ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Αναφέρομαι σε περιστατικό χθεσινό, που συνέβη στο Τριμελές πλημμελειοδικείο, την ώρα που περίμενα για υπόθεση δικού μου πελάτη. 

Προσάγεται κατηγορούμενος περίπου 30 ετών, κάθιδρος, που κάνει διαρκώς σπαστικές κινήσεις και είναι δεμένος με χειροπέδες πισθάγκωνα, να δικασθεί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, που άκουσα από στόματος προέδρου, "διότι περιφερόταν υπόπτως και όταν ερωτήθηκε από την περιπολία αστυνομικών τί κάνει δεν απαντούσε και έκανε σπαστικές κινήσεις". 

Σε ποιο αδίκημα υπάγεται η ανωτέρω συμπεριφορά εγώ αδυνατώ να καταλάβω. Αν κάποιος συνάδελφος κατάλαβε κάτι περισσότερο παρακαλώ να μας φωτίσει. Τον ερωτά ο Πρόεδρος τι έχει να απολογηθεί. Ο κατηγορούμενος δεν απαντά και είναι ωσεί παρών χωρίς να δείχνει ότι καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Στη συνέχεια ξαπλώνει κάτω στο μάρμαρο της αίθουσας. 

Ο Πρόεδρος κάνει παρατήρηση στους αστυνομικούς να του βγάλουν τις χειροπέδες, παρατηρώντας ότι τις έβαλαν πολύ σφιχτά και αυτό βασανίζει τον κατηγορούμενο. Ο κατηγορούμενος πλέον ξαπλώνει πιο άνετα στο έδαφος. 

Ο Πρόεδρος τον ξαναρωτά τι έκανε και τι απολογείται. Ο κατηγορούμενος δεν απαντά. Ο Πρόεδρος συνάγει ότι ο κατηγορούμενος ασκεί το δικαίωμα στη σιωπή και εμμέσως ομολογεί την κατηγορία.. Μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι.

 Σκέφτηκα να δηλώσω υπεράσπιση και να βάλω το γραμμάτιο απ την τσέπη μου. Υπάρχει όμως δικονομικό θέμα: Μπορεί να είναι εντολέας μου κάποιος, που δεν μιλάει και γενικά δεν επικοινωνεί? Όχι! Βάζω μια φωνή από κάτω.."κύριε Πρόεδρε πώς ξέρουμε ότι ο κατηγορούμενος δεν είναι κωφάλαλος και δεν καταλαβαίνει την διαδικασία"? 

Πρόεδρος: δεν προεβλήθη τέτοιος ισχυρισμός! ένοχος κατά το κατηγορητήριο (ποιο ακριβώς?) 8 μήνες φυλάκιση!" 

Εδώ δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ο Πρόεδρος είναι ένα αναίσθητο γαϊδούρι, η απλά είναι ανεπαρκής και αδιάβαστος. Κλίνω προς το δεύτερο διότι έδειξε ευαισθησία σε σχέση με την βάναυση συμπεριφορά του συνοδού αστυνομικού και του έκανε παρατήρηση. 

Τι θα έπρεπε να γίνει: Κατ αρχήν ο Εισαγγελέας θα έπρεπε να παρατηρήσει ότι η κατηγορία είναι αόριστη και δεν προβλέπεται απ τον Κώδικα. Τι σημαίνει ακριβώς "περιφέρεται υπόπτως"? Ποιος το κρίνει ? Ούτε καν ερμηνεύτηκε η πρόθεσή του για την τέλεση παράνομης πράξης! Δεύτερον για να μπορεί να δικασθεί κάποιος πρέπει να αντιλαμβάνεται την κατηγορία και να μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του (άρθρο 80 Κώδικα Ποιν. Δικονομίας). 

Εν προκειμένω είχαμε έναν κατηγορούμενο , ο οποίος εξεδήλωνε σαφώς συμπεριφορά ψυχοπαθούς και αδυνατούσε αντικειμενικά να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Πώς τον δικάζετε? Πριν χρόνια μου έπεσε στην αντίληψη παρόμοια περίπτωση. Παιδί απροσδιορίστου ηλικίας κατηγορούμενο για επαιτεία! Το παιδί απαντούσε στις ερωτήσεις με ακατάληπτα μουγκανητά. Ψυχοπάθεια προφανής! Κατεδικάσθη κατά το κατηγορητήριο! Σκέφτομαι να κάνω μια επιστολή προς τον Εισαγγελέα του Α.Π. προκειμένου να εκδοθεί εγκύκλιος προς τους δικαστές, να εφαρμόζουν αυτεπάγγελτα το άρθρο 80 για να αποφεύγονται τέτοια περιστατικά στο μέλλον διότι αποτελούν ντροπή για την Ελληνική Δικαιοσύνη και είναι καταφανής παραβίαση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου. Λυπάμαι αν σας κούρασα αλλά έπρεπε να το βγάλω από μέσα μου! Δεν είναι δικαιοσύνη Ευρωπαϊκού κράτους αυτή!

[----->]

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ EBRU TİMTİK

Η οικογένεια και οι συνάδελφοί της απεργού πείνας μέχρι θανάτου EBRU TİMTİK μας ενημέρωσαν, μετά το σημερινό επισκεπτήριο, πως η κατάσταση της υγείας της είναι σε τελικό στάδιο, αφού τα άκρα της έχουν μαυρίσει, η κοιλιά της έχει πρηστεί και από τις πληγές στο στόμα της δυσκολεύεται να καταπιεί, οπότε λαμβάνει ελάχιστο νερό με ζάχαρη. Η συντρόφισσα βρίσκεται σήμερα στις 234 μέρες απεργίας πείνας, στο νοσοκομείο όπου κρατείται με τη βία, όπως και ο άλλος απεργός πείνας δικηγόρος του λαού σύντροφος ΑYTA ÇÜNSAL 203 μέρες. Το φασιστικό καθεστώς του ΑΚΡ θέλει να τους υποβάλλει στο βασανιστήριο της αναγκαστικής σίτισης, για να σταματήσει τη μεγάλη αντίστασή τους.

Καλούμε όλους τους ανθρώπους να κάνουν κινήσεις αλληλεγγύης, να καλέσουμε αύριο, ή να στείλουμε fax και mail στην Τουρκική Πρεσβεία, διεκδικώντας την άμεση απελευθέρωσή της.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ 

[---->]

Γιατί καίγονται (τώρα τελευταία) τα εργοστάσια ανακύκλωσης;

Μόνο τους τελευταίους μήνες, τα περιστατικά πυρκαγιάς και έκλυσης τοξικού νέφους έχουν πολλαπλασιαστεί

Η φωτιά στο εργοστάσιο ανακύκλωσης στην Μεταμόρφωση Αττικής, ανήμερα 15Αύγουστο, έφερε εκ νέου στο προσκήνιο ορισμένες περίεργες συμπτώσεις, καθώς μια σειρά από αντίστοιχα περιστατικά έχουν καταγραφεί μόνο τους τελευταίους μήνες. 

Η ανακύκλωση είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά επικερδή δραστηριότητα για τα «μάτια» της οποίας «σφάζονται» πολλοί ανταγωνιστές, μικρότεροι αλλά και πολύ μεγαλύτεροι οι οποίοι επιδιώκουν με διάφορους τρόπους την απόκτηση του απόλυτου ελέγχου στον κλάδο. 

Παράλληλα, στο πλαίσιο, υποτίθεται, των μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος οι επιδοτήσεις για τέτοιου είδους δραστηριότητες είναι μεγάλες και πολλές και θεωρητικώς εξίσου «πληθωρικά» θα θεωρούσε κάποιος ότι πρέπει να είναι και τα μέτρα ασφαλείας για αυτές τις εγκαταστάσεις, καθώς το οποιοδήποτε πρόβλημα, όπως πχ τώρα η πυρκαγιά, προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας σε χιλιάδες ανθρώπους. 

Εκτός από το προφανές «κενό»(;) όσον αφορά τους ελέγχους και τα μέτρα ασφαλείας, δεν μπορεί κανείς να μην σκεφτεί ότι ίσως βρισκόμαστε όλοι θεατές μιας πολύ σκληρής ανταγωνιστικής «παρτίδας» για έναν πακτωλό κέρδους ο οποίος για άλλη μια φορά γίνεται κριτήριο και στόχος χωρίς να λαμβάνεται καμία μέριμνα για την υγεία των πολιτών και την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος.

 Όσο πιο γρήγορα βάλουμε τα μικρά αυτά κομματάκια του παζλ στη σωστή σειρά για να δούμε την μεγάλη εικόνα, τόσο καλύτερη αντίληψη θα έχουμε για το τι συμβαίνει και για το πώς θα πρέπει ν’ αντιδράσουμε. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα «ατυχήματα» αυτά ως απλώς μια «κακιά στιγμή».  Το #ToPeriodikoGR αναδημοσιεύει μια μικρή σύνοψη αυτών των «περιστατικών», των πλέον πρόσφατων, από το newsbreak.

«Πραγματική μάστιγα το τελευταίο διάστημα οι φωτιές σε εργοστάσια ανακύκλωσης. Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, παύει να είναι σύμπτωση.

Η πρόσφατη πυρκαγιά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στην Μεταμόρφωση, έγινε πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, λόγω του τοξικού νέφους αλλά και των προβλημάτων που δημιούργησε στην μεγάλη έξοδο για τον Δεκαπενταύγουστο. Ανατρέχοντας όμως στην πρόσφατη ειδησεογραφία, παρατηρούμε κάτι πραγματικά περίεργο. Οι απανωτές πυρκαγιές σε εργοστάσια ανακύκλωσης, έχουν πάρει διαστάσεις μάστιγας και όμως ουδείς ασχολείται σοβαρά με αυτό το εξαιρετικά περίεργο «φαινόμενο».

Ενδεικτικά, μόνο για το τελευταίο χρονικό διάστημα, με μία πρόχειρη ματιά στο διαδίκτυο διαπιστώνουμε ότι είχαμε αρκετές φωτιές σε εργοστάσιο ανακύκλωσης, εκτός από την πρόσφατη στην Μεταμόρφωση:

14 Μαΐου 2020 στον Ασπρόπυργο.

14 Ιανουαρίου 2020 στην Κόρινθο.

6 Ιουλίου 2019 στο Λασίθι.

27 Απριλίου 2019 στην Σίνδο.

29 Μαΐου 2018 στον Ασπρόπυργο.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Εκτός από το προφανές της πρωτοφανούς περιβαλλοντικής καταστροφής λόγω των πυρκαγιών, η οποία ακυρώνει την οποία ευεργετική λειτουργία των κέντρων διαχείρισης ανακυκλώσιμων υλικών, προκύπτουν κι άλλα ερωτήματα.

Με κοινό στοιχείο τις επιδοτήσεις τις οποίες απολαμβάνουν όλοι οι κλάδοι που ασχολούνται με την ανακύκλωση, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα πως η λειτουργία αυτών των κέντρων πρέπει να βρίσκεται κάτω από το μικροσκόπιο των ελεγκτικών μηχανισμών, ως απαράβατος όρος ελέγχου υλοποίησης των έργων για τα οποία έχουν δοθεί οι επιδοτήσεις.

Δεν μπορούμε λοιπόν να πιστέψουμε πως ολόκληρος ο ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους δεν βάζει ως πρώτη προτεραιότητα την πυρασφάλεια, ειδικά στα εργοστάσια που ασχολούνται με την ανακύκλωση. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι οι αρμόδιες αρχές έπεσαν έξω σε τόσες περιπτώσεις, αναφορικά με την πυρασφάλεια εγκαταστάσεων ανακύκλωσης που οι ίδιες είχαν αδειοδοτήσει!

Θεωρούμε λοιπόν ότι πρέπει να ξεκινήσει μία έρευνα από τις αρμόδιες αρχές, για να δούμε τι συμβαίνει με αυτές τις πυρκαγιές, εάν κάποιος ωφελείται από αυτές τις πυρκαγιές, εάν δηλαδή τίθεται θέμα επιδοτήσεων στο εξαγόμενο υλικό από την ανακύκλωση, όπως στο εξωτερικό, η εάν μιλάμε για εξωφρενικές συμπτώσεις, που απλά θα πρέπει να μας κάνουν να αναζητήσουμε ευθύνες στους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς.»

[---->]

Η υποχρεωτική μάσκα από το νηπιαγωγείο προφυλάσσει και από την απόδοση της ευθύνης στην κυβέρνηση.

Εγώ λοιπόν δεν φοβάμαι, ούτε τις μάσκες, ούτε τα παιδιά μας. Φοβάμαι αυτούς που μπροστά στην κατακραυγή δεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα. Πριν λίγες μέρες έγραφα ότι ανταλλάξαμε το άνοιγμα του τουρισμού με το άνοιγμα των σχολείων. Έπεσα έξω γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο επικίνδυνοι είναι αυτοί οι τύποι. Το άναρχο άνοιγμα του τουρισμού χωρίς τεστ έφερε την αναζωπύρωση των κρουσμάτων. 

Τα σχολεία έκλεισαν τον Μάρτιο με πολύ λιγότερα ημερήσια κρούσματα. Αυτονόητο θα ήταν να μην ανοίξουν και τώρα, τουλάχιστον μέχρι να εξισορροπηθεί η κατάσταση. Ωστόσο αυτό θα έδειχνε την αποτυχία τους. Και για να μη φανεί η αποτυχία τους κάνουν και το δεύτερο λάθος, ανοίγοντας και τα σχολεία άναρχα, για όλες τις βαθμίδες και για όλους τους μαθητές.

Η υποχρεωτική μάσκα από το νηπιαγωγείο δεν προφυλάσσει μόνο από τον ιό. Προφυλάσσει και από την απόδοση της ευθύνης στην κυβέρνηση. 

Αν κολλήσει το παιδί σας θα φταίει ότι αυτό ή ο διπλανός του δεν φορούσε μάσκα. Ή ότι εσείς δεν του το μάθατε. 

Ή ότι ο δάσκαλος δεν φρόντισε να την επιβάλλει σε όλη την ταξη. 

Δεν θα φταίει ότι ανοίξαμε τα σύνορα χωρίς τεστ και ο ιός κυκλοφορεί πια ευρέως στην κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση η ατομική ευθύνη θα είναι και πάλι το κύριο ανάχωμα μπροστά στην κυβερνητική ευθύνη. Φυσικά μακριά από εμένα οι επαναστάσεις του τύπου "κανένα παιδί με μάσκα" και άλλα τέτοια φαιδρά. 

Αλλά και για αυτά τα φαιδρά η κυβέρνηση φταίει. Αυτή τα τρέφει προσπαθώντας να αποποιηθεί τις ευθύνες της. Όσοι παραδεχτήκαμε πριν από πέντε μήνες ότι η κυβέρνηση πήρε σωστά και έγκαιρα μέτρα στο πρώτο κύμα της πανδημίας είναι ώρα να καταγγείλουμε πως τώρα κάνει το ένα λάθος πάνω μετά  το άλλο. 

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μείνουν επί έξι ώρες τα παιδιά με μάσκα στο σχολείο, ειδικά στις μικρές ηλικίες. Για αυτά όμως δεν φοβάμαι. Φοβάμαι για εκείνους που γνωρίζουν τη δυσκολία των παιδιών μας και ετοιμάζονται να την εκμεταλλευτούν εις βάρος της κοινωνίας.

[---->]

Διεύρυνση ανισοτήτων λόγω κορονωϊού

Ο νέος κορωνοϊός δεν αποτέλεσε εξαίρεση σε σύγκριση με τον οικονομικό αντίκτυπο άλλων επιδημιών, με αποτέλεσμα τους τελευταίους μήνες μεγάλος αριθμός βαθύπλουτων  να βλέπει τον πλούτο του να αυξάνεται εν μέσω της πανδημίας, ενώ οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις δέχονται ισχυρό πλήγμα. Οπως συνήθως συμβαίνει με τις πανδημίες και τις παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις, ο νέος κορωνοϊός και τα μέτρα για την ανάσχεσή του έχουν προκαλέσει διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων. 

Σύμφωνα με στοιχεία της Federal Reserve, το 40% των Αμερικανών απασχολούμενων σε κακοπληρωμένα επαγγέλματα χαμηλής ειδίκευσης έχασε τη θέση εργασίας του εξαιτίας της πανδημίας. Την ίδια στιγμή, όμως, ιδρυτές και διευθύνοντες σύμβουλοι κολοσσών πολλαπλασίαζαν τις περιουσίες τους.

Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην έρευνα που εκπόνησαν προσφάτως συνεργάτες του ΔΝΤ  σχετικά με τις πανδημίες και τον οικονομικό τους αντίκτυπο στις διάφορες εισοδηματικές κατηγορίες του πληθυσμού. Θα διαπιστώσει πως όσες επιδημίες  έχουν εκδηλωθεί μέσα στην τελευταία εικοσαετία, μεταξύ των οποίων και η γρίπη των χοίρων το 2009, η άτυπη πνευμονία SARS το 2003 ακόμη και ο ιός Εμπολα στην Αφρική, έχουν όλες διευρύνει την εισοδηματική ανισότητα ανεξαρτήτως από το αν προσέλαβαν διαστάσεις πανδημίας ή παρέμειναν περιορισμένες γεωγραφικά και αριθμητικά. Κι αυτό γιατί περιορίζουν δραματικά τις δυνατότητες ανεύρεσης εργασίας για όσους έχουν χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης.

Εκείνο που εκπλήττει, όμως, είναι ότι τα προγράμματα των κυβερνήσεων όχι μόνον δεν κατορθώνουν να αποτρέψουν τη διεύρυνση των ανισοτήτων αλλά ενίοτε ενισχύουν την ανισότητα. Εχουν πολύ πιο εύκολη πρόσβαση σε αυτά όσοι έχουν καλές σχέσεις με τις τράπεζες, καλύτερο οικονομικό προφίλ και καλύτερη κατάρτιση. Οπως, άλλωστε, προέκυψε από αποκαλυπτικά ρεπορτάζ αμερικανικών εφημερίδων, δεν ήσαν λίγες οι μεγάλες και κερδοφόρες επιχειρήσεις των ΗΠΑ που εκμεταλλεύτηκαν το πρόγραμμα Τραμπ για τη στήριξη των χειμαζόμενων μικρών επιχειρήσεων.

Στις ΗΠΑ τα στοιχεία φέρουν τις εθνικές μειονότητες να αντιπροσωπεύουν δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό των θανάτων από τον κορωνοϊό και τις κοινωνικές ομάδες χαμηλού εισοδήματος να δέχονται καίριο οικονομικό πλήγμα από την πανδημία. Η δημοσιοποίηση αυτών των στοιχείων συνέπεσε χρονικά με το κύμα διαμαρτυρίας που σάρωσε την Αμερική  μετά τον θάνατο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ και λειτούργησε ως καταλύτης για να προκαλέσει την αντίδραση τραπεζικών και επιχειρηματικών κολοσσών στην κοινωνική πίεση.

Συσπειρώνονται, έτσι, οι επικεφαλής των 27 ηχηρότερων ονομάτων του επιχειρηματικού και τραπεζικού κόσμου των ΗΠΑ προκειμένου να δρομολογήσουν μέσα σε μια δεκαετία 100.000 προσλήψεις ατόμων από εθνικές μειονότητες, μαύρους, ισπανόφωνες και Ασιάτες. Πρωτεργάτες της ιδιότυπης αυτής πρωτοβουλίας είναι μεταξύ άλλων οι διευθύνοντες σύμβουλοι της JPMorgan Chase Τζέιμι Ντίμον, της IBM Αρβιντ Κρίσνα, της Amazon Τζεφ Μπέζος, της Microsoft Σάτια Ναντέλα, της Google Σοντάρ Πιτσάι, της BlackRock Λάρι Φινκ, και της Goldman Sachs, Ντέιβιντ Σόλομον. Ανάμεσά τους και ο Καρμίν ντι Σίμπιο, διευθύνων σύμβουλος της ΕΥ ο οποίος μιλώντας στην εφημερίδα BusinessInsider τόνισε πως τα κυβερνητικά προγράμματα δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση της εισοδηματικής ανισότητας για αυτό και παίρνουν στα χέρια τους το παιχνίδι οι επιχειρήσεις.

Η κίνηση επικαιροποιεί παλαιότερη κίνηση διευθυνόντων συμβούλων αλλά και επιχειρηματιών που είχαν ζητήσει να φορολογηθούν περισσότερο και να υπάρξουν πολιτικές αναδιανομής πλούτου και ευκαιριών. Εκδηλώθηκε στη διάρκεια του 2019 όταν κανείς δεν περίμενε μια πανδημία που θα έφερνε στην επιφάνεια πιο ανάγλυφα από ποτέ το διευρυνόμενο χάσμα της ανισότητας.

Κύμα πτωχεύσεων σε επιχειρήσεις μειονοτήτων

Την περασμένη εβδομάδα το παράρτημα της Federal Reserve στη Νέα Υόρκη έδωσε στη δημοσιότητα μελέτη που σκιαγραφεί ανάγλυφα πόσο διαφορετικά χτυπάει η πανδημία τις διαφορετικές εισοδηματικές, εθνικές, και κοινωνικές ομάδες στις ΗΠΑ. Τα πορίσματά της καθιστούν σαφές πόσο πιο βαρύτερο είναι το πλήγμα για τους πιο ευάλωτους. Προκύπτει συγκεκριμένα πως το ποσοστό των επιχειρήσεων που πτώχευσαν εξαιτίας της πανδημίας ήταν 17% μεταξύ όσων ανήκαν σε λευκούς Αμερικανούς και 26% μεταξύ όσων ανήκαν σε Ασιάτες. 

Τα αντίστοιχα ποσοστά, όμως, μεταξύ επιχειρήσεων που ανήκαν σε ισπανόφωνους και σε μαύρους επιχειρηματίες εκτινάσσονται στο 32% και στο 41% αντιστοίχως. Παρουσιάζοντας τα πορίσματα της έρευνας, η Fed επισήμανε πως «οι επιχειρήσεις των μαύρων συχνότατα βρίσκονται σε περιοχές που παρουσιάζουν  μεγάλη έξαρση του κορωνοϊού». 

Προσέθεσε μάλιστα πως το ποσοστό των κρουσμάτων αλλά και των θανάτων μεταξύ Αφροαμερικανών και ισπανόφωνων είναι πολύ υψηλότερο, καθώς τα μέλη αυτών των μειονοτήτων είναι συνήθως φτωχότερα, ζουν μαζί με πολλούς άλλους, δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και εργάζονται σε τομείς επιρρεπείς στην πανδημία. 

Παράλληλα, όμως, οι επιχειρήσεις τους είναι πολύ πιο ευάλωτες εφόσον είναι πριν από την κρίση σε μειονεκτική θέση από οικονομικής απόψεως. Οπως τόνισε η Fed, «ακόμη και οι υγιέστερες από τις επιχειρήσεις των μαύρων είναι σε μειονεκτική οικονομική κατάσταση, καθώς έχουν λιγότερη ρευστότητα, λιγότερες και ασθενέστερες σχέσεις με τις τράπεζες και συνήθως χρηματοδοτικό κενό».

Εν ολίγοις έχουν πολύ μικρότερα αποθέματα για να προστατευθούν από μια κρίση. Το χειρότερο όλων είναι, όμως, πως ακόμη και το πρόγραμμα στήριξης των μικρών επιχειρήσεων της κυβέρνησης Τραμπ δεν βρήκε τον στόχο του. Στη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, το εν λόγω πρόγραμμα χορήγησε δάνεια συνολικού ύψους 521 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 4,9 εκατομμύρια μικρές επιχειρήσεις που αντιπροσωπεύουν το 17% του συνόλου. Οπως προκύπτει, όμως, από στοιχεία της εταιρείας ερευνών Brookings, τα χρήματα δεν κατέληξαν σε εκείνους που τα είχαν περισσότερο ανάγκη. 

Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να διανείμει τα χρήματα μέσω των τραπεζών και το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξουν στις τσέπες όσων είχαν καλύτερες διασυνδέσεις με τράπεζες. Το αποτέλεσμα ήταν, σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας της Fed, ότι οι περιοχές στις οποίες κατεγράφη ο μεγαλύτερος αριθμός εταιρειών με μεγάλες ζημίες ήσαν εκείνες που πήραν το μικρότερο ποσοστό δανείων από το πρόγραμμα της κυβέρνησης Τραμπ.

Και βέβαια δεν έλειψαν οι επιτήδειοι που επωφελήθηκαν από το πρόγραμμα ενώ επρόκειτο για μεγάλες και προσοδοφόρες επιχειρήσεις. Ακραία περίπτωση εκείνη της μεγαλύτερης επενδυτικής εταιρείας στον κόσμο, της PIMCO, που κατόρθωσε να πάρει δάνειο ύψους 13,1 εκατομμυρίων δολαρίων από πρόγραμμα της Fed μέσω συνδεδεμένης εταιρείας.

Ο πλούτος των Αμερικανών κροίσων αυξήθηκε κατά 282 δισ. δολ.

Οι πλούσιοι, πολλώ δε μάλλον οι βαθύπλουτοι, δεν δυσκολεύτηκαν ποτέ να αντεπεξέλθουν στις παγκόσμιες κρίσεις, είτε αυτές ήταν οικονομικής φύσεως, είτε υγειονομικής φύσεως, είτε και τα δύο, όπως συμβαίνει τώρα. Η τρέχουσα συγκυρία έχει, όμως, αποδειχθεί εξαιρετικά ευνοϊκή για τους σύγχρονους μεγιστάνες που είδαν τα πλούτη τους να αυξάνονται, σε ορισμένες περιπτώσεις εν μια νυκτί.

Οχι ως σχήμα λόγου, αλλά ως κυριολεξία ίσχυσε αυτό για τον Τζεφ Μπέζος, ιδρυτή και επικεφαλής της Amazon, του κολοσσού του ηλεκτρονικού εμπορίου.  Αναμφίβολα ευνοήθηκε από την πανδημία και την αναστολή της οικονομικής δραστηριότητας, που οδήγησε τους καταναλωτές στις ηλεκτρονικές αγορές. Την ώρα που έκλειναν επιχειρήσεις ή πολλές απέλυαν μαζικά τους υπαλλήλους τους ή ανέστελλαν προσωρινά τις συμβάσεις τους αφήνοντάς τους εξαρτημένους από την αρωγή των κυβερνήσεων, η Amazon προσελάμβανε προσωπικό. Στη συνέχεια έδωσε αυξήσεις στους υπαλλήλους της, χωρίς αυτό να συνεπάγεται απαραιτήτως ότι τους μεταχειρίζεται σωστά. Ο ίδιος ο Μπέζος, όμως, είδε την περιουσία του να αυξάνεται κατά 31 δισεκατομμύρια δολάρια σε σύγκριση με το τέλος του 2019, αλλά και κατά 13 δισ. δολάρια μέσα σε μία ημέρα, όταν η μετοχή της εταιρείας του ανέβηκε στα ύψη λόγω πανδημίας.

Κάτι ανάλογο έγινε και με τον Ερικ Γιούαν, ιδρυτή της Zoom, επίσης στον τομέα της τεχνολογίας, που εν μέσω πανδημίας είδε την περιουσία του να αυξάνεται φέτος κατά 140%, στα 8,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Επίσης, το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τον Τιμ Κουκ, διευθύνοντα σύμβουλο της Apple, που είδε προ ημερών τον πλούτο του να αυξάνεται ευθέως ανάλογα με την αξία του κολοσσού των ηλεκτρονικών υπολογιστών, που αγγίζει πλέον τα 2 τρισ. δολάρια.

Τα ιλιγγιώδη ποσά και η θεαματική αύξηση του πλούτου των μεγιστάνων δεν περιορίζονται στους επικεφαλής τεχνολογικών κολοσσών. Σύμφωνα με έκθεση του αμερικανικού Ινστιτούτου Μελετών Πολιτικής, στο διάστημα από τις 18 Μαρτίου έως και τις 10 Απριλίου, στην κορύφωση των περιοριστικών μέτρων, το άθροισμα του πλούτου των Αμερικανών δισεκατομμυριούχων αυξήθηκε κατά 282 δισ. δολάρια, φτάνοντας στα 3,22 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Και βέβαια κάτι αντίστοιχο ισχύει και πέραν των συνόρων της υπερδύναμης. Στη μακρινή Νέα Ζηλανδία ο πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας, επενδυτής ονόματι Γκριμ Χαρτ, είδε τον πλούτο του να αυξάνεται κατά σχεδόν 4 δισ. δολάρια στη διάρκεια του έτους και να φτάνει στα 11 δισ. δολάρια. Η πανδημία ενέτεινε μια τάση που είχε εκδηλωθεί τα τελευταία χρόνια.

Σχετική μελέτη του αμερικανικού Pew Research Center επισημαίνει πως οι πλούσιες οικογένειες, και μόνον αυτές, είδαν τον πλούτο τους να αυξάνεται μετά το 2001 και κατά μέσον όρο σε ποσοστό 33%. Κάθε άλλη εισοδηματική ομάδα στις ΗΠΑ, από τα μεσαία εισοδήματα έως και τα χαμηλά, έχει δει την αξία του πλούτου της να μειώνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και μετά. 

Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στην άκρως αναπτυξιακή νομισματική πολιτική που έχουν υιοθετήσει οι περισσότερες κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο, μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Το φθηνό χρήμα έχει οδηγήσει σε άνοδο την αξία των περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των αξιόγραφων και των ακινήτων. 

Και βέβαια δεν μπορεί κανείς να μη συμπεριλάβει στους παράγοντες που διευρύνουν την ανισότητα την υψηλή επαγγελματική κατάρτιση και τεχνογνωσία, καθώς όσοι είναι εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες και τις χρησιμοποιούν στην εργασία τους προσαρμόστηκαν πολύ εύκολα στη νέα πραγματικότητα της τηλεργασίας.

[---->]