαγγελείς μια σειρά εγγράφων που περιγράφουν λεπτομερώς τις εκτεταμένες επαφές της υπηρεσίας μαζί του πριν και μετά τα ταξίδια του στη Συρία" και τα οποία έδειχναν ότι η MI5 είπε στον Begg ότι μπορούσε να συνεχίσει το έργο του για τη λεγόμενη αντιπολίτευση στη Συρία "απρόσκοπτα".

 

Ήταν επομένως σαφές ότι οποιαδήποτε δίκη για τρομοκρατία των Kotey και Elsheikh στο Ηνωμένο Βασίλειο θα κατέρρεε για τους ίδιους λόγους με τις προηγούμενες υποθέσεις, μη αφήνοντας στους Βρετανούς αξιωματούχους άλλη επιλογή από το να τους δικάσουν στις ΗΠΑ αντ' αυτού.

 

Στην επιστολή που διέρρευσε στην Telegraph, ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών Sajid Javid εξηγούσε ότι "το Ηνωμένο Βασίλειο δεν σκοπεύει επί του παρόντος να ζητήσει, ούτε να ενθαρρύνει ενεργά, τη μεταφορά των Kotey και El-sheikh στο Ηνωμένο Βασίλειο για να υποστηρίξει μελλοντική δίωξη με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο". Δείχνοντας ότι πιεζόταν λόγω αυτής της απόφασης, ο Javid έγραφε στον παραλήπτη της επιστολής: "Αντιλαμβάνομαι την απογοήτευσή σας για το θέμα αυτό".

Η Telegraph σημειώνει ακόμη ότι, "παρά τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις του Υπουργού ότι οι Βρετανοί τζιχαντιστές που ταξιδεύουν στη Συρία θα λογοδοτήσουν στα βρετανικά δικαστήρια, η επιστολή του Υπουργού Εσωτερικών αποκαλύπτει ότι οι νόμοι σε αυτή τη χώρα μπορεί να μην είναι αρκετά ισχυροί για να εξασφαλίσουν την επιτυχή δίωξή τους. Πιστεύει ότι οι αμερικανικοί νόμοι περί τρομοκρατίας είναι πιο αποτελεσματικοί".

 

Με άλλα λόγια, ο βρετανικός νόμος δεν ήταν αρκετά ισχυρός για να καταδικαστεί κάποιος με κατηγορίες για τρομοκρατία επειδή πολεμούσε με μια τρομοκρατική ομάδα την οποία υποστήριζαν οι ίδιες οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

 

Το παραθυράκι της θανατικής ποινής

 

Παρά τους ισχυρισμούς ότι δεν υπήρχαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για τη δίωξη του Kotey στο Ηνωμένο Βασίλειο, οποιαδήποτε επιτυχής καταδίκη του στις ΗΠΑ θα βασιζόταν σε αποδεικτικά στοιχεία που είχαν συλλέξει οι εισαγγελείς του Ηνωμένου Βασιλείου, τα οποία θα έπρεπε να τα μοιραστούν με τους ομολόγους τους στις ΗΠΑ.

 

Όμως,αυτό ήταν πρόβλημα, επειδή οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν είχαν δώσει διαβεβαιώσεις ότι ο Kotey δεν θα αντιμετώπιζε τη θανατική ποινή σε περίπτωση καταδίκης. Επειδή η θανατική ποινή απαγορεύεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, το να παρασχεθούν στοιχεία που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μια θανατική καταδίκη ήταν αντίθετο με τη μακροχρόνια πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου.

 

Παρ' όλα αυτά, ο Υπουργός Εσωτερικών Javid ενέκρινε την παροχή αποδεικτικών στοιχείων κατά του Kotey και του Elsheikh στους εισαγγελείς των ΗΠΑ μετά τη μεταφορά του ζεύγους από τις SDF στις φυλακές των ΗΠΑ.

 

Το μέλος της Βουλής των Λόρδων Alex Carlile, πρώην επιθεωρητής της νομοθεσίας για την τρομοκρατία, περιέγραψε την προθυμία του Javid να εγκρίνει κάτι τέτοιο ως "μια δραματική αλλαγή πολιτικής από έναν υπουργό, μυστικά, χωρίς καμία συζήτηση στο κοινοβούλιο" και ότι "η Βρετανία ανέκαθεν έλεγε ότι θα διαβιβάζει πληροφορίες και πληροφορίες, σε ορισμένες περιπτώσεις, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα  υπάρχει θανατική ποινή. Αυτή είναι μια πολιτική δεκαετιών και δεν είναι αρμοδιότητα του υπουργού Εσωτερικών να αλλάξει αυτή την πολιτική".

 

Αυτό οδήγησε τη μητέρα του Elsheikh να μηνύσει τη βρετανική κυβέρνηση, φοβούμενη ότι αν ο γιος της και ο Kotey καταδικαστούν από αμερικανικό δικαστήριο, θα εκτελεστούν. Η υπόθεση έφτασε τελικά στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας, το οποίο σύμφωνα με τους New York Times, "αποφάσισε ομόφωνα ότι η απόφαση του Βρετανού Υπουργού Εσωτερικών να διαβιβάσει προσωπικά δεδομένα σε αρχές επιβολής του νόμου στο εξωτερικό για χρήση σε ποινικές διαδικασίες επιβολής θανατικής καταδίκης, χωρίς καμία εγγύηση, παραβίαζε το νόμο περί προστασίας δεδομένων που ψηφίστηκε το 2018".

 

Το αποτέλεσμα ήταν, ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Ουίλιαμ Μπαρ να δώσει καθυστερημένα τον Αύγουστο του 2020 τη διαβεβαίωση ότι οι Kotey και Elsheikh δεν θα αντιμετωπίσουν τη θανατική ποινή, επιτρέποντας την ανταλλαγή αποδεικτικών στοιχείων και την προώθηση της δίωξης.

 

Μια μαρτυρία της υποστήριξη της Δύσης προς το ISIS

 

Το 2022, οι Kotey και Elsheikh καταδικάστηκαν τελικά σε ισόβια κάθειρξη. Εκείνη την εποχή, η Washington Post εξηγούσε ότι η δίωξη των Elsheikh και Kotey πολύ δύσκολα θα είχε θετική κατάληξη, δεδομένου ότι κατά τη στιγμή της σύλληψής τους, ήταν "ασαφές αν θα γινόταν αμερικανική δίκη. Η ομοσπονδιακή δίωξή τους συνάντησε αντιδράσεις στα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης σε δύο ηπείρους".

 

Αν και ο λόγος της πρόσφατης εξαφάνισης του Kotey από την επιτήρηση του Γραφείου Φυλακών των ΗΠΑ δεν είναι σαφής, η επιμονή των βρετανών αξιωματούχων να διωχθούν αυτός και ο συναγωνιστής του, Beatle, Elsheikh σε αμερικανικό και όχι βρετανικό δικαστήριο, καθώς και η απροθυμία των δύο κυβερνήσεων να μη δικάσουν καθόλου τους δύο μαχητές του ISIS, δείχνει ότι οι Βρετανοί επιθυμούσαν να αποκρύψουν την προηγούμενη υποστήριξή τους σε εξτρεμιστές που βοήθησαν να μπουν τα θεμέλια του ISIS.

 

Ενώ  θεωρείται ευρέως ότι το ISIS  πρωτοεμφανίστηκε στο Ιράκ, συνεχίζουν να βγαίνουν στοιχεία που δείχνουν ότι αξιωματούχοι του Λονδίνου και της Ουάσινγκτον έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην άνοδο της διαβόητης τρομοκρατικής ομάδας στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας για την ανατροπή της  κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία.

 

Σύννεφα πολέμου

 

Το ΝΑΤΟ επεκτείνει τη συνεργασία του με την Ιαπωνία σε όλους τους τομείς, σε μια εποχή που το Τόκιο επανεξοπλίζεται όσο ποτέ άλλοτε από το 1945. Οι ΗΠΑ προετοιμάζουν ολόκληρη την πρώτη νησιωτική αλυσίδα ανοικτά της Κίνας για πόλεμο.

03 Φεβρουαρίου 2023

Το ΝΑΤΟ θα επεκτείνει επιλεκτικά τη συνεργασία με την Ιαπωνία, συνεργαζόμενο στενότερα από ό,τι στο παρελθόν με τη χώρα της Ανατολικής Ασίας μέσω των παραδοσιακών της δυνάμεων, στην κυβερνοάμυνα και στο διάστημα. Ο κόσμος έχει φθάσει σε "ιστορική καμπή", όπου "η ισορροπία δυνάμεων στον Ινδο-Ειρηνικό μετατοπίζεται ραγδαία", σύμφωνα με κοινή δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ και του Ιάπωνα πρωθυπουργού Φούμιο Κισίντα στο Τόκιο αυτή την εβδομάδα. Ετσι, το ΝΑΤΟ και η Ιαπωνία εγκαινίασαν ένα νέο πρόγραμμα συνεργασίας (Individually Tailored Partnership Programme, ITPP) και στο μέλλον θα συνεργάζονται στενά όχι μόνο σε τομείς όπως η θαλάσσια ασφάλεια, αλλά και στην άμυνα στον κυβερνοχώρο και το διάστημα, στην άμυνα κατά των "υβριδικών προκλήσεων", στην προπαγάνδα ("στρατηγική επικοινωνία") και σε άλλους τομείς. Στο εξής, η Ιαπωνία θα συμμετέχει τακτικά στις συνεδριάσεις του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου και των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ.

 

Η επέκταση της συνεργασίας με την Ιαπωνία, την οποία το Βερολίνο προωθεί και σε εθνικό επίπεδο, πραγματοποιείται σε μια περίοδο κατά την οποία η Ιαπωνία ξεκινά έναν άνευ προηγουμένου επανεξοπλισμό της από το 1945: αυξάνει τον στρατιωτικό της προϋπολογισμό κατά περισσότερο από 50%, γίνεται η χώρα με τον τρίτο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στον κόσμο και αποκτά ένα πυραυλικό οπλοστάσιο που μπορεί να πλήξει στόχους στην Κίνα. Το 2015, το ιαπωνικό κοινοβούλιο ενέκρινε νόμο που επέτρεπε την επανερμηνεία του συντάγματος, το οποίο επιτρέπει στρατιωτικές δραστηριότητες αποκλειστικά για λόγους αυτοάμυνας. Έκτοτε, οι ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν τη δυνατότητα να επιχειρούν στο εξωτερικό, εάν αυτό εξυπηρετεί μια με την ευρύτερη έννοια "συλλογική αυτοάμυνα". 

Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ εντείνουν τη στρατιωτική τους συνεργασία με την Ιαπωνία - με τρόπο που οι ειδικοί να τη συγκρίνουν με την αύξηση της στρατιωτικής ενίσχυσης της Ουκρανίας από το 2014. Η Ουάσινγκτον λαμβάνει παρόμοια μέτρα σε όλη την πρώτη νησιωτική αλυσίδα ανοικτά της Κίνας - συμπεριλαμβανομένης της Ταϊβάν και των Φιλιππίνων.... Συνολικά, δημιουργείται ένα περιβάλλον παρόμοιο με αυτό της Ουκρανίας από το 2014 - με εκπαίδευση προσωπικού, δημιουργία προωθημένων αποθηκών ανεφοδιασμού και προσδιορισμό θέσεων από τις οποίες θα διεξάγονται κάθε φορά επιχειρήσεις υποστήριξης.

 

Σύμφωνα με τον αμερικανικό στρατό, οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολουθούν παρόμοια προσέγγιση στις Φιλιππίνες, όπου και εκεί προετοιμάζονται για έναν πιθανό πόλεμο εναντίον της Κίνας. Στις Φιλιππίνες, αναπτύσσουν στρατιωτικές βάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη στέγαση αμερικανικών στρατευμάτων, αλλά και για την αποθήκευση πολεμικού υλικού σε κοντινή απόσταση από πιθανά θέατρα πολέμου (Army Prepositioned Stock, APS). Ενώ μέχρι στιγμής οι βάσεις αυτές βρίσκονται κυρίως κοντά στην πρωτεύουσα Μανίλα ή στο νησί Μιντανάο, τώρα πρόκειται να δημιουργηθούν στρατιωτικές βάσεις στην επαρχία Καγκαγιάν και στο νησί Παλαουάν. Η Καγκαγιάν βρίσκεται στο βόρειο άκρο του κύριου νησιού Λουζόν, μόλις μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Ταϊβάν, ενώ στα ανοικτά των δυτικών ακτών του Παλαουάν βρίσκονται τα νησιά της ομάδας Spratly, τα οποία αμφισβητούνται από τις Φιλιππίνες και την Κίνας.

Εν τω μεταξύ, στρατηγός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ γίνεται πρωτοσέλιδο με την εκτίμησή του ότι ο πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας δεν είναι μακριά. "Ελπίζω να κάνω λάθος", εξέφρασε πρόσφατα ο στρατηγός Mike Minihan, διοικητής της Διοίκησης Αεροπορικής Κινητικότητας: "Το ένστικτό μου λέει ότι το 2025θα έχουμε πόλεμο."

 [---->]

 

 

 

 

Oλιγάρχες

 

1). Μιλώντας για «ολιγάρχες» να θυμίσουμε ότι πριν λίγες μέρες, ο Πρόεδρος της Δούμα,της ρωσικής Βουλής, Βιάτσεσλαβ Βολόντιν, εισηγήθηκε Νόμο που θα επιτρέπει την κατάσχεση από το κράτος της περιουσίας στη Ρωσία, όλων όσων κατέφυγαν στο εξωτερικό και εκ του ασφαλούς αντιπολιτεύονται ή υπονομεύουν την επιχείρηση στην Ουκρανία ή χρηματοδοτούν φιλοδυτικές δραστηριότητες.

«Μιλάμε για αχρείους που όμως συνεχίζουν να έχουν επιχειρήσεις, τράπεζες, λογαριασμούς, ακίνητα στη Ρωσία και να πλουτίζουν εδώ» ανέφερε ο Βολόντιν.

🤷‍♂️ Τώρα ήταν «πιρουέτα» για να κατευνάσει αυτό που λέμε «μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο, η οργή του λαού» ή αλήθεια κάτι ετοιμάζεται …θα δείξει!

👉Πάντως η συζήτηση στην κοινωνία για το «τι είναι όλοι αυτοί - και γιατί τους κρατάμε» έχει ανοίξει για τα καλά …

☝️ Η συζήτηση για το «μέλλον των ολιγαρχών» ανάγκασε ένα από τους μεγαλύτερους «ληστο-καπιταλιστές» της Ρωσίας να …παρέμβει δημόσια.

Ο Vladimir Potanin - που ξεκίνησε βάζοντας στο χέρι τζάμπα τη μεγαλύτερη εταιρεία Νικελίου και  Παλλαδίου στον κόσμο, την Norilsk Nickel, επί Γιέλτσιν και μάλιστα σαν «αναπληρωτής πρωθυπουργός» τότε, συνεταίρος των Ντεριπάσκα, Προχόροφ, Αμπράμοβιτς κι άλλων από την ίδια φάρα, μιλάει για τις προτάσεις για κατάσχεση της περιουσίας όσων έφυγαν:

« Νομίζω ότι σίγουρα δεν θα δημεύσει κανένας τίποτα.

Αυτή είναι μια κρυφή ή φανερή μορφή κλοπής.

Σίγουρα δεν πρέπει να εθνικοποιούμε τίποτα. Γιατί δεν χρειαζόμαστε μεγάλο μερίδιο του κράτους στην οικονομία. Και δεν πρέπει να τιμωρούμε ανθρώπους που εργάζονται για την οικονομία μας, αλλά από το εξωτερικό, εξ αποστάσεως ή με άλλο τρόπο.

Γενικά, πρέπει να σταματήσουμε αυτή τη δημαγωγία.

Άνθρωποι που είναι πραγματικά εχθροί, που βλάπτουν τη χώρα μας, είτε είναι εδώ ή εκεί, πρέπει να δικαστούν, να αποδειχθούν ένοχοι και να τιμωρηθούν ανάλογα με το νόμο.

 Αυτοί που έφυγαν, συνεισφέρουν, φτιάχνουν το δικό τους προϊόν, που πραγματικά το έχουμε ανάγκη. Δεν θα έκανα καθόλου διακρίσεις, τουλάχιστον για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Η κατάσταση είναι οξεία, ασυνήθιστη. Όλες οι ιδέες καταρρέουν.

Το να αφαιρείς περιουσία και να στιγματίζεις τους ανθρώπους, μου φαίνεται ότι είναι σημάδι αδυναμίας.

Η τιμωρία ανθρώπων που εργάζονται από το εξωτερικό, είτε το Ερεβάν ή ακόμα και από κάποια Γερμανία για την οικονομία μας είναι επίσης μια παρορμητική κίνηση. Λαϊκισμός»

👉 Εμ, βέβαια … Τι άλλο να πει!

2). «Δωράκι» 2,8 δις Ευρώ κάνει ο Ρώσος ολιγάρχης Ρομάν Αμπραμόβιτς στους Ουκροναζί!

👉Τα έσοδα από την πώληση της Chelsea θα μεταφερθούν σαν «δωρεά» από τον Αμπραμόβιτς στην Ουκρανία!

Πρακτικά με χρήματα κλεμμένα από την υπεραξία των Σοβιετικών και Ρώσων εργατών και τη ληστεία των φυσικών πόρων της Ρωσίας, θα σκοτώνονται Ρώσοι φαντάροι και πολίτες!

Γιατί ο Αμπραμόβιτς και οι υπόλοιποι ολιγάρχες της ίδιας συμμορίας, ούτε τα κληρονόμησαν από το μπαμπά τους - ούτε με τον ιδρώτα τους έβγαλαν τα δις, τα κότερα, τις βίλες!

Κλεμμένα είναι από την εποχή Γιέλτσιν και συνεχίζουν με την ανοχή του Πούτιν!

Και δεν είναι ούτε ο μόνος προδότης - ούτε η πρώτη φορά που το κάνει ο Αμπραμόβιτς με την Ουκρανία…

👉 Όσο τους αφήνουν δεν πρόκειται η Ρωσία να νικήσει οριστικά ακόμα κι αν επικρατήσει στρατιωτικά στην Ουκρανία.

Aπό Θερσίτη στο Telegram

ΜΙΑ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΜΙΑ "ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ"

 

Συνειδητοποιώντας ότι ο πόλεμος του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία θα έχει πιθανότατα δυσμενή κατάληξη, οι ΗΠΑ δοκιμάζουν μια προσφορά εξόδου. Αλλά γιατί η Μόσχα θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της τις έμμεσες προτάσεις, ειδικά την παραμονή της νέας στρατιωτικής της προέλασης και ενώ βρίσκεται στη θέση του νικητή?

Του Pepe Escobar

Όπως επιβεβαιώθηκε από υψηλόβαθμη πηγή του αμερικανικού κατεστημένου, μια νέα οδηγία σχετικά με την κόντρα ΝΑΤΟ- Ρωσίας στην Ουκρανία διαβιβάστηκε στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν. Ο Μπλίνκεν, από άποψη  πραγματικής εξουσίας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα παιδί-αγγελιοφόρος των νεοσυντηρητικών και νεοφιλελεύθερων οπαδών του Λέο Στράους που στην πραγματικότητα διευθύνουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

Ο υπουργός Εξωτερικών έλαβε εντολή να μεταβιβάσει τη νέα οδηγία -ένα είδος μηνύματος προς το Κρεμλίνο- μέσω των κυρίαρχων έντυπων μέσων ενημέρωσης, το οποίο δημοσιεύθηκε αμέσως από την Washington Post.

Στον καταμερισμό εργασίας της ελίτ των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης των ΗΠΑ, οι New York Times βρίσκονται πολύ κοντά στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενώ η Washington Post στη CIA. Σε αυτή την περίπτωση όμως η οδηγία ήταν πολύ σημαντική και έτσι δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα W.P. ως Op-Ed  [(πληρωμένη καταχώρηση).

Η καινοτομία εδώ είναι ότι για πρώτη φορά από την έναρξη της ρωσικής Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO) του Φεβρουαρίου 2022 στην Ουκρανία, οι Αμερικανοί προτείνουν πραγματικά μια παραλλαγή του κλασικού "προσφορά που δεν μπορείς να αρνηθείς", συμπεριλαμβανομένων κάποιων παραχωρήσεων που μπορεί να ικανοποιήσουν τις επιταγές ασφαλείας της Ρωσίας.

Το κρίσιμο είναι ότι η αμερικανική προσφορά παρακάμπτει εντελώς το Κίεβο, πιστοποιώντας για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας που διεξάγεται από την Αυτοκρατορία και τα τσιράκια του ΝΑΤΟ - με τους Ουκρανούς ως απλούς πληρεξούσιους.

Ο παλαιάς κοπής ανταποκριτής της Washington Post με έδρα τη Μόσχα, John Helmer, προσέφερε μια σημαντική υπηρεσία, δημοσιεύοντας το πλήρες κείμενο της προσφοράς του Μπλίνκεν, φυσικά εκτενώς επεξεργασμένο ώστε να συμπεριλάβει φαντασιόπληκτες έννοιες όπως "τα αμερικανικά όπλα βοηθούν να κονιορτοποιηθεί η δύναμη εισβολής του Πούτιν" και μια εξήγηση που αξίζει τον κόπο: "Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν πρέπει να ξεκουραστεί, να ανασυνταχθεί και να επιτεθεί".

Το μήνυμα από την Ουάσιγκτον μπορεί, εκ πρώτης όψεως, να δίνει την εντύπωση ότι οι ΗΠΑ θα αποδεχθούν τον ρωσικό έλεγχο της Κριμαίας, του Ντονμπάς, της Ζαπορόζιε και της Χερσώνας - "της χερσαίας γέφυρας που συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία" - ως τετελεσμένο γεγονός. Ότι η Ουκρανία θα έχει αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς και η ανάπτυξη πυραύλων HIMARS και αρμάτων μάχης Leopard και Abrams θα περιορίζεται στη δυτική Ουκρανία, διατηρώντας τα ως "αποτρεπτικό μέσο έναντι περαιτέρω ρωσικών επιθέσεων".

Αυτό που μπορεί να προσφέρθηκε, με αρκετά ασαφείς όρους, είναι στην πραγματικότητα η διχοτόμηση της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, με αντάλλαγμα την ακύρωση από το ρωσικό Γενικό Επιτελείο της άγνωστης ακόμη επίθεσης του 2023, η οποία μπορεί να είναι τόσο καταστροφική όσο η αποκοπή της πρόσβασης του Κιέβου στη Μαύρη Θάλασσα και/ή η διακοπή της παροχής όπλων του ΝΑΤΟ μέσω των πολωνικών συνόρων.

Η αμερικανική προσφορά αυτοπροσδιορίζεται ως ο δρόμος προς μια "δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη που υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας". Οχι ακριβώς. Απλά δεν θα είναι μια κουτσουρεμένη Ουκρανία, και το Κίεβο μπορεί να διατηρήσει ακόμη και τα δυτικά εδάφη που η Πολωνία καίγεται να καταβροχθίσει.

Στο κείμενο αναφέρεται επίσης ότι είναι βάσιμη η πιθανότητα μιας άμεσης συμφωνίας Ουάσινγκτον-Μόσχας για "μια ενδεχόμενη μεταπολεμική στρατιωτική ισορροπία", συμπεριλαμβανομένης της μη ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Όσο για την ίδια την Ουκρανία, οι Αμερικανοί φαίνεται να πιστεύουν ότι θα είναι μια "ισχυρή, μη διεφθαρμένη οικονομία με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση".

Αλλά,ό,τι πολύτιμο έχει απομείνει στην Ουκρανία έχει ήδη καταβροχθιστεί όχι μόνο από τη μνημειωδώς διεφθαρμένη ολιγαρχία της, αλλά κυρίως από τους επενδυτές και τους κερδοσκόπους της BlackRock. Οι διάφοροι εταιρικοί γύπες δεν έχουν την πολυτέλεια να χάσουν τα λιμάνια εξαγωγής σιτηρών της Ουκρανίας, καθώς και τους όρους εμπορικής συμφωνίας που συμφωνήθηκαν με την ΕΕ πριν από τον πόλεμο. Και είναι τρομοκρατημένοι ότι η ρωσική επίθεση μπορεί να καταλάβει την Οδησσό, το σημαντικότερο λιμάνι και κόμβο μεταφορών στη Μαύρη Θάλασσα - κάτι που θα άφηνε την Ουκρανία αποκλεισμένη από την ξηρά.

Δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ολόκληρο το ρωσικό Συμβούλιο Ασφαλείας - συμπεριλαμβανομένου του γραμματέα του Νικολάι Πατρούσεφ και του αναπληρωτή προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ - έχουν λόγο να πιστεύουν οτιδήποτε προέρχεται από το αμερικανικό κατεστημένο, ειδικά μέσω απλών υποτακτικών όπως ο Μπλίνκεν και η Washington Post. Άλλωστε οι stavka - ένα παρατσούκλι για την ανώτατη διοίκηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων - θεωρούν τους Αμερικανούς ως "μη ικανούς για συμφωνία", ακόμη και όταν μια προσφορά είναι γραπτή.

Αυτό μοιάζει σαν ένα απελπισμένο αμερικανικό τέχνασμα για να καθυστερήσει και να καλοπιάσει τη Μόσχα με την ελπίδα να καθυστερήσει ή ακόμη και να ακυρώσει τη σχεδιαζόμενη επίθεση των επόμενων μηνών.

Ακόμα και πράκτορες αντιφρονούντες της παλιάς σχολής στην Ουάσιγκτον -που δεν είναι χρεωμένοι στον νεοταξικό γαλαξία του Στράους- στοιχηματίζουν ότι το τέχνασμα δεν θα πιάσει και οι Ρώσοι με τον κλασικό τρόπο "στρατηγικής ασάφειας", θα συνεχίσουν τη δηλωμένη πορεία αποστρατιωτικοποίησης, αποναζιστικοποίησης και αποηλεκτροποίησης και θα "σταματήσουν" όποτε και όπου κρίνουν σκόπιμο ανατολικά του Δνείπερου. Ή πέρα από αυτόν.

Οι φιλοδοξίες της Ουάσινγκτον σε αυτόν τον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας ξεπερνούν κατά πολύ την Ουκρανία. Και δεν μιλάμε καν για την αποτροπή μιας ευρασιατικής ένωσης Ρωσίας-Κίνας-Γερμανίας ή ενός εφιάλτη ομότιμων ανταγωνιστών- αλλά,ας μείνουμε στα πεζά ζητήματα του ουκρανικού πεδίου μάχης.

Οι βασικές "συστάσεις" - στρατιωτικές, οικονομικές, πολιτικές, διπλωματικές - περιγράφονται λεπτομερώς σε ένα έγγραφο στρατηγικής του Ατλαντικού Συμβουλίου ( Atlantic Council ) στα τέλη του περασμένου έτους.

Και σε ένα άλλο έγγραφο, με τίτλο "Πολεμικό σενάριο 1: Ο πόλεμος συνεχίζεται στον τρέχοντα ρυθμό του", βρίσκουμε πλήρως διευκρινισμένη τη στρουθοκαμηλική νεοσυντηρητική πολιτική.

Στο έγγραφο αυτό βρίσκονται όλα: από την " υποστήριξη και μεταφορά στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο σε βαθμό επαρκή για να μπορέσει να νικήσει" έως την "αύξηση της φονικότητας της στρατιωτικής βοήθειας που μεταφέρεται, ώστε να περιλαμβάνει μαχητικά αεροσκάφη που θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να ελέγχει τον εναέριο χώρο της και να επιτίθεται στις εκεί ρωσικές δυνάμεις - και πυραυλική τεχνολογία με βεληνεκές επαρκές για να φτάσει στο ρωσικό έδαφος".

Από την εκπαίδευση του ουκρανικού στρατού "για τη χρήση δυτικών όπλων, ηλεκτρονικού πολέμου και επιθετικών και αμυντικών δυνατοτήτων στον κυβερνοχώρο, και την απρόσκοπτη ενσωμάτωση νέων νεοσύλλεκτων στην υπηρεσία" έως την ενίσχυση "της άμυνας στις γραμμές του μετώπου, κοντά στην περιοχή του Ντονμπάς", συμπεριλαμβανομένης της "στρατιωτικής εκπαίδευσης με έμφαση στον μη συμβατικό πόλεμο".

Αν δε προστεθεί η "επιβολή δευτερογενών κυρώσεων σε όλες τις οντότητες που συνεργάζονται με το Κρεμλίνο", φτάνουμε στη Μητέρα όλων των πλιάτσικων: "Κατάσχεση των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων που κατέχει το ρωσικό κράτος σε υπερπόντιους λογαριασμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΕ και χρήση των κατασχεθέντων χρημάτων για τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης".

Η αναδιοργάνωση της SMO, με τον Πούτιν, τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γερασίμοφ και τον στρατηγό Αρμαγεδδών στους νέους, ενισχυμένους ρόλους τους, κάνει σμπαράλια όλα αυτά τα περίτεχνα σχέδια.

Οι οπαδοί του Λέο Στράους βρίσκονται τώρα σε βαθύ πανικό. Ακόμη και το νούμερο δύο του Μπλίνκεν, η ρωσοφοβική πολεμοκάπηλος Βικτόρια "F**k the EU" Νούλαντ, παραδέχτηκε στη Γερουσία των ΗΠΑ ότι δεν θα υπάρχουν άρματα μάχης Abrams στο πεδίο της μάχης πριν από την Άνοιξη (ρεαλιστικά, μόνο το 2024). Υποσχέθηκε επίσης να "χαλαρώσει τις κυρώσεις" αν η Μόσχα "επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις". Αυτές οι διαπραγματεύσεις όμως ακυρώθηκαν από τους ίδιους τους Αμερικανούς στην Κωνσταντινούπολη την άνοιξη του 2022.

Η Νούλαντ κάλεσε επίσης τους Ρώσους να "αποσύρουν τα στρατεύματά τους". Λοιπόν, αυτό τουλάχιστον προσφέρει κάποια κωμική ανακούφιση σε σύγκριση με τον πανικό που ξεχειλίζει από την "προσφορά που δεν μπορείτε να αρνηθείτε" του Μπλίνκεν. Μείνετε συντονισμένοι για την απάντηση της Ρωσίας που δεν ανταποκρίνεται.

[------>]

Πολλαπλά άξελ* στο κενό

                              

***

Την Κυριακή, 29 Ιανουαρίου, στο Έσποο της Φινλανδίας, ολοκληρώνεται το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλλιτεχνικού πατινάζ, δίχως της συμμετοχή των καλύτερων:

Των αθλητών και αθλητριών από την Ρωσία.

Η Ρωσία, είναι παγκόσμια υπερδύναμη στο καλλιτεχνικό πατινάζ και η απόλυτη κυρίαρχος στην Ευρώπη.

Πριν από ένα χρόνο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλλιτεχνικού πατινάζ, στο Τάλιν της Εσθονίας, οι αθλητές και αθλήτριες από την Ρωσία κέρδισαν και τα τέσσερα χρυσά μετάλλια στις αντίστοιχες κατηγορίες, ενώ, από τα 12 συνολικά μετάλλια, κέρδισαν τα εννέα.

Μάλιστα, οι 90,45 βαθμοί στο σύντομο πρόγραμμα της Καμίλα Βαλίεβα και οι 157,46 στο ελεύθερο πρόγραμμα  της Αναστασίας Μίσινα και του Αλεξάντρ Γκαλιάμοφ, στα ζευγάρια, βρίσκονται ακόμα στη λίστα με τα παγκόσμια ρεκόρ.

Την 1η Μαρτίου 2022, η ISU, η Διεθνής Ένωση Πατινάζ, απέκλεισε όλους τους αθλητές από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, από όλους τους διεθνείς αγώνες, με πρόσχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Είναι προφανές, ότι ο αποκλεισμός αυτός, χτύπησε καταρχήν το ίδιο το επίπεδο του φετινού  πρωταθλήματος και τους αθλητές και αθλήτριες που συμμετέχουν, αφού τους/τις στέρησαν την ευκαιρία να διαγωνιστούν με τους πρωταθλητές.

Αντικειμενικά, λοιπόν, τα φετινά μετάλλια, δεν θα αντανακλούν την πραγματικότητα του αθλήματος και, συνεπώς, θα χάσουν κατά πολύ την ουσιαστική λάμψη τους.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι φετινοί πρωταθλητές στα ζευγάρια, η Sarah Conti και Niccolo Machii, από την Ιταλία, πήραν το χρυσό, μην καταφέρνοντας να μαζέψουν ούτε 200 βαθμούς (195,13), μετά την ολοκλήρωση του σύντομου και του ελεύθερου προγράμματος, όταν στο Τάλιν, η Μίσινα και ο Γκαλιάμοφ θριάμβευσαν με 239,82 βαθμούς.

Γιατί όμως είναι προσχηματικός ο πόλεμος στην Ουκρανία για τον αποκλεισμό των αθλητών και αθλητριών από την Ρωσία;

Διότι δεν έχει αποκλειστεί ποτέ και από πουθενά, ούτε ένας αθλητής, αθλήτρια ή καλλιτέχνης από τις ΗΠΑ, εξαιτίας των 30 πολέμων και επεμβάσεων της χώρας τους, από το 1945 μέχρι σήμερα.

Και ορθώς.

Διότι, πόσο γελοιωδώς άθλιο και αθλίως γελοίο θα ήταν να απαγορευτούν τα έργα του Τζάκσον Πόλοκ, ο οποίος πέθανε το 1956, επειδή αιματοκύλησαν οι ΗΠΑ την Λιβύη το 2015;

Κι όμως, το γεγονός ότι αυτή η αντιμετώπιση είναι γελοιωδώς άθλια και αθλίως γελοία, δεν εμπόδισε το πογκρόμ εναντίον του ρωσικού πολιτισμού, από τον περσινό Φεβρουάριο μέχρι σήμερα, με κυρώσεις ακόμη και εναντίον του Τσαϊκόφσκι, παρά το γεγονός ότι ο μεγάλος αυτός συνθέτης, εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο, 129 χρόνια πριν την έναρξη της νέας φάσης του πολέμου στην Ουκρανία.

Δεν εμπόδισε τους ναζί στην Ουκρανία να γκρεμίζουν αγάλματα του Πούσκιν και να κρύβουν την προτομή του Μεντελέγιεφ, δίχως να κουνήσουν βλέφαρο οι διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίες.

Ουδέποτε η ISU απέκλεισε τους αθλητές και αθλήτριες από την Ουκρανία από τις διεθνείς διοργανώσεις, παρά το γεγονός ότι από το 2014, μέχρι και το 2021, κατά τον εμφύλιο πόλεμο, ο ουκρανικός στρατός και τα ναζιστοτάγματα, με εντολή του καθεστώτος του Κιέβου, έχουν σφαγιάσει τουλάχιστον 15.000 αμάχους, ανάμεσά τους γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους.

Ο πόλεμος και το αθώο αίμα, λοιπόν, ουδέποτε συγκίνησαν τους διεθνείς φορείς για τις αποφάσεις τους.

Αυτό το πογκρόμ, βασίζεται στο φασιστικό κριτήριο της χώρας καταγωγής.

Είναι εισβολή του ρατσισμού από το παράθυρο.

Ένας ιδιότυπος νέο-μακαρθισμός, που απαιτεί δηλώσεις μετανοίας από αθλητές και καλλιτέχνες.

Σήμερα για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Αύριο για οτιδήποτε απαιτήσουν εκ νέου τα αφεντικά.

Αυτή τη φορά, στο Έσποο, το παραδοσιακό γκαλά με το οποίο κλείνουν οι διεθνείς διοργανώσεις του καλλιτεχνικού πατινάζ, θα είναι το πιο θλιβερό, μίζερο και καχεκτικό της διοργάνωσης.

Αλλά και πάλι, θα χειροκροτήσω τα παιδιά που αγωνίστηκαν.

Απλά, θα το έκανα δυνατότερα και βαθύτερα από την καρδιά μου, αν έστω ένας αθλητής ή μία αθλήτρια δήλωνε την αλληλεγγύη της στους αποκλεισμένους συναθλητές του/της, στο όνομα της ίδιας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

***

*Άξελ: Ονομασία ενός από τα άλματα του καλλιτεχνικού πατινάζ.

*Στη φωτογραφία: Η Καμίλα Βαλίεβα κατά το μυθικό, διπλό τετραπλό άλμα στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.

**Περισσότερα για το πογκρόμ στην ρωσική κουλτούρα, εδώ: https://www.toperiodiko.gr/%ce%bd%ce%b5%ce%bf-%ce%bc.../...