καμιά συμφωνία δεν θα λειτουργήσει χωρίς πολιτική νομιμοποίηση από τον Λαό

 και δεν περνάει καμιά συμφωνια χωρίς αυτή.

Ενας θρύλος έφυγε

B.B. King
«Blues Boy King» 

 

BB King & Etta James - There Is Something On Your Mind 

«Oι περισσότεροι μαύροι τα μισούσαν, τους θύμιζαν την εποχή της δουλείας, προτιμούσαν τη μουσική των λευκών για να ξεφύγουν από την απομόνωση των γκέτο», εξηγεί ο P. Mανθούλης. H αναβίωση των μπλουζ στη Mεγάλη Bρετανία των σίξτις δεν είχε φτάσει στην Aμερική. Mόνο ένας μπλούζμαν, ο Mπι Mπι Kινγκ, μπορούσε να ζει από τη δουλειά του. Oλοι οι άλλοι είχαν εξαφανιστεί.

 Όπως γράφει και ο Christian Zimmer στο βιβλίο του Κινηματογράφος και Πολιτική [Εξάντας, Αθήνα 1976]: «Το μπλουζ είναι επίσης μια τέχνη εγκατάλειψης, που προσφέρει στον μαύρο ένα καθαρό αισθητικό ξεπέρασμα των προβλημάτων του και που μ’ αυτόν τον τρόπο του αφαιρεί τον πόθο για ένα πολιτικό ξεπέρασμα.(…) Κι εδώ βρίσκεται ο κίνδυνος. Ζαλισμένος από το να τραγουδάς τη ζωή σου, καταλήγεις να ξεχνάς ότι ίσως πρέπει να την αλλάξεις».

«Η γενιά της αμφισβήτησης άκουγε ποπ και ροκ, οι μικροαστοί φανκ, σόουλ και Τζέιμς Μπράουν».

«Εμείς λέμε ‘τα μπλουζ’. Στα αγγλικά η λέξη είναι στον ενικό». 

«Όσο τα μπλουζ ανεβαίνανε στα βόρεια και στις μεγαλουπόλεις χάνανε την αθωότητα της υπαίθρου και ερχόμενα σε επαφή με πιο επαγγελματίες μουσικούς κερδίζανε σε τεχνική και ύφος».

«Τα ρεμπέτικα και τα μπλουζ δεν μεταφράζονται». 

«Η λαϊκή ποίηση απευθύνεται σε κοντινούς ανθρώπους, δεν γράφεται για το ευρύ κοινό».

«Όταν σφίγγουν τα δόντια οι μπλούζμεν αυτολογοκρίνονται». 

«Στις αμερικανικές φυλακές οι τρόφιμοι είναι μαύροι κατά 80%».

«Τα μπλουζ έχουν δύο ρίζες. Τα τραγούδια της δουλειάς, τα work songs και το γκόσπελ, τους θρησκευτικούς ύμνους». 

«Το Ράικερς Άιλαντ ήταν ένα νησάκι στο Ανατολικό Ποτάμι, όχι πολύ μακριά από το Χάρλεμ. Μόνο μια φυλακή είχε. Σκέφθηκα πως θα υπάρχουν μπλούζμεν εκεί, δεν γινόταν να μην υπάρχουν. Πήρα τη φυλακή στο τηλέφωνο και βεβαιώθηκα». 

«Τα μπλουζ είναι μοιρολατρικά τραγούδια, δεν έχουν διέξοδο. Ο Μπι Μπι Κινγκ κατάφερνε, όταν ήθελε, να τα γυρίσει σε ποζιτιβίστικη γιορτή».

Ροβήρος Μανθούλης

Το τυράκι της φάκας (για γέλια και για κλάματα)

ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ (ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ) , Σελ. 11 :

 

 «Άρθρο  2

Η  Κοινότητα  έχει  ως  αποστολή, με  τη  δημιουργία  κοινής  αγοράς, οικονομικής  και νομισματικής  ένωσης  και  με  την  εφαρμογή  των

 Κοινών  πολιτικών  ή  δράσεων  που αναφέρονται  στα  άρθρα  3  και  3 Α, να  προάγει  την  αρμονική  και  ισόρροπη  ανάπτυξη των  οικονομικών  δραστηριοτήτων  στο  σύνολο  της  Κοινότητας, μια Σταθερή  και διαρκή, μη  πληθωριστική  και  σεβόμενη  το  περιβάλλον

 ανάπτυξη, έναν  υψηλό  6αθμό σύγκλισης  των  οικονομικών επιδόσεων, ένα  υψηλό  επίπεδο  απασχόλησης  και  κοινωνικής  προστασίας, την  άνοδο  του  βιοτικού  επιπέδου  και  της  ποιότητας

 ζωής, την οικονομική  και  κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών.»

Όταν οι δανειστές φρόντιζαν να καλύψουν οι ίδιοι τα νώτα τους

Γνώριζαν ότι υπάρχουν παρανομίες, δηλώνει η κ. Φαττορέλλι, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος και το περιεχόμενο των δανειακών συμβάσεων

 

 

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

 Οι δανειστές έχουν φροντίσει να προστατευτούν από οποιαδήποτε παρανομία ή ατασθαλία, αποκαλύπτει η Μαρία Λουσία Φαττορέλλι, μέλος της Επιτροπής Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, μιλώντας στην εκπομπή «Περπατάμε Μαζί» που παρουσιάζουν στο Vmedia(www.vmedia.gr)  οι Μωυσής Λίτσης και Σταμάτης Στεφανάκος.

 

 Διαβάζοντας ένα και μόνο άρθρο από τις δανειακές συμβάσεις του 2010, η κ. Φαττορέλλι επισημαίνει ότι ακόμη και αν βρεθεί η οποιαδήποτε παρανομία ή ατασθαλία με βάση την εφαρμογή της οποιασδήποτε νομοθεσίας, θα προέχει η ισχύς της σύμβασης, η οποία πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζεται κανονικά «σύμφωνα με το πνεύμα» του κειμένου, 

 

Με άλλα λόγια οι «εταίροι» δανειστές έχουν φροντίσει να εξασφαλίσουν «ασυλία», ακόμη και αν η δανειακή συμφωνία θεωρηθεί «άκυρη, μη νόμιμη ή μη εφαρμόσιμη».*

 

  Τα όσα αποκαλύπτει η κ. Φαττορέλλι είναι ένα μικρό δείγμα μόνο για του τι υπέγραφαν και ψήφιζαν αυτοί που παραδέχθηκαν επισήμως ότι δεν είχαν χρόνο να διαβάσουν τα κείμενα της συμφωνίας, τα οποία, όπως υποστηρίζει η κ. Φαττορέλλι, αποδεικνύονται αρκετά περίπλοκα στη δομή τους, ακόμη και για τους ειδικούς…

 

  Μιλώντας στην εκπομπή «Περπατάμε Μαζί» η κ. Φαττορέλλι αναφέρθηκε στα πρώτα συμπεράσματα που προκύπτουν από την μελέτη της δανειακής σύμβασης του 2010, στα πλαίσια του λογιστικού ελέγχου που επιχειρεί η Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος, η οποία έχει συσταθεί με πρωτοβουλία της πρόεδρου της Βουλής κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου.

 

 Η κ. Φαττορέλλι είπε, κόντρα στην διαδεδομένη αντίληψη, ότι η Ελλάδα δεν πήρε στην πραγματικότητα ζεστό χρήμα, αλλά εγγυήσεις που συνδέονταν με υποχρεώσεις να ακολουθήσει την γνωστή πολιτική οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής.

 

Το ΔΝΤ, το οποίο συνεχίζουμε να αποπληρώνουμε αδειάζοντας τα κρατικά ταμεία από ό,τι με κόπο έχει συγκεντρωθεί, δεν έδωσε ζεστό χρήμα προς το ελληνικό κράτος. Τα ποσά του ΔΝΤ πήγαν κατευθείαν για την αποπληρωμή του χρέους το οποίο κατείχαν ιδιώτες επενδυτές(τράπεζες).

 

 Παρόλα αυτά απαίτησε από το ελληνικό δημόσιο να πληρώσει τόκους, προμήθειες και άλλα κόστη, χωρίς ποτέ αυτό να δει το χρώμα του χρήματος. 

 

Τους τόκους αυτούς ξεπληρώνει τις τελευταίες ημέρες και μάλιστα υπό τη συνεχή απειλή των πιστωτών που ζητούν «μεταρρυθμίσεις», στοχεύοντας αποκλειστικά στο να αποτρέψουν ακόμη και την ελάχιστη αντιστροφή του εργασιακού μεσαίωνα, πιέζοντας την κυβέρνηση να μην επαναφέρει σε ισχύ τις ΣΣΕ, να επιτρέψει τις ομαδικές απολύσεις  και να προχωρήσει σε νέες μειώσεις των συντάξεων. 

 

Οι συντάξεις όπως όλοι ξέρουν, είναι πλέον και το μοναδικό «δίχτυ ασφαλείας» για τα εκατομμύρια ανέργους ή απλήρωτους του ιδιωτικού τομέα, αφού η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς έχει μετατραπεί σε «κοινωνικό βοήθημα» από το οποίο ζουν πολύ περισσότεροι από τους άμεσα παραλήπτες του…

 

 Η κ. Φαττορέλλι μίλησε ακόμη για τον μηχανισμό της δημιουργίας χρέους, ο οποίος είναι παρόμοιος σε όλες τις χώρες, υπενθυμίζοντας τις αντίστοιχες κρίσεις στην Λατ. Αμερική τις δεκαετίες του ’80 και ’90. 

 

Υποστήριξε ακόμη ότι αυτό που έκαναν το ΔΝΤ και οι άλλοι δανειστές ήταν να ανταλλάξουν τα δάνεια με χρεόγραφα, αλλάζοντας το καθεστώς ιδιοκτησίας.

 

Το 2008 το ελληνικό εξωτερικό δημόσιο χρέος ήταν 100 δισ. ευρώ με τη μορφή χρεογράφων τα οποία κατείχαν ιδιωτικές τράπεζες και 39 δισ. ευρώ με τη μορφή δανείων. Έξι χρόνια μετά, το χρέος έχει ανέλθει σε 226 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ανήκει στα κράτη και διακρατικούς θεσμούς.

 

 Στόχος της Επιτροπής είναι να χυθεί άπλετο φως στο ζήτημα του χρέους, παραδίδοντας ένα πρώτο πόρισμα στη δημοσιότητα στις 18 Ιουνίου. Από κει και πέρα,  όπως τόνισε η κ. Φαττορέλλι, είναι ζήτημα της κυβέρνησης τι θα κάνει με αυτό, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη να υπάρξει ένα ισχυρό κίνημα πίεσης.

 

 Αναφέρθηκε ακόμη στην εμπειρία των λογιστικών ελέγχων στην Βραζιλία και τον Ισημερινό και έκλεισε τη συνέντευξή της, λέγοντας: «Είμαι υπερήφανη που εργάζομαι για τον ελληνικό λαό, δείχνοντας εμπράκτως αλληλεγγύη»

 

  Η προσπάθεια της Επιτροπής, είναι σημαντική όχι μόνο για τον ελληνικό λαό αλλά για κάθε άλλο λαό που αγωνίζεται ενάντια στα δεσμά του χρέους, συμπλήρωσε. Όσο για την αμοιβή της; 

Σε αντίθεση με τις πολυεθνικές των ορκωτών λογιστών τύπου Pricewatershouse, που χρεώνουν χιλιάδες ευρώ για εκθέσεις που συνήθως λένε πώς να πετσοκόψετε κι’ άλλο κοινωνικές δαπάνες, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, τα μέλη της Επιτροπής Αλήθειας δέχτηκαν να έλθουν και να εργαστούν στη χώρα μας εθελοντικά, με την ελληνική Βουλή να πληρώνει μόνο τα έξοδα μετάβασης και διαμονής.
 Όχι σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων, σε αντίθεση με τους υπαλλήλους της τρόικας, οι οποίοι μένουν σε γνωστά πολυτελή ξενοδοχεία, αμειβόμενοι μάλιστα παχυλά από Ευρωπαίους και Αμερικανούς φορολογούμενους.


*   Το επίμαχο άρθρο της δανειακής σύμβασης στα αγγλικά

"If any one or more of the provisions contained in this Agreement should be or become fully or in part invalid, illegal or unenforceable in any respect under any applicable law, the validity, legality and enforceability of the remaining provisions contained in this Agreement shall not be affected or impaired thereby. Provisions which are fully or in part invalid, illegal or unenforceable shall be interpreted and thus implemented according to the spirit and purpose of this Agreement."


  Πηγή: http://www.irishstatutebook.ie/2010/en/act/pub/0007/print.html#sched2

 Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη:

 https://www.youtube.com/watch?v=lj-IEyhY20E&feature=share

[--->]

Αν και δεν ιδρώνει το αυτί του

Κοινωνία, Υπουργοί και Ταγματάρχες, του Ενοχλημένου Συριζαίου

 Ποιος έδωσε τη μάχη για να μην βάψει οριστικά το «μαύρο» την ΕΡΤ;

Την έδωσε ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων της ΕΡΤ που αγωνίστηκε με αυτοθυσία και ηρωισμό για μια άλλη προοπτική της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.

Την έδωσαν οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που αναζητούσαν με πάθος την τηλεοπτική συχνότητα για να δουν ή την ραδιοφωνική συχνότητα για να ακούσουν τη φωνή της. 

Την έδωσαν οι χιλιάδες άνθρωποι, που με ρεφενέ την βενζίνη ακόμη και με τα πόδια, ανηφόριζαν για μήνες τη Μεσογείων κρατώντας –και με ζέστη και με κρύο– την ελπίδα ζωντανή. 

Την έδωσαν οι εκατοντάδες καλλιτέχνες, οι άνθρωποι του πνεύματος και της εργασίας που συμπαραστάθηκαν. 

Την έδωσαν οι τοπικές κοινωνίες που «ταμπουρώθηκαν» γύρω και μέσα στους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και δεν άφησαν τη φωνή της ΕΡΤ- open να χαθεί.

Την έδωσε η ηρωική ΕΡΤ 3 στη Θεσσαλονίκη. Την έδωσε ιδιαίτερα ο κόσμος της Αριστεράς μαζί και τα χιλιάδες μέλη–φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ που στήριξαν αυτόν τον αγώνα με υπομονή και συνέπεια.
Πολλά απ’ όσα έγιναν τότε, εκούσια ή ακούσια έσπρωξαν και τις πολιτικές εξελίξεις. Έστρωσαν κυριολεκτικά το δρόμο, έσπρωξαν προς τα υπουργικά έδρανα την κυβέρνηση της Αριστεράς και τους υπουργούς της.

Που βρισκόταν άραγε ο Λάμπης Ταγματάρχης εκείνο το διάστημα; Οπουδήποτε αλλού εκτός από το πλευρό της κοινωνίας και των εργαζομένων. Και έπραττε μάλλον σοφά.

Γιατί μόνο ως πρόκληση θα μπορούσε να θεωρηθεί η παρουσία του στο προαύλιο της ΕΡΤ. 

Γιατί ήταν ο Λάμπης Ταγματάρχης επικεφαλής της ΕΡΤ στα σκληρότερα χρόνια των μνημονίων.

Επί των ημερών του απολύθηκε ο σημερινός διευθυντής του Κόκκινου Κώστας Αρβανίτης και απολύθηκε ως ακατάλληλος για συνεργάτης της ΕΡΤ ο Μανώλης Ρασούλης. Υλοποίησε το περίφημο σχέδιο Μόσιαλου, την πολιτική δηλαδή της συνεχούς απαξίωσης του Δημόσιου Τηλεοπτικού Φορέα. Είχε άλλωστε ο ίδιος άνθρωπος διακεκριμένη θητεία και στις ιδιωτικές ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις.

Ποιος διορίστηκε διευθύνων σύμβουλος της νέας ΕΡΤ; Ο Λάμπης Ταγματάρχης! 

Ποιος το αποφάσισε; Ο υπουργός που οι αγώνες και οι θυσίες όλων των προηγούμενων τον έκαναν υπουργό.

 Ποιους ρώτησε; Κανέναν απολύτως, το αποφάσισε μόνος του (η Πολιτική Γραμματεία,  βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων του ΣΥΡΙΖΑ, η προοδευτική κοινή γνώμη εμφανίζονται εντελώς αντίθετοι).

Κάποιοι τώρα μιλούν για ημέρα ντροπής, κάποιοι άλλοι για το τέλος των ψευδαισθήσεων. Πιστεύουμε ότι σίγουρα πρόκειται για ώρα σκέψης και αναστοχασμού. Για ώρα εκπόνησης ενός νέου σχεδίου δημοκρατικής λειτουργίας και συλλογικής ευθύνης. Και σίγουρα είναι η ώρα για νέους αγώνες.

Πηγή: Εποχή 

[--->]