Ότι ακούτε λοιπόν και "λάμπει" δεν είναι χρυσός

- "Ο Κέινς είχε τότε - μετά τη λήξη του Α!Π.Π. - διαπιστώσει το κύριο πρόβλημα: Όποιος καλείται να εξυπηρετήσει εξωτερικό χρέος χρειάζεται εξαγωγικό πλεόνασμα" ..

- Να το ξεκαθαρίσουμε, το πολυδιαφημιζόμενο από Αν.Σαμαρά, Βαγγέλη Βενιζέλο και Αλ.Τσίπρα, "πρωτογενές πλεόνασμα", είναι μια τρύπα στο νερό.

- Για να εξυπηρετηθεί ένα χρέος, απαιτείται πλεόνασμα εξαγωγικό.

-Διαφορετικά, πληρώνεις τους τόκους του χρέους από τα "έτοιμα" .. και ..κάποτε τα ΄"έτοιμα " τελειώνουν

- Το χρέος όμως παραμένει ίδιο και μεγαλύτερο.

- Και τότε έρχεται όχι η χρεοκοπία αλλά η ανεξέλεγκτη καταστροφή.

- Προς τα εκεί μας οδηγούν τα σαΐνια που κυβέρνησαν και κυβερνούν τα τελευταία δέκα χρόνια τη χώρα.

 

- Δίνοντας υποσχέσεις, ότι θα καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου, που συσσωρεύτηκε στους δύο αιώνες "ανεξαρτησίας" αυτού του τόπου.

- Ότι ακούτε λοιπόν και "λάμπει" δεν είναι χρυσός.

Είναι η αποσύνθεση από τον σωρό στην κόπρο που μαζεύουν έξω από την αυλή μας.

Και αν δεν την απομακρύνουμε θα μας πνίξει.

Αρ.Σταγειρίτης

https://en-polites.blogspot.com/2018/11/blog-post_47.html

Το Ελντοράντο των ΑΠΕ... «Λαμόγια με το γράμμα του Νόμου»

Είναι δύσκολο να εμπεδώσετε ότι οι ΑΠΕ δεν είναι ούτε Ανανεώσιμες, ούτε Πηγές Ενέργειας. Δεν είναι. Το φάϊμπεργκλας ενός ρότορα, το μπετόν της βάσης και οι διανοίξεις δρόμων σε δάση και παρθένες εκτάσεις δεν είναι ...ανανεώσιμα.  Και είναι ακόμη πιο δύσκολο να εμπεδώσετε ότι οι ΑΠΕ δεν είναι επενδύσεις. Δεν βάζει κάποιος "επενδυτής" λεφτά για να πουλάει κάτι που θέλει ο καταναλωτής. 

 Ο ΑΠΕΤζής επενδυτής" πληρώνεται για να πουλάει κάτι εν πολλοίς άχρηστο, που είμαστε υποχρεωμένοι να αγοράζουμε σε τιμές όσο φουσκωμένες χρειάζεται να είναι για να βγάζει λεφτά, αφού δώσει τις χάντρες και τα καθρεφτάκια στους παρατρεχάμενους. Οι "επενδυτές" ΑΠΕ υπάρχουν μόνο επειδή τους πληρώνουμε αδρά (και υποχρεωτικά) να παριστάνουν τους επενδυτές. Η ενέργεια από ΑΠΕ (και αναφέρομαι στα μεταβλητά φωτοβολταϊκά και στα μεταβλητά και στοχαστικά αιολικά), "ενσωματώνεται" μεν στα δίκτυα, αλλά δεν ηλεκτροδοτεί.  Δεν υποκαθιστά συμβατικές μονάδες. Δεν εξοικονομεί συμβατικά καύσιμα.  Απαιτεί ένα σωρό ακριβές και ενεργοβόρες παρεμβάσεις για να ...μην κάνει ζημιές. Εμείς πληρώνουμε και αυτές τις παρεμβάσεις.

Ωστόσο, εάν εσείς και εγώ είχαμε από 10 ανεμογεννήτριες του 1 μεγαβάτ, θα βγάζαμε καλό μεροκάματο:
Τις ανεμογεννήτριες θα τις παίρναμε με δανεικά (€15 εκατομ.) που θα μάς  δάνειζε  η Γερμανική Τράπεζα του κατασκευαστή.  Την Γη θα μας την χάριζε το Ελληνικό Δημόσιο. Την διασύνδεση θα μας την χάριζε ο ΔΕΔΔΗΕ. Την μεταφορά ρεύματος θα μας την έδινε ο ΑΔΜΗΕ.  Και θα μάς χάριζε η Ευρώπη και ρεγάλο €5-6 εκατομμύρια για σερμαγιά, δωράκια, μελετητές και χωματουργικά.  Οι καταναλωτές (εσείς οι υπόλοιποι) θα πλήρωναν ΕΤΜΕΑΡ και αυξημένο ρεύμα για την αποπληρωμή του δανείου, τέλη διασύνδεσης, τέλη μεταφοράς και ΥΚΩ (για επιδότηση του καυσίμου εφεδρειών σε μη διασυνδεδεμένα νησιά).  Το μόνο που θα κάναμε είναι να έχουμε φωτοτυπικό για τις άδειες, χωματουργικά μηχανήματα, 5-6 οικωλόγους, 2-3 δημάρχους και τίποτα υπαλλήλους σε Δημόσιες "Υπερεσίες"  και στον Σκάει για να μας σιγοντάρουν.  Θα κερδίζαμε (εσείς και εγώ από τις 10 ανεμογεννήτριες, καθαρό, κάπου μεταξύ 500 και 1.000 χιλιάρικα ευρώ ετησίως. Χωρίς κεφάλαιο, Χωρίς ρίσκο. Όλα εγγυημένα και πληρωμένα από άλλους.

Αυτό ακριβώς κάνουν οι αιολικές εταιρείες σε πιο μεγάλη κλίμακα.

Βέβαια, ο τοπικός κόσμος αντιδράει. Πυρήνες κατά των αιολικών δημιουργούνται στην Αιτωλοακαρνανία.  Και το ρεπορτάζ, εμφανίζει την αντίδραση σαν αντίδραση σε "επενδύσεις" (που μόνο επενδύσεις δεν είναι. Επιδοτούμενες αρπαχτές είναι.

 Πρόκειται για άνευ προηγουμένου στα χρονικά, από τουλάχιστον το 1950, παρασιτολογία μεγάλης κλίμακας. Τα ποντίκια, οι κοριοί κλπ της (κατά τύχην) διαφήμισης είναι χάδια μπροστά στην παρασιτολογία των ΑΠΕ.   Ο κόσμος αντιδράει επειδή δεν θέλει να του κάνουν το βουνό άνω-κάτω, με περιβαλλοντικά επιχειρήματα, κατάλοιπα της περιόδου που ο καταπληκτικός Μιχάλης Δεκλερής ήταν στο ΣτΕ και έπαιρνε σοβαρά το περιβάλλον, με αντοχή και νομικό σθένος κατά του πελατειακού συστήματος.  Το ΣτΕ, εδώ και καιρό, δεν είναι αυτό που ήταν και το πελατειακό σύστημα, απροκάλυπτα και ...Γερμανικά, μάλλον πιέζει το ΣτΕ. Ή το ΣτΕ ανέλαβε νέο-θρησκευτικό ρόλο: "Δεν πειράζει που κάνουμε ζημιά στο περιβάλλον με τα αιολικά, αφού σώζουμε το Κλίμα". Με πλήρη έλλειψη σεβασμού, "τρία πουλάκια κάθονταν":   Το πραγματικό Κλίμα δεν χαμπαριάζει από την μηδενική, βάσει διεθνών μελετών και επί μέρους τοπικής εμπειρίας μείωση CO2 από το 1% της παγκόσμιας ενέργειας που είναι τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά, κυρίες και κύριοι του ΣτΕ.  Τα λεφτά που πετάμε για να εξυπηρετούμε αυτές τις "επενδύσεις" είναι πεταμένα λεφτά, και οι "επενδύσεις", δεν είναι επενδύσεις, αλλά ενεργειακές και οικονομικές απάτες. Ή εάν θέλετε να το πω τεχνοκρατικά, είναι "αναδιανομή". Φόρος χωρίς αντάλλαγμα. Κεφαλικός φόρος στην ενέργεια συν φόρος σε Γη και Ύδωρ -- κυριολεκτικά. Βέβαια, το ΣτΕ μάλλον ξέρει τι γίνεται (θυμάστε τις αποφάσεις για το ΕΤΜΕΑΡ;) αλλά αυτές οι έρμες οι πολιτικές πιέσεις...

Οι ΑΠΕτζήδες ξέρουν μια χαρά πώς να διαχειριστούν τις τοπικές αντιδράσεις... Και το πυρηνικό τους όπλο είναι το ...λάδωμα.  Μην πάει το μυαλό σας σε φακελάκια, υπάρχουν πολλών ειδών λαδώματα,. μερικά τα λένε "ανταποδοτικά τέλη", μερικά τα λένε "ενεργειακές κοινότητες".


Οι ενεργειακές κοινότητες είναι η μετεξέλιξη της απάτης τώρα που αφ' ενός καλλιεργήθηκε το κλίμα ότι "δεν φταίνε οι ΑΠΕ, αλλά η κερδοσκοπία" και αφ΄ετέρου κόβονται οι γαλαντονόμες επιδοτήσεις και οι "επενδυτές" δεν θα πάρουν άλλο. Οι ενεργειακές κοινότητες είναι πολύ χειρότερο σκάνδαλο από αυτό του Χρηματιστηρίου του 2000:  Το 2000, αφού ξεπατώθηκαν στα λεφτά οι μεγάλοι ξένοι θεσμικοί επενδυτές, χώσαμε τις μετοχές στους Έλληνες θεσμικούς, και στην συνέχεια στους μικρούς. Που φυσικά πλήρωσαν την φούσκα. Και τότε, ενθαρρύνθηκαν  οι μικροί επενδυτές να δανειστούν λεφτά.  Τώρα θα πιέζονται οι Δήμαρχοι να χρεώνουν τους Δημότες για να βάλουν ΑΠΕ και να μην έχουν ρεύμα. Αειφορία με Δημοτικά δανεικά.  Με κράχτη κάτι ταλαίπωρους Δανούς που το έκαναν και τώρα πουλάνε ...αιολικά Βέστας και σε εμάς. Τόσο απλό.

Δεν έχουμε να κάνουμε με ποντίκια, έχουμε να κάνουμε με Λερναία Ύδρα, με συνεργό το Ελληνικό κράτος και την επί τουλάχιστον 20ετία παραποίηση της Ελληνικής γλώσσας:  Κλιματική Αλλαγή, επενδύσεις, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αειφορία. Κατασκευασμένες λέξεις. Κάτι σαν την καθαριότητα στην είσοδο των στρατοπέδων συγκεντρώσεως. Και εμάς μας πάνε για καθαριότητα.

[---->]

Κι εγένετο το «κρέας – ψάρι»!

"...Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε παρά είναι ο… εαυτός του και στο ζήτημα των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας. 

 Ως γνήσιος εκπρόσωπος του «άλλα λέω, άλλα εννοώ, άλλα πιστεύω, άλλα κάνω κι άλλα λέω ότι κάνω», ο ΣΥΡΙΖΑ σε πλήρη συμφωνία με την Ιεραρχία θα παριστάνει ότι προχωρά σε «διαχωρισμού» Κράτους – Εκκλησίας την στιγμή που με τη δική του σφραγίδα αυτή η σκοταδιστική και αντιδραστική σύμφυση διατηρείται μέχρι… Δευτέρας Παρουσίας..."

Περισσότερα ΕΔΩ

Η νέα ελληνική κανονικότητα

Επιστροφή στην κανονικότητα είναι το μήνυμα της κυβέρνησης και συμφωνεί και η αξιωματική αντιπολίτευση. Η οικονομία έχει σταθεροποιηθεί σε σχέση με τη περίοδο 2010-13 και πολιτικά η χώρα φαίνεται να επιστρέφει σε ένα είδος διπολισμού πλαισιωμένου απο μικρά και ακίνδυνα κόμματα. 

Ήδη εμφανίστηκαν απόψεις που ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα κατάφερε να ξεπεράσει την εποχή των οξυμένων αντιπαραθέσεων και άρα το ίδιο μπορεί να συμβεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη που αντιμετωπίζει το φάσμα της Άκρας Δεξιάς. Οι λαοί της Ευρώπης, λένε, αφού φωνάξουν και διαμαρτυρηθούν, τελικά θα επιστρέψουν στη νεοφιλεύθερη τάξη και σταθερότητα. 

Είναι χαρακτηριστικό των συντηρητικών να απεχθάνονται τις περιόδους κρίσης και να προσβλέπουν εναγώνια σε μια σταθερή κανονικότητα. Αλλά ξεχνάνε ότι οι μηχανισμοί της νέας κανονικότητας θεμελιώνονται κατά τη διάρκεια της κρίσης και φέρουν το αποτύπωμά της. Ξεχνάνε ακόμη ότι υπάρχουν και νέες κανονικότητες που δεν έχουν καμία προοπτική. Αυτό συμβαίνει όταν τα ηγετικά στρώματα της κοινωνίας έχουν χάσει την ικμάδα τους και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν την κατάσταση. Τότε η κοινωνία παρακμάζει και λείπει η πραγματική βάση για σταθερότητα. 

Η χώρα μας γνώρισε μια βαθύτατη δομική κρίση που ξέσπασε το 2008 και εντάθηκε μετά το 2010, με επίκεντρο το δημόσιο χρέος και το ευρώ. Ακολούθησε εντονότατη αστάθεια στη διάρκεια της οποίας συγκρούστηκαν δύο κυρίως θέσεις. Η μία ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τα μνημόνια, ενώ η άλλη υποστήριζε το δρόμο της ρήξης με την ΟΝΕ και την ΕΕ. Επικράτησε τελικά η πρώτη και η νίκη της σφράγισε τη νέα κανονικότητα. 

Ακριβώς για το λόγο αυτό, η νέα κανονικότητα είναι αντίγραφο της παλιάς και ακόμη χειρότερη. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά για να βρούμε τις αποδείξεις στο οικονομικό, στο κοινωνικό και στο πολιτικό πεδίο. 

Η νέα οικονομική κανονικότητα 

Μετά την τεράστια οικονομική συρρίκνωση που επέφεραν τα μνημόνια, το 2017 εμφανίστηκε μια σχετική σταθεροποίηση με χαμηλή ανάπτυξη. Αλλά τα μνημόνια δεν άλλαξαν τη στρεβλή δομή της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα συνεχίζει να έχει υπερδιογκωμένο τομέα υπηρεσιών, αδύναμη βιομηχανία και μη ανταγωνιστική γεωργία. Οι τράπεζές της είναι φαντάσματα, το παραγωγικότερο κομμάτι του εργατικού δυναμικού μεταναστεύει κατά εκατοντάδες χιλιάδες και οι επενδύσεις χωλαίνουν. Το δημόσιο χρέος παραμένει τεράστιο επιτάσσοντας εξωπραγματική λιτότητα για χρόνια, δηλαδή βαρύτατους φόρους και περικοπές δημοσίων επενδύσεων. Η εθνική ανταγωνιστικότητα ουσιαστικά έχει πάψει να βελτιώνεται από το 2013. Η χώρα δεν έχει αναπτυξιακή δυναμική και με τις παρούσες συνθήκες δεν πρόκειται να την αποκτήσει. 

Η νέα οικονομική κανονικότητα δεν είναι μόνο τόσο στρεβλή όσο και η παλιά, είναι και πιο διεφθαρμένη. Η χαρακτηριστικότερη απόδειξη δόθηκε τις τελευταίες μέρες με το σκάνδαλο των ακινήτων και της ‘χρυσής βίζας’ για Κινέζους αγοραστές. Ένας γιγαντιαίος μηχανισμός διαφθοράς είχε στηθεί με συμμετοχή τριών από τις τέσσερις ‘συστημικές’ τράπεζες και, υποτίθεται, ‘σοβαρών’ επιχειρηματιών. Εμπλοκή είχε και το κράτος, το οποίο λειτούργησε ως πωλητής βίζας σε πλούσιους ξένους, χωρίς επαρκείς μηχανισμούς για να ελέγξει τις παρανομίες. Το κινέζικο και όχι το ελληνικό κράτος αποκάλυψε την υπόθεση. Τέλος, ο μηχανισμός διαφθοράς στηρίχθηκε στα νέα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής – POS – τα οποία υποτίθεται ότι θα καθάριζαν την κόπρο του Αυγείου από την αγορά. Έχουμε, δηλαδή, μια νέα, δομική και τεχνολογικά εκσυγχρονισμένη διαφθορά, που είναι μάλιστα και ‘εξωστρεφής’. Πλήρης διάβρωση.

Η νέα κοινωνική και πολιτική κανονικότητα

Η νέα κανονικότητα είναι πολύ χειρότερη και στο κοινωνικό πεδίο. Η χώρα σταδιακά αναγκάστηκε να δεχτεί τη μνημονιακή φτώχεια και οι εργαζόμενοι χαμήλωσαν τις προσδοκίες για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Η ακραία φτώχεια και η ανέχεια παραμένουν γιγάντιες, αλλά είναι σχεδόν αόρατες στο δημόσιο χώρο κι έχουν χάσει τη δική τους ανεξάρτητη φωνή. Η ζωή έγινε αναπόφευκτα πιο σκληρή και ασυγκίνητη μέσα σε συνθήκες ανεργίας, φόρων, χαμηλών μισθών και πλειστηριασμών της λαϊκής περιουσίας. Οι χειρότερες επιπτώσεις της βαθιάς ταξικής ανισότητας έχουν αποφευχθεί μόνο επειδή υπάρχει το ιστορικό απόθεμα κοινωνικής αλληλεγγύης και ο παραδοσιακός ρόλος της οικογένειας.

Η νέα κανονικότητα είναι, τέλος, χειρότερη εκδοχή της παλιάς και στο πολιτικό πεδίο. Ο διπολισμός ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ είναι κακέκτυπο του προηγούμενου ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν οι πόροι για πραγματικές παροχές,  ή μαζικούς διορισμούς. Η ισχύς που αντλούν τα κόμματα εξουσίας από τη νομή του δημοσίου είναι υπαρκτή, όπως αναπόφευκτα γίνεται όταν μεγαλώνει η φτώχεια, αλλά η δημοσιονομική στενότητα δεν επιτρέπει τα παλιά μεγαλεία. 

Ταυτόχρονα οι δημοκρατικές διαδικασίες έχουν εξασθενίσει δραματικά, με κατάπτωση της Βουλής και φαινόμενα κυβερνητικού αυταρχισμού. Οι κρατικοί μηχανισμοί έχουν επίσης μειωμένη αποτελεσματικότητα, καθώς υπάρχει απώλεια εθνικής κυριαρχίας και οι καίριες αποφάσεις για την οικονομία και την κοινωνία λαμβάνονται στις Βρυξέλλες. Μόνο στη συλλογή των φόρων έχουν βελτιωθεί κι αυτό γιατί το επέβαλαν οι δανειστές για δικούς τους λόγους. 

Παράλληλα αυξάνεται η αδιαφορία και η απαξίωση της πολιτικής που εκφράζεται με διάθεση αποχής από τις εκλογές και τα πολιτικά δρώμενα. Για τον λόγο αυτό, ο νέος διπολισμός της συμφοράς ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ είναι αμφίβολο αν θα διαρκέσει μετά τις επόμενες εκλογές. Πως ακριβώς θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να θεμελιώσει το ρόλο του στο υποτιθέμενο δίπολο, όταν θα βρίσκεται μακριά από τους μηχανισμούς της εξουσίας, δεδομένου μάλιστα ότι έχει πολύ περιορισμένες οργανικές προσβάσεις στο κοινωνικό σώμα και αδύναμο κομματικό μηχανισμό;

Διεθνής αστάθεια

Αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι η νέα ελληνική κανονικότητα δεν έχει καμία πραγματική βάση σταθερότητας. Είναι εύθραυστη, προϊόν ανελέητης πίεσης από τα ανώτερα στρώματα και τους δανειστές, αλλά και βαθιάς κούρασης των λαϊκών στρωμάτων. Στην πράξη η Ελλάδα κάνει σημειωτόν μετά από μια βαθύτατη κρίση. 

Την ίδια ώρα στην παγκόσμια οικονομία συσσωρεύονται απειλητικοί οιωνοί. Η ανάπτυξη της ΕΕ μειώθηκε σημαντικά το 2018 και, αν η ΕΚΤ συνεχίσει να περιορίζει την παροχή ρευστότητας, θα είναι ακόμη χαμηλότερη το 2019. Η ιταλική κρίση γεννάει συνεχώς νέες πιέσεις. Οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα υπερδανεισμού των ιδιωτικών επιχειρήσεων σε δολάρια. Τα μεγάλα χρηματιστήρια υποχωρούν καθώς η παροχή ρευστότητας από τη αμερικανική κεντρική τράπεζα μειώνεται. Σταδιακά εμφανίζονται συνθήκες γενικευμένης παγκόσμιας αστάθειας. 

Για την Ελλάδα, που ήδη αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες να δανειστεί στις ανοιχτές αγορές, οι κίνδυνοι είναι προφανείς. Σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής πίεσης, ή γενικευμένης αναταραχής, το περίφημο ‘μαξιλάρι’ θα καταστεί αναποτελεσματικό αμέσως μόλις η κυβέρνηση αναγκαστεί να το χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά και μετά θα εξανεμιστεί γρήγορα. Η ανοχύρωτη χώρα μας θα είναι από τα πρώτα θύματα. Ας πανηγυρίσουν λοιπόν οι υμνητές της νέας κανονικότητας όσο προλαβαίνουν. Είναι θέμα χρόνου να φανεί πόσο σαθρά είναι τα θεμέλιά της. 

[----->]

Αλλαξο...φωλιές

Και θα τους πληρωνουμε κανονικα οπως πριν , και δεν θα χουν ουτε ωραρια ,ουτε δεσμευσεις ,ουτε ελεγχους για ποθεν εσχες οι δεσποταδες,ουτε τιποτα κ θα την περνανε ζαχαρη χωρις καμια υποχρεωση ...οι παππαδες θα ειναι οι μονοι αραχτοι που ο μισθος τους οπως επεφτε θα πεφτει κ χωρις να κανουν απολυτως τιποτα ....γι αυτο ο Ιερωνυμος ελεγε καθε 5 λεπτα χιλια ευχαριστω...ωραιο το παραμυθι αλλα δεν εχει δρακο..αρκετα δουλεψατε τον κοσμακη τοσα χρονια κ τον γδαρατε ..ψαξτε αλλου για μαλακες

Ξεφορτωθηκαν κ υποχρεωσεις φορολογικες ,κρατησεις , ελεγχους,εισφορες κ αλλες απο τη μια κ απο την αλλη ,#εθελοντικα οι μητροπολεις θα δωσουν την περιουσια τους κ ο,τι απολαβες υπαρξουν απο την περιουσια την ανεκμεταλλευτη χρονια τωρα μισα μισα με το κρατος ...απο κει που δεν επαιρναν τιποτα ,θα βγαλουν κ απο πανω...και θα πληρωνονται κ θα χουν κ εισπραξεις απο την οποια αξιοποιηση της περιουσιας που θα ειναι #εθελοντικη ..και θα διοικειται το ΤΑΕΠ με το σημερινο καθεστω...
Δείτε περισσότερα

 ΠΗΓΕΣ ΤΖΙΖ(το σκίτσο) και Μαρία Αφοξενίδου