Ελα, καμάρι μου...

 
Διαλόγους του Παναγιώτη Βλαστού με τον Χρήστο Καλογρίτσα, που έχει καταθέσει αίτηση για τηλεοπτική άδεια, δημοσιεύει το Βήμα, συνεχίζοντας τον πόλεμο των καναλαρχών για τον υπό εξέλιξη διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες.

Το Βήμα δημοσιεύει τηλεφωνική επικοινωνία, από τον Μάιο του 2009, που καταγράφηκε από τον υπερκοριό της ΕΥΠ, μεταξύ του Χρήστου Καλογρίτσα, εκδότη και ιδιοκτήτη κατασκευαστικής εταιρείας, και του βαρυποινίτη Παναγιώτη Βλαστού. Ήταν η περίοδος, όπως γράφει η εφημερίδα, που ο Παναγιώτης Βλαστός είχε προχωρήσει στην απαγωγή - στις αρχές του 2009 - του επιχειρηματία Περικλή Παναγόπουλου.

Ο Παναγιώτης Βλαστός είχε χρησιμοποιήσει τότε την εταιρεία του εργολάβου Γιώργου Τρομπούκη για να ξεπλύνει μέρος από τα 30 εκατομμύρια των χρημάτων που δόθηκαν για την απελευθέρωση του επιχειρηματία. Όπως γράφει το Βήμα, τα χρήματα φέρεται να τα είχε μεταφέρει στα γραφεία του Τρομπούκη σε μαύρες σακούλες. 
Ο Τρομπούκης, που φέρεται να έχει φιλικές σχέσεις με τον Χρήστο Καλογρίτσα, είχε έρθει σε επαφή με τους απαγωγείς μέσω άλλων κακοποιών που ήταν κουμπάροι του.

Η εφημερίδα αναφέρει ακόμη πως το όνομα του Χρήστου Καλογρίτσα μνημονεύεται και στην πρόσφατη υπόθεση με τους δημοσιογράφους εκβιαστές. 

Ο Παναγιώτης Μουσσάς, εκ των πρωταγωνιστών της υπόθεσης, σε συνομιλία του αναφέρει πως «εγώ ανήκω στην οικογένεια Καλογρίτσα», χρησιμοποιώντας το όνομα του επιχειρηματία ως «δείγμα της ισχύος του», γράφει το Βήμα.

Η απαγωγή Παναγόπουλου είχε σημειωθεί το πρωί της 12ης Ιανουαρίου 2009 στο Καβούρι. Ο εφοπλιστής αφέθηκε ελεύθερος έπειτα από 13 ημέρες, ύστερα από καταβολή λύτρων-ρεκόρ για τα ελληνικά εγκληματολογικά χρονικά. Το καλοκαίρι του 2009 η Ασφάλεια Αττικής εξιχνίασε την υπόθεση - όπως και άλλες εγκληματικές ενέργειες - και προχώρησε στην άσκηση διώξεων εναντίον 18 ποινικών, μεταξύ των οποίων και ο Παναγιώτης Βλαστός, στον οποίο αποδόθηκε ο ρόλος του «εγκεφάλου» της οργάνωσης.

Ο Παναγιώτης Βλαστός καταδικάστηκε το 2012 για την απαγωγή Παναγόπουλου και για άλλες ενέργειες σε δύο φορές ισόβια και επιπλέον ποινή 66 ετών και 12 μηνών και ο Γιώργος Τρομπούκης σε 15 χρόνια φυλάκιση. Η δίκη σε δεύτερο βαθμό είναι σε εξέλιξη.

Ακολουθεί συνομιλία της 27ης Μαΐου του 2009. Αρχικά συνομιλούν ο Τρομπούκης και ο Βλαστός, ωστόσο στη συνέχεια συμμετέχει και ο Χρήστος Καλογρίτσας.

ΒΛΑΣΤΟΣ: Πού είσαι, γιγαντάκια μου;
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Ελα, αδερφέ μου, είμαι με τον πατέρα μας.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ναι, ναι, ναι...
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Πάρ' τον να σου πει μια καλησπέρα.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Δώσ' μου, δώσ' μου τον....
Ο Τρομπούκης ακούγεται να δίνει το τηλέφωνο στον κ. Καλογρίτσα για να μιλήσει με τον Βλαστό.
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Ελα, καμάρι μου...
ΒΛΑΣΤΟΣ: Καλησπέρα, τι κάνουμε; Καλά είμαστε; Καλά;
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Είμαι καλά, εδώ έχω τον μικρό και με κρατάει έτσι, ας πούμε, για να μην πάθω και τίποτα, μην πάθουμε και κάνα έμφραγμα, τώρα έχω και γεράματα εγώ.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Μια χαρά.
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Και σε περιμένω, και σε περιμένω...
ΒΛΑΣΤΟΣ: Μια χαρά...
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Να βγεις έξω, να σε δούμε, να σε συναντήσουμε, εντάξει;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Κι εγώ, κι εγώ να ξέρεις, θα τα πούμε, και ότι είσαι φίλος του φίλου μου, να ξέρεις... (σ.σ.: ακατάληπτο) πατέρας... (σ.σ.: ακατάληπτο).
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Σ' αγαπάω πολύ, σ' αγαπάω πολύ...
ΒΛΑΣΤΟΣ: Κι εγώ σ' αγαπάω πολύ...
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Σ' αγαπάω πολύ...
ΒΛΑΣΤΟΣ: Να 'σαι σίγουρος, εντάξει;
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Και να ξέρεις ότι ξέρω για σένα από την πρώτη μέρα που ακούστηκε το όνομά σου.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ναι, ε;
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Από τότε σε ξέρω και σε παρακολουθώ.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Εντάξει.
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Γιατί είμαι περήφανος μ' αυτά, εντάξει;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, έτσι; Σ' ευχαριστώ...
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Να 'σαι καλά, σ' αγαπώ. Εμείς εδώ θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, εντάξει;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, να 'σαι καλά.
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Σ' αγαπώ πολύ, να 'σαι καλά.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Σας ευχαριστώ, κι εγώ...
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Αντε, καμάρι μου, να 'σαι καλά, γεια σου, γεια.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Γεια.
Είχαν προηγηθεί άλλες συνομιλίες όπου ο Γ. Τρομπούκης «διαφήμιζε» στον Παναγιώτη Βλαστό την παρεμβατική δυνατότητα αλλά και τον θαυμασμό που τρέφει γι' αυτόν ο κ. Καλογρίτσας. Φτάνοντας σε προφανείς υπερβολές. Η συνομιλία της 27ης Απριλίου 2009, που είχε προηγηθεί της ανωτέρω, έχει ως εξής:
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Να σου πω, ο ΚΑΛΟ... σε γουστάρει, πεθαίνει.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Σώπα, ρε. Ποιος είναι αυτός;
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Ναι, ρε, ναι. Σε γουστάρει, σε γουστάρει.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ο δικός σου; Ο δικός σου;
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Ναι, ο ΚΑΛΟΣ, ναι.  Θα κάνω ό,τι μπορώ...

Παράλληλα, στο διαβιβαστικό έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ. υπάρχουν και άλλες ενδεικτικές αναφορές στο όνομα του Χρήστου Καλογρίτσα.

 Σχετικό κείμενο αφορά τηλεφωνική επικοινωνία στις 23 Ιουνίου 2009 του Παναγιώτη Βλαστού με μια δικηγόρο. Εκεί όπως μνημονεύεται «συζητάνε για τον κ. Καλογρίτσα και η δικηγόρος λέει στον Βλαστό ότι από το ραντεβού που είχε μαζί του κατάλαβε ότι θα τον βοηθήσει γιατί τον θέλει έξω από τη φυλακή για να του κάνει δουλειές».

Όμως στο ίδιο έγγραφο υπάρχει και άλλη αναφορά σε συνομιλία Καλογρίτσα - Βλαστού που φέρεται να πραγματοποιείται στις 16 Ιουνίου 2009. Οπως σημειώνεται στο εν λόγω υπηρεσιακό κείμενο «ο Τρομπούκης παίρνει τηλέφωνο τον Βλαστό και του δίνει να μιλήσει με τον Καλογρίτσα.

Ο Καλογρίτσας διαβεβαιώνει τον Βλαστό ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να τον βοηθήσει, όπως π.χ. να παρέμβει στην 5η ανακρίτρια ή να καταθέσει αν χρειαστεί ως μάρτυρας. Θα συνεννοηθεί για τις ενέργειες που θα κάνει με τη δικηγόρο και θα προγραμματίσει με τον Τρομπούκη μια επίσκεψη στις φυλακές για να τα συζητήσουν από κοντά».

 [--->] 



 Μεταξύ άλλων (επιχειρήσεων) ο Χ. Καλογρίτσας έχει και GPO

Είναι αξιοπερίεργο ότι το ΝΑΤΟ δεν έσπευσε σε βοήθεια της κυβέρνησης Ερντογκάν

Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ δεν έσπευσε να βοηθήσει την κυβέρνηση Ερντογκάν.
Αποτελεί έκπληξη ότι η αντίδραση των χωρών του ΝΑΤΟ στην απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία ήταν τόσο μικρή, σχολιάζει ο Afshin Rattansi, συνεργάτης του διεθνούς τηλεοπτικού δικτύου RT. Προσθέτοντας ότι πριν  μερικά χρόνια θα έσπευδαν σε βοήθεια ενός συμμάχου τους. Μήπως κάποιος στις ΗΠΑ περίμενε αυτό που έγινε; Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην Τουρκία και στον κόσμο είναι εξαιρετικά περίπλοκες. Και μια πηγή μεγάλης αστάθειας στην Τουρκία είναι και η σκληρή οικονομική πολιτική του Ερντογάν, που κυριαρχείται από τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών σε βάρος των εκατομμυρίων των Τούρκων εργαζομένων.

RT: Το πραξικόπημα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Ερντογάν να στριμώξει τους υποτιθέμενους εχθρούς του στο εσωτερικό του στρατεύματος. Που θα μπορούσαν να οδηγήσουν όλα αυτά;

Afshin Rattansi: Η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική. Η ενδεχόμενη επαναφορά της θανατικής ποινής και οι χιλιάδες συλλήψεις. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η CIA υποστήριξε ένα πραξικόπημα το 1980, πριν από 36 χρόνια - και συνελήφθησαν μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν και αυτή τη φορά θα έχουμε παρόμοιους αριθμούς. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Πρωθυπουργός κατηγόρησε τόσο γρήγορα το κίνημα Γκιουλέν. 

Τι είναι αυτό το κίνημα; Πρόκειται για το κίνημα ενός ιερωμένου που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ένα κίνημα που όπως είναι γνωστό χρηματοδοτεί την προεκλογική εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον. Σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί στην Άγκυρα που δεν είναι υπέρ της προεδρίας Κλίντον, αφού βλέπουμε πολλούς υποστηρικτές του κινήματος να συλλαμβάνονται ακριβώς τώρα. Αυτά είναι σημάδια που δείχνουν πόσο πολύπλοκα είναι τα γεγονότα των τελευταίων 12 ωρών.



RT: Ποιες βλέπετε να είναι οι επιπτώσεις στις σχέσεις με την ΕΕ; Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα θέσει υπό συζήτηση τώρα την ένταξη μιας χώρας που εξετάζει το ενδεχόμενο να επαναφέρει τη θανατική ποινή;

AR: Όπως ακούσαμε να λένε στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το δημοψήφισμα, στο βρετανικό λαό επαναλάμβαναν συνεχώς ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ - και αυτό πριν από το δημοψήφισμα. Οπότε, η Βρετανία δεν έχει πραγματικά κανένα λόγο σήμερα επί του θέματος αυτού. Αλλά είναι εύλογο ότι, στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες ώρες έχει ζωτική σημασία η αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ. Η Τουρκία είναι μια χώρα του ΝΑΤΟ και αν κάτι τέτοιο συνέβαινε πριν λίγα χρόνια,  θα ήταν φυσικό να περιμένουμε από τα μέλη του ΝΑΤΟ να σπεύσουν υπέρ της κυβέρνησης Ερντογάν, ο οποίος εξελέγη το Νοέμβριο. Αλλά αυτή τη φορά τι είδαμε να συμβαίνει; Τίποτα.

Επίσης είναι εκπληκτικό ότι ο John Kerry έμενε στη Μόσχα περιμένοντας να εκτιμήσει την κατάσταση, και δεν πρόσφερε καμία άμεση υποστήριξη σε μια χώρα κλειδί για το ΝΑΤΟ, όπως θεωρείται, στα πλαίσια της παγκόσμιας ασφάλειας - μια χώρα αποφασιστικής σημασίας για την κυριαρχία τους στη Μέση Ανατολή.
 Αλλά ο λόγος που η Τουρκία θα αργήσει να ενταχθεί στην ΕΕ είναι οι απότομές αλλαγές πλεύσεις του Ερντογάν. Από ήρωας του αραβικού κόσμου,μέσα σε μια νύχτα, όταν υπερασπιζόταν τους Παλαιστίνιους, σε de facto υποστηριχτή, ξαφνικά - μαζί με τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες - της ανατροπής της κοσμικής κυβέρνησης της Συρίας και του Ισλαμικού Κράτους και των ομάδων που συνδέονται με την Αλ-Κάιντα.

RT: Όπως είπατε, η Τουρκία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή. Αλλά σήμερα λέει ότι δεν θέλει να είναι σύμμαχος μιας χώρας που υποτίθεται ότι προστατεύει τον εχθρό της,τον Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος αρνήθηκε ότι συμμετείχε σ’ αυτή τη σκευωρία. Ο Γκιουλέν ζει αυτοεξόριστος στην Αμερική. Η Άγκυρα μπορεί να αντέξει μια τόσο επιθετική ρητορική εναντίον της Ουάσιγκτον;

AR: Ολοι γνωρίζουμε πολύ καλά σε αυτή τη χώρα (το Ηνωμένο Βασίλειο) ότι η μία μυστική υπηρεσία δεν ξέρει τι κάνει η άλλη – αναφέρομαι στην MI5 και στην MI6. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, ενώ ο Ερντογάν υποστήριζε την αγγλο-αμερικανική πολιτική με στόχο την αποσταθεροποίηση της Συρίας, τις τελευταίες ημέρες, και πιστεύω ότι πολλοί αναλυτές και παρατηρητές θα το έχουν προσέξει, είχαμε μια ξαφνική επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία - μετά την κατάρριψη ενός ρωσικού αεροπλάνου από την Τουρκία οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είχαν παγώσει - αλλά ακριβώς αυτές τις μέρες, μια ξαφνική επαναπροσέγγιση. Επαναπροσέγγιση είχαμε και με την Κίνα και, στη συνέχεια, τις αποκαλύψεις για μυστικές επαφές με τον ίδιο τον Πρόεδρο Άσαντ - τον άνθρωπο που η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να ανατρέψουν εδώ και πέντε ή έξι χρόνια. Είναι τυχαίο ότι ξαφνικά έχουμε ένα πραξικόπημα: ίσως να υπάρχουν δυνάμεις στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών που το περίμεναν.
 

Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μια μεγάλη αστάθεια στην Τουρκία. Δεν είναι μόνο η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν, αλλά και οι σκληρές οικονομικές πολιτικές του. Αλλά ας μη το ξεχνάμε: από το πραξικόπημα της CIA το 1980, οι οικονομικές πολιτικές της Τουρκίας προσδιορίστηκαν από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, μεγάλες και ισχυρές δυνάμεις, σε βάρος των εκατομμυρίων Τούρκων εργαζομένων.



RT: Ο Ερντογάν είναι σε θέση να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο όλων των στρατιωτικών δυνάμεων στη χώρα; Υπάρχει μια τεράστια δυσαρέσκεια στο στρατό;

AR: Στις χώρες του ΝΑΤΟ - ακριβώς όπως στη Βρετανία, και στην Τουρκία - ο στρατός σε τελευταία ανάλυση δεν ελέγχεται από κυρίαρχες κυβερνήσεις – αλλά στην ηγεσία του ΝΑΤΟ, η οποία και δίνει λογαριασμό στην Ουάσιγκτον για τα πεπραγμένα των στρατιωτικών δυνάμεων, και αυτός είναι ο λόγος που σε μια πρώτη φάση όταν έφταναν οι πρώτες ειδήσεις ​​για την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος, αναρωτηθήκαμε αμέσως για τη σχέση αυτών των στρατιωτικών δυνάμεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες, και ίσως αυτό να υπονοεί ο Πρόεδρος Ερντογάν  όταν αναφέρεται για το μέλλον των σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Ουάσινγκτον.

Ο Afshin Rattansi είναι δημοσιογράφος,και συνεργάτης του δικτύου RT. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στη Guardian του Λονδίνου στα τέλη της δεκαετίας του '80 ως ένας από τους νεότερους συντάκτες της εφημερίδας. Συνέχισε να εργάζεται για το βρετανικό κανάλι Channel 4, το BBC, το Al Jazeera,το CNN International και στην τηλεόραση του Bloomberg και σε πολλά άλλα μέσα ενημέρωσης. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα New Statesman,στο Counterpunch και αλλού. 

[--->]

Μα πού είναι το χειροκρότημα;

Aπό την Επιτροπή Νεολαίας κατά της Εξόρυξης 

 

Λίγες μέρες πριν, στις 5/7, το ΥΠΑΠΕΝ επέστρεψε στην Ελληνικός Χρυσός την τεχνική μελέτη για τη μεταλλουργία εντοπίζοντας σωρεία παρανομιών και παραλείψεων. Βάσει νόμου, δόθηκε στην εταιρεία προθεσμία 2 μηνών για να απαντήσει στις αιτιάσεις του υπουργείου. Η 29 σελίδων υπουργική απόφαση κινείται προς την σωστή κατεύθυνση για τον τόπο και τους ανθρώπους και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.

Η υποδοχή όμως της απόφασης αυτής από την πλειονότητα της τοπικής κοινωνίας δεν ήταν αυτό που ανέμεναν κάποιοι. Πού οφείλεται όμως άραγε αυτή η χλιαρή – ο επιεικής όρος- αντίδραση;

Μήπως στο γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση;

Μήπως στο γεγονός ότι δεν πιστεύει κανείς ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να διώξει την εταιρεία και να μην χρεωθεί το μερίδιό της για την καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής;

Να φταίει άραγε ότι πολλές φορές ο κόσμος βρέθηκε σε δεινή θέση ακούγοντας μεγαλοστομίες και μη βλέποντας πράξεις;

Να επηρέασε άραγε ότι πολλές φορές έχουμε δει άδειες να επιστρέφουν και στη συνέχεια να ξε- επιστρέφουν;

Να είναι άραγε η πηγή της μη αντίδρασης ριζωμένη στο γεγονός ότι η εταιρεία ΔΕΝ έχει φύγει και τίποτα δεν έχει ακόμα κριθεί;

Η σαφής λοιπόν καχυποψία του κόσμου απέναντι στις κυβερνητικές αποφάσεις και στα λεγόμενα της τοπικής βουλευτή του Σύριζα Κ. Ιγγλέζη είναι εύλογη και μάλλον αργοπορημένη. Οι συνέπειες της αναμονής- ανάθεσης είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού στον καθένα μας και αυτό οφείλουμε να πολεμήσουμε.

Γιατί…κάθε φορά που θα ξεχνάμε ότι οι νίκες δεν χαρίζονται, αλλά κερδίζονται…θα το πληρώνουμε ακριβά.

Ραντεβού λοιπόν στο βουνό, στο πλαίσιο του δεκαημέρου στις 22/7.

[--->]

Οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί πρέπει να εκδοθούν αμέσως στην Τουρκία

 

Επειδή άνοιξε ο δημόσιος διάλογος για το αν θα πρέπει να χορηγηθεί άσυλο στους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς που προσγειώθηκαν με στρατιωτικό ελικόπτερο στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία, θέλω να πω πως η Ελλάδα πρέπει να ικανοποιήσει το αίτημα της τουρκικής κυβέρνησης και να εκδώσει αμέσως τους Τούρκους στρατιωτικούς.

Ας σταματήσουν αυτές οι ανοησίες με το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο, οπότε αυτά δεν ισχύουν για την Ελλάδα.

Διεθνές δίκαιο και ανθρώπινα δικαιώματα ισχύουν για τα κυρίαρχα κράτη και τις δημοκρατίες.

Στην Ελλάδα έχει καταπατηθεί κάθε έννοια νομιμότητας, έχει γίνει κουρελόχαρτο το Σύνταγμα και δεν μετράει το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος, οπότε ας σταματήσουν οι ανοησίες και οι δήθεν ευαισθησίες με το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Οι Έλληνες δικαστές που δικάζουν με μόνο κριτήριο τον μισθό τους και δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να συνεχίζουν να δικάζουν αν η Ελλάδα είχε στρατιωτική χούντα -όπως δίκαζαν κανονικότατα επί χούντας του Παπαδόπουλου-, ας μην αρχίσουν τώρα τις παπαριές με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Άλλωστε, η Τουρκία είναι μια ασφαλής χώρα για τους πρόσφυγες -όπως απεφάνθησαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και η Ελλάδα)-, οπότε πώς γίνεται η Τουρκία να είναι ασφαλής για εκατομμύρια πρόσφυγες και να μην είναι ασφαλής για τους ίδιους της τους πολίτες, όπως είναι οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί;

Επίσης, χεστήκαμε για τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς.

Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ και στην Ευρώπη -που είναι η πατρίδα μας-, και καμία ελληνική κυβέρνηση δεν δικαιούται να διακινδυνεύσει την ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας για οκτώ Τούρκους.

Εδώ δεν νοιαζόμαστε για τους Έλληνες που εξαθλιώνονται και μεταναστεύουν, για τους Τούρκους στρατιωτικούς θα νοιαστούμε;

Και οι τάχα μου αριστεροί που είναι στην κυβέρνηση, μην αρχίσουν πάλι τις αριστερές μαλακίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Τούρκων στρατιωτικών, γιατί μπορεί να έχουμε τίποτα ντράβαλα με την Τουρκία και να χάσουν τον μισθό και τις καρέκλες που με τόσες απάτες απέκτησαν.

Επίσης, η Ελλάδα έχει παράδοση στο να δίνει στους Τούρκους όσους ζητούν άσυλο στην Ελλάδα -ακόμα σε τουρκική φυλακή είναι ο Οτσαλάν-, οπότε θα συνεχίσουμε και το πατροπαράδοτο ελληνικό έθιμο της ρουφιανιάς και της προδοσίας.

Τελευταίο και οριστικό επιχείρημα υπέρ της έκδοσης των οκτώ Τούρκων στην Τουρκία:

Εδώ έχουμε παραδώσει όλη τη χώρα μας για κάναν αιώνα σε άλλους, τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς δεν θα παραδώσουμε;

(Ευτυχώς, η απόφαση για την έκδοση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών στην Τουρκία θα παρθεί από τους δανειστές και όσους έχουν μεγάλα συμφέροντα στην Ελλάδα, οπότε δεν θα μπει σε κίνδυνο η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας.)

[--->]