Του Δημήτρη Ουλή
Μάλλον κάποιος ασυνείδητος θα πέταξε πάλι αναμμένο το τσιγάρο
του. Ή κάποιος βοσκός θα έβαλε φωτιά σε ξερά χόρτα και νάτο –τσουφ!– φούντωσε.
Ή κάποιοι ασυνείδητοι εκδρομείς θα άφησαν σκουπίδια και μπουκάλια εκτεθειμένα,
οπότε η αντανάκλαση του ήλιου πάνω τους, πυροδότησε το κακό. Εκτός κι αν η
σπίθα που έφερε την καταστροφή προήλθε από κάποιο χαλασμένο καλώδιο της ΔΕΗ.
Το μπαλκόνι μου βλέπει «φάτσα» τον Υμηττό. Θυμάμαι το
καλοκαίρι του 2015 έναν δυνατό θόρυβο –και εν ριπή οφθαλμού, τεράστιες εστίες
φωτιάς σε τρία σημεία του βουνού. Αρχικά, με έλουσε κρύος ιδρώτας. Σύντομα όμως
συνειδητοποίησα ότι τα σκουπίδια και τα βοσκοτόπια του Υμηττού μάλλον είχαν
μείνει εκτεθειμένα για πολύ καιρό. Ή πάλι, ενδέχεται αυτήν τη φορά, τρεις
ασυνείδητοι οδηγοί απλώς να συγχρόνισαν το πέταγμα των τσιγάρων τους.
Σταματήστε να μας περνάτε για ηλίθιους. Ποιος βάζει τις
πυρκαγιές; Ποιος καίει τα δάση της παντέρημης τούτης χώρας, συστηματικά και
μεθοδικά, από το 1980 μέχρι σήμερα; Ποιος έχει συμφέρον από τα καμένα δάση;
Γιατί καμία κυβέρνηση δεν συνέλαβε ποτέ κανέναν εμπρηστή, γιατί η αστυνομία δεν
διεξήγαγε ποτέ καμία σοβαρή και μακροχρόνια έρευνα (όπως έκανε, ας πούμε, για
την «17 Νοέμβρη» ή για τους «Πυρήνες της Φωτιάς»;) Γιατί η ελληνική Βουλή δεν
θέσπισε ποτέ κάποιον «εμπρηστονόμο», αντίστοιχο προς τους εκάστοτε
«τρομονόμους»; Γιατί η συζήτηση περί πυρκαγιών δεν άνοιξε επισήμως ποτέ, γιατί
τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ περί πυρκαγιών είναι πάντοτε αστυνομικά (και «reality»),
ουδέποτε όμως πολιτικά;
