B.B. King
«Blues Boy King»
«Blues Boy King»
BB King & Etta James - There Is Something On Your Mind
«Oι περισσότεροι μαύροι τα μισούσαν, τους θύμιζαν την εποχή της
δουλείας, προτιμούσαν τη μουσική των λευκών για να ξεφύγουν από την
απομόνωση των γκέτο», εξηγεί ο P. Mανθούλης. H αναβίωση των μπλουζ στη
Mεγάλη Bρετανία των σίξτις δεν είχε φτάσει στην Aμερική. Mόνο ένας
μπλούζμαν, ο Mπι Mπι Kινγκ, μπορούσε να ζει από τη δουλειά του. Oλοι οι
άλλοι είχαν εξαφανιστεί.
Όπως γράφει και ο Christian Zimmer στο βιβλίο του Κινηματογράφος και Πολιτική [Εξάντας, Αθήνα 1976]: «Το μπλουζ είναι επίσης μια τέχνη εγκατάλειψης, που προσφέρει στον μαύρο ένα καθαρό αισθητικό ξεπέρασμα των προβλημάτων του και που μ’ αυτόν τον τρόπο του αφαιρεί τον πόθο για ένα πολιτικό ξεπέρασμα.(…) Κι εδώ βρίσκεται ο κίνδυνος. Ζαλισμένος από το να τραγουδάς τη ζωή σου, καταλήγεις να ξεχνάς ότι ίσως πρέπει να την αλλάξεις».
«Η
γενιά της αμφισβήτησης άκουγε ποπ και ροκ, οι μικροαστοί φανκ, σόουλ και Τζέιμς
Μπράουν».
«Εμείς
λέμε ‘τα μπλουζ’. Στα αγγλικά η λέξη είναι στον ενικό».
«Όσο τα
μπλουζ ανεβαίνανε στα βόρεια και στις μεγαλουπόλεις χάνανε την αθωότητα της
υπαίθρου και ερχόμενα σε επαφή με πιο επαγγελματίες μουσικούς κερδίζανε σε
τεχνική και ύφος».
«Τα
ρεμπέτικα και τα μπλουζ δεν μεταφράζονται».
«Η
λαϊκή ποίηση απευθύνεται σε κοντινούς ανθρώπους, δεν γράφεται για το ευρύ
κοινό».
«Όταν
σφίγγουν τα δόντια οι μπλούζμεν αυτολογοκρίνονται».
«Στις
αμερικανικές φυλακές οι τρόφιμοι είναι μαύροι κατά 80%».
«Τα
μπλουζ έχουν δύο ρίζες. Τα τραγούδια της δουλειάς, τα work songs και το γκόσπελ, τους θρησκευτικούς
ύμνους».
«Το
Ράικερς Άιλαντ ήταν ένα νησάκι στο Ανατολικό Ποτάμι, όχι πολύ μακριά από το
Χάρλεμ. Μόνο μια φυλακή είχε. Σκέφθηκα πως θα υπάρχουν μπλούζμεν εκεί, δεν
γινόταν να μην υπάρχουν. Πήρα τη φυλακή στο τηλέφωνο και βεβαιώθηκα».
«Τα
μπλουζ είναι μοιρολατρικά τραγούδια, δεν έχουν διέξοδο. Ο Μπι Μπι Κινγκ κατάφερνε,
όταν ήθελε, να τα γυρίσει σε ποζιτιβίστικη γιορτή».
Ροβήρος Μανθούλης
