Έτσι, ήσυχα και ωραία, καθαρίσαμε την Ειδομένη...

Και μας έμεινε η υποκρισία, η καταστολή και η απανθρωποποίηση. Και η Frontex.

Γράφει: Ελένη Μαυρούλη 

Ήσυχα και ωραία. Μακριά από κάμερες, φωτογραφίες και δημοσιογράφους. Μακριά και από τις ΜΚΟ που είχαν «αποσύρει» τις ανθρωπιστικές τους ανησυχίες μέρες πριν καθώς η κατάσταση εκτραχυνόταν ολοένα περισσότερο. Έτσι, ήσυχα και ωραία «μάζεψαν» οι ελληνικές αρχές, και για την ακρίβεια, οι άνδρες των δυνάμεων καταστολής – ΜΑΤ, με την γνωστή λεπτότητα και συναισθηματισμό που τους διακρίνει, τους μετανάστες από την Ειδομένη.
Μέσα σε λίγη ώρα την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου, «τέλειωσαν» το αδιέξοδο.
Την ίδια ώρα, που στο Φαρμακονήσι συνεχίζονταν οι έρευνες για τους  12 αγνοούμενους μετανάστες, και είχαν ήδη ανασυρθεί οι σοροί 6 παιδιών, 2 γυναικών και 4 ανδρών ενώ είχαν περισυλλεγεί σώοι 26 άνθρωποι (17 άνδρες, 5 γυναίκες, 4 παιδιά). Για να προστεθούν στα άλλα έξι παιδικά κορμιά που ανασύρθηκαν νεκρά στις απέναντι ακτές του Αιγαίου, στις τουρκικές, την Τρίτη.  Ήσυχα και ωραία. Χωρίς καν τα ΜΜΕ να αφιερώνουν πλέον περισσότερα από μερικά δευτερόλεπτα. Χωρίς καν να δημιουργείται εσωτερικά, στο στομάχι, ένας κόμπος.
«Καταπίνονται» πια οι ειδήσεις αυτές. «Καταπίνονται» όπως οι ειδήσεις για βομβαρδισμούς, διαμελισμένους ανθρώπους στη Συρία, στο Ιράκ, στο Λίβανο, στην Παλαιστίνη, στην Νιγηρία, στο Τσαντ, στη Λιβύη. Οι ειδήσεις για κατεστραμμένες χώρες, κατεστραμμένους λαούς, κατεστραμμένες ζωές. Δυσάρεστη καθημερινή συνήθεια.
Τα πούλμαν με τους μετανάστες βρίσκονται ήδη καθ’ οδόν για Θεσσαλονίκη από Ειδομένη και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έσπευσε πανηγυρίζοντας ν’ ανακοινώσει ότι αποκαθίσταται η σιδηροδρομική γραμμή που είχε παραμείνει επί μέρες μπλοκαρισμένη στην Ειδομένη από τις διαμαρτυρίες. Οι υπεύθυνοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, π.χ. ο, τελών υπό παραίτηση,  CEO της, κ. Ζησιμακόπουλος, δεν κουράστηκε να επαναλαμβάνει ότι από τις 18 Νοεμβρίου, περίπου, που οι μετανάστες είχαν κλείσει τη σιδηροδρομική γραμμή, οι χρηματικές απώλειες για την εταιρεία «έπεφταν βροχή» έχοντας φτάσει στις αρχές Δεκεμβρίου το 1,5 εκατομμύριο ευρώ.


Τώρα, πια, τα περίπου 1.800 «εγκλωβισμένα» βαγόνια με εμπορεύματα κινούνται ελεύθερα στις ράγες μεταφέροντας ελεύθερα εμπορεύματα. Οι άνθρωποι, στη γη των ευρωπαϊκών «αξιών», δεν κινούνται πλέον ελεύθερα.  Αλλά τι είναι αυτό μπροστά στην «ασφάλειά» μας όπως έλεγε και ο Γάλλος πρωθυπουργός Βαλς προπαγανδίζοντας την ανάγκη παράτασης της κατάστασης «έκτακτης ανάγκης». Εντείνοντας παράλληλα τους βομβαρδισμούς στη Συρία, τη δυστυχία, την καταστροφή, το αίμα που έθρεψε το «θεριό»! Για να χρειαζόμαστε σε λίγο ακόμα περισσότερο «ασφάλεια» και ακόμη λιγότερα «δικαιώματα, ελευθερίες, δημοκρατία».

Για να είμαστε δίκαιοι όμως, δεν πρόκειται για «κεραυνό εν αιθρία». Ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, το είχε πει: Η ιστορία αυτή στην Ειδομένη «θα τελειώσει».  Περίπου τότε, που ένα παλικάρι 22 χρόνων από το Μαρόκο έπεφτε νεκρό από ηλεκτροπληξία στις γραμμές του ΟΣΕ. Ξέρετε, εκείνος ο «ψητός Μαροκινός» κατά τον κυβερνητικό κ. Τσουκαλά.

Ναι, ο κ. Μουζάλας τα είχε πει. Ανακοινώνοντας ότι  η Αθήνα υποχωρούσε στις απειλές για έξοδο από την Σένγκεν και στα «δωράκια»  των Βρυξελλών προς την Άγκυρα, και δεχόταν την Frontex παντού. Από την Ειδομένη μέχρι το Καστελόριζο. Την Frontex που θα «ταυτοποιεί» για να διαχωρίζει πρόσφυγες από μετανάστες με βάση την καταγωγή κατά παράβαση των κανονισμών του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου, για να δέχεται μόνο τους πρώτους στα «άγια» ευρωπαϊκά χώματα.

Και οι υπόλοιποι;  Ας κόψουν το λαιμό τους, έτσι ορίζουν οι «ανθρωπιστικές αξίες του ευρωπαϊκού οράματος».  Ενώ τα πούλμαν κινούνταν ήδη από Ειδομένη προς Θεσσαλονίκη, ρεπορτάζ έλεγαν ότι υπάρχουν «σκέψεις» για προσφυγικά «κέντρα υποδοχής» και στη συμπρωτεύουσα.  Στην Αθήνα;  Ο Δήμαρχος κ. Καμίνης διεμήνυε ότι δεν θα επιτρέψει να επαναληφθούν οι εικόνες  του 2012 – 2013 στην Βικτώρια. (Παρεπιμπτόντως και ασχέτως πως το εννοεί ο Δήμαρχος, οι εικόνες είναι ντροπιαστικές και εξευτελιστικές καταρχήν για τους πρόσφυγες – μετανάστες). Διεμήνυε, επίσης, ότι η μοναδική οργανωμένη δομή υποδοχής στην Αθήνα είναι ο Ελαιώνας με χωρητικότητα μέχρι 1.000 άτομα. Και στα πούλμαν από την Ειδομένη είναι ήδη 1.500…

Ακόμη περισσότερο… «ασφάλεια» με καταστολή
Ας κόψουΜΕ τον …λαιμό τους και τον λαιμό μας.  Αυτό προφανώς αποδέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση.  Γιατί στη συμφωνία με την ΕΕ για ανάπτυξη της Frontex στην Ειδομένη δεν υπάρχει καμία σαφής πρόβλεψη για το που θα πάνε όσοι δεν κρίνονται πρόσφυγες, και άρα δεν τους δίνεται δυνατότητα εισόδου στην ΕΕ.  Η Αθήνα θα κάνει τον ..παιδονόμο ή τον αποθηκάριο ψυχών; Μάλλον και τα δύο επιλέγοντας τον αυτοσχεδιασμό. Και την ακόμη σκληρότερη καταστολή. Γιατί συνήθως αυτά πάνε μαζί. Όταν δεν λύνεις ουσιαστικά, όταν δεν αγγίζεις τις πραγματικές αιτίες, τότε χρειάζεσαι εχθρούς, φανταστικούς ή φτιαχτούς, και τότε δέρνεις. 

katastoli11391679354

Καμία έκπληξη! Ο ένας εκ των σημαντικών πυλώνων συνεργασίας Ελλάδας – Αιγύπτου – Κύπρου, που περιλαμβάνεται στη «Διακήρυξη της Αθήνας»,  την οποία υπέγραψαν οι κ.κ. Τσίπρας, αλ Σίσι (ο στρατηγός που με ένα εντελώς «δημοκρατικό» πραξικόπημα ανέλαβε την εξουσία στην Αίγυπτο ασχέτως άποψης για τους προκατόχους του), Αναστασιάδης την Πέμπτη το πρωί (την ώρα που «εκκαθαριζόταν» η Ειδομένη) είναι, βεβαίως βεβαίως, η ασφάλεια.  Περί συμφωνίας «για την αντιμετώπιση τρομοκρατικών απειλών, όπως το ISIS, καθώς και την ανάγκη για ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης μέσω της αποτελεσματικής διαχείρισης, της καταπολέμησης των δικτύων διακινητών» κάνουν λόγο τα ΜΜΕ. Με απλά λόγια: κρατήστε όσους (μετανάστες – πρόσφυγες) μπορείτε εσείς να λιμοκτονούν στο δικό σας έδαφος, να κρατήσουμε και εμείς και βλέποντας και κάνοντας. Ίσως η «μαμά ΕΕ» αναγνωρίσει …το πόσο υπάκουοι είμαστε και …μας λυπηθεί. Ή όχι;

Γιατί έχει κι άλλο. Δημοσιογραφικές πληροφορίες που επικαλούνται γερμανικά ΜΜΕ, όπως το δεύτερο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ZDF, υποστηρίζουν ότι οι υπουργοί Εσωτερικών Γερμανίας και Γαλλίας ζήτησαν επισήμως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια μέσου επιστολής στον Δ. Αβραμόπουλο, να ενισχυθεί περαιτέρω η Frontex και να λάβει εξουσιοδότηση προκειμένου σε εξαιρετικές περιπτώσεις να δρα ακόμη και χωρίς σχετικό αίτημα κράτους-μέλους, εφόσον η ίδια (η Frontex) το κρίνει απαραίτητο. Το ζητούν τώρα που η Κομισιόν απεργάζεται, έτσι κι αλλιώς, το πλαίσιο ενίσχυσης της Frontex.

Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung, η οποία σημειώνει ότι «η διαμόρφωση του σχεδίου είναι πολιτικά ευαίσθητη, διότι παρεμβαίνει στα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών-μελών». Αλλά τονίζει ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ θέλει στο μέλλον να αποφύγει καταστάσεις όπως στην Ελλάδα. «Η Αθήνα αντιδρούσε επί εβδομάδες στην ευρωπαϊκή βοήθεια και την ζήτησε μόνο όταν τα άλλα κράτη-μέλη την απείλησαν με την de facto αποβολή της Ελλάδας από την Ζώνη Σένγκεν» καταλήγει.
Την νέα αυτή «αντίληψη» μάλιστα, διατυπώνει μιλώντας στο ZDF και ο Ευρωβουλευτής των Γερμανών Φιλελευθέρων (FDP) και Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αλεξάντερ Λάμπσντορφ ο οποίος χαρακτηρίζει «σχετική» την κυριαρχία σε εποχές μαζικού προσφυγικού κύματος και τόσο μεγάλων κρίσεων.
«Σχετική» η εθνική κυριαρχία, λοιπόν, αλλά όχι για όλους και όχι πάντα, γιατί πχ την εθνική τους κυριαρχία επικαλούνται και εκείνοι που υψώνουν τείχη, αφήνουν στο χιονιά και στην ύπαιθρο χιλιάδες ταλαιπωρημένους ανθρώπους …
«Σχετικά» και τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα, αφού στο βωμό της …ασφάλειας θυσιάζονται εν μία νυκτί. Και φυσικά η «βία καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται»  εκτός και αν υπηρετεί την …«ασφάλεια». Ποιανού άραγε;
«Σχετικός» προφανώς και ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», αφού πρώτα γαλουχούνται, ενισχύονται, χρηματοδοτούνται όσοι στη συνέχεια χαρακτηρίζονται «κτήνη» και «εχθροί»..
«Σχετική» και η «αλληλεγγύη», «σχετικός» και ο «ανθρωπισμός» της …πολιτισμένης δυτικής Ευρώπης αφού εκφράζεται πλουσιοπάροχα σε ανακοινώσεις, αλλά επί του πρακτέου δεν έχει κανένα πρόβλημα να στοιβάξει σαν ζώα χιλιάδες ανθρώπους και να τους εγκαταλείψει στην τύχη τους, να τους αφήσει να πνίγονται στο Αιγαίο και να ξεψυχούν στις διάφορες Ειδομένες αφού πρώτα έχει καταστρέψει τις χώρες τους και έχει χύσει το αίμα τους..
Υπάρχει όμως κάτι που αποδεικνύεται αδιαπραγμάτευτο: η αξία του…εμπορεύματος. Αν δεν είσαι εμπόρευμα, (ή δεν μπορείς να πουλήσεις τον εαυτό σου ως εμπόρευμα είτε γιατί δεν είσαι πια χρήσιμος για το σύστημα είτε γιατί δεν υπάρχει ζήτηση), είσαι τελειωμένος και από την ζωή, πέρα και πάνω από αξίες, αρχές και άλλα τινά συγκινητικά. Αυτή είναι η πεμπτουσία του καπιταλισμού. Το γνωρίζουν καλά οι άνεργοι, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, όλοι όσοι απεκδύονται βιαίως την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπειά τους λόγω της καπιταλιστικής κρίσης.

Ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο.
Έτσι ήσυχα κι ωραία έχουν τα πράγματα.
Και έτσι …ανήσυχα  ωραία, θα πρέπει ν’ ανατραπούν. Τίποτε λιγότερο.

Γκολ στην Περιφέρεια Aττικής


 
Mια ματιά στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Αττικής για το 2016, τον πρώτο θεωρητικά υπό την ηγεσία της Ρένας Δούρου, δείχνει ότι μερικά πράγματα δύσκολα αλλάζουν. Τα 20 εκατ. στον Μελισσανίδη για το γήπεδο της ΑΕΚ είναι εκεί. Το ίδιο και τα 7 εκατ. στον Αλαφούζο για τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Φαίνεται ότι ακόμα και με μία «εχθρική» προς αυτούς διακυβέρνηση, οι ολιγάρχες καταφέρνουν, εύκολα ή δύσκολα, να σκοράρουν...



Το προ­σχέ­διο του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού της Πε­ρι­φέ­ρειας Ατ­τι­κής που έχει στην κα­το­χή του το ThePressProject έχει ήδη εγκρι­θεί από την Οι­κο­νο­μι­κή Επι­τρο­πή και ανα­μέ­νε­ται να τεθεί στο Πε­ρι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο μέσα στον Δε­κέμ­βριο, αν και η ακρι­βής ημε­ρο­μη­νία πα­ρα­μέ­νει άγνω­στη. Στη σε­λί­δα 14 του ανα­λυ­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού εξό­δων ανά Πε­ρι­φε­ρεια­κή Ενό­τη­τα είναι τα ση­μεία που ξε­χω­ρί­ζουν:

Η επι­χο­ρή­γη­ση 20 εκατ. ευρώ για την «Κα­τα­σκευή γη­πέ­δου Νέας Φι­λα­δέλ­φειας» και λίγο πιο κάτω, τα 7 εκατ. ευρώ για την «Ανα­βάθ­μι­ση γη­πέ­δου Λε­ω­φό­ρου Αλε­ξάν­δρας». 
Πρό­κει­ται για τις δύο πιο με­γά­λες «επεν­δύ­σεις» που σχε­διά­ζει να υλο­ποι­ή­σει η Πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής μέσα στο 2016 και κα­λύ­πτουν το 10% των συ­νο­λι­κών προ­βλε­πό­με­νων επεν­δύ­σε­ων (278 εκατ.) της με­γα­λύ­τε­ρης Πε­ρι­φέ­ρειας της χώρας με 5 εκατ. κα­τοί­κους και το 30% πε­ρί­που των επεν­δύ­σε­ων που πρό­κει­ται να γί­νουν στην Πε­ρι­φε­ρεια­κή Ενό­τη­τα Κε­ντρι­κού Τομέα Αθη­νών.
Από την πλευ­ρά της η Πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής, δια μέσου της Αντι­πε­ρι­φε­ρειάρ­χη Κε­ντρι­κής Ενό­τη­τας Ερ­μί­νας Κυ­πρια­νί­δου, το­νί­ζει ότι τα ποσά πα­ρα­μέ­νουν ίδια με την προη­γού­με­νη χρο­νιά, δε­δο­μέ­νου ότι η δια­βού­λευ­ση με­τα­ξύ όλων των εμπλε­κο­μέ­νων φο­ρέ­ων συ­νε­χί­ζε­ται και αφή­νει ανοι­κτό πα­ρά­θυ­ρο ανα­θε­ώ­ρη­σης βάσει των νέων δε­δο­μέ­νων που θα δια­μορ­φω­θούν.

Χρή­μα­τα στον Με­λισ­σα­νί­δη, όχι στην ΑΕΚ

Η ρεαλιστική προοπτική




Καταθλιπτική αλλά με μνημονιακό βάθος χαρακτηρίζει τη σημερινή Βουλή η πρώην αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών και στέλεχος της ΛΑ.Ε. Νάντια Βαλαβάνη. Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» σημειώνει ότι «η επιταχυνόμενη φθορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. δεν αντανακλά, ωστόσο, ακόμη σε μαζικές μετατοπίσεις μέσα στην κοινωνία» και ταυτόχρονα ασκεί οξύτατη κριτική στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την επιλογή της συμφωνίας με τους δανειστές και την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου, υποστηρίζοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορούσε να ακολουθήσει τότε άλλο δρόμο: ή να ν’ απευθυνθεί ξανά στον λαό και τη νεολαία, ή να παρέδιδε την εντολή.
 Επίσης δεν θεωρεί εύκολη την έξοδο από το ευρώ, αλλά πιστεύει ότι μπορεί να αποτελέσει λύση απέναντι στο μνημονιακό αδιέξοδο. Τέλος θεωρεί αδύνατη την ολική μονομερή διαγραφή του χρέους και διαπραγματευτικό ατού την άρνηση πληρωμής του.



-Κυρία Βαλαβάνη, βλέπετε δυνατότητες να έχει μια κάποια επιτυχία το τρίτο Μνημόνιο;

Αν με τον όρο «επιτυχία» εννοείται έξοδος από την κρίση υπέρ του λαού και του τόπου, κατηγορηματικά ΟΧΙ. Σήμερα κοντεύουμε να ξεχάσουμε ό,τι με τόσο κόπο είχαν μάθει εκατομμύρια άνθρωποι. Είναι αποκαρδιωτικό παλιοί σύντροφοι να υποστηρίζουν ότι ο δρόμος απαλλαγής από τα μνημόνια περνάει μέσα απ΄ την εφαρμογή του μνημονιακού καθεστώτος. Ο υπό ψήφιση Προϋπολογισμός υιοθετεί μέχρι και τη νεοφιλελεύθερη θεολογική ορολογία περί «ενάρετου κύκλου» - θυμάμαι πώς τα ειρωνευόμασταν αυτά ως «αμαρτωλοί» εισηγητές του ΣΥΡΙΖΑ…
Λες και ξέχασαν ότι το πρόγραμμα των δανειστών, οργανωμένο σε μνημόνια, συμποσούται σε ένα μοναδικό στόχο: Εξυπηρέτηση - με κάθε κόστος όσον αφορά ανθρώπους και χώρα - ενός μη βιώσιμου χρέους, διπλάσιου του ΑΕΠ, πληρωτέου μέχρι το 2059. Η διαβεβαίωση για διέξοδο μέσω της  δοκιμασμένης πολιτικής άγριας εσωτερικής υποτίμησης  - λιτότητα, ανεργία, φοροκαταιγίδα, καταστροφή του παραγωγικού ιστού, λεηλασία αναντικατάστατης δημόσιας περιουσίας - ισοδυναμεί με «αποκήρυξη μετά βδελυγμίας» όλης της πορείας του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ από το 4,5% σε κόμμα κυβερνητικής εξουσίας. Στο βιβλίο μου με κοινοβουλευτικές ομιλίες από την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ-αξιωματική αντιπολίτευση, το ονομάζω «Η αρπαγή της Ελλάδας».
Η συνέχιση αυτής της πολιτικής δικαιώνει τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και συνιστά ύβρη απέναντι στον κόσμο του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ: Κυρίως χάρη στη δική του δράση δεν είχε περάσει ό,τι πέρασε με το Τρίτο Μνημόνιο, με αποκορύφωμα τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και τη μεγαλύτερη «ληστεία τραπέζης» στην ιστορία της χώρας: Το πέρασμα σε ξένα funds αντί 5 δις ολόκληρου του τραπεζικού συστήματος. Μαζί πέρασε «σε ξένα χέρια» το σύνολο της οικονομίας, καθώς κάτω απ’  τις τράπεζες  «κρέμονται» όλες οι επιχειρήσεις.

-Η κυβέρνηση θα τα καταφέρει να μείνει στη θέση της με δεδομένο ότι έχει μπροστά της τεράστια ζητήματα να αντιμετωπίσει, με πρώτο και κύριο τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος;
Ο πολιτικός χρόνος είναι εξαιρετικά συμπυκνωμένος. Η επιταχυνόμενη φθορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν αντανακλά, ωστόσο, ακόμη σε μαζικές μετατοπίσεις μέσα στην κοινωνία. Καταρχήν επειδή οι παλιές πολιτικές δυνάμεις, συν Ποτάμι και Λεβέντης, αυτής της καταθλιπτικά μνημονιακής Βουλής, στην οποία η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν αξιώνεται να οργανώσει ούτε την εκλογή του αρχηγού της, είναι εξαιρετικά φθαρμένες. Άρα είναι όμως υπονομευμένες και οι προετοιμαζόμενες «διευρύνσεις» μνημονιακών  κομμάτων σε συγκυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η πρωτοφανής Βουλή, η πρώτη χωρίς αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, έχει  μνημονιακό βάθος. Ωστόσο οι προετοιμαζόμενες λύσεις θα περιπλέξουν τον τρόπο εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, δηλ. ό,τι απέμεινε ως διακυβέρνηση χάρη στη μνημονιακή εξαλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ. Ορατός κίνδυνος είναι, επίσης, να «σκάσει» GREXIT στα χέρια τέτοιων κυβερνήσεων - με χαώδη και καταστροφικό τρόπο. 

Βεβαίως, τα παραπάνω είναι δυνατά επίσης επειδή σήμερα δεν προβάλλει  η ΛΑΕ – ή οποιοσδήποτε άλλος – ως διέξοδος: Από την άποψη μιας εφικτής πολιτικής πρότασης, που θα ξεκινά από τις εκρηκτικές ανάγκες μιας ζωής που ασφυκτιά στη σημερινή μιζέρια και θα καθοδηγείται από ένα απελευθερωτικό όραμα για την κοινωνία, τον εργαζόμενο και προπαντός το νέο άνθρωπο. Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις έξω απ’  τη Βουλή είναι σαν να ξεκινάμε από την αρχή να συλλαβίζουμε την αλφαβήτα της πάλης – μέχρι ότου ξαναποκτήσουν τέτοιες ικανότητες εκατομμύρια άνθρωποι. 

-Υπήρχε εναλλακτική λύση για κάτι άλλο; Ρωτώ γιατί ούτε plan b είχε η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ούτε κάτι τέτοιο εμφάνισε στη συνέχεια η ΛΑ.Ε. Αν δηλαδή ήσασταν στη θέση του Τσίπρα τι θα κάνατε;

Στην πρώτη κυβέρνηση υπήρχε μια κεντρική ηγετική ομάδα διατεθειμένη να παραχωρήσει τα πάντα προκειμένου να μείνουμε στο ευρώ – όπως τελικά και έκανε. Διακηρύσσοντας το αυτό από την αρχή, κόντρα στην «επίσημη» γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, φρόντισε να χαθεί το σημαντικότερο διαπραγματευτικό χαρτί για μια συμφωνία απεμπλοκής από τα μνημόνια εντός Ευρωζώνης: Η δυνατότητα καταφυγής σε  εναλλακτικές λύσεις. Κάθε επιχείρηση εκπόνησης εναλλακτικών σχεδίων έμεινε απόπειρα: Με τις όποιες λύσεις πολιτικά δαιμονοποιημένες, έπρεπε να καλύπτεται από πέπλο «παρανομίας». Έτσι βέβαια δεν εκπονούνται εναλλακτικά προγράμματα ούτε κερδίζεται η λαϊκή στήριξη.

Θα μπορούσαμε να μην είχαμε φτάσει στην κατάσταση του καλοκαιριού. Ωστόσο, και τότε ακόμα ο Πρωθυπουργός είχε άλλες δυο επιλογές: Βασισμένος στην πιο πολύτιμη αγωνιστική «προίκα», ένα συντριπτικό λαϊκό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα σε συνθήκες μοναδικές στην ιστορία του κόσμου - εκλογές με κλειστές τράπεζες - ν’  απευθυνθεί ξανά στο λαό και τη νεολαία. Αν πάλι δεν ήταν διατεθειμένος για τέτοια σύγκρουση, ας παρέδιδε την εντολή: Ας επιχειρούσαν να περάσουν το νέο μνημόνιο, κόντρα στην εκφρασμένη λαϊκή θέληση, οι «ιδιοκτήτες» των προηγούμενων μνημονιακών προγραμμάτων.  Θα ήταν μια τακτική ήττα, που θα επέτρεπε στην Αριστερά να επανακάμψει σύντομα και «σοφότερη» - και στη χώρα να συνεχίσει να ελπίζει. 

-Η ΛΑ.Ε. έχει σήμερα εφικτή εναλλακτική πρόταση ή την αναζητεί; Για παράδειγμα, είναι δυνατή κατά τη γνώμη σας η ολική διαγραφή του χρέους ή η άρνηση πληρωμής του;
Μετά τη στρατηγική ήττα αριστεράς και χώρας, σε μεγάλο βαθμό την αναζητεί. Χρειάζεται να συνεχίσει να το κάνει, οργανώνοντας σοβαρή προγραμματική συζήτηση. Το χρέος δε γίνεται βιώσιμο χωρίς «κούρεμα» του μεγαλύτερου μέρους του. Το ξέρουν όλοι και κάποτε αυτό θα γίνει αναπόφευκτα, το θέμα είναι όμως να γίνει τώρα. Ολική μονομερής διαγραφή του χρέους δεν έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία. Στη μία και μοναδική περίπτωση, της Οκτωβριανής Επανάστασης – τονίζω, επανάστασης - πληρώθηκε τελικά εξολοκλήρου από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Η άρνηση πληρωμής, όπως έδειξε η ιστορία, εφόσον χρειαστεί είναι θεμιτό μέσο πάλης για μια συμφωνία συνολικής διευθέτησης. 
 
-Η θέση της ΛΑ.Ε. για έξοδο από την ευρωζώνη κι επιστροφή στο εθνικό νόμισμα είναι εφικτή;
 Η νομισματική κυριαρχία είναι δύσκολη σε μια χώρα με δεκαπέντε χρόνια κοινό νόμισμα, μπορεί ν’  αποτελέσει ωστόσο λύση απέναντι στο σημερινό εκκωφαντικό μνημονιακό αδιέξοδο. Η ανάκτηση μιας τέτοιας προοπτικής απαιτεί σοβαρή δουλειά για την αποδαιμονοποίηση της και συστηματική μελέτη όλων των πλευρών και συνεπειών της για ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα μετάβασης. Το «αξίωμα» περί μνημονίων-απαραίτητης προϋπόθεσης για παραμονή στο κοινό νόμισμα, είναι πολιτικής φύσης. Σε περίοδο εξαιρετικής ρευστότητας, πρέπει να μένουμε ανοικτοί απέναντι στις εξελίξεις της πραγματικότητας.  
  

-Πως βλέπετε την εξέλιξη της ΛΑΕ; Σε ποιους απευθύνεται τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο; Μπορεί να συνεχίσει έτσι όπως είναι σήμερα, ως ένα σχήμα που οργανωτικά θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ πριν το 2012; Δεν θα ήταν καλύτερα να μετασχηματιστεί σε ένα συνασπισμό κομμάτων κινήσεων και προσωπικοτήτων, με σαφή τα σημεία ενότητας και διαφοράς και με διακριτούς ρόλους; 

Στις σημερινές συνθήκες η ΛΑΕ χρειάζεται ως πολιτικό μέτωπο οργανώσεων και ανένταχτων αγωνιστών, οργανωμένο με τον πιο δημοκρατικό τρόπο, με πρόγραμμα που θα ενισχύει τους αγώνες και την πρωτοβουλιακή οργάνωση της κοινωνίας ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές - ξεκινώντας από το εργατικό και λαϊκό κίνημα, από το δικαίωμα όλων για αξιοπρεπή δουλειά. Σε αυτούς και στα κατεστραμμένα μεσαία στρώματα απευθύνεται από κοινωνική άποψη. 
Από πολιτική άποψη, απευθύνεται στους εργαζόμενους και άνεργους ανθρώπους, πριν απ’  όλα νέους, που απομακρύνονται από τις μνημονιακές πολιτικές των κομμάτων τους, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γενικότερα η ΛΑΕ χρειάζεται να συνεργαστεί με όποια σοβαρή πρωτοβουλία κινείται σε αντιμνημονιακή κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένων και δημοκρατικών πατριωτικών δυνάμεων κόντρα στην εξαέρωση της εθνικής κυριαρχίας.

Ρεαλιστική προοπτική είναι, μακριά από «τυφλά» ξεσπάσματα που το σύστημα «αφομοιώνει», ξεκινώντας προγραμματικά από τις συγκεκριμένες ανάγκες των ανθρώπων, μια αντιπολίτευση που θα προκαλέσει την επιστροφή της ΛΑΕ στο κοινοβούλιο: Για να προκαλεί τα black out στις μνημονιακές πολιτικές που πετύχαινε ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ, με ενεργή συμμετοχή, όμως, των ανθρώπων που αφορούν, ξεκινώντας απ’  το ασφαλιστικό, το αγροτικό, τη λαϊκή στέγη, την παραγωγική ανασυγκρότηση. Στην προοπτική μιας κυβέρνησης λαϊκού μετώπου, ικανής για ό,τι δεν κατάφερε η πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ: Απεμπλοκή από τις μνημονιακές πολιτικές, με όλες τις εναλλακτικές λύσεις σοβαρά μελετημένες και ανοιχτές.

 [--->]

Οικονομικό έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

 trapezes--6-thumb-large
Από τον Γιώργο Δελαστίκ από την εφημερίδα Ελευθερία
Ένα απίστευτο οικονομικό έγκλημα διεπράχθη τον περασμένο μήνα εν μέσω σιωπής των μέσων ενημέρωσης, με την υποτιθέμενη ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Το ελληνικό δημόσιο - δηλαδή όλοι ο Έλληνες φορολογούμενοι - έχασε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ταυτόχρονα οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν για ένα κομμάτι ψωμί κυριολεκτικά στους ξένους!

Επιπροσθέτως, μέσω αυτής της ανακεφαλαιοποίησης καταστράφηκαν εντελώς όλοι οι παλιοί μέτοχοι των ελληνικών τραπεζών. Πρέπει να είναι πλέον εντελώς ηλίθιος όποιος δώσει λεφτά για να αγοράσει μετοχές ελληνικών τραπεζών! Ηλίθιος ή αδίστακτος κερδοσκόπος που να διαχειρίζεται κολοσσιαία ποσά δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων ή ευρώ!

Είναι πραγματικά ανήκουστο πόσο απίστευτα φθηνά πουλήθηκαν στην ανακεφαλοποίηση οι νέες μετοχές των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας μας.

Η πιο ακριβή μετοχή στην ανακεφαλαιοποίηση ήταν αυτή της Άλφα Μπανκ, η οποία κοστίζει - εδώ κρατήστε την αναπνοή σας - μόνο... τέσσερα (4) λεπτά του ευρώ!!! Ναι, το ξαναγράφουμε για να μην νομίζετε ότι έγινε τυπογραφικό λάθος: τέσσερα λεπτά του ευρώ κόστιζε η ακριβότερη μετοχή ελληνικής τράπεζας στην ανακεφαλαιοποίηση!

Με ένα κέρμα του ενός ευρώ δηλαδή μπορούσατε να αγοράσετε... 25 μετοχές της Αλφα Μπανκ που ήταν ακριβή! Γιατί η μετοχή της Εθνικής Τράπεζας πουλήθηκε στη μισή τιμή της Αλφα - δηλαδή μόνο 2 λεπτά!!!

ΑΡΠΑΞΑΝ ΤΖΑΜΠΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!
Οσο για τη μετοχή της Γιούρομπανκ αυτή ήταν ακόμα φτηνότερη. Δεν κόστιζε παρά μόλις ένα (1)... λεπτό! Εδινε δηλαδή ένα παιδάκι ένα ευρώ και αντί για κουλουράκια έπαιρνε... εκατό μετοχές της Γιούρομπανκ! Ναι, εκατό!

Αυτή όμως που έσπασε κάθε ρεκόρ ήταν η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία καθόρισε την τιμή της μετοχής της στην ανακεφαλαιοποίηση στα... τρία δέκατα του ενός λεπτού! Με άλλα λόγια με ένα ευρώ μπορούσε κάποιος να αγοράσει... 333 μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς! Με τρία ευρώ αγόραζε... 1000 (χίλιες) μετοχές αυτής της τράπεζας! Χίλιες τραπεζικές μετοχές με τρία ευρώ!
Εννοείται φυσικά ότι μετοχές ανακεφαλαιοποίησης δεν μπορούσαν να αγοράσουν μεμονωμένοι επενδυτές. Αυτό ήταν απαγορευμένο. Ολο το κόλπο ήταν στημένο για να πάρουν κυριολεκτικά τσάμπα τις ελληνικές ξένοι άρπαγες κερδοσκόποι (αυτοί που αποκαλούνται «γύπες» γιατί επίπτουν επί οικονομικών πτωμάτων) αλλά και κάποιοι Ελληνες «θεσμικοί επενδυτές» μπασμένοι στα κόλπα.

ΠΩΣ ΕΦΑΓΑΝ ΔΕΚΑΔΕΣ ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Οι τραπεζίτες χρησιμοποίησαν και ένα άλλο κόλπο. Αυτό της μείωσης του αριθμού των μετοχών (στα αμερικανικά αυτό αποκαλείται reverse split). Οποιος είχε δηλαδή π.χ. 100 μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς ή της Γιούρομπανκ έπαιρνε... 1 νέα μετοχή, όποιος είχε 50 μετοχές της Αλφα Μπανκ έπαιρνε 1 καινούργια και όποιος είχε 15 παλιές μετοχές της Εθνικής έπαιρνε μία καινούργια.
Για να καταλάβουμε καλύτερα πώς αφανίστηκαν οι παλιοί μέτοχοι και καταστράφηκαν εντελώς οικονομικά χάνοντας όλα τα λεφτά που είχαν δώσει για αγορά τραπεζικών μετοχών, θα δώσουμε ένα παράδειγμα.

Αν κάποιος είχε πάρει 15 μετοχές της Εθνικής Τράπεζας στην εποχή που αυτή στοίχιζε 23 ευρώ, θα είχε δώσει 345 ευρώ. Αυτές τις 15 μετοχές όμως τις αλλάζει υποχρεωτικά με 1 νέα μετοχή, η αξία της οποίας την Πέμπτη στο Χρηματιστήριο ήταν... 85 λεπτά! Εδωσε 345 ευρώ και παίρνει 85 λεπτά!
Σημειώνεται ότι οι μετοχές της Εθνικής μπήκαν στη συνεδρίαση της Πέμπτης με τιμή 1,21 ευρώ και αμέσως «κλείδωσαν» υφιστάμενη πτώση... 30% (!) στα 85 λεπτά.

Αιτία αυτής της καταβαράθρωσης είναι το γεγονός ότι στις 14 Δεκεμβρίου θα μπουν στην αγορά οι νέες μετοχές με 30 λεπτά - με άλλα λόγια 15 (!) φορές πάνω από την τιμή αγοράς που ήταν 2 λεπτά. Μιλάμε δηλαδή για κέρδος των κερδοσκόπων απατεώνων της τάξης του... 1.500%.


ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ΤΟ Τ.Χ.Σ.
Η ελεεινή κομπίνα των τραπεζιτών είχε στόχο πρώτα από όλα να λεηλατήσει τα λεφτά που είχε βάλει το ελληνικό κράτος μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το γνωστό πλέον Τ.Χ.Σ. Με τις κομπίνες που προαναφέρθηκαν τα κατάφεραν άριστα.

Το Τ.Χ.Σ. είχε την πλειοψηφία των μετοχών στις τρεις από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες. Πιο συγκεκριμένα είχε το 66,93% των μετοχών στην Τράπεζα Πειραιώς, είχε το 66,4% στην Αλφα Μπανκ και το 57,24% στην Εθνική Τράπεζα. Στη Γιούρομπανκ το μερίδιο του Τ.Χ.Σ. ήταν μειοψηικό καθώς ανερχόταν στο 35,41%.

Μετά τη σκανδαλώδη ανακεφαλαιοποίηση το Τ.Χ.Σ. είχε χάσει και από τις τέσσερις τράπεζες την πλειοψηφία! Στην Τράπεζα Πειραιώς το ποσοστό του έπεσε από το 67% στο... 26%, στην Αλφα Μπανκ από το 66% στο... 11%. Στην Εθνική έπεσε από το 57% στο 35% ενώ στη Γιούρομπανκ κυριολεκτικά εκμηδενίστηκε, καθώς από το 35% έπεσε στο... 2,7%.

Πέρυσι το καλοκαίρι, το 2014, αν το Τ.Χ.Σ. πουλούσε τις μετοχές που κατείχε το Δημόσιο θα είχε εισπράξει 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Τώρα μετά την ανακεφαλαιοποίηση και το οικονομικό έγκλημα κατά του ελληνικού κράτος το δημόσιο της χώρας μας δεν πιάνει ούτε... μισό δισεκατομμύριο! Από 20 δισεκατομμύρια ευρώ, ούτε μισό!

Είδατε πώς τα κατάφεραν οι τραπεζίτες; Πήραν ξανά οι ιδιώτες τις ελληνικές τράπεζες στα χέρια τους με ασήμαντα ποσά μέσω του ξεπουλήματός τους σε εξευτελιστική τιμή.

Εκβίαζαν φυσικά την κυβέρνηση Τσίπρα ότι αν δεν ανακεφαλαιοποιηθούν με τόσο ευνοϊκούς όρους θα φάνε τις... καταθέσεις όλων των δύστυχων Ελλήνων που τους έχουν εμπιστευθεί τα λεφτά τους. Δεν ήθελε φυσικά και πολύ για να υποκύψει ο Τσίπρας.

 assets_LARGE_t_942_44249204_type13031

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ

Μέσα στο κλίμα αυτό συνεχίζεται η απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζες. Κάποτε, προ εξαετίας, οι τραπεζικές καταθέσεις των Ελλήνων είχαν φτάσει τα 252 δισεκατομμύρια ευρώ. Από τότε που άρχισε όμως η πολιτική των μνημονίων, οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες κατέρρευσαν για δύο λόγους.
Ο πρώτος λόγος ήταν ότι καθώς η ανεργία σχεδόν τετραπλασιάστηκε, περνώντας από το 7,8% το 2008 στο 26,5% το 2014, ο κόσμος ήταν υποχρεωμένος να επιβιώνει ξοδεύοντας από τις καταθέσεις του ή «τσοντάροντας» από τις καταθέσεις για να πληρώνει τους φόρους του ή για να επιβιώσει χωρίς να πεινάσει σαν την Κατοχή.

Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι ο κοσμάκης διαισθάνθηκε πως οι ελληνικές τράπεζες δεν θα δίσταζαν καθόλου να του φάνε τις καταθέσεις, αν τους δινόταν η ευκαιρία, οπότε πολλοί διοχέτευσαν τις καταθέσεις τους είτε στο εξωτερικό είτε σε κρυψώνες εκτός τραπεζικού συστήματος. Ετσι κι αλλιώς λιγότερες είναι οι πιθανότητες να κλέψουν τα λεφτά από τις κρυψώνες οι κλέφτες ή οι ληστές παρά να τα κλέψουν οι τραπεζίτες. Είναι η νοοτροπία που κυριάρχησε στην Ελλάδα, ιδίως μετά τη ληστεία των καταθέσεων της Κύπρου το 2013. Εδώ που τα λέμε δεν έχει κι άδικο ο κόσμος που δεν εμπιστεύεται καθόλου μα καθόλου τους τραπεζίτες. Χειρότεροι άρπαγες δεν υπάρχουν!
Η κατάρρευση κάθε εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα δεν άργησε να προκαλέσει ολέθρια αποτελέσματα.

Υπό το πρίσμα αυτό οι καταθέσεις των Ελλήνων στις τράπεζες μειώνονται συνεχώς. Πάνω από 130 δισεκατομμύρια ευρώ - οι μισές δηλαδή καταθέσεις - έχουν πια φύγει από τις ελληνικές τράπεζες. Τον Οκτώβριο του 2015 δεν είχαν πια απομείνει παρά 121 δισεκατομμύρια καταθέσεις, με 30 δισεκατομμύρια να έχουν κάνει φτερά μόνο μέσα στο 2015.

ΠΕΝΤΑΠΛΑΣΙΑ ΧΡΕΗ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ!
Οι επιχειρηματίες αποδεικνύονται απαράδεκτοι σε ό,τι αφορά τις καταθέσεις των επιχειρήσεών τους σε σχέση με τα δάνεια που έχουν πάρει και χρωστούν στις τράπεζες. Τον Οκτώβριο του 2015 οι επιχειρήσεις είχαν καταθέσει στις ελληνικές τράπεζες μόνο 19,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Είχαν όμως... πενταπλάσια (!) δάνεια ύψους 96,5 δισεκατομμύρια ευρώ, αποδεικνύοντας εμπράκτως πόσο σαθρή είναι η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, αφού οι επιχειρήσεις στηρίζονται στα... δανεικά λεφτά.
Τα 121 δισεκατομμύρια των καταθέσεων λοιπόν ήταν 19,8 δισ. καταθέσεις επιχειρήσεων και 101,2 δισεκατομμύρια καταθέσεις νοικοκυριών.
Τα νοικοκυριά χρωστούσαν τον Οκτώβριο στις τράπεζες λιγότερα από τις καταθέσεις τους σε αυτές - για την ακρίβεια 94,9 δισ. ευρώ. Από αυτά τα σχεδόν 95 δισεκατομμύρια, τα 67,9 δισ. ευρώ ήταν οφειλές από χορηγηθέντα στεγαστικά δάνεια από τις τράπεζες και τα 27 δισεκατομμύρια αφορούσαν σε καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες.

Τα νοικοκυριά δηλαδή έχουν τραπεζικά χρέη που ισούνται με το 94% των τραπεζικών τους καταθέσεων και οι επιχειρήσεις έχουν τραπεζικά χρέη που φτάνουν στο... 487% των τραπεζικών τους καταθέσεων! Οι επιχειρήσεις δηλαδή μόνο δανείζονται.
Είναι εξόφθαλμο ότι κάτι δεν πάει καλά με τους Ελληνες επιχειρηματίες και ότι ο κλάδος αυτός βρίθει απατεώνων που στήνουν επιχειρήσεις μόνο με δανεικά...

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΚΟΠΛΗΡΩΤΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Από τους Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους επιχειρείται να καλλιεργηθεί ο μύθος ότι δήθεν οι Ελληνες είναι συστηματικοί κακοπληρωτές άρα απατεώνες.

Ουδέν αναληθέστερον αυτού. Το 2007, το 2008, το 2009 - πριν δηλαδή χτυπήσει η κρίση την πατρίδα μας, όχι μόνο οι νοικοκυραίοι, αλλά ακόμη και οι επιχειρηματίες πλήρωναν κανονικά τα χρέη τους στις τράπεζες, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να έχει το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη μη εξυπηρετούμενωνν δανείων.

Το 2007, για παράδειγμα, μόνο το 3,6% των στεγαστικών δανείων ήταν «κόκκινα». Ακόμη πιο εντυπωσιακό, μόλις το 4,7% των επιχειρηματικών δανείων δεν εξυπηρετείτο. Οσο για τα καταναλωτικά «κόκκινα» ήταν μόνο το 6% αυτής της κατηγορίας των δανείων.

Καθώς όμως εκτινασσόταν η ανεργία και κατέρρεε η ελληνική οικονομία, με την ανεργία από το 8,4% του 2007 να απογειώνεται στο 26,5% το 2014 και τη σωρευτική ύφεση να φτάνει το 2014 το 26% η κατάσταση άλλαξε άρδην.

Το 2014, τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια που δεν εξυπηρετούνται εκτινάχθηκαν από το 6% στο... 49,5%.
Το ίδιο παρατηρούμε και στα επιχειρηματικά δάνεια. Μιλώντας πάντα για το 2014, βλέπουμε το 4,7% του 2007 να γίνεται πέρυσι 33,5%.
Δεν αμφιβάλλουμε ότι υπάρχουν και απατεώνες που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τις δύσκολες καταστάσεις και ενώ μπορούν, δεν πληρώνουν τα δάνειά τους περιμένοντας και εκμεταλλευόμενοι κάθε ρύθμιση για τους αναξιοπαθούντες, πραγματικά. Αυτούς οι τράπεζες τους υπολογίζουν σε ίσως 10%.
Το υπόλοιπο 90% όμως είναι κυριολεκτικά θύματα της ανελέητης κρίσης και της στάσης των Γερμανών απέναντι στην πατρίδα μας...