«Αποκαλώ τους Σιωνιστές ως αυτό που είναι: Ναζί εγκληματίες»
Δρ. Hajo Meyer επιζών του Ολοκαυτώματος
.........................
Ο Hajo Meyer ( Χάτζο Μάιερ-12 Αυγούστου 1924 - 23 Αυγούστου
2014) ήταν Ολλανδός φυσικός γερμανικής καταγωγής, επιζών του Ολοκαυτώματος και
πολιτικός ακτιβιστής[1].Ενώ είναι κυρίως γνωστός για τα δημόσια σχόλιά του
αναφορικά με την ευρωπαϊκή εβραϊκή κοινότητα, είναι γνωστός και για το έργο του
ως διευθυντής του εργαστηρίου Philips Natuurkundig για πολλά χρόνια.
Ο Μάιερ γεννήθηκε στο Μπίλεφελντ, γιος της Τερέζε (Μελχιόρ)
και του Γκούσταβ Μάιερ, συμβολαιογράφου, ο οποίος είχε πολεμήσει στον Πρώτο
Παγκόσμιο Πόλεμο[2] Ο Μάιερ ήταν Εβραίος[3] Σε ηλικία 14 ετών, στάλθηκε από
τους γονείς του από τη ναζιστική Γερμανία στην Ολλανδία στις 4 Ιανουαρίου 1939
με ένα κονβόι Μεταφοράς παιδιών (Kindertransport) προκειμένου να σωθούν και
εγκαταστάθηκε μόνος του στην Ολλανδία. Η απόφασή τους ελήφθη αφού ο Χάτζο δεν
επιτρεπόταν πλέον να φοιτήσει στο σχολείο μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων, Η ρήση
των γονέων του ήταν: "Δεν λατρεύουμε τα παιδιά μέχρι θανάτου" (bei
uns gibt es keine Affenliebe)[4][5]. Το 1943 κρύφτηκε, αλλά μετά από ένα χρόνο
συνελήφθη και πέρασε δέκα μήνες στο Άουσβιτς. Μετά το Άουσβιτς ορκίστηκε ότι
δεν θα μιλούσε ποτέ ξανά γερμανικά. Παραβίασε τον κανόνα του σε ένα
επιστημονικό συνέδριο στο Άμστερνταμ μετά τον πόλεμο, όταν έτυχε να μιλήσει για
ένα παρόμοιο θέμα με αυτό που συζητούσε ο Χέρμαν Χάκεν[6].
Οι γονείς του αρχικά μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης
Theresienstadt το 1943, και αφού ο πατέρας του υπέκυψε σε μια ασθένεια στις 15
Μαΐου 1944, οι Ναζί αποφάσισαν ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος η χήρα του Tερέζα να
μείνει εκεί και ότι θα έπρεπε να μεταφερθεί στο Άουσβιτς. Η μητέρα του όμως
είχε κρύψει μια κάψουλα υδροκυανίου σε ένα κομμάτι ψωμί και επέλεξε να
αυτοκτονίσει, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες επιβίωσης εκεί ήταν
ανύπαρκτες[7]. Η αυτοβιογραφία του
μεγαλύτερου αδελφού του, Άλφρεντ, αναφέρεται επίσης στις εμπειρίες τους κατά τη
διάρκεια του πολέμου[8].
Μετά τον πόλεμο, ο Mάιερ επέστρεψε στις Κάτω Χώρες και
σπούδασε θεωρητική φυσική. Τελικά έγινε διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσικής
Phillips (NatLab). Μετά τη συνταξιοδότησή του παρακολούθησε μαθήματα
ξυλουργικής και κατασκεύαζε βιολιά και βιόλες[9].
Ο Μάιερ δραστηριοποιήθηκε πολιτικά, μεταξύ άλλων ως διευθυντής
της οργάνωσης A Different Jewish Voice (Μια διαφορετική εβραϊκή φωνή). Το 2003
έγραψε το Het einde van het Jodendom (Το τέλος του Ιουδαϊσμού) ,[α][10] όπου
κατηγορεί το Ισραήλ ότι καταχράστηκε το Ολοκαύτωμα για να δικαιολογήσει τα
εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων. Στο βιβλίο έχει χρησιμοποιήσει φράσεις όπως η
"ισραηλινή Βέρμαχτ" και τα "εβραϊκά SS"[11] Σε διαλέξεις
του υποστήριξε ότι "αυτό που συμβαίνει καθημερινά στους Παλαιστίνιους υπό
κατοχή" είναι "σχεδόν πανομοιότυπο" με "αυτό που έγινε
στους Γερμανοεβραίους ακόμη και πριν από την 'Τελική Λύση'" και υποστήριξε
επίσης ότι η συμπεριφορά του Ισραήλ είναι η κύρια αιτία της μεταπολεμικής
επανεμφάνισης του αντισημιτισμού[12].
Ο Mάιερ υποστήριξε επανειλημμένα ότι υπάρχουν παραλληλισμοί
μεταξύ της ναζιστικής μεταχείρισης των Εβραίων που οδήγησε (αλλά δεν
συμπεριέλαβε) το Ολοκαύτωμα, και της απανθρωποποίησης των Παλαιστινίων από το
Ισραήλ. 13] Σε ομιλία που οργανώθηκε και φιλοξενήθηκε από τον ηγέτη του
Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου, Τζέρεμι Κόρμπιν, το 2010, ο Μάιερ,
όπως αναφέρθηκε αργότερα, παρομοίασε επανειλημμένα τις ενέργειες του Ισραήλ
εναντίον του λαού της Λωρίδας της Γάζας με τη μαζική δολοφονία των Εβραίων στο
Ολοκαύτωμα και παρομοίασε την κυβέρνηση του Ισραήλ με εκείνη της ναζιστικής
Γερμανίας[14][15].[15]. Στη διάρκεια της ομιλίας, ο Μάιερ είπε ότι "ο
Ιουδαϊσμός στο Ισραήλ έχει αντικατασταθεί από τη θρησκεία του Ολοκαυτώματος,
αρχιερέας της οποίας είναι ο Ελί Βιζέλ"[14].
Το 2011 συμμετείχε στην περιοδεία "Ποτέ ξανά - για
κανέναν"(Never Again – For Anyone) . Ο Mάιερ υποστήριξε ότι υπάρχουν
διαφορετικές ερμηνείες του Ιουδαϊσμού και ότι οι Εβραίοι οφείλουν να
επιστρέψουν στις αρχές του Βιβλίου του Λευιτικού και στις ραββινικές αρχές
μορφών όπως ο Χιλέλ και να αποφύγουν τον "Ιουδαϊσμό της Ημέρας της
Κρίσεως" που εντοπίζει στο Βιβλίο του Ιησού του Ναυή και στις θέσεις του
Αβραάμ Ισαάκ Κουκ, οι οποίες κατά την άποψή του είναι ο προάγγελος του
Σιωνισμού[16].
Ο Mάιερ υποστήριζε ότι ο σιωνισμός προϋπήρχε του φασισμού, ότι
σιωνιστές και φασίστες είχαν μια ιστορία συνεργασίας χρεώνοντας, μεταξύ άλλων
το Ισραήλ ,ότι θέλει να υποδαυλίσει τον αντισημιτισμό στον κόσμο προκειμένου να
ενθαρρύνει περισσότερους Εβραίους [17]. να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ
Ο Μάιερ τάχθηκε υπέρ του κινήματος Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυσης και
Κυρώσεων,BDS ( κατά του Ισραήλ[18]. Στην τελευταία του καταγεγραμμένη
συνέντευξη, που συνέπεσε με τη σύγκρουση Ισραήλ-Γάζας το 2014, ο Μάιερ
κατακεραύνωσε τους σιωνιστές ως ναζιστές εγκληματίες, υποστήριξε ότι το μίσος
των Γερμανών για τους Εβραίους ήταν λιγότερο βαθιά ριζωμένο από το μίσος των
Ισραηλινών-Εβραίων για τους Παλαιστίνιους και κατήγγειλε τα σχόλια του
πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι οι διαδηλώσεις κατά του πολέμου ήταν
απόδειξη μίσους για το Ισραήλ. [19]. Ήταν ο πρώτος που υπέγραψε μια δήλωση 250
επιζώντων του Ολοκαυτώματος και απογόνων επιζώντων του Ολοκαυτώματος που
διαμαρτύρονταν για τον πόλεμο αυτό[20].
Ο Mάιερ ανέπτυξε μια θεωρία που βασιζόταν στο έργο του Hans Keilson σχετικά με τη "διαδοχική τραυματοποίηση", σύμφωνα με την οποία οι Εβραίοι θυμούνται συλλογικά σε ένα τελετουργικό πλαίσιο πολλά τραυματικά γεγονότα του παρελθόντος που έπληξαν την κοινότητα. Ο Mάιερ υποστήριζε ότι η σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ χρησιμοποίησε αυτή την επανατραυματοποίηση των Εβραίων σε σχέση με το Ολοκαύτωμα, προκειμένου να κατηχήσει και να εμφυσήσει πίστη στο Ισραήλ εναντίον των εχθρών του. Αυτό το εφάρμοσε στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, υποστηρίζοντας ότι το Ισραήλ απανθρωποποιεί τους Παλαιστίνιους με τον ίδιο τρόπο που η ναζιστική Γερμανία απανθρωποποίησε τους Εβραίους[13][21]:
Δεν μπορώ να μην ακούω τις αντηχήσεις του ναζιστικού μύθου
περί "αίματος και εδάφους(Blood and soil) " στη ρητορική του
φονταμενταλισμού των εποίκων που διεκδικεί ένα ιερό δικαίωμα σε όλα τα εδάφη
της βιβλικής Ιουδαίας και Σαμάρειας. Οι διάφορες μορφές συλλογικής τιμωρίας που
επιβάλλουν στον παλαιστινιακό λαό - η εξαναγκαστική γκετοποίηση πίσω από ένα
"τείχος ασφαλείας"- η κατεδάφιση σπιτιών και η καταστροφή χωραφιών- ο
βομβαρδισμός σχολείων, τζαμιών και κυβερνητικών κτιρίων- ένας οικονομικός αποκλεισμός
που στερεί από τους ανθρώπους το νερό, την τροφή, τα φάρμακα, την εκπαίδευση
και τα βασικά αγαθά για μια αξιοπρεπή επιβίωση - με αναγκάζουν να θυμηθώ τις
στερήσεις και τους εξευτελισμούς που βίωσα στα νιάτα μου[22].
Το 2006 ο Henryk Broder καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης από
γερμανικό δικαστήριο, αφού είχε κατηγορήσει δημόσια αντισιωνιστές όπως ο Mάιερ
και ο Άμπραχαμ Μέλτσερ για τις υποτιθέμενες "ικανότητές τους στην
εφαρμοσμένη ιουδαιοφοβία" (Kapazitäten für angewandte Judäophobie), επειδή
είχαν συγκρίνει την ισραηλινή κατοχική πολιτική με τα μέτρα που έλαβαν οι
Ναζί[23][24].Στην έφεση, το δικαστήριο με πλειοψηφία απάλλαξε τον Broder,
δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει "εβραϊκός αντισημιτισμός"[25].
