ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ή ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΜΑΣ?

Ο συσχετισμός πλημμυρών και έργων οριοθέτησης - διευθέτησης είναι άρρηκτα συνδεδεμένος και η εύκολη ¨δικαιολογία¨ της κλιματικής αλλαγής, συσκοτίζει τις πραγματικές αιτίες.

Οι καταπατήσεις κοίτης και παρόχθιων περιοχών και ακόμα χειρότερα των πλημμυρικών πεδίων και ζωνών, σε συνδυασμό με μια ψευδεπίγραφη οριοθέτηση που έρχεται να νομιμοποιήσει τους καταπατητές και να πυκνώσει την παραρεμάτια δόμηση, είναι ο αμεσότερος και πιο μεγάλος κίνδυνος για περιουσίες και ανθρώπινες ζωές.

Στην Ελλάδα ακόμα προλαβαίνουμε να διαχειριστούμε σωστά τα φυσικά ποτάμια μας. Στην Κεντρική Ευρώπη είναι πλέον αργά και η όλη προσπάθεια στοχεύει στην επαναφορά τους στην προ-διευθετημένη φάση τους. Στόχος και της ΕΕ.

Εμείς εξακολουθούμε να κωφεύουμε...

 

 

Δίκτυο Πολιτών για τη διάσωση του ρέματος της Πικροδάφνης

ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ-

 ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ

Στην φύση δεν υπάρχουν πλημμύρες ποταμών. Υπάρχουν μόνον μεγάλες και μικρότερες απορροές από την λεκάνη που αποστραγγίζουν. Αυτές το ποτάμι αναλαμβάνει να διοχετεύσει στον τελικό του αποδέκτη (θάλασσα, λίμνη, κλπ). Κάθε ποτάμι πέρα από την κοίτη του, σχηματίζει ¨βοηθητικούς χώρους¨, όπως είναι οι όχθες του, που συχνά εμφανίζονται με την μορφή αναβαθμίδων, τα πλημμυρικά πεδία του και οι πλημμυρικές του ζώνες. Εκεί διοχετεύεται το υπερβάλλον φορτίο του νερού του, όταν η κοίτη δεν επαρκεί. Είναι τα τμήματα που οι άνθρωποι συνηθίζουν να καταπατούν, να μπαζώνουν και να κτίζουν ξεχνώντας ότι αυτούς τους χώρους τους έχει ανάγκη κάθε ποτάμι για να επιτελέσει τον ρόλο του. Δηλαδή να μεταφέρει το πλεονάζον επιφανειακό νερό της λεκάνης απορροής του στην θάλασσα. Είναι τα τμήματα που οι άνθρωποι ¨ξεχνούν¨ να εντάξουν στην οριοθέτηση του χώρου του.

Με την έννοια ¨οριοθέτηση¨ εννοούμε τον ωφέλιμο χώρο, δηλ αυτόν που χρειάζεται κάθε ρέμα και κάθε ποτάμι για να επιτελέσει την αντιπλημμυρική του λειτουργία.

Να λοιπόν πως ένα ΦΥΣΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Η ανακοίνωση της ΕΕ για την διαχείριση πλημμυρών βάσει Σχεδίων και μοντέλων διαχείρισης εν όψει της κλιματικής αλλαγής, χαρακτηριστικά αναφέρει: ¨… Βέβαια, ως ένα σημείο οι πλημύρες είναι και αποτέλεσμα ανθρωπογενών ενεργειών. Εδώ και καιρό ειδήμονες επικρίνουν τη δόμηση δίπλα από ποταμούς: Η κάλυψη της όχθης και των προσχωσιγενών περιοχών ενός ποταμού με αδιαπέραστα υλικά συντελεί στην εμφάνιση μεγαλύτερης έντασης και συχνότητας πλημμυρικών φαινομένων. Με άλλα λόγια: όπου δεν υπάρχει δόμηση το νερό υπερχειλισμένων ποταμών έχει τη δυνατότητα να απλωθεί στους αγρούς στη δεξιά και την αριστερή όχθη. Εκεί που στα εδάφη αυτά έχουν χτιστεί σπίτια αναγκαστικά ανεβαίνει μετά από πλημμύρες η στάθμη του νερού αλλά και αυξάνεται επικίνδυνα η ταχύτητα του…¨

Εν ολίγοις απαλλάσσει εν μέρει την κλιματική αλλαγή από τις πλημμυρικές ευθύνες της και πλησιάζει στην καρδιά του προβλήματος, που δεν είναι άλλο από τις ανθρωπογενείς επεμβάσεις: έργα, σπίτια,  τσιμεντώματα, εγκιβωτισμοί, καταπατήσεις.

Η ¨οριοθέτηση¨ έρχεται μετά για να νομιμοποιήσει όλες αυτές τις αυθαιρεσίες και να αποδώσει τους χώρους που καταπατήθηκαν στους καταπατητές και όχι στον δικαιούχο. Που δεν άλλος φυσικά, από το ίδιο το ποτάμι.

Κάτι ανάλογο και μάλιστα σε όλο του το μεγαλείο, είδαμε λίγες μέρες πριν να συμβαίνει και με την οριοθέτηση του δικού μας ποταμιού, του ρ. Πικροδάφνης, που ήρθε από την Περιφέρεια στους παρα-Πικροδάφνιους Δήμους για γνωμοδότηση. Επιχώσεις, καταπατήσεις και κτίσματα που καταλαμβάνουν κομμάτια από την πραγματική κοίτη και όχθες της Πικροδάφνης, από τις λεκάνες ηρεμίας της και τις μεσορεμάτιες περιοχές της, αποδίδονται στους καταπατητές και όχι σε αυτήν. Οι κλάδοι που την τροφοδοτούν αγνοούνται. Δεν οριοθετούνται. Λες και δεν ανήκουν στην ίδια λεκάνη απορροής με αυτήν.

Η δικαιολογία?

¨Είναι πολλές οι καταπατήσεις δεν μπορούν πια να απομακρυνθούν….¨ 

Στην μεγάλη πλημμύρα όμως η Πικροδάφνη θα διεκδικήσει αυτούς τους χώρους! Θα ρωτήσει να μάθει που είναι η γραμμή της οριοθέτησης της για να μην την υπερβεί? Μήπως μπορούμε να φανταστούμε την τύχη αυτών των δρόμων, γηπέδων, σπιτιών και πολυκατοικιών, σε μια πλημμύρα που θα ξεπερνά τα συνηθισμένα μεγέθη?

Η νομιμοποίηση των καταπατήσεων θα επιφέρει παράλληλα και πύκνωση της δόμησης δίπλα στο ποτάμι και μάλιστα σε περιοχές που τις διεκδικεί -στις μεγάλες απορροές του- γιατί ανήκουν στον ζωτικό του χώρο. Οι καταπατητές νόμιμοι πιά, θα επεκτείνουν τις οικοδομές τους, αλλά κι αυτοί που δεν είχαν ακόμα κτίσει θα κτίσουν. Όλοι πάνω στις επιχώσεις της κοίτης και σε μπαζο-πρανή, όπου αργά ή γρήγορα θα απαιτήσουν έργα υποστήριξης για να μην τους ¨πάρει το ποτάμι¨. Εργα που θα πληρώσουμε εμείς γι αυτούς , που θα πληρώσει η Πικροδάφνη χάνοντας την φυσικότητά της, ενώ μεταμορφώνεται σε τροποποιημένο  οχετό.

Φωτ. 1 & 2: Κτίσματα στην πραγματική κοίτη της Πικροδάφνης που φαίνεται με γαλάζιο χρώμα (μελέτη φωτοερμηνείας ΥΠΕΝ -2016). Αντίθετα η γραμμή οριοθέτησης (μπλε συνεχής γραμμή) τα αφήνει εκτός (τα νομιμοποιεί), στενεύοντας ασφυκτικά τον ποτάμιο χώρο. Η μεγάλη πλημμύρα θα τα σεβαστεί?

Προτείνουν παράλληλα και έργα διευθέτησης : τσιμέντα, συρματοκιβώτια, πασαλότοιχους. Έργα για πλημμύρα περιόδου επαναφοράς 50 ετών, στην οποία, η Πικροδάφνη έτσι κι αλλιώς δεν υπερχειλίζει. Αυτό που θα καταφέρουν με τα έργα, είναι να επιταχύνουν την ροή της και να την μετατρέψουν σε ορμητικό καταστροφικό χείμαρρο, που σε περιόδους πλημμύρας, μεγαλύτερες των 50 ετών , θα συμπαρασύρει έργα, επιχώσεις και οικοδομές στο διάβα της και το πιο πιθανό ανθρώπινες ζωές.

Φωτ. 3 : Κτίρια στην πραγματική κοίτη της Πικροδάφνης. Πολλά από αυτά απαιτούν τροποποίηση Ρυμοτομικού. Τα έργα διευθέτησης όχι μόνον δεν θα τα προστατέψουν σε μεγαλύτερες της 50-ετίας πλημμύρες, αλλά θα αυξήσουν και τον πλημμυρικό κίνδυνο στις κατάντη περιοχές. 

Μπορούμε να δούμε αντιστοιχία με την Γερμανία στις εικόνες?

Στην περίπτωση της Ρηνανίας – Παλατινάτου, ο Αρ διεκδίκησε τη μεσορεμάτια ζώνη του, πλημμυρικό πεδίο, όπου πλέον είχε γίνει πόλη. Αγνόησε την διευθετημένη κοίτη του, έσπασε τα υδρευτικά του φράγματα και κατέλαβε τον χώρο που χρειαζόταν για να επιτελέσει την υδραυλική του λειτουργία, δηλ την παροχέτευση του τεράστιου υδάτινου φορτίου του.

Στην Πικροδάφνη οι μεσορεμάτιες ζώνες που αποτελούν και ζώνες κατάκλυσης ή πλημμυρισμού σε μεγάλες απορροές, παραδίδονται βορά στους καταπατητές τους και στην περαιτέρω δόμηση.

Φωτ. 5-8: Μεσορεμάτιες ζώνες –πεδία πλημμυρικής κατάκλυσης στην Πικροδάφνη,  μέσα στην πραγματική της κοίτη  που εξαιρούνται της οριοθέτησης και παραδίδονται βορά σε δόμηση και πλημμυρική επικινδυνότητα (με μπλε συνεχόμενη γραμμή οι προτεινόμενες οριογραμμές).

Στην Γερμανία και γενικότερα στην βόρεια Ευρώπη, όπου πάνω από το 85% των ποταμών έχουν διευθετηθεί και φραγματοποιηθεί, σημειώνονται οι μεγαλύτερες και φονικότερες πλημμύρες. Γεγονός που έχει αναγκάσει την ΕΕ να δει με καινούρια οπτική την διαχείριση των ποταμών και να διαθέσει μεγάλα κονδύλια για την απελευθέρωση τους από τα φράγματα, καθώς και την επαναφορά τους σε φυσική κατάσταση.

250.000 χλμ, κατ΄ αρχάς, εγκιβωτισμένων/ διευθετημένων ποταμών σε Ευρωπαϊκό έδαφος, επιχορηγούνται, για επαναφορά και αποκατάσταση.

Ο Αρ παραπόταμος του Ρήνου, είχε υποστεί εκτροπή και διευθέτηση, είχε πολλαπλά φράγματα, ενώ η εγκληματική οριοθέτηση του, είχε επιτρέψει στην πόλη που πλημμύρισε να αναπτυχθεί πάνω σε μεσορεμάτια ζώνη κατάκλυσης- πλημμυρικό πεδίο. Ζώνες όπου ρητά αποτρέπονται (βλ. Σχέδια Διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας, Οδηγία. 2006/ΕΕ) όχι μόνον η δόμηση, αλλά και κάθε ανθρωπογενής δραστηριότητα.

Η Πικροδάφνη σε μια περίοδο μεγάλης πλημμυρικής ροής θα κατακλύσει και θα συμπαρασύρει τα σπίτια και τους δρόμους που ανήκουν στην παλιά της κοίτη. Τα έργα δεν θα τους προφυλάξουν, καθότι, όπως προαναφέραμε, κατασκευάζονται για μικρούς όγκους νερού (Τ50). Αντίθετα με την επιτάχυνση ροής που θα προκαλέσουν, θα αυξήσουν τον πλημμυρικό κίνδυνο ιδιαίτερα στον κάτω ρου και στις εκβολές (Άλιμος και Π. Φάληρο), που είναι αποδέκτες όλων των τροποποιήσεων που θα υποστεί η Πικροδάφνη ανάντη. 

Από τις πηγές της στον Βύρωνα, ως τις εκβολές, έχει στενέψει  σε μεγάλο βαθμό η πραγματική της κοίτη, προκειμένου να νομιμοποιηθούν επιχώσεις και καταπατήσεις. Έχουν εξαιρεθεί πεδία κατάκλυσης και ζώνες ηρεμίας, για να νομιμοποιηθούν παιδικές χαρές, γηπεδάκια και παρκάκια, ενώ έχουν εξαιρεθεί από την οριοθέτηση όλοι οι συμβάλλοντες κλάδοι. Το τσιμεντωμένο τμήμα της Ηλιούπολης εξακολουθεί να αποτελεί κίνδυνο πλημμυρισμού για τους κατάντη Δήμους (λόγω της επιτάχυνσης ροής που προκαλεί).

Φωτ.9: Πλημμυρικός κίνδυνος Πικροδάφνης στον κάτω ρου της. Εκβολές στο Φαληρικό όρμο.

ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΗΣΑΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ ΤΟΥΣ. ΚΑΤ΄ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΥΠΟΘΗΚΕΥΟΥΝ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΥΣΙΚΟ ΧΩΡΟ, ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΤΟΥ ΗΔΗ ΠΥΚΝΟΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΙΣΤΟΥ.

Η ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Η ΜΑΝΔΡΑ, Η ΚΑΡΔΙΤΣΑ, Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΜΗΝΥΜΑ.

ΟΙ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΠΟΤΑΜΙ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟ?

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΩΣ ΠΟΤΕ?

Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΟΙΤΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΦΩΤΟΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΕΝ (2016) ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ.

ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ 

[------>]

Ούτε Τούρκοι δικαστές να τους δίκαζαν καθ' υπόδειξη του Ερντογάν.

 

Θεόστραβη, εθελόδουλη και εξωνημένη στην υπηρεσία εθελόδουλων και εξωνημένων πολιτικών νάνων. Δε βρήκε τίποτα να πει, καμιά παρέμβαση να κάνει στο ξεπούλημα της χώρας, στα μνημόνια που παραβιάζουν κάθε έννοια συνταγματικού δικαίου, και μετέτρεψαν τον τόπο σε αποικία, στην πανδημική διαχείριση κακοθανατισμού που απέκλεισε τις θεραπευτικές δυνατότητες και τις κράτησε μόνο για τους ημέτερους ρασοφόρους και γραβατοφόρους και άφησε τις ΜΕΘ χωρίς ειδικευμένο προσωπικό, για την άγρια καταστολή που παραβίασε οικογενειακά άσυλα, έσπασε χέρια παιδιών κι εξευτέλισε με δημόσιες διαπομπεύσεις και στημένα κατηγορητήρια, που μοίρασε μαλακές ποινές στους ναζί χρυσαυγίτες για τα μάτια του κόσμου, που αποφυλάκισε παιδεραστές και μπούληδες που διασπάθισαν δημόσιο χρήμα, Εξάντλησε όλη της την αυστηρότητα στους 11 Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες, με 537 χρόνια κάθειρξης συνολικά, για ένταξη σε "τρομοκρατική" οργάνωση που δεν είχε καμία δράση στην Ελλάδα. Ούτε Τούρκοι δικαστές να τους δίκαζαν καθ' υπόδειξη του Ερντογάν.

[----->]

Η ΕΝΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

του Γιώργου Μπλάνα

Ο ένας προτείνει να εμβολιάσει το κράτος με την βία τους αρνούμενους να εμβολιαστούν κι ο άλλος προτείνει να ριχτούν στην ανεργία. Ο μεν πανηγυρίζει τον θάνατο Γερμανών πολιτών από πλημμύρες, διότι θεωρεί τον θάνατό τους θεϊκή τιμωρία για την επιθετική στάση του κράτους των απέναντι στην Ελλάδα και η δε ισχυρίζεται πως θα ήταν τραγωδία η απώλεια των Χριστουγέννων, επειδή κάποιος αστυνομικός εκτέλεσε εν ψυχρώ κάποιο παιδί 16 ετών.

Είναι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, λογοτέχνες, μουσικοί: επίλεκτα μέλη της κοινωνίας, αυτοί που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη από το βάθρο της μεγάλης ή μικρής εξουσίας τους. Είναι άτομα της εξουσίας. Ο ένας τραγουδούσε κάποτε, προτρέποντας τους 16άριδες να «γαμήσουν» τα Λύκεια κι ο άλλος χλεύαζε το κόμμα στο οποίο τώρα ανήκει. Ο μεν χλεύαζε τους συμπατριώτες του, όταν εξαγριώνονταν από την επιθετική στάση των Γερμανών απέναντι στην Ελλάδα και η δε χλεύαζε την ελληνική παραδοσιοκρατία.

Είναι γνωστό από την πρώτη Αρχαιότητα αυτό το είδος ανθρώπων. Πρόκειται για τους καιροσκόπους, τους χαρακτήρες που δείχνουν να μεταβάλλονται, ακολουθώντας το ρεύμα της κοινής γνώμης. Στην προκειμένη περίπτωση, την κοινή γνώμη την έχουν -κατά το μέρος που τους αναλογεί- διαμορφώσει οι ίδιοι. Κι αυτό δείχνει προς την κατεύθυνση της σταθερότητας του χαρακτήρα τους. Διότι ο χαρακτήρας τους δεν αλλάζει. Το σχήμα σκέψης με το οποίο πλησιάζουν την πραγματικότητα είναι ίδιο. Μόνο η θεματολογία αλλάζει. Οι πιο αντίθετες έννοιες, οι πιο αντιφατικές ιδέες, τα πιο αντικρουόμενα συναισθήματα, βρίσκουν καταφύγιο στην συνείδησή τους. Και όμως δεν διαλύεται αυτή η συνείδηση, διότι αν η λογική, η ηθική και η ομορφιά είναι οι πυλώνες του ανθρώπινου πολιτισμού, ο παραλογισμός, η ανηθικότητα και η ασχήμια είναι επίσης πυλώνες της πραγματικότητας, αρκετά ισχυροί ώστε το δίκαιό τους να θεμελιώνεται στην δύναμή τους να το επιβάλλουν.

Το μεγαλύτερο σφάλμα, που θα μπορούσε να διαπράξει ένας δημοκρατικός πολίτης, είναι ν’ ανοίξει διάλογο μαζί τους, με τους δικούς τους όρους: την επιθετικότητα, την αναξιοπρέπεια, την τυραννική βεβαιότητα, τον χλευασμό, την αφελή ρητορεία, που διακατέχουν τον λόγο τους. Εννοείται πως το βήμα, από το οποίο εξακοντίζουν την απανθρωπιά τους, είναι προσαρμοσμένο ή κατασκευασμένο για κείνους. Η αξιοπρέπεια, ο συνετός λόγος, η πολιτισμένη αντιπαράθεση δεν φτάνουν μέχρι εκεί. Στην πραγματικότητα δεν μπορούν να φτάσουν παρά μόνο σε περιθωριακά βήματα, με ελάχιστο κοινό. Την πύλη της κόλασής της την φυλάει καλά η βιομηχανία των ΜΜΕ.

Τότε; Απομένει η σιωπή; Μπορεί. Κάποτε ο Στρατής Δούκας έγραφε σ’ ένα μικρό άρθρο του σε εφημερίδα, με τον τίτλο «Σοφία – Νόηση – Πάθος»: «Η σοφία δεν είναι νόηση ούτε πάθος – είναι πράξη». Αυτή η ιδέα ίσως να περιγράφει την τραγωδία της δημοκρατίας. Διότι η δημοκρατία δεν είναι πολίτευμα που χαρακτηρίζεται από χρηστικότητα ή αποτελεσματικότητα. Η παραγωγικότητά του -με την έννοια της υλικής ευημερίας ή ευδαιμονίας, δεν είναι καθόλου βέβαιη. Η δημοκρατία είναι σχέση πολιτών, διαδικασία, πράξη. Οι αρχές και οι νόμοι της αντλούν την αξία τους από τις διαδικασίες θεμελίωσής τους. Τίποτα, κανείς, έξω από την δημοκρατία δεν μπορεί να εγγυηθεί το κύρος της. Μόνον οι πολίτες, σχετιζόμενοι, σε διαδικασίες που έχουν επικυρώσει οι ίδιοι.

Από αυτή την άποψη -την μόνη ασφαλή, τελικά- αυτός που απαντά στον απερίσκεπτο καιροσκόπο με τους όρους του απερίσκεπτου καιροσκόπου, μοιράζεται μαζί του την καταστροφή των θεμελίων της δημοκρατίας. Μάλλον θα πρέπει να αδιαφορούμε γι’ αυτόν. Ας κάνει καλύτερα την καταστροφική δουλειά που ξέρει. Αυτός ο δρόμος είναι ο μόνος που μπορεί να πάρει στην ζωή του. Η δημοκρατία εξ’ ορισμού του προσφέρει στέγη. Εξάλλου, ο αντιδημοκρατικός λόγος του, σύντομα χάνει την σημασία του. Υπάρχει κάτι που το μοιράζονται τα θερμοδυναμικά συστήματα και οι ανθρώπινες κοινωνίες: την εντροπία. Το κακό πέφτει θύμα της υπερβολικής θερμότητάς του, τρέφει στο νόημά του το μη-νόημα που θα το αφανίσει.

[----->]

ΝΗΦΕ ΚΑΙ ΜΕΜΝΗΣΟ ΑΠΙΣΤΕΙΝ

 

Πολλοί συμπολίτες μας εκφράζουν υποτιμητικές απόψεις και βαρείς χαρακτηρισμούς συλλήβδην απέναντι σε όσους έχουν επιφυλάξεις για τον καθολικό και υποχρεωτικό εμβολιασμό. Τους αποκαλούν ηλίθιους, ανόητους και ό,τι άλλο υπονοεί ο νεολογισμός του ‘ψεκασμένου’. Πριν από τα εμβόλια ανάλογη μεταχείριση υπέστησαν όσοι είχαν επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα της σκληρής καραντίνας, έτσι όπως εφαρμόστηκε. Ήταν οι ‘ανεύθυνοι’. Οι φορείς των απόψεων αυτών επικαλούνται την επιστήμη. Ας μου επιτραπεί εδώ να πω ότι αναφέρονται όχι στην επιστήμη αυτή καθαυτή, αλλά σε συγκεκριμένους επιστήμονες, που οι απόψεις τους, σωστές ή λάθος, συμπορεύονται με την εξυπηρέτηση του κυβερνητικού αφηγήματος. Διότι όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν και αντίθετες επιστημονικές απόψεις που, παρεμπιπτόντως, και αυτές λοιδορούνται ως ύποπτες ή ‘ψεκασμένες’.

    Ασφαλώς και είναι δυσάρεστο να δίνει τον τόνο της αμφισβήτησης για την αντιμετώπιση της πανδημίας μία μικρή μειονότητα που πιστεύει ότι ο ιός δεν υπάρχει, ή ότι τα εμβόλια θα φυτέψουν στο σώμα μας τσιπάκια. Το ποσοστό των συμπολιτών μας που σκέφτονται έτσι υπερεκτιμάται σκοπίμως, νομίζω, από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ. Και αθέλητα, πιστεύω, από πολλούς από αυτούς που χρησιμοποιούν εύκολα τον όρο ‘ψεκασμένος’.

    Γιατί όμως κάποιος μπορεί να βλέπει με εύλογη καχυποψία τον υποχρεωτικό εμβολιασμό; Γιατί ένα εν δυνάμει χρήσιμο εργαλείο όπως το εμβόλιο να δημιουργεί τέτοιο διχασμό; Γιατί να πυροδοτεί ακόμη και μεταφυσικό αρνητισμό;

• Διότι είναι η πρώτη φορά που ένα εμβόλιο εμφανίζεται τόσο γρήγορα και επιβάλλεται στον γενικό πληθυσμό πριν σταθμιστούν ακόμη και οι βραχυπρόθεσμες παρενέργειες.

• Διότι ακόμη και όταν οι-έστω λίγες-βραχυπρόθεσμες παρενέργειες εμφανίστηκαν, οι ‘υπεύθυνοι’ έσπευσαν αμέσως να τις διαψεύσουν.

• Διότι ενώ η επιστήμη διαπίστωσε ποιες κατηγορίες είναι όντως χρήσιμο να εμβολιαστούν, εμείς θέλουμε να εμβολιάσουμε άκριτα ό,τι κινείται.

• Διότι οι παραγωγοί του εμβολίου και οι προαγωγοί της καθολικής υποχρεωτικότητας δεν λογοδοτούν πουθενά, ούτε καν εξετάζονται. Με νόμο.

• Διότι η υποχρεωτικότητα προηγουμένων εμβολίων αφορούσε απείρως πιο θανατηφόρες νόσους.

• Διότι αυτοί που επιβάλλουν τα συγκεκριμένα και εν πολλοίς παράλογα και αντιφατικά ‘μέτρα’ αρνούνται να πάρουν άλλα, πιο ήπια και αποτελεσματικά (βλέπε πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, μέσα μαζικής μεταφοράς κ. λπ.).

• Διότι αφήνουν τις άλλες νόσους στην τύχη τους.

• Διότι με εργαλείο τον ιό προωθούν μία κοινωνία αυξημένης πειθαρχίας, επιτήρησης, φόβου, διακρίσεων, απομόνωσης, μοναξιάς, περιορισμών, ανισότητας, γραφειοκρατίας και αστυνόμευσης. Μία κοινωνία ολοκληρωτική.

• Διότι αλλάζουν ακόμη και την έννοια των λέξεων. Όσοι καλόπιστα νομίζουν ότι με τον καθολικό εμβολιασμό θα αποκτήσουμε την ‘ελευθερία’ μας φοβάμαι πως κάνουν λάθος, τουλάχιστον όσον αφορά τις προθέσεις των κυβερνώντων. Ας σκεφτούν γιατί από την αρχή ακόμα της πανδημίας οι ιθύνοντες (παγκοσμίως) μας προειδοποιούν να χωνέψουμε ότι AC (After Covid) ο κόσμος δεν θα είναι όπως πριν.

Αυτά είχα να πω, και γράμματα γνωρίζω.

ΥΓ: το ρητό του Επίχαρμου είχε σε κορνίζα στο γραφείο του ένας από τους δασκάλους μου, ο Νίκος Γαβαλάς. Σημαίνει ‘να θυμάσαι να αμφισβητείς με νηφαλιότητα’.

[---->]

"Mon Dieu, quelle décadence!"

 

Η Ζανέτ, κάτοικος Κολωνακίου, πρώην μέλος του "Ρήγα Φεραίου", νυν υποστηρίκτρια του Κυριάκου Μητσοτάκη και υπεύθυνη μιας ΜΚΟ για την προστασία των τρανς και non-binary βακαλάων της Ανατολικής Πολυνησίας, ήταν από το πρωί έξαλλη με αυτή την απαράδεκτη συγκέντρωση των "αντι-εμβολιαστών". Αφού αποκάλεσε τους διαδηλωτές δώδεκα φορές "ψεκασμένους" στο facebook και έξι φορές "γίδια" στο twitter, έβαλε καρδούλα στις νέες αναρτήσεις του Μάνου Βουλαρίνου ("μα πόσο πνευματώδης!")  και ξεκίνησε για τη δουλειά της .

Όμως, στο γραφείο δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί με τίποτε. Είχε ακόμη στο μυαλό της εκείνες τις άθλιες εικόνες από την χθεσινή διαδήλωση : τους παπάδες, τους σταυρούς, την πλέμπα, όλους εκείνους τους γραφικούς τύπους, "Mon Dieu, quelle décadence!". Φυσικά η ίδια δεν πέρασε από τη διαδήλωση για να διαπιστώσει τι κόσμος συμμετείχε και ποιά συνθήματα ακουγονταν αλλά είχε δει το ρεπορτάζ στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ και -όλα κι όλα!- τη Σια Κοσιώνη την εμπιστεύεται τυφλά, δεν τρώει κουτόχορτο αυτή! Κάθησε λιγη ώρα ακόμη στο γραφείο ,τσαντίστηκε που δεν ήρθε εκείνη η έγκριση για την επιδότηση από το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και αποφάσισε να φύγει νωρίτερα.

Πέρασε από το "Φίλιον" και εκεί ήταν μαζεμένη όλη η παρέα : η Μπέττυ, πρώην συνεργάτης του Φώτη Κουβέλη, νυν σύμβουλος επικοινωνίας στην κυβέρνηση και ιθύνων νούς της "Επιτροπής για την Εθνική Στρατηγική Ισότητας των ΛΟΑΤΚΙ+" ("το + ήταν δική μου ιδέα, Ζανέτ μου!"), ο Ερμόλαος , δημοσιογράφος στο protagon και πρώην στέλεχος του "Ποταμιού", και ο Κωνσταντίνος, διευθύνων σύμβουλος σε εταιρεία αιολικής ενέργειας. Φυσικά όλοι μιλούσαν για την χθεσινή διαδήλωση και όλοι ήταν το ίδιο εξαγριωμένοι! Η γλυκιά μας η Μπέττυ, με τον ανθρωπισμό που την διακρίνει και την ευαισθησία της για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πρότεινε να αποκλειστούν από τις ΜΕΘ όλοι όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί, ο Ερμόλαος, που έχει διαβάσει πολύ Ράμφο και Νίκο Δήμου, είπε, για άλλη μια φορά, ότι ειμαστε βοθρολαός και ότι δεν περάσαμε Διαφωτισμό και πόσο μετάνιωσε που δεν έφυγε στο εξωτερικό τότε που τον ήθελε η Μαρία Δαμάνακη για να εργαστεί μαζί της στο "Ίδρυμα 'Πρίγκιπας Αλβέρτος ο 2ος του Μονακό". 

Όσο για τον  Κωνσταντίνο, αυτός ήταν κάπως εκτός κλίματος, και ανακοίνωσε περιχαρής στην παρέα ότι όπου να'ναι έρχονται τα χρήματα από το ευρωπαϊκό πακέτο στήριξης, προσθέτοντας πόσο καταπληκτικός πρωθυπουργός είναι ο Κυριακός Μητσοτάκης που προωθεί με τόση θέρμη την πράσινη ενέργεια! 

Η Ζανετ κοίταξε τους φίλους της και ένιωσε ευτυχισμένη που μέσα σε αυτή την καθυστερημένη βαλκάνια χώρα είχε βρει  κάποιους ανθρώπους να μοιράζονται την ίδια αισθητική και τις ίδιες υψηλές αξίες! Θυμήθηκε τους αγώνες που έδωσαν τον τελευταίο χρόνο υπέρ της Ευρώπης, της επιστήμης και της κοινής λογικής, την παθιασμένη αρθρογραφία του Ερμόλαου υπερ των λοκντάουν ("και μια ζωή να σωθεί αξίζει!"), τα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια μαζί με τη Μαρέβα, την μάχη που έδωσε η Μπέττυ μέσα στην κυβέρνηση για την απαγόρευση του ψαρέματος ("τουλάχιστον 2000 νεκρούς επιπλέον θα είχαμε χωρίς αυτό το μέτρο , Ζανέτ μου!"), τις φωτογραφίες που ανέβασαν στο facebook από τα εμβολιαστικά κέντρα με το μπανεράκι "proudly vaccinated" ("3000 likes πήρα στην πρώτη δόση και 3200 στη δεύτερη!"), το τηλεφώνημα που είχαν κάνει στην αστυνομία όταν οι γείτονες είχαν καλέσει 11 παιδιά (άκουσον, άκουσον, οι εγκληματίες!) για το πάρτι της 6χρονης κόρης τους και ένα δάκρυ χαράς και περηφάνιας κύλησε από τα επιμελώς μακιγιαρισμένα γαλαζοπράσινα μάτια της. 

Προς στιγμήν, της ήρθε στο μυαλό ο Άγγελος, πάνω από είκοσι χρόνια φίλος τους. Με τον Άγγελο ήταν παντού μαζί -στις διαδηλώσεις του "Μένουμε Ευρώπη", στις συναυλίες στο Μέγαρο, στις διακοπές στην Ανάφη, στην προεκλογική εκστρατεία του Γιώργου Παπανδρέου το 2009- και όμως ο ανόητος επέλεξε να μην εμβολιαστεί με την φτηνή δικαιολογία ότι είχε αρρωστήσει από κορωνοϊό τον Φεβρουάριο. Φυσικά , ακολουθώντας τη συμβουλή της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου στο liberal.gr να απομονωθούν κοινωνικά οι ανεμβολίαστοι, ο Άγγελος αποβλήθηκε δια παντός από την παρέα και κάθε φορά που τον πετύχαιναν τυχαία στο δρόμο έκαναν ότι δεν τον ήξεραν.("Τί θα πουν οι άνθρωποι της σειράς μας αν μας δουν να χαιρετάμε έναν ανεμβολίαστο, Μπέττυ μου;") "Με τη δημόσια υγεία και το μεγαλειώδες εμβολιαστικό πρόγραμμα του πρωθυπούργου μας, Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν παίζουμε!", είχε πει χαρακτηριστικά ο Ερμόλαος. Πόσο δίκιο είχε!

 Το βράδυ η Ζανέτ γύρισε στο ρετιρέ της στην Πατριάρχου Ιωακείμ, έγραψε άλλες τρεις φορές "ζώα" στο facebook για τους "αντιεμβολιαστές", είδε το δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ , ανησύχησε μήπως τελικά πράγματι πεθάνουμε όλοι από αυτή την φοβερή και τρομερή μετάλλαξη Δέλτα και αποφάσισε να ξαναρχίσει να φοράει μάσκα σε εξωτερικούς χώρους για να δώσει το καλό παράδειγμα στην ψεκασμένη πλέμπα. Στο κρεβάτι, διαβάζοντας την βιογραφία της Κάμαλα Χάρις που αγόρασε από το αγαπημένο της βιβλιοπωλείο "Free Τhinking Zone", και λίγο πριν την πάρει ο ύπνος, μια γλυκιά και τόσο γνώριμη αίσθηση την κατέκλυσε :  "μα πόσο καλός και φωτισμένος  άνθρωπος είμαι παρότι ζω σε μια χώρα  καθυστερημένων αγροίκων!", σιγοψιθύρισε. Άλλη μια κουραστική μέρα, που είχε κάνει το καθήκον της και είχε κρατήσει ψηλά τη δάδα του Διαφωτισμού, είχε φτάσει στο τέλος της.

[---->]