Υπάρχει προστατευτισμός και προστατευτισμός

[...]  Ο «προστατευτισμός» είναι μια έννοια «σχεσιακή», ορίζεται, δηλαδή, σε σχέση με το αντικείμενο, μαυτό αυτό, δηλαδή, που θέλει πραγματικά να προστατεύσει.
Με αυτή την έννοια, η σημερινή θεσμοποιημένη παγκοσμιοποίηση είναι η πιο βίαιη μορφή προστασίας των συμφερόντων της πιο κλειστής ελίτ, που έχει εμφανιστεί ποτέ στην ιστορία.
 

Το ίδιο το ελεύθερο εμπόριο, ιστορικά, υπήρξε πάντα  ο προστατευτισμός όλων εκείνων που, έχοντας κατακτήσει μια δεσπόζουσα θέση στο εμπόριο και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της βιομηχανικής τους παραγωγής, τραβούν τη σκάλα από τους άλλους, τους από κάτω , χλευάζοντάς τους, ηθικολογικά (!), να κάνουν ακόμα μια προσπάθεια και να ανέβουν.

Με την τεράστια απάτη των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που επιβάλλονται ως βασική προϋπόθεση σε  κράτη που στερούνται του οποιοδήποτε στοιχείου δημοκρατίας, λόγω του χρέους προς το παγκόσμιο ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει προηγουμένως διασφαλίσει την αποδιάρθρωση της νομισματικής κυριαρχίας και τη δυνατότητα μιας κοινωνικά βιώσιμης ανάπτυξης στις επιμέρους χώρες του κόσμου.

Ακόμα και η ηγέτιδα χώρα αυτού του κινήματος, δηλαδή οι ΗΠΑ, με τους νεοσυντηρητικούς, με τους αδαείς θεωρητικούς «διανοούμενους» του «τέλους της ιστορίας» (φτάνει να διαγράφεις, απλώς, τα γεγονότα και να αλλάζεις την ιστορία ανάλογα με τις προτιμήσεις τους και να  χρηματοδοτείς τους ντόπιους πολιτικούς, για να κάνουν παιχνίδι, ενάντια στους λαούς που τους εκλέγουν!), δεν μπορεί πια.

[...] Έχουμε τονίσει, κατ 'επανάληψη, ότι ο ίδιος o όρος προστατευτισμός περιγράφει ιστορικές πραγματικότητες οι οποίες, στην βιβλιογραφία των οικονομικών, είναι διαφορετικές, αν όχι αντίθετες. Το επαναλαμβάνω γιατί αυτό δεν βλάφτει:

α) Ο προστατευτισμός που υιοθετείται από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι η άλλη όψη του ελεύθερου εμπορίου, επειδή αποτελεί τη συντηρητική εξέλιξη των κυρίαρχων απόψεων και, ταυτόχρονα,το αντιθετικό χρήσιμο εργαλείο για τον περιορισμό ανάλογων θέσεων από άλλους κρατικούς ανταγωνιστές.
 

Η εξέλιξη αυτή (σύμφυτη με τα κατεστημένα συμφέροντα των ολιγαρχιών που στηρίζουν τον ιμπεριαλισμό του ελεύθερου εμπορίου) λογικά, μπορεί να προοιωνίζει μια ένοπλη σύγκρουση μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με τις χώρες δορυφόρους  τους η καθεμία, πραγματικές αποικίες από πολιτική ή οικονομική άποψη.

β) Ο προστατευτισμός που υιοθετείται από αναπτυσσόμενες χώρες , οι οποίες δεν κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην διεθνοποιημένη αγορά, είναι, αντίθετα, ένα πραγματικό εργαλείο ανάπτυξης του λεγόμενου «καπιταλισμού σε νηπιακή ηλικία» ("infant capitalism"), όπως εξηγεί ο Chang στο «Bad samaritans, The Myth of FreeTrade and the Secret History of Capitalism », αναφορικά με χώρες που ασφαλώς και δεν μπορούν να θεωρηθούν πολεμοκάπηλοι, όπως  η Κορέα ή, σήμερα, στην ΕΕ, η «φασιστική» Ουγγαρία.

[--->]

Ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ κομουνιστικού αντάρτικου Φιλιππίνων και κυβέρνησης

 του Marco Santopadre

Υπό την απόλυτη σιωπή των ιταλικών μέσων ενημέρωσης, ξεκίνησε σήμερα το πρωί στη Ρώμη, μετά τη συνάντηση του Όσλο, ο τρίτος γύρος των ειρηνευτικών συνομιλιών μεταξύ των απεσταλμένων της κυβέρνησης  της Μανίλα και τους εκπροσώπους του κομμουνιστικού αντάρτικου των Φιλιππίνων.

Το Μαοϊκό αντάρτικο καταγγέλλει  ότι μια μακρά σειρά παραβιάσεων από την κυβέρνηση όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί να αναγκάσει  το Νέο Λαϊκό Στρατό να τερματίσει την κατάπαυση του πυρός που υπογράφτηκε στα τέλη Αυγούστου του 2016, την παραμονή όμως, της επανάληψης των ειρηνευτικών συνομιλιών ο σύμβουλος του Duterte , ο Jesus Dureza, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση της Μανίλα είναι αισιόδοξη για την πορεία του νέου γύρου διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα της Νορβηγίας που διεξάγονται στην ιταλική πρωτεύουσα. «Τα διάφορα προβλήματα, ακόμη και τα πιο σύνθετα, μπορεί να λυθούν χάρη στη διάθεση για  ειρήνη, που διακατέχει και τις δύο πλευρές», αναφέρει ο Dureza .

Ο επικεφαλής της αντιπροσωπεία των ανταρτών, όμως, ο Fidel Agcaoili, δήλωσε ότι αισθάνεται λιγότερο αισιόδοξος, όχι μόνο λόγω της παραβίασης από την κυβέρνηση μια σειρά από όρους για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιλαμβάνονται στη συμφωνία του 1998, αλλά και λόγω της άρνησης των αρχών να απελευθερώσουν 400 πολιτικούς κρατουμένων, γεγονός που καθιστά ανέφικτη μέχρι στιγμής την «επέκταση της συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός».

Το αντάρτικο κατηγορεί τον στρατό της Μανίλα ότι παραβίασε την κατάπαυση του πυρός καταλαμβάνοντας σχολεία, δημόσια κτίρια και άλλες μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε χωριά σε περιοχές που ελέγχει το αντάρτικο, και για συνέχιση της κατασταλτικής του δράσης κατά ατόμων που κατηγορούνται ότι  υποστηρίζουν  την κομμουνιστική αντιπολίτευση, γεγονός, ωστόσο, που αρνείται η ηγεσία του στρατού του Duterte .

Ο Agcaoili εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για τη βίαιη εκστρατεία που ξεκίνησε μήνες πριν ο Ντουτέρτε κατά της διακίνησης και της κατανάλωσης παράνομων ναρκωτικών ουσιών, η οποία οδήγησε στη δολοφονία πολλών αθώων ανθρώπων από τις δυνάμεις ασφαλείας. 

« Ένας μεγάλος αριθμός αθώων ανθρώπων έχει σκοτωθεί στη διάρκεια των αιματηρών επιχειρήσεων του Duterte  λόγω των βάναυσων και χωρίς να κάνει καμία διάκριση, μεθόδους της  αστυνομίας» ήταν τα ακριβή λόγια του διαμεσολαβητή των κομμουνιστών ανταρτών στη Ρώμη, σύμφωνα με την οποία η προτεραιότητα των αρχών των Φιλιππίνων θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να είναι η καταπολέμηση της φτώχειας με δρομολόγηση των αναγκαίων και επιτακτικών κοινωνικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων.

 Και αυτά ακριβώς τα μέτρα, σε συνδυασμό με την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, βρίσκονται ακριβώς στο επίκεντρο των συνομιλιών που ξεκίνησαν στη Ρώμη σήμερα και θα συνεχιστούν και τις επόμενες ημέρες.

Αλλά και η απόφαση του προέδρου και της κυβέρνησης να επιτρέψει την ταφή της σορού  του δικτάτορα Μάρκος στο νεκροταφείο των Ηρώων της Μανίλα σίγουρα δεν βοήθησε να καθαρίσει η ατμόσφαιρα.

Είναι η έκτη φορά από την ίδρυσή του το 1968 και την έναρξη του ένοπλου αγώνα το 1969,που το Κομμουνιστικό Κόμμα των Φιλιππίνων ξεκινά διαπραγματεύσεις με αντίστοιχες κυβερνήσεις μιας χώρας που επί δεκαετίες υπήρξε προπύργιο των οικονομικών και στρατιωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ  στην Ασία και των ακραίων νεοφιλελεύθερων  πολιτικών  που επέβαλλε η ντόπια ολιγαρχία.

Τον Ιούνιο, ωστόσο, τις προεδρικές εκλογές κέρδισε ο πρώην δήμαρχος της Νταβάο, ο λαϊκιστής Duterte. Ο νέος πρόεδρος  των Φιλιππίνων φαίνεται πως έχει αλλάξει γραμμή πλεύσης στον διεθνή προσανατολισμό της χώρας, παίρνοντας αποστάσεις και δηλώνοντας αντίπαλος της πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών, ώστε να αμφισβητεί ανοιχτά τη στρατιωτική συνεργασία με την Ουάσιγκτον, ξεκινώντας από την παραμονή των πολλών στρατιωτικών και ναυτικών βάσεων των ΗΠΑ στο αρχιπέλαγος.
Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος των Φιλιππίνων άρχισε να συνεργάζεται στενά τόσο με την Κίνα και τη Ρωσία, τόσο σε οικονομικό και εμπορικό επίπεδο όσο και στο στρατιωτικό.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις μέσων μαζικής ενημέρωσης, οι αντάρτες των Φιλιππίνων έχουν αρκετές χιλιάδες μαχητές και να ελέγχουν εκτεταμένες περιοχές του αρχιπελάγους.
 

Το ρήγμα στις σχέσεις Duterte - Ουάσιγκτον – και η  έναρξη πολιτικών που αποσκοπούν στη μείωση της επιρροής  της Εκκλησίας και την καταπολέμηση της φτώχειας – έπεισε το Νέο Λαϊκό Στρατό να συμμετάσχει σε μια νέα ειρηνευτική διαδικασία με την κυβέρνηση, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά οι συνομιλίες θα έχουν αίσιο τέλος και ότι θα επιτρέψουν την επιστροφή των κομμουνιστών και των συμμαχικών κοινωνικών οργανώσεων –που  ήταν ανέκαθεν αντικείμενο άγριας ​​καταστολής - στη νομιμότητα.

Ο  Luis Jalandoni , σύμβουλος του Εθνικού Δημοκρατικού Μετώπου (NDF), ενός συνασπισμού δυνάμεων κοινωνικών, πολιτικών, συνδικαλιστικών, αγροτών, αυτοχθόνων και προοδευτικών και επαναστατικών φεμινιστικών, δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει όχι μόνο να οδηγήσουν στην κατάπαυση της ένοπλης σύγκρουσης, αλλά και στην επίλυση προβλημάτων που είναι η αιτία της ύπαρξης των ένοπλων συγκρούσεων.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, το αντάρτικο των Φιλιππίνων  κάνει σαφές ότι, σε αντίθεση με όσα προβλέπονται στις συμφωνίες  που υπογράφηκαν πρόσφατα στην Κολομβία από την κυβέρνηση Σάντος και τις FARC, το Νέο Λαϊκό Στρατό, σε καμία περίπτωση  δεν είναι διατεθειμένο να παραδώσει τα όπλα. Τους τελευταίους μήνες ο Duterte πρόσφερε  τέσσερα υπουργεία  στο κομουνιστικό κόμμα, αλλά αυτοί αρνήθηκαν, παραπέμποντας τα πάντα στην επίτευξη μιας συνολικής πολιτικής λύσης μιας σύγκρουσης  που επίσημα έχει προκαλέσει τουλάχιστον 40.000 θύματα και στα δύο στρατόπεδα. 

Ο Duterte όμως αποφάσισε να συμπεριλάβει στην κυβέρνηση , σε καίριους τομείς –της εργασίας, της  αγροτικής μεταρρύθμισης, της  κοινωνικής πολιτικής – ανεξάρτητους που συμφωνούν με  το ριζοσπαστικό πρόγραμμα δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων του  Εθνικού Δημοκρατικού Μετώπου, επιλέγοντας τους ηγέτες ορισμένων σημαντικών κοινωνικών και αγροτικών οργανώσεων ως προνομιακούς. συνομιλητές  

[--->]

Τι δεν καταλαβαίνεις ;

Ο Ψυχάρης, για να σωθεί επιλέγει Μουλόπουλο.

Επειδή,προφανώς, άλλα πρώην και νυν μεγαλοστελέχη του ΔΟΛ δεν είχαν τον τρόπο , την ανάλογη επιρροή …στους θεσμούς 

Κυβερνητικός, λοιπόν, επίτροπος,στο ΔΟΛ, ο Μουλόπουλος. Με αντάλλαγμα τη σωτηρία ΔΟΛ και Ψυχάρη.Και των εργαζόμενων (με το βασιλικό ποτίζετε και η γλάστρα)

Το πρώτο δείγμα γραφής του επιτρόπου στο ΔΟΛ, ο οποίος  θα αποφασίζει αν η γνώμη των αρθρογράφων είναι τεκμηριωμένη (έτσι το λένε τώρα) ή όχι,είναι ενδεικτικό :

''Τους ξέρω και με ξέρουνε"

Υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από εργαζόμενους για τυχόν αλλαγή «πολιτικής γραμμής» στα μέσα του συγκροτήματος. Πώς θα το διαχειριστεί αυτό; «Πόσοι είναι αυτοί οι εργαζόμενοι; Σε μια γενική συνέλευση εργαζομένων, πόσοι είναι αυτοί που αντιδρούν; Να σου πω εγώ. Είναι 20 προς 80. Μόνο που οι 20 ακούγονται περισσότερο και έχουν υψηλότερες θέσεις. Είναι αυτοί που βγαίνουν και ‘πουλάνε’ τον ΔΟΛ τη μια στον Αλαφούζο και την άλλη στον Μαρινάκη. Αυτοί είναι». ΟΚ. Όμως είναι σχεδόν το σύνολο των αρθρογράφων. Θα μπορούν να συνεχίσουν να αρθρογραφούν ελεύθερα;

«Οι αρθρογράφοι και όλοι μπορούν να έχουν τη γνώμη τους, όμως πρέπει να είναι τεκμηριωμένη. Δεν γίνεται να γράφουν μυθεύματα, ότι ο Τσίπρας πήρε ένα σπίτι από πλειστηριασμό από έναν που κρεμάστηκε. Ο Πάγκαλος δεν μπορεί να συνεχίσει να λέει «τσογλάνι» τον πρωθυπουργό από δημόσια συχνότητα. Κανείς δεν μπορεί να το λέει αυτό ούτε για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και γνώμη δεν έχουν μόνοι αυτοί, κι άλλοι μπορούν να έχουν γνώμη». Σταματάει. Και μου λέει: «Τους ξέρω και με ξέρουνε».

http://www.avgi.gr/article/10838/7821970/-e-lyse-ston-dol-pernaei-mesa-apo-olo-to-politiko-systema-

Αθώωση Λ. Λαυρεντιάδη για χειραγώγηση στη μετοχή της Alapis δια χειρός… ΣΥΡΙΖΑ

19/01/2017 - 00:04 

Ο νόμος 4443/2016, οι αναβολές και το «σύνθημα» για ατιμωρητί παιγνίδια στο Χρηματιστήριο

Το ξέπλυμα της χρηματιστηριακής απάτης που ψήφισε με νόμο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει να λειτουργεί.
 

Χθες (18/1/2017) το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών αθώωσε όλους τους κατηγορούμενους για χειραγώγηση της μετοχής της Alapis μεταξύ των οποίων και τον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.
 

Οι νομικοί σύμβουλοι υπεράσπισης «πάτησαν» πάνω στη νομοθεσία που έχει ψηφίσει στα τέλη του 2016 η σημερινή κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι οι πελάτες τους πρέπει να αθωωθούν και παρά το γεγονός ότι ο εισαγγελέας είχε αντίθετη άποψη το δικαστήριο με ψήφους 2 έναντι ενός αποφάσισε την αθώωση όλων των κατηγορουμένων.
Επισημαίνεται ότι είχαν προηγηθεί αναβολές της δίκης πριν να τεθεί σε ισχύ ο νέος νόμος.
 

Ο εν λόγω νόμος «ξεχειλώνοντας» σχετική κοινοτική οδηγία (2015/2392) τέθηκε σε ισχύ την 9η Δεκεμβρίου του 2016. Αμέσως μετά το bankingnews με δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Σκάνδαλο: Ξεπλένει με νόμο τις χρηματιστηριακές κομπίνες η κυβέρνηση» στις 13 Δεκεμβρίου είχε επισημάνει τις συνέπειες της ψήφισης της συγκεκριμένης νομοθεσίας.
 

Ειδικότερα στο νόμο 4443/2016 που δημοσιεύτηκε την 9η Δεκεμβρίου 2016 προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 1 ότι «Τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους, όποιος, από τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 2, κατέχοντας προνομιακές πληροφορίες, τις χρησιμοποιεί, με πρόθεση, αποκτώντας ή διαθέτοντας, για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό τρίτου, άμεσα ή έμμεσα, χρηματοπιστωτικά μέσα που αφορούν οι εν λόγω πληροφορίες και εφόσον:

α) η μέση ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ ή
 

β) η ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών
υπερβαίνει για συγκεκριμένη ημέρα το ποσό των εκατό πενήντα (150.000) ευρώ».
 

Επίσης στην παράγραφο 3 του άρθρου 28 προβλέπεται ότι
«Στις περιπτώσεις της παραγράφου 1, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών αν:
α) η συνολική αξία των παράνομων συναλλαγών υπερβαίνει τα δύο (2) εκατομμύρια ευρώ ή
β) η μέση ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών υπερβαίνει τις διακόσιες πενήντα χιλιάδες (250.000) ευρώ ή
γ) το περιουσιακό όφελος που πράγματι επήλθε ή η ζημία που πράγματι αποφεύχθηκε ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) ευρώ ή
δ) ο υπαίτιος είναι πρόσωπο που διαπράττει το έγκλημα της παραγράφου 1 κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το περιουσιακό όφελος που πράγματι επήλθε ή η ζημία που πράγματι αποφεύχθηκε ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ».
 

Ουσιαστικά όμως με τις διατάξεις αυτές η κυβέρνηση έρχεται να αθωώσει όσους έχουν εμπλακεί σε χρηματιστηριακά παιγνίδια κατά το παρελθόν αλλά και ανοίγει το δρόμο για χρηματιστηριακά παιγνίδια που θα μείνουν ατιμώρητα στο μέλλον. 

Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι η συνολική αξία των παράνομων συναλλαγών πρέπει να υπερβαίνει τα 2 εκ Ευρώ και η μέση ημερήσια αξία των παράνομων συναλλαγών τις 250.000 Ευρώ ουσιαστικά βγάζει εκτός ποινικών ευθυνών σωρεία περιπτώσεων χειραγώγησης.

Νίκος Καρούτζος

[--->]