Εγώ λοιπόν δεν φοβάμαι, ούτε τις μάσκες, ούτε τα παιδιά μας.
Φοβάμαι αυτούς που μπροστά στην κατακραυγή δεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα.
Πριν λίγες μέρες έγραφα ότι ανταλλάξαμε το άνοιγμα του τουρισμού με το άνοιγμα των
σχολείων. Έπεσα έξω γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο επικίνδυνοι είναι αυτοί
οι τύποι. Το άναρχο άνοιγμα του τουρισμού χωρίς τεστ έφερε την αναζωπύρωση των
κρουσμάτων.
Τα σχολεία έκλεισαν τον Μάρτιο με πολύ λιγότερα ημερήσια κρούσματα.
Αυτονόητο θα ήταν να μην ανοίξουν και τώρα, τουλάχιστον μέχρι να εξισορροπηθεί
η κατάσταση. Ωστόσο αυτό θα έδειχνε την αποτυχία τους. Και για να μη φανεί η
αποτυχία τους κάνουν και το δεύτερο λάθος, ανοίγοντας και τα σχολεία άναρχα,
για όλες τις βαθμίδες και για όλους τους μαθητές.
Η υποχρεωτική μάσκα από το νηπιαγωγείο δεν προφυλάσσει μόνο
από τον ιό. Προφυλάσσει και από την απόδοση της ευθύνης στην κυβέρνηση.
Αν
κολλήσει το παιδί σας θα φταίει ότι αυτό ή ο διπλανός του δεν φορούσε μάσκα. Ή
ότι εσείς δεν του το μάθατε.
Ή ότι ο δάσκαλος δεν φρόντισε να την επιβάλλει σε
όλη την ταξη.
Δεν θα φταίει ότι ανοίξαμε τα σύνορα χωρίς τεστ και ο ιός
κυκλοφορεί πια ευρέως στην κοινότητα. Σε κάθε περίπτωση η ατομική ευθύνη θα
είναι και πάλι το κύριο ανάχωμα μπροστά στην κυβερνητική ευθύνη. Φυσικά μακριά
από εμένα οι επαναστάσεις του τύπου "κανένα παιδί με μάσκα" και άλλα
τέτοια φαιδρά.
Αλλά και για αυτά τα φαιδρά η κυβέρνηση φταίει. Αυτή τα τρέφει
προσπαθώντας να αποποιηθεί τις ευθύνες της. Όσοι παραδεχτήκαμε πριν από πέντε
μήνες ότι η κυβέρνηση πήρε σωστά και έγκαιρα μέτρα στο πρώτο κύμα της πανδημίας
είναι ώρα να καταγγείλουμε πως τώρα κάνει το ένα λάθος πάνω μετά το άλλο.
Είναι
εξαιρετικά δύσκολο να μείνουν επί έξι ώρες τα παιδιά με μάσκα στο σχολείο,
ειδικά στις μικρές ηλικίες. Για αυτά όμως δεν φοβάμαι. Φοβάμαι για εκείνους που
γνωρίζουν τη δυσκολία των παιδιών μας και ετοιμάζονται να την εκμεταλλευτούν
εις βάρος της κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου