Φρίττουμε όλοι (επόμενο είναι) με την ιστορία τρόμου των παιδοκτόνων
της Κυψέλης - όπως φρίτταμε και πριν λίγα χρόνια, με τον παιδοκτόνο που έβρασε
το πτώμα της κόρης του κοκ.
Υπάρχουν κοινά μοτίβα σε τέτοιες περιπτώσεις: το Χαμόγελο του
Παιδιού (που, υποκαθιστώντας την ανύπαρκτη κρατική πρόνοια, έσωσε την αδελφή του
θύματος) είχε παρέμβει πριν 14 χρόνια για να βοηθήσει την μητέρα των παιδιών,
ήδη έγκυο κακοποιημένη ανήλικη τότε!
Δεν είναι, όμως, μόνο η μεταβίβαση της κακοποίησης από γενιά
σε γενιά το κύριο θέμα.
Άνθρωποι παρα(ι)τημένοι, που παραδέρνουν, έρμαια της τύχης
(χωρίς έρμα), συχνά από χώρα σε χώρα, αδιευκρίνιστης εθνικότητας, υπηκοότητας
και καταγωγής, χωρίς οικογενειακούς δεσμούς, χωρίς σταθερές, χωρίς Σπίτι, χωρίς
καν μια (παρωχημένη, έστω) "παράδοση" να δίνει κάποια πυξίδα,
ζευγαρώνουν από απελπισία και "γκαστρώνονται" (γιατί περί αυτού
πρόκειται, όχι για συνειδητή επιλογή οικογενειακής δέσμευσης) από συνήθεια - κι
όταν η κακοποίηση που δέχτηκαν ξεσπάσει στα παιδιά τους, αντιμετωπίζουν την
κατάσταση σαν αποκτηνωμένα θηρία, που απλά καλύπτουν τα ίχνη της "στραβής"
που τους έτυχε.
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά: ολόκληρες τάξεις ανθρώπων έχουν
καταστεί πια περιττές για το σύστημα, δεν έχουν αξία ούτε ως εκμεταλλεύσιμο
εργατικό δυναμικό και σπρώχνονται στο περιθώριο, σαν ανθρώπινα απορρίμματα που
προκαλούν φρίκη και αηδία στους πιο τυχερούς. Το πολύ να θεωρηθούν
"πρόβλημα δημόσιας τάξης" και να απασχολήσουν το ποινικό κύκλωμα ή να
χτιστεί κάποιο τείχος που να χωρίζει τα υποβαθμισμένα γκέτο τους από τις
"ευπρεπείς γειτονιές", όπως στη Βρετανία.
Μια και ανέφερα την κοιτίδα του θατσερισμού: μια ματιά κατά
κει θα ΄ταν πολύ διαφωτιστική για το μέλλον που μας περιμένει αν επιμείνουμε
στην ίδια πορεία. Πληθυσμοί (ημι)αγράμματων φτωχών, που γεννιώνται από 14χρονες
ανώριμες μανάδες, χωρίς πατέρα και άλλους συγγενείς, μεγαλώνουν στους δρόμους,
επιβιώνοντας από επιδόματα φτώχειας και μικροεγκληματικότητα κι έχουν γίνει
κλέφτες στα 8, μαχαιροβγάλτες στα 10, βιαστές στα 12, πρεζόνια στα 13,
φυλακόβιοι στα 16!
Πολιτικές και κοινωνικές επιλογές αντανακλούν όλα αυτά: η
"ΕΥΕΛΙΞΙΑ" που εξυμνούν οι φιλελέδες, όταν δεν αφορά τους
κοσμοπολίτες έχοντες και κατέχοντες, αλλά τους πάλαι ποτέ προλετάριους, σε αυτό
το λουμπεναριό οδηγεί, ΑΥΤΗ είναι η φυσική συνέπεια του ασύδοτου καπιταλισμού
και ΤΕΤΟΙΕΣ κοινωνίες δημιουργεί!
