Λίγες μέρες πριν, στις 5/7, το ΥΠΑΠΕΝ
επέστρεψε στην Ελληνικός Χρυσός την τεχνική μελέτη για τη μεταλλουργία
εντοπίζοντας σωρεία παρανομιών και παραλείψεων. Βάσει νόμου, δόθηκε στην
εταιρεία προθεσμία 2 μηνών για να απαντήσει στις αιτιάσεις του υπουργείου. Η 29
σελίδων υπουργική απόφαση κινείται προς την σωστή κατεύθυνση για τον τόπο και
τους ανθρώπους και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.
Η υποδοχή όμως της απόφασης αυτής από την
πλειονότητα της τοπικής κοινωνίας δεν ήταν αυτό που ανέμεναν κάποιοι. Πού
οφείλεται όμως άραγε αυτή η χλιαρή – ο επιεικής όρος- αντίδραση;
Μήπως στο γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία
εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση;
Μήπως στο γεγονός ότι δεν πιστεύει κανείς
ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να διώξει την εταιρεία και
να μην χρεωθεί το μερίδιό της για την καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής;
Να φταίει άραγε ότι πολλές φορές ο κόσμος
βρέθηκε σε δεινή θέση ακούγοντας μεγαλοστομίες και μη βλέποντας πράξεις;
Να επηρέασε άραγε ότι πολλές φορές έχουμε
δει άδειες να επιστρέφουν και στη συνέχεια να ξε- επιστρέφουν;
Να είναι άραγε η πηγή της μη αντίδρασης
ριζωμένη στο γεγονός ότι η εταιρεία ΔΕΝ έχει φύγει και τίποτα δεν έχει ακόμα
κριθεί;
Η σαφής λοιπόν καχυποψία του κόσμου απέναντι
στις κυβερνητικές αποφάσεις και στα λεγόμενα της τοπικής βουλευτή του Σύριζα Κ.
Ιγγλέζη είναι εύλογη και μάλλον αργοπορημένη. Οι συνέπειες της αναμονής-
ανάθεσης είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού στον καθένα μας και αυτό οφείλουμε να
πολεμήσουμε.
Γιατί…κάθε φορά που θα ξεχνάμε ότι οι
νίκες δεν χαρίζονται, αλλά κερδίζονται…θα το πληρώνουμε ακριβά.
Ραντεβού λοιπόν στο βουνό, στο πλαίσιο
του δεκαημέρου στις 22/7.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου